💢♦️♦️♦️♦️♦️♦️💢 မိန်းမနယ်သို့အလုပ်မှအရေးပေါ်ငွေရေး ကြေးရေးပြဿနာကြောင့် မှီရာကားနှင့် ဆင်းသွား၍ ချက်ရေးပြုတ်ရေး ကိုယ့်တာဝန်တော့ဖြစ်တော့မယ်။ ဒီနေ့လည်စာတော့ဝယ်စားလိုက်တာအေးပါတယ် တွေးနေရင်းမှာပဲ “မာမားရေ မီးပြန်လာပြီ” “မီးလေးပြန်လာပြီလား လာလာ ဒီနေ့စောသားပဲ” “ဟုတ် ဆရာမ စောစောလွှတ်လို့ မာမားရော ပါပါး” ပထွေးပေမယ့်လည်းငယ်ငယ်ထဲက ကိုယ့်လက်ပေါ်ကြီးပြင်ူခဲ့တော့ ပါပါးလို့အခေါ်မပျက်ခဲ့။ “မာမားမရှိဘူးမီးလေးရဲ့ ဒီညနေပဲ နယ်ကိုဆင်းသွားတယ် ၃ရက်လောက်ကြာမယ်တဲ့” “အာ့ဆို မီးနဲ့ပါပါးနှစ်ယောက်တည်းပေါ့” “အင်းပေါ့မီးရဲ့ပါပါးလည်းခုပဲဟင်းချက်ပြီးတာ ရေတူတူချိုးရအောင် လွယ်အိပ်သွားထား” “မာမားမရှိတော့ ဟိုတစ်ခါကလို ကစားအုန်းမှာလားပါပါး” “ဆော့ချင်သေးတယ်ပေါ့ ” “ဟီးဟီး ကောင်းလို့” “ကဲပါ လွယ်အိတ်သွားထား အဝတ်တွေ တစ်ခါတည်းချွတ်လာခဲ့ ပါပါးအဝတ်တွေ စိမ်မလို့” “yes ပါပါး” သမီး သူ့လွယ်အိတ်သွားထားနေတုန်း ခြံတံခါးဆင်းပိတ်ပြီးသော့ခတ်လိုက်သည်။ အိမ်ဘာဂျာတံခါးကိုလည်းစေ့လိုက်သည်။ နောက်ဖေးကိုလျှောက်လာတော့ သမီးက ရေချိုးခန်းထဲမှာဖင်ပြောင်လေးနဲ့ အဝတ်တွေ ပုံးထဲထည့်နေသည်။ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကြီးပြီးလှတဲ့ ဖင်လေးက သူ့အမေနဲ့တစ်ပုံစံတည်းပင်။ နောက်ကကြည့်နေရင်ခိုင်ခိုင်အငယ်စား လေးကိုကြည့်နေရသလိုပဲ။ရုပ်ကခိုင်ခိုင်နဲ့တူသလို အကျင့်ရောပါသွားတူတာနေတဲ့မအေတူ သမီးချောလေးဗျ။ ကျနော်အဝတ်တွေချွတ်ပြီး သမီးအကျီ င်္တွေနဲ့ရောစိမ်လိုက်သည်။ ထဘီကို ထဘီလျော် ဖို့လုပ်ထားတဲ့ပုံးထဲထည့်စိမ်သည်။ ကျနော်တို့ရေချိုးပြီးရင် စက်တွေထဲ ထည့်လျော်ရုံပဲကျန်တော့သည်။ ပုံးတွေအပြင်ထုတ်ပြီးရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ဇလားထဲရေနွေးစပ်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။သမီးက ကျနော် ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ ကျနော့်ကိုမှီထား သည်။လီးကိုခွထိုင်ထားပြီးအဖုတ်လေးနဲ့ လီးကိုဖိထားတော့ ထိတွေ့မှုကြောင့် လီးကတောင်လာသည်။ “ရေနွေးနဲ့စိမ်ရတာဇိမ်ပဲပါပါးရယ်” “အင်း ဇိမ်ပဲ” မှီအိပ်လာတဲ့ခိုင်ခိုင်သမီးကိုယ်လေးကိုဖက်ပြီး နောက်ကျောကိုခေါင်းမှီပြီးမှိန်းနေလိုက် သည်။ငြိမ်နေကြပေမယ့် သမီးလက်လေးက လီးကိုလာကိုင်သည်။ “ခစ်ခစ် ပါပါးဟာကြီးမာလာပြီ” “မီးလေးကတက်ထိုင်နေတာကိုးကွ” သမီးနို့သေးသေးလေးတွေကိုအုပ်ကိုင်ကာ အသာညှစ်ပေးတော့ ကော့တက်လာသည်။ ကျနော့်လီးပေါ်သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ပွတ်ဆွဲ ပေးနေသလိုဖြစ်နေသည်။ကျနော်ညှစ်လေ သူကပွတ်ဆွဲလေ။အဖုတ်ထဲမြုပ်နေတဲ့ အစိလေးကိုဒစ်ခေါင်းနဲ့ထိုးထိုးမိတော့ မီးမီးတို့ထွန့်ထွန့်ကိုလူးလို့။ “အူးးး ပါပါး အားးးရှီးးးး” အပျိုဖြစ်ကာစ အပျိုမဒန်းမလေး မီးမီး ကျနော့်လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲတာတောင်ဒီလောက် ရွနေရင် လိုးလိုက်ရရင်တော့ တီကောင် ဆားပက်သလိုဖြစ်နေမလားပဲ။ ကျနော် မီးမီးကိုမကြွေဇလားနှုတ်ခမ်းပေါ် ထိုင်စေကာ နံရံကိုမှီထားလိုက်သည်။ တံကောက်ကွေးကိုမကာ ဇလားဘောင် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီခြေထောက်တင်စေပြီး ပေါင်ကြားထဲကအဖုတ်လေးကိုခေါင်းထိုး ပြီးယက်ပေးလိုက်သည်။အဖုတ်နုနုလေးက ကျနော်လေအားနဲ့စုပ်လို့ ဘွက်ခနဲ့ ပါလာပြီး ငုံထားကာ လျှာနဲ့အထဲမှာ ယက်ပစ်လိုက်သည်။ အစိလေးကိုထိုး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားလည်းဝင် အဖုတ် တစ်ခုလုံး နေရာလွတ် မကျန်အောင် ယက်ပေးနေလိုက်သည်။ကျနော့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲအတင်းသွင်းနေတော့သည်။ “အားး ဟားးးးပါပါး ပါပါး ပါပါးးး ကောင်းလိုက်တာ ယက်ယက် မီးအဖုတ်ကို ယက် အထဲကိုလည်းသွင်းပေး” အထန်မလေးက ပါးစပ်ထဲရှိသမျှပြောနေ တော့သည်။သူ့အမေတောင် သူ့ကို မွေးပြီးမှအသံထွက်ရဲတာ။မီးမီးအဖုတ်က