#crd
****
============
( နတ်ဆေး )
ကဲ …ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ …လူတွေကြည့်နေတယ်နော် မလိုက်နဲ့တော့
စျေးထဲကထွက်လာထဲက တကောက်ကောက်လိုက်လာတဲ့ သက်အောင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကြောင့် အိမွန် အနည်းငယ် စိတ်အနောက်အယှက်ဖြစ်ရတာတော့အမှန်ပင် တခြားနေ့မျိုးဆို သိပ်ကိစ္စမရှိပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ကျော်မင်း မနေ့ညက အိမ်ပြန်ရောက်နေတာမို့ အိမ်နဲ့လဲနီးလာတာနဲ့ တွေ့သွားမှာစိုးတာကြောင့် ပြောနေတာကို ကောင်လေးကပေကပ်ကပ်လုပ်နေတာ တရပ်ကွက်ထဲလဲဖြစ် တိုက်ခြင်းကလဲ ကပ်လျှက် ဒီထက်ပိုပြီးတိတိကျကျပြောရရင် အိမွန် အိပ်တဲ့အိပ်ခန်းနဲ့ သူ အိပ်တဲ့အခန်းက ဘေးချင်ယှဉ်လျှက် အုတ်တံတိုင်းသာခြားထားတဲ့ တိုက်နှစ်တိုက်က ခြောက်ပေလောက်သာကွာတယ် အခန်းပြတင်းပေါက်တွေ ခန်းဆီးတွေသာဖွင့်ထားလို့ကတော့ တစ်ရောက်အခန်းထဲကိုတစ်ရောက်ကအရှင်းသားမြင်နေရတယ်
ရည်းစားဦးလဲဖြစ့် သူ့ထက်လဲ ၅နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ကျော်မင်းနဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲက သီးသန့်နေရအောင် ဒီတိုက်ကိုရွှေ့လာတာ ယောက်ျားဖြစ်သူကျော်မင်းက အစိုးရဝန်ထမ်းဖြစ်လေတော့ အိမ်ကပ်ရတယ်ကိုမရှိ သူ့ကိစ္စနဲ့သူခရီးတွေထွက်နေရတာကများများ ခွဲနေရပြီး အိမ်ပြန်ရောက်လို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ဆုံရတဲ့အချိန်မျိုးမှာဆို အိမွန် ထဘီတောင်ကပ်ရတယ်မရှိ ငတ်ပြတ်လာသမျှ ကျော်မင်းက အတိုးအရင်းပေါင်းပြီး အိမ်ထဲကအိမ်ပြင်မထွက် စောက်ဖုတ်ကအမြှပ်မထွက်မချင်းမလျော့ အိမွန် မျက်ဖြူဆိုက်အောင်တွယ်လိုက်ရမှ ကျေနပ်တဲ့ယောက်ျား မျိုး
ဒီကောင်လေး သက်အောင်ကိုတော့ အိမွန်တို့ဒီတိုက်ကိုပြောင်းခါစကမတွေ့ရသေးဘူး သူကိုတွေ့ရတာ တစ်လလောက်ပဲရှိသေးတာ အိမ်ခြင်းကလဲကပ်ရက် စျေးသွားစျေးပြန်သွားတဲ့အခါမျိုးဆိုနေ့တိုင်းလိုလိုမြင်နေတွေ့နေရတော့ မျက်မှန်းတန်းမိရုံသိကြရုံကနေ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ်လောက်ကမှ ဒိုင်းမွန်းပလာဇာမှာ ဆုံမိရာက အအေးလိုက်တိုက်ချင်တယ်ပြောတာနဲ့ မကောင်းတတ်လို့အတူတူဆိုင်ထိုင်ခဲ့ဖူးရာကနေ နောက်ပိုင်းပိုရင်းနှီးသွားတာ သက်အောင်က ရန်ကုန်ကပါ ဦးလေးအိမ်ကနေ မန်းလေးမှာကျောင်းလာတတ်တာတဲ့ ဒါတွေကလဲ သူပြောပြလို့အိမွန် သိရတာ ဒါပေမဲ့ သူ သက်အောင်မသိသေးတာက အိမွန်မှာ ယောက်ျားရှိတယ်ဆိုတာကိုပဲ မသိလို့သိအောင် အိမွန်က ယောက်ျားရှိတယ်ပြောပြတော့လဲ ဒင်းကမယုံဘူးလေ… နောက်နေတယ်ပဲထင်နေတာ ပြောမရတဲ့အဆုံးနေပစေတော့ဆိုပြီး ယောက်ျားရှိတဲ့အကြောင်းဆက်မပြောဖြစ်တော့ပဲနေလာရာက မနေ့ညကမှ ကိုကျော်မင်းရောက်လာလို့ အိမွန် သက်အောင်ကို သိပ်အကပ်မခံချင်တော့တာ ကိုကျော်မင်းခရီးထွက်နေတဲ့အချိန်မျိုးတွေဆို အိမွန်ရယ် ကျော်မင်းတို့ဆွေမျိုးမကင်းထဲကခေါထားတဲ့ ဝင်းမာဆိုတဲ့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး တစ်ရောက်ရယ်ပဲကျန်ခဲ့တာ ကိုကျော်မငိးကသူနဲ့အတူလိုက်ဖို့ခေါပေမဲ့ အိမွန်ကိုက ဟိုပြောင်းလိုက်ဒီပြောင်းလိုက်သွားနေရတာကိုမကြိုက်တာနဲ့ ဒီမှာပဲ ကျန်ခဲ့တာ ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာလဲ ကိုကျော်မင်းတို့ အမျိုးတွေလဲရှိနေတာနဲ့ ကျော်မင်းကလည်းစိတ်ချထားခဲတာလဲပါတာပေါ့ သက်အောင်အကြောင်းကိုတော့ အိမွန် အများကြီးစဉ်းစားနေစရာမလိုပါဘူး သူ အိမွန်ကိုကြိုက်နေတာအသိသာကြီးပဲ … ညညဆိုတော်တော်နဲ့ မအိပ်ပဲ အိမွန်အခန်းဆီကိုကြည့်ကြည့်နေတတ်တာလဲ အိမွန်သိတယ် ယောက်ျားရှိတယ် ဘယ်လိုပြောပြောမယုံဘူးလေ သူပြန်ပြောတာက ဒီစတိုင်က ယောကျာ်းရှိတဲ့ပုံလားဆို့ပီး အိမွန်ကိုတစ်ကိုယ်လုံး စားမတတ်ဝါးမတတ်သိမ်းကြုံးကြည့်ပြီးပြောတတ်သေးတာ ။