ထွက်လာတဲ့အပျိုအရည်လေးတွေကိုမြိုချ တနေကုန်ချွေးအောင်းထားလို့ ထွက်နေတဲ့အနံ့လေးကိုရှုရှိုက်ရင်း လီးကပိုတောင်လာသည်။ မီးမီးကအရည် ရွှမ်းပေမယ့် အဖုတ်လေးကတော့ သူ့အမေလိုပင်အနံမပြင်းဘူးဗျ။ အဖုတ်နံ့ရတယ်ဆိုရုံလေး။ ဘွတ်ခနဲ့မြည်အောင်အဖုတ်လေးကို ပါးစပ်ထဲကလွှတ်လိုက်ပြီး မီးမီးလက်လေး ကို သူ့အဖုတ်လေးကိုဖြဲထားခိုင်းသည်။ ကျနော်က ဖင်လေးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲပြီး စူထွက်လာတဲ့ ပန်းရောင်သမ်းနေသော ဖင်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ဝလုံးဝိုင်းလိုက်သည်။ “အိုးးးး အူးးးး ပါပါး ကောင်းလိုက်တာ မီးဖင်ကိုယက်ပေး ယက်ပေး အားးးး” သမီးကတကယ့်အထန်မလေး။ အဖုတ်ယက်ခံရတာကြိုက်သလ်ိုဖင်ယက်ခံရတာ လည်းကြိုက်သည်။ဖင်ဝလေးကိုဝလုံးဝိုင်း လိုက် ဖင်ဝမှအစိလေးအထိ လျှာနဲ့အပြား လိုက်ယက်ပေးသည်။မကြာခင်မှာပဲ ကျနော့်မျက်နှာကို အရည်တွေရော သေးတွေပါ ပန်းထုတ်တော့သည်။ “အား ပါးပါး ထွက်ပြီထွက်ပြီ ရှူးတွေပါ ထွက်ကုန်ပြီ အီးးးဟီးးးး အူးးးးးပါပါး ပါပါး” “မီးလေးကွာ ပါပါးကိုသေးနဲ့ပန်းတယ်” “ကန်တော့ ကန်တော့ ပါပါး ပါပါးယက်ပေးတာကောင်းလွန်းတော့ မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ဟီးဟီး” သေးတွေရော အရည်တွေပါရောနေတဲ့ မီးမီးအဖုတ်လေးကို ပြောင်အောင်ယက်ပေး လိုက်ပြီး မျက်နှာမှာပေကျံနေတာတွေကို သပ်ချလိုက်သည်။ဇလားထဲကရေနဲ့ မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ရေတွေလည်း သမီးသေးတွေနဲ့ညစ်ပတ်ကုန်တော့ ရေဖောက်ချလိုက်သည်။ကျနော် ဇလားပေါ်ထိုင်ကာ ခြေထောက်ကို ဇလားထဲချထားလိုက်သည်။ မီးမီးထလာပြီး ပေါင်ကြားထဲဒူးတုပ်ထိုင်ကာ လီးကိုဖမ်းကိုင်သည်။ပါးစပ်လေးဟလာပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးနဲ့လီးကိုငုံလိုက်သည်။ ဒစ်ကိုစုပ်လုံးစုပ်သလိုစုပ်နေသည်။ “ပြွတ်ပြွတ်ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်” စုပ်နေရင်းဂွင်းတိုက်နေသလို လဥတွေကို လည်းခပ်ဖွဖွညှစ်ပေးသည်။မီးမီးကို ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်တွေက လီးစုပ်နည်း သေချာသင်ပေးထားသလို သူ့အမေနဲ့ ကျနော်လိုးကြတဲ့အခါ ချောင်းကြည့့််နေကြမို့လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်နေပြီဖြစ်သည်။ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်” ဥနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာအမြန်စုပ်ပြန်သည်။ လီးကိုစိမ်ပြေနပြေထိုင်စုပ်ပေးနေသည်။ စုပ်ရင်းထုပေးနေတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ ။ မီးမီးပါးစပ်ထဲလရည် ပန်းထည့်ပြီး ခေါင်းကိုဖိထားလိုက်သည်။ “မြိုချလိုက် မီးလေး မြိုချလိုက် အ အ ကောင်းလိုက်တာမီးလေးရယ် ဟူးးးးး” ကျနော် မီးမီးနဲ့ဒီလိုဖြစ်နေကြတာ သိပ်တော့မကြာသေးဘူးဗျ။ မီးမီးအဖုတ်ကိုယက်တာကတော့ သူငယ်ငယ်လေးကတည်းကပင်။ ငယ်ငယ်ကို မီးမီးဗိုက်ကလေးကို တစ်ဘူးဘူးမှုတ်ရင် အဖုတ်လေးကို တစ်ချက်တစ်ချက်မှုတ်ပေးတတ်သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းကလုပ်ပေးပြီး သားအဖ နှစ်ယောက်ရေအတူချိုးကြ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရာကနေ ဒီလိုဇာတ်လမ်းစတာပဲ။ ကျနော်က ရန်နိုင်ဦး မီးမီးက ခင်ရတီဦး။မီးမီးကသူ့အမေထက် ကျနော့်ကိုပိုခင်တွယ်သည်။ ကျနော်က ရပ်ကွက်ဈေးမှာ ဆေးနဲ့စတိုးဆိုင်ဖွင့်ထားပြီး သူ့အမေ ခင်မမက ဆေးကုမ္ပဏီမှာ မန်နေဂျာ။ ကျနော်နဲ့ခင်မမက တပင်လဲလို့ တပင်ထပ်ထူခဲ့ပေမယ်ငယ်ချစ်တွေဗျ။ သူကဆေးဝါးနဲ့ကျောင်းပြီးတော့ ကုမ္ပဏီမှာ ဝင်လုပ်ပြီးကျနော်က မိဘလက်ငုတ်လက် ဆိုင်ရှိတော့ ဆက်လုပ်ခဲ့တာ။ မီမီးဖေဖေကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ် ဆုံးပြီး ခိုင်ခိုင်နဲ့ညား တော့ သူ့ကိုဆိုင်မှာထိုင်ခိုင်းပေမယ့် မထိုင်။ရာထူးကလည်းတက်လာတော့ ကုမ္ပဏီမှာဆက်လုပ်ရင်း ဆိုင်ကိုထောက်ပံ့ သည်။ကျနော်တို့လက်ထက်မှာဆိုင်က ဟိုအရင်ကထက်ပိုတိုးတက်လာခဲ့သည်။ အလုပ်သမား၅ယောက်ခန့်ထားနိုင်ပြီး ဆိုင်ကိုလည်းချဲ့လာခဲ့သည်။ မီးမီးက သူ့အမေလက်ပေါ်ထက် ကျနော့်လက်ပေါ်ကြီးခဲ့သည်။ခင်မမက နယ်တွေလည်းထွက်ရတော့ သမီးက ကျနော့်ကိုပိုခင်တွယ်သည်။ကျနော်နဲ့ လည်းမဟုတ်တာမှာလတူပြီးထန်လည်းထန်သည်။ ခင်မမကတော့အရှက်ကြီးပေမယ့် ကျနော်စိတ်လာတိုင်းလိုးသမျှကို အိမ်ထဲနေရာမလပ်ခံတတ်တဲ့ မယား ဝတ္တရားကြေတဲ့မိန်းမကောင်းလေးပါ။ နေမကောင်းရင်တောင် ကျနော်ထန်နေရင် မခံနိုင်လည်း မှုတ်ပေးတတ်သည်။ ပုလွေကလည်း ကျနော့်စိတ်တိုင်းကျ မှုတ်ပေးတတ်သည်။တစ်ခါတစ်လေ ကျနော်ဖင်ကိုတောင်ယက်ပေးတတ်သည်။ အဲ့လိုမယားလေးရထားတာတောင် ခုသူငယ်ချင်းမိန်းမသမီးကို လိုးချင်နေတဲ့ကျနော်က နည်းနည်းတော့ လွန်တာပေါ့နော် အဟဲ။ သမီးနဲ့ဖြစ်တာကလည်း ခင်မမကနယ် ထွက်တဲ့အခါ သမီးနဲ့အတူနေရင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေပြီးစိတ်ဖြေတာကနေ စခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ခင်မမပြန်လာရင် လင်မယားလိုးကြတဲ့အခါ သမီးက သူ့အခန်းထဲကနေချောင်းကြည့်နေတတ် သည်။သမီးကြည့်နေမှန်းသိတော့ ပိုလိုးပြသည်။ နောက်နေ့သမီးနဲ့ရေချိုးရင်း TVကြည့်ကြရင်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပြီး စိတ်ကိုဆွပေးသည်။ သမီးစိတ်ပါလာပြီးခုတော့ကျနော်နဲ့ စုပ်ယက်ကြတဲ့အထိအခြေအနေဖြစ်နေပြီ။ ခင်မမနယ်ဆင်းတိုင်း အိမ်မှာ လူမရှိတိုင်း သမီးကို ဆွပေးသည်။ မလိုးရုံတစ်မယ်သာကျန်တော့သည်။ “မီးမီးငြိမ်ငြိမ်နေလေကွာ မီးမီးကောင်းအောင်လုပ်ပေးနေတယ်လေ” “အ အ ပါပါး ဖင်ကိုမနှိုက်နဲ့လေ ဟင့်” “နာလို့လား” “နာပါဘူး ဖင်ထဲမှာ အီးတွေနဲ့လေပါပါးရဲ့” “ကောင်းရောကောင်းလား” “ကောင်းဘူး မနာပေမယ့်တစ်စို့ကြီး” “ကောင်းလာမှာ ငြိမ်ငြိမ်နေ” ဧည့်ခန်းထဲဆိုဖာပေါ်ထိုင်ပြီးTVကြည့်ရင်း သမီးကိုဖင်နဲ့အဖုတ်ကိုနှိုက်ပေးနေတာဗျ။ အဖုတ်ကတော့ လက်ညိုးလက်ခလယ် ဝင်နေပြီ။ဖင်ကတော့ ခုမှလက်ခလယ် စသွင်းတုန်း။သမီးကိုပေါင်ထိုင်စေပြီး နှိုက်နေတာဗျ။သမီးကလည်းကျနော့်လီးကို ကိုင်ကာဂွင်းထုနေလေသည်။ TVမှာ ဘာပြနေလဲဆိုတာစိတ်မဝင်စားကြ။ သမီးခေါင်းလေးမော့ပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တော့ခေါင်းငုံ့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မီးမီးဇောက်ထိုးကိုချီပြီးခါးကိုကိုင်ဖက်ကာ အဖုတ်လေးကိုစုပ်ယက်သည်။သမီးက ကျနော့်လီးကိုစုပ်သည်။မီးတွေပိတ်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသွားလိုက်သည်။ လမ်းသွားရင်း သမီးအဖုတ်ကိုယက်သွားသလို သမီးကလည်းကျနော်လီးကိုစုပ်သည်။ အခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်ကာ မွှေ့ယာပေါ်ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက်သည်။ “မီးမီး ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ပြီး ပါပါးကိုအဖုတ်နဲ့ပွတ်စမ်း ” “ဟုတ်ပါပါး” မီးမီးထပြီး ကျနော်မျက်နှာကိုအဖုတ်နဲ့ပွတ် သည်။သူ့ညအိပ်ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော်မျက်နှာပေါ်ပြန်လာ ခွသည်။ကျနော် လျှာကိုထောင်ပေးထား တော့ သူပွတ်သမျှ လျှာနဲ့ထိနေသည်။ “ကောင်းလိုက်တာပါပါးရယ်” “လီးစုပ်အုန်းကွာ ပါပါးညောင်းပြီ” “ဟုတ်” “ဗလွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ” ကျနော့်ဗိုက်ပေါ်မှောက်ပြီးလီးကိုစုပ်သည်။ သူ့ကိုအောက်ရောက်အောင်လှန်ပြီး ပါးစပ်လေးကိုလိုးသည်။ မီးမီးရဲ့ပေါင်လေး တစ်ချောင်းကိုဆွဲထောင်ပြီးအဖုတ်လေးကို ကုန်းစုပ်ပြီးလိုးသည်။ဖြည်းဖြည်းပေါ့။ အသက်ရှုကြပ်မှာစိုးတာကိုးဗျ။ တစ်ချက်ခြင်းလိုးနေရင်း လီးကိုအာခေါင်ထဲ ရောက်အောင်သွင်းမိသည်။သွင်းရင်း စိတ်ကပါလာသည်။သူကလည်း အလေ့အကျင့်မရှိ ကျနော်လည်း သူ့အမေကိုတော့ အဲ့လိုမလုပ်ဖူးဘူးဗျ။ ကျနော်လည်းထန်လာသလို မီးမီးကလည်း အဖုတ်မှာအရည်ကရွှဲလို့။ “မီးမီး ရလား ရရင်ထပ်သွင်းမယ် ရရင် ပါပါးပေါင်ကိုတစ်ချက်ပုတ် မရရင် ပေါင်ကိုခပ်မြန်မြန်ပုတ်” ပေါင်ကိုတစ်ချက်ပုတ်သည်။ လီးထိပ်ကလည်ချောင်းထဲပါရောက်သွား သည်။မတော်လို့တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတာနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။အပေါ်ကထည့်တာ ပိုလွယ်မလားလို့။ “မီးမီး ပါပါးအိပ်ပေးမယ် ကုန်းစုပ်” “အဟွတ်အဟွတ် ဟုတ် ပါပါး” ကျနော်ပက်လက်လှန်ပေးတော့ လီးကိုပြန်စုပ်သည်။စုပ်ရင်း တံတွေးတွေက စည်းခုံရွှဲလာသည်။လည်ချောင်းထဲ လီးထိပ်ရောက်လို့မီးမီးပါးစပ်က ကျနော့် စည်းခုံမှာရောက်နေပြီ။ကျနော် အံ့သြမိသည်။၇လက်မရှည်ပြီးအလုံးက ၃လက်မနီးပါးရှိတဲ့ကျနော့်လီးတစ်ချောင်း စလုံး မီးမီးပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီလေ။ မီးမီးပါးစပ်လေးကပြဲလို့မျက်ရည်လေးတွေ ကလည်းဝဲလို့ ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်သည်။ ကျနော့်က သူ့ဆံပင်လေးကိုစုကိုင်ပြီး ဖိထားသည်။မီးမီးက လီးကိုပြန်ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးသည်။ကျနော်လည်း ကော့ထိုးပေးသည်။ကျနော်ကြာကြာ်မတောင့်ခံနိုင်တော့ပါ။လရည်တွေ တစ်ဖျောဖျောနဲ့ သမီးလည်းချောင်းထဲပန်း ထည့်လိုက်မိတော့သည်။ “အူးးး အားလားလား ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ် အိုး ကောင်းတာကွာ” လီးကိုဆွဲထုတ်တော့ ဟင်းးးးဆိုပြီး အသက်ရှုပြီးအမောဖြေနေသည်။ “ကောင်းလားပါပါး” “ကောင်းတာပေါ့ကွယ် မားမားတောင် ဒီလိုမလုပ်ပေးဖူးဘူးကွ ဒီတစ်ခါ တော်တော်ကောင်းတယ် အီစိမ့်နေတာပဲ” မီးမီးပါးစပ်ထဲကထွက်လာတဲ့လီးကတော့ ပျော့ခွေလို့။တံတွေးတွေလည်းရွှဲလို့။ မီးမီးက တံတွေးတွေပြောင်အောင် ယက်သည်။ တံတွေးလည်းပြောင်ရော လီးက ပြန်မာလာသည်။ “ဟင် ပါပါးဟာကလည်း ခုလေးတင်ပဲ ပြီးထားတာကို ပြန်မာလာပြန်ပြီ” “မီးလေးစုပ်ပေးတာကောင်းတာကိုးကွ” “မီးကိုလည်းယက်ပေးအုန်းလေ” “အော်အေး လာလာ ဒီတစ်ခါ ဖင်ပူးတောင်းထောင်လိုက် လက်နောက်ပစ်ပြီး ဖင်လေးကိုဖြဲထား” “ဟုတ် ပါပါး” သမီးဖြဲပေးထားတဲ့ဖင်လေးကို ဝလုံးဝိုင်းကာယက်ပြီး အပြားလိုက် ယက်သည်။ အဖုတ်ကိုမယက်ဘဲ ဖင်ကိုချည်းပဲယက်သည်။ “ယားတယ်ပါပါး အ ယက်ယက် အား ရှီး အု ယားပေမယ့်ကောင်းတယ်မခွာနဲ့” ဖင်ကိုယက်ရင်းအဖုတ်လေးကိုနှိုက်သည်။ မကြာလိုက်ပါ။ သမီးအဖုတ်ကအရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့သည်။ထွက်ခါနီးမှာအဝနား ပါးစပ်နဲ့တေ့ပေးထားလိုက်သည်။ ထွက်လာသမျှက ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ အကုန်ရောက်လာပြီးမြိုချလိုက်သည်။ ဒီနေ့က သမီးရော ကျနော်ပါ တစ်ချီဆီ ပြီးပြီမို့နားလိုက်သည်။သမီးဘောင်းဘီ ဝတ်ပေးသလို ကျနော်လည်း ပုဆိုးဝတ် လိုကိသည်။သမီးကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ကျနော်လည်း ပြန်ဖက်လိုက်ပြီးအိပ်လိုက်တော့သည်။ သမီးကိုအပေါက်တွေချဲ့လာတာ တော်တော်လေးခရီးရောက်လာပြီ။ သမီးရဲ့အပျိုစင်ပန်းကိုလည်း ဆွတ်ခူးတော့မယ်။ကျနော့်လီးကိုမခံနိုင်ဘဲကွဲမှာစိုးလို့ လက်နဲ့ကျင့်ပေးလာတာ လနဲ့ချီလာပြီ။ အိမ်မှာရောင်းဖို့သိမ်းထားတဲ့လိင်တံအတု တွေရှိပေမယ့် သမီးကိုအစစ်နဲ့ပဲ တွေ့စေချင်သည်။လက်ကတော့ တော်သေးတာပေါ့ဗျာ။ အဖုတ်ကတော့ လက်၂ချောင်းဒဏ်ခံနိုင်ပြီ။ ဖင်ကတော့ လက်ခလယ်အစအဆုံး ဝင်ထွက်နိုင်နေပြီ။သမီးကို၂ပေါက်စလုံး လိုးဖို့ကြံထားသည်။ခုထိတော့လက်နဲ့ပဲ နှစ်ပါးသွားတုန်း။ ဒီတစ်ခါသူ့အမေ နယ်ထွက်ရင် အပျိုပန်းကိုခူးဖို့ တွေးထားသည်။ခုရက်ပိုင်း ခင်မမက အိမ်မှာရှိနေတော့ မလွတ်လပ်။ အဲ့ကြားထဲ ကပ်တိုးလေးဖင်နှိုက်သည်။မနေ့ကဆို သမီးပုလွေပေးနေတုန်းခင်မမပြန်ရောက် လာတာ ကံကောင်းလို့မိတော့မလို့။ နောက်ဖေးအဝတ်လျော်စက်နဲ့ဗီရိုကြားမှာ အဝတ်လျော်သလိုနဲ့သမီးကပုဆိုးထဲဝင်ပြီး ပုလွေပေးနေတာ။ ခင်မမရောက်တော့ တန်းလန်းကြီး။ “ကို ခင်မပြန်ရောက်ပြီ အဝတ်လျော်နေတာလား သမီးရော” “အေး မိန်းမ မင်းနောက်ကျတယ်ဒီနေ့ သမီးလား သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့” ” ဟုတ်တယ်ကိုရေ ရုံးမှာနယ်ကစာရင်းတွေ စစ်နေရလို့ပြီးမှပြောမယ် ကိုရေ ရှူးပေါက်ချင်လာပြီ လမ်းမှာကတည်းက အောင့်ထားတာ” တော်သေးတယ် ခင်မမက အိမ်သာထဲဝင် သွားလို့။ကျနော်လည်းယောင်ယမ်းပြီး သမီးကိုသူ့အခန်းထဲမှာလို့ပြောလိုက် သည်။ ခင်မမအိမ်သာထဲဝင်တော့မှသမီးကို ပုဆိုးအောက်ထုတ်ရသည်။ ” မီးမီး မြန်မြန်သွားအခန်းထဲ အသံမကြားစေနဲ့” “ဟုတ်ပါပါး” မသွားခင်ဖက်နမ်းသွားသေးသည်။ အဖြစ်အပျက်က၃မိနစ်တောင်မကြာပေမယ့် ရင်တော့တော်တော်ကြာ တုန်သွားသည်။အဲ့ကတည်းက ကျနော်ရောသမီးပါ အဲ့လိုခိုးလုပ်ရတာလေးကိုကြိုက်လာပြီး ခင်မမရှိနေတာတောင်အလစ်လေးမှာ စုပ်ယက်ကြသည်။ အားတိုင်းသမီးနဲ့စုပ် ယက် ညဆို ခင်မမကိုအမုန်းဗျင်းသည်။ ညတိုင်းလိုလိုပဲဗျင်းတာ။၁၅နှစ်လောက် အလိုးခံလာတဲ့စောက်ဖုတ်ကမနက်ဆိုပေါင်တွေနာ ခါးတွေကိုက်လို့တဲ့။ “ကို ဘာဖြစ်နေလဲကွာ ခင်မသေတော့မယ် နေ့တိုင်းပဲ ဟွန့် တစ်ညကိုအနည်းလေး ၂ချီပဲ အဟင့် လိုးနိုင်လွန်းသူကြီး တောင်တောင်လွန်းတယ် ဆေးတွေများစားနေသလားဟင်” “မစားပါဘူးကွာ မိန်းမက တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုပိုလှလှလာလို့ပါကွ” “ကိုနော် ဒီလောက်ဝနေတာကို” “နည်းနည်းပါကွာ ဒီထက်တော့မဝစေနဲ့ ခုအနေလေးက လိုးလို့ပိုကောင်းတယ်” “ကိုကသာကောင်းတာ ခင်မတော့ မနက်ဆိုအဖုတ်နာ ခါးကိုက်ပဲ” “ကောင်းရောမကောင်းဘူးလား” “ကောင်းတာ့ကောင်းတာပေါ့ကိုရယ် လျော့ပါနော် မီးမီးလည်းရှိနေတာကို ချောင်းကြည့်နေမှဖြင့်ခက်မယ်” “သူလည်းအရွယ်ရောက်လာပြီပဲကွာ အတွေ့အကြုံရတာပေါ့ ကြည့်ပါစေ” “ကိုနော် မီးမီးကိုလွှတ်မထားနဲ့နော် မတော်တရော်နဲ့တွေ့ကုန်မှ” “သမီးကလိမ္မာပါတယ်ကွ ကဲကွာ လီးစုပ်ပေး လုပ်အုန်းမယ်” “ဟာကွာ ကိုနော် နာနေပြီ ခုပဲ၂ချီပြီးထားတာလေ မှုတ်ပဲမှုတ်ပေးတော့မယ် လုပ်နဲ့တော့ ညလည်းနက်နေပြီ မနက်လည်း ရုံးစောစောသွားရမှာ နော် နော်လို့” “အင်းပါ အင်းပါ ကဲစုပ်” “ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဘလွတ် ဗြွတ်” သမီးသာအပျိုဖြစ်နေတာ ခင်မမတို့က အိပ်ယာထဲနဲ့အလိုးခံချိန်ဆိုကလေးလို ချွဲတုန်းဗျ။သူကချွဲ ကျနော်ကလည်း အသည်းယားပြီး အသားကုန်လိုးတာပေါ့။ သမီးကလည်းချောင်းကြည့်ပြီးသူ့အဖုတ်ကိုနှိုက်တယ်တဲ့။ကျောင်းသွားခါနီးဆို သူ့ကိုတစ်ချီပြီးအောင်ယက်ပေးသလို သူကလည်းတစ်ချီပြန်မှုတ်ပေးသည်။ ဒီတစ်ခါ ခင်မမနယ်ထွက်ရင်တော့ သမီးကိုအပီကိုင်ပြီဗျာ။ “ကို ပြောစရာရှိလို့” “အင်းပြောလေ” “ခင်မနယ်သွားရမယ်ကို မြိတ်ကို တပတ်ကျော်ကြာမယ်” “တပတ်တောင် ဘာလို့လဲ” “ဟို ရုံးဖွင့်ပြီး ရက်တိုသင်တန်းပါ ပေးရမယ်ကို ရုံးကိုအထိုင်ချပေးပြီး ပြန်လာမယ်” “အာ့ဆို ကိုတော့ငတ်ပြီပေါ့ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်” “အဝကျွေးသွားမှာပေါ့ကိုရယ် နက်ဖြန်လည်း ရုံးပိတ်တာပဲ ကိုစိတ်ကြိုက် ကို့သဘော ကိုလိုချင်နေတဲ့ ဖင်လည်းချလေနော် နော်လို့” “တကယ်နော် ပျော်တာကွာ ဖင်ချရတော့မယ် ဟေးးး” “ကိုကလည်းကလေးကျနေတာပဲ မီးမီးတောင်အပျိုဖြစ်နေပြီလေ” “ကဲပါကလေးကို အဝကျွေးတော့ ခုစမယ်အဝတ်တွေတစ်ခါတည်းထည့်” “ဟာ သဘက်ခါမှသွားလေ နက်ဖြန်မှ ထည့်မယ်လေကွာ” “မရဘူး ခုချိန်မှာ အချိန်ကရွှေပဲ မြန်မြန်ယူလေအဝတ်တွေ တစ်ညလုံး တစ်နေ့လုံးလုပ်မယ် နက်ဖြန်မှထည့်ရင် ဖုတ်ပူးမီးတိုက်ထည့်နေရမယ် ခုထည့်” ဘီရိုပေါ်က ခရီးဆောင်အိတ်ကြီးကို ဆွဲယူကာ အဝတ်တွေထည့်ခိုင်းသည်။ “ကိုကတော့လေ စားရတဲ့ကလေးငတ်ကို ငတ်တယ် ဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ” “ငတ်ငတ်ပဲကွာ ယူယူ အဝတ်တွေ” ခင်မအဝတ်တွေကိုအိတ်ထဲယူထည့်သည်။ ကုန်းလိုက်ကွလိုက်နဲ့လုပ်နေတဲ့ခင်မကို ကြည့်ပြီးလီးကတောင်လာသည်။ ၃၁ကျော်အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ခပ်ချောချောခပ်တောင့်တောင့် ကျနော့်မိန်းမခင်မမက နည်းနည်းဝလို့ ခါးလေးတုတ်လာတာကလွဲပြီး ချောမောလှပနေဆဲရှိသေးသည်။ အစကတည်းကကြီးတဲ့ဖင်က ဝလာတော့ ပိုကိတ်ပိုတောင့်လာသည်။ခင်မမအနောက် သွားပြီးဂါဝန်ရှည်ကိုဆွဲလှန်တင်ပြီးခါးမှာ ပတ်လိုက်သည်။အိပ်ခါနီးဆိုတော့ အတွင်းခံတွေချွတ်ထားသည်။ကျနော်က လည်းမကြိုက်တာသိတယ်လေ။ ဝတ်ထားရင်လည်းဖြဲပစ်တာခံရလို့ နောက်မဝတ်တော့ဘူးလေ။ “ကို ခဏစောင့်အုန်းလေ ပြီးခါနီးပြီ” “စောင့်ဝူး ခင်မကအဝတ်တွေထည့် ကိုက အဖုတ်ထဲလီးထည့်မယ်” “ဟွန့် ကပ်သီးကပ်သပ်နဲ့ကွာ အ” သူ့စကားမဆုံးသေးခင်အဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီးပင့်လိုးလိုက်သည်။ ဘီရိုကိုကိုင်ပြီးကျနော့်အလိုးကိုဖင်ကော့ ပေးသည်။ “အဝတ်ထည့်လေကွာ ပြီးပြီလား” “ကျန်သေးတယ် နည်းနည်း” “ပြီးအောင်ထည့်လေ မြန်မြန်” ခင်မအဝတ်တွေယူလိုက်ထည့်လိုက်နဲ့ကို ကျနော်ကလည်းနောက်ကနေ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့လိုက်လိုးသည်။ အဝတ်တွေထည့်ပြီးတော့အိတ်ကို ဆွဲပိတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ကတွန်းချလိုက်သည်။ ခင်မကိုလည်း ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲကာ အပေါ်ကတက်ခွပြီးလိုးသည်။ပေါင်ကိုစိ ဖင်ကြီးကိုဖြဲကာအဖုတ်ကိုလိုးသည်။ “အ ကို ကြပ်တယ် သေပြီ အား ဖြည်းဖြည်း အားဟားးးရှီးးးးး” ဖင်ကိုဖြဲထားတော့ ဖင်ဝညိုတိုတိုလေးက ပေါ်လာသည်။တံတွေးတွေထွေးချပြီး လက်မတစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။ တစ်ချောင်းဝင်သွားတော့တံတွေးထပ်ထွေး ပြီးနောက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်သည်။ “မိန်းမ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကွာ” ခင်မဖင်ကိုနှိုက်ကာညှစ်ကိုင်ပြီးအဖုတ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးချသည်။ပေါင်စိထားရ တော့ လီးအဝင်ကြပ်သည်။ အဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးကိုလိုးနေရသလိုပင်။ ၁၅နှစ်ကျော်အလိုးခံလာရတဲ့ခင်မအဖုတ် က အရမ်းကြီးမချောင်သေးပါ ခပ်စီးစီး အနေအထားသာရှိသေးသည်။ပေါင်စိကာ ဖင်ထောင်ပြီးလိုးခံနေရသလို ဖင်ထဲလည်း လက်မနှစ်ချောင်းအသွင်းခံထားရတော့ feelတွေတက်ပြီး ပြီးတာ၂ခါရှိပြီ။ “ခင်မ ကိုပြီးတော့မယ် ပါးစပ်ထဲပြီးမယ်ကွာ ပက်လက်လှန်” “ကို့သဘောပါရှင် ကို့သဘောပါ” အဖုတ်ထဲမှလီးဆွဲထုတ်ပြီး မျက်နှပေါ်တက်ခွကာဂွင်းထုနေသည်။ ဥတွေစုပ် ဖင်တွေယက်ခိုင်းသည်။ ပြီးခါနီးတော့ ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီးသူ့ဖင် နှိုက်ထားတဲ့လက်မနှစ်ချောင်းကိုပါ ပါးစပ်ထဲထည့် ဖင်ဖြဲသလိုကိုင်ဖိပြီး ဆောင့်လိုးသည်။ ကျနော့်ဖင်ကို တစ်ဖက်ဖက်လာရိုက်သည်။ ရုန်းမရ လီးကအာခေါင်ထဲဝင် မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး တစ်ဝူးဝူးအော်နေသည်။ “ဝူးဝူးဝူး ဖက်ဖက် ဖက်ဖက်” ပါးစပ်ကို အချက်၂၀လောက်ဆောင့်လိုးပြီး လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ “အူးး အားးးးး ကောငွးလိုကတွာခငမွရယွ အိုးးးဟိုးဟိုးဟိုးးး ယားးးးရှီးးးးး” လရည်ကုန်တော့မှ လီးကိုဆွဲထုတ်သည်။ “ဝေါ့ အဟွတ်အဟွတ် အဟွတ်အဟွတ် ဟောဟဲ ဟောဟဲ ကိုမကောင်းဘူးကွာ ပါးစပ်ကိုလိုးတယ် ဖင်နှိုက်ထားတဲ့ လက်ကိုပါ ပါးစပ်ထဲထည့်တယ်” “ကိုကောင်းသွားလို့ပါကွာဟဲဟဲ လက်ကလည်း ခင်မဖင်နှိုက်ထားတဲ့ လက်ပဲလေ ဘာလဲရွံလို့လား ကို့ဖင်ကိုတောင် ယက်ပေးနေကြပဲဟာ” “ရွံတော့ရွံပါဘူး နံတယ်” “ခင်မ ကိုတို့မီးလေးအခန်းထဲ သွားလိုးရအောင်” “ဟာ ကိုကလည်း ပေါက်ကရတွေ သမီးနားသွားလုပ်လို့သမီးနိုးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ သမီးအခန်းကလွဲပြီး ကြိုက်တဲ့နေရာလုပ်ကွာ နော်” “မီးလေးငယ်ငယ်ကတောင် သူ့ကို ဘေးမှာထားပြီးလိုးကြသေးတာပဲ ကို နို့စို့ရင် သူလိုက်လုစို့တာမှတ်မိလား” “အာ့က သူငယ်ငယ်ကလေ ခုသမီးက အပျိုဖြစ်နေပြီလေ နိုးလာရင်မကောင်းပါဘူး ကိုရယ်” “စိတ်ချမနိုးဘူး ညနေက အအေးမိထားလို့ ဆေးတိုက်ထားတယ် ခုလောက်ဆို သမီးက ဆင်အော်တောင်မနိုးတော့ဘူး” “ကိုကလေ ရှာရှာဖွေဖွေသိပ်လုပ်တာပဲ” “လာပါကွာ ထ ရေဆေးပြီး မီးလေးအခန်းမှာသွားလိုးရအောင် အတွေ့အကြုံအသစ်ပေါ့ကွာ လာ” အမှန်တော့ မီးငယ်အိပ်နေတယ်ဆိုတာ ဟုတ်ဘူးဗျ။ကျနော်နဲ့မီးငယ်ကြံထားကြ တာ။ဟိုနေ့က ကျနော့် သူ့နို့လေးတွေကို စို့တော့ သူငယ်ငယ်က ကျနော်နဲ့ခင်မလုပ် ခဲ့တာတွေပြောပြဖြစ်တယ်။သူနဲ့နို့လုစို့တာလည်းပါတာပေါ့။အဲ့မှာ ကျနော်နဲ့ ခင်မကို သူ့ဘေးမှာလာလိုးဖို့ပူဆာတော့ တာပဲ။ခုတော့အကွက်ချထားတဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာပြီလေ။ ခင်မက ကျနော့်ကို ဖင်သာပေးမလိုးပေမယ့် ကျန်တာတော့ အမြဲ ကျနော့်အလိုကျလုပ်ပေးနေကျ။ ခုလည်း သမီးနားမှာလိုးဖို့ကို ပြောလို့ရပြီ။ အခန်းအပြင်ထွက်တော့ အောက်မှာပင်တီ။ စိုစိစိနဲ့။မီးလေးပဲနေမှာပေါ့ဗျာ။ပင်တီကို ချောင်ထဲမသိမသာကန်ထည့်လိုက်သည်။ ခုလောက်ဆို သမီးလည်းသူ့အခန်းထဲ ပျော်နေလောက်ပြီ။နောက်ခဏဆို သူ့ပါပါးနဲ့မာမားလိုးတာကို အနီးကပ်မြင် ရတော့မှာလေ။ကျနော်နဲ့ခင်မမ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ရှူးပေါက်ကြကာ ဆေးကြောကြသည်။ မီးလေးကတော့ ကျနော်တို့လိုးနေကတည်းက ချောင်းနေ တာဆိုတော့ ခုလည်း ကျနော်ပြောနေတာ တွေကြားရမှာပါ။ခင်မ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်နေလို့ ပုခုံးလေးဖက်ပြီးခေါ်လာသည်။ မီးလေးအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီး မီးဖွင့်သည်။ “ကို ဖြစ်ပါ့မလား” “ဖြစ်ပါတယ် လာပါ လာ လို့ခေါ်ပြီး မီးလေးကို ဘေးထားကာထိုညတွင် မီးလေးအခန်းထဲတွင် ၁ နာရီကျော်ခန့် ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့တော့သည်။ “ပါပါးရေ ပါပါး မီးပြန်လာပြီ မာမားသွားပြီလား” “အင်းသွားပြီ နေ့လည်၂ချက်ထိုးက မီးလေး လာ ရေချိုးစို့ ရေသောက်အုန်း ” “ပါပါးကလည်း ခုမှရောက်တာကို ရှူးပေါက်ချင်တယ် ရှူးပေါက်ချင်တယ်” မီးလေးအိမ်သာဝင်တော့ ကျနော်လိုက်ဝင်သည်။ “ဟင် ပါပါး ဘာလုပ်မို့လဲ မီး ရှူးပေါက်မလို့ပါဆို” “ပေါက်လေ ကိုယ့်ဟာကို ပါးစပ်ဟ” “ပါပါးနော် အမောစို့အောင်လုပ်နေတယ်” မီးလေးပါးစပ်ဝလီးတေ့ပေးလိုက်သည်။ မီးမီးကတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေသည်။ဂွေးဥ တွေကိုလည်းစုပ်သည်။လီးကသမီးပါးစပ်ထဲ တောင်လာသည်။သမီးကိုမတ်တပ်ရပ်ခိုင်း ပြီး ရေချိုးခန်းနံရံကိုမျက်နှာအပ်ခိုင်းသည်။ ထဘီကိုခါးမှာပတ်ပြီးနောက်ကနေအဖုတ်ဝ လီးတေ့ကာလိုးတော့သည်။ “အားးးဟားးးး ပါပါး ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း နာတယ် အားးး ဟင့်ဟင့် အားး” ဖင်လေးကိုကော့ပေးပြီးအလိုးခံနေသည်။ “ပါပါး ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းတယ် ဟင်းးးး အားးရှီးးးးး ထိတယ် အင့် အ” “ကောင်းလိုက်တဲ့စပ်ပတ်လေးကြပ်ထုပ် နေတာပဲ ရှီးးးးဟင်းဟင်း” ကျနော်လည်း တရှူးရှူးနဲ့သမီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပစ်လိုက်သည်။ အချက်၅၀လောက်လိုးပြီးတော့ မီးလေးပြီးသွားသည်။ “အားးး ပါပါး ပြီးပြီ အားးးးး” ကျနော်တော့မပြီးသေး လိုးတာခဏရပ်ပြီး မီးလေးကိုမကာ လီးမချွတ်ဘဲလှည့်သည်။ မီးမီးကိုချီပြီးပုခုံးလေးကိုထိန်းကာ ဆောင့်ချသည်။မီးမီးက ကျနော့်ခါးကို ခွပြီးခြေချိတ်ထားသည်။သူလည်းဆောင့် ချသည်။မီးမီးကိုကျောင်းစိမ်းမချွတ်ဘဲ ထဘီလှန်လိုးရတာ လိုးလို့တော့ ကောင်းသား။အရသာတစ်မျိုးပေါ့။ နေ့လည်ကခင်မကိုလိုးထားလို့ တော်တော်နဲ့မပြီး။မီးလေးတော့ နောက်တစ်ခါထပ်ပြီးသည်။မီးလေး ဖလက်ပြသွားသည်။ကျနော်လည်း ခပ်မြန်မြန်ပဲဆောင့်လိုးပြီးမီးလေးကို အောက်ချပေးကာဒူးထောက်ခိုင်းသည်။ မီးလေးမျက်နှာပေါ်ဂွင်းထုပြီးလရည်တွေ ဖြန်းပက်လိုက်သည်။လရည်ကုန်တဲ့အထိ စောင့်ပြီးလီးမှာပေကျံ ထိပ်မှာ ကျန်နေတဲ့ လရည်ကိုဘလွတ်ဆိုဆွဲစုပ်သည်။ပြီးမှ သူ့မျက်နှာပေါ်ကလရည်တွေသပ်ချကာ လျှာနဲ့ယက်နေသည်။ “ပါပါးလရည်ကအရသာအရမ်းရှိတာပဲ ချိုလည်းချိုတယ် အားလည်းရှိတယ်” “မီးလေးကြိုက်ရင်အမြဲတိုက်မှာပေါ့ကွ ကဲထ အဝတ်တွချွတ် ရေချိုးရအောင်” “ဟုတ် ပါပါး” မီးမီးထလာပြီးကျနော့်လည်ပင်းကိုဖက်ကာ ခိုပြီးနှုတ်ခမ်းကိုလာစုပ်သည်။ ကျနော့်လရည်နံ့ပြန်ရနေသည်။ မီးမီးနဲ့ရေချိုးပြီး ညနေစာစားလိုက်သည်။ စာမေးပွဲနီးပြီမို့စာတွေကျက်နေသည်။ ကျနော်လည်း စာရင်းလုပ်သည်။ သူစာကျက်ပြီးတော့ ကျနော့်ကမပြီးသေး။ “ပါပါး ပြီးသေးဘူးလား မီးပြီးပြီ” “အေးပြီးခါနီးပြီ ခဏလေးစောင့်” ကျနော့်စာရေးခုံအောက်ကိုမီးမီးဝင်ထိုင် သည်။ကျနော့်လုံချည်အောက်ဝင်ပြီး လီးကိုဆော့လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။ “မီးလေးရေ ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ ပါပါးပြီးခါနီးပြီ” မရတော့ ဆက်လုပ်ရင်အမှားပါတော့မည်။ နက်ဖြန်မှစာရင်းဆက်လုပ်မည်။ခုတော့ မီးမီးကိုလိုးမည်။ခုံကိုနောက်ဆုတ်ပြီး ထလိုက်သည်။မီးမီးကလုံချည်ကြားမှထွက် လာသည်။သူ့ကိုဆွဲထူပြီးကုတင်စောင်းမှာ အိပ်စေပြီး ခေါင်းလေးကို အောက်ချကာ ပါးစပ်ကိုလိုးသည်။ ကျနော့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲဝင်သွားသည်။ “ဘလွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဝေါ့ ဘွတ်” “ကဲထတော့မီးလေး ဖင်ထောင်ပေး” “အဟွတ်အဟွတ် ဟုတ် ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးနော် ပါပါး” “လိုးမှာ စိတ်ချ ဖင်ဖြဲထား မီးလေး ဒီညအဖုတ်ရော ဖင်ပါလိုးမှာ” “လိုးလိုး ပါပါး မာမားကိုပြဖို့ ဗီဒီယိုရိုက်ထားပါလားဟင်” “အေးကောင်းသားကွ” သမီးသတိပေးလို့သတိရပြီးဖုန်းကိုယူ ကင်မရာဖွင့်ပြီးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး ချိန်ထားလိုက်သည်။မီးမီးကမွှေယာပေါ် ဖင်ပူးထောင်ပြီး လက်ကဖင်ဖြဲပေးသည်။ ဖင်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ယက်ပြီး တံတွေး ခပ်များများထွေးချလိုက်သည်။ “ပါပါးးးယက်နဲ့တော့ လိုးပေး ဖင်လိုးပေး မာမားကိုလိုးသလိုလိုးပေးနော်” “လိုးမယ် ကဲ လိုးပြီ” သူ့တံတွေးတွေစိုနေတဲ့ လီးကိုဖင်ဝမှာတေ့ပြီးဖိချလိုက်သည်။ “ဗြစ် တစ်တစ်ဘုဘလွတ် ဗြစ် ဘု ဘူးးး” “အားးးး ပါပါး ဖင်ပြဲပြီ အီးဟီးဟီး” တံတွေးတွေကြောင့် ဖင်ထဲလီးတစ်ဝက်မက ဝင်သွားသည်။ဖင်ကိုလက်နဲ့ချဲ့ဖူးတော့ လီးအဝင်မှာ ဖင်တော့မကွဲ။အစိလေးကို ချေပေးကာအနာသက်သာအောင် လုပ်ပေးသည်။ကြမ်းချင်လာတော့ မီးမီး ဆံပင်ကိုစုကိုင်ပြီးဆွဲ ဖင်ပေါ်ခွကာ ခြေတစ်ဖက်ကျောကိုနင်ပြီး မဒိန်းကျင့်သလို ဖင်ကိုလိုးသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်းဖင်ထဲလီးအဆုံးဝင်သည်။ မီးလေးဖင်ဝနဲ့ကျနော့်ဆီးခုံထိအောင် တစ်ဖန်းဖန်းနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ မီးလေးက ဖင်ကို မဒိန်းကျင့်သလို အလိုးခံနေရပေမယ့် ကြိုက်နေတဲ့ပုံ။ ဖင်ကွဲသွားသလားစစ်ကြည့်သည်။ နည်းနည်းတော့ပြဲသွားသည်။သိပ်တော့ မများပါ။မီးလေးကအပြတ်ဟော့နေတော့ ကျနော်လည်းဖင်ကို အသားကုန် ကျုံးလိုးပစ်လိုက်သည်။ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ကြည့်တော့ ဖင်ဝလေးဟောင်းလောင်းလေး အထဲမှာရဲရဲနီလို့။ဖင်ဝလေးထဲလျှာသွင်းပြီး ယက်ပေးလိုက်သေးသည်။ “ပါပါး မယက်နဲ့ လိုးလိုး ထန်နေပြီ လိုးးးး” “ဘလစ် ဘုဗြစ် ဘလွတ် ဘုဘုဘွတ် ဗွပ် ဘူးးးးး ဘွတ် ဘလောက် ဗြစ်” “အားးး နာတယ် ပါပါး ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် လိုး ပါပါး လိုး လိုးးး ဟီးးးအားးး ဟူးးးအူးးးး” ကျနော့်အလိုးကိုကော့ခံပြီးတစ်ချီပြီးသွား တော့သည်။ကျနော်လည်း မီးမီးရဲ့ဖင်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို အကြိုက်လိုးလိုက်ရလို့ မထိန်းနိုင့်တော့မီးမီးနဲ့ရှေ့ဆင့့််နောက်ဆင့်ပဲအားကုန်ပန်းထုပ်၍ပြီးလိုက်တော့သည်...... ပြီးပါပြီရှင့်။
0 comments:
Post a Comment