အိမွန်ကိုယ်တိုင်ကိုကဘယ်လိုဖြစ်ပြီးလိုလိုချင်ချင်ပေးမိတယ်မသိတော့ပါဘူး ဖုံးနံပါတ်လေးပေးမိပါတယ် တစ်ချိန်လုံး မမွန်ကိုကြိုက်တယ်ဗျာဆိုတဲ့ စာတိုလေးတွေက တတီတီ တတောင်တောင်နဲ့ တစ်နာရီခြားတစ်ခါလောက်ကို ဝင်နေတာ အိမွန်ကတော့ ဘာမှပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး … ဒီနေ့မနက်စျေးလာတော့ လူကအိပ်ရေးကသိပ်မဝချင်ဘူး ညကကိုကျော်မင်းနှိပ်စက်ထားလေ လူကပြိုးင်းချင်နေပြီ ဆောငိ့်လိုက်တာများဆိုခါးတောင်နည်းနည်းနာချင်နေတာ ခုထိအရှိန်ကကျန်နေတုန်း စျေးအလွန်လဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက လူတွေကလဲ အိမွန်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်အတွန့်အကြေမရှိ စင့်နေအောင်ဝတ်ထားတဲ့ထဘီ ခါးအောက်ပိုင်းက တင်သားတင်းတင်းပြောင်ပြောင်ကြီးတွေဆီပဲ မသိမသာတစ်မျိုး သိသိသားသာတဖုံလှမ်းရှိုးနေကြတာကိုလဲအိမွန်မသိချင်ယောင်နေရတာကနေ့စဉ်လိုလိုပင် သက်အောင်ပါလာတဲ့နေ့မျိုးဆို ပိုဆိုး တာပေါ့ ယောက်ျားဖက်ကအသိတွေမြင်သွားမှာလဲစိုးရတယ်လေ အခုလဲအိမ်နားနီးလာလို့ ကပ်မလိုက်ဖို့ပြောနေတာကို ဇွတ်လိုက်လာတာ။
ကြည့်တော့မြင်ပေါ့ မမွန်ရာ ဘာဖြစ်လဲ ခါတိုင်းလဲ လိုက်နေကြပဲကို
အိမွန် သက်အောင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ် မရတော့ဘူး ဘယ်လိုပြောပြောရမှာမဟုတ်ဖူး
နင်ငါယောက်ျားရှိတာကိုမယုံသေးဘူးလား… သက်အောင်
ယုံဘူးဗျာ …ယုံစရာလား …ကျနော် ဦးလေးအိမ်ရောက်လာထဲက မမွန်ကို တစ်ရောက်ထဲပဲတွေ့တာကို ဟိုကောင်မလေးနဲ့မှ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လား တိုက်ထဲတွေ့ဖူးတာ
အိမွန် နည်းနည်းတင်းသွားတယ် ဒီလောက်ပြောနေတာတောင်မယုံတာ ညကျရင်ငါ့အခန်းကိုကြည့်လိုက်ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားမယ်လို့ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလားအထိကိုတွေးလိုက်မိသေးတာ သံသယဖြစ်စရာမလိုပါဘူး ဒီညလဲ ကိုကျော်မင်းက လိုးအုံးမှာပဲ
ဘာရယ်မဟုတ်ပဲတွေးမိတာလေးနဲ့ စိတ်ထဲလိုချင်င်စိတ်ကလေး ခံချင်စိတ်ကလေးတောင်ဖြစ်လာတယ် အိ်မ်နဲ့နီးသထက်နီးလာတာကြောင့် အိမွန်ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ပြေးထွက်သွားတယ် ကောင်လေးဘယ်လိုကျန်ခဲ့လဲတောင်လှည့်မကြည့်ဖြစ်လိုက် အိမ်ထဲရောက်တော့ စျေးခြင်းတောင်းကို ဝင်းမာကိုပေးပြီး သူတို့အိပ်ခန်းဆီပြေတက်သွားလိုက်တယ် အခန်းထဲမှာတော့ ကျော်မင်းကကိုယ် တုံးလုံးကြီး ညကအတိုင်းပဲ ရှိတုန်း လူသာမနိုးသေးတာ လီးကနိုးနေပြီ ထောင်နေတာမှတန်းနေတာပဲ အိမွန်သူ့ယောက်ျားလီးကိုကြည့်ရင် ထဘီလေးအသာမကာ ကုတင်ပေါတက် ကျော်မင်းခါးပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ကာ အဖုတ်ဝနဲ့ လီးတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် လီးတစ်ဆုံးစောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားမှ ကျော်မင်းနိုးလာပြီး အိမွန်ကို
အချစ်တောင်နိုးနေပြီပဲ
နိုးလို့ စျေးကတောင်ပြန်ခဲ့ပြီ …ကိုကိုသာမနိုးသေးတာ
ပြောရင်း အိမွန်က သူ့ခါးလေးကိုလှုပ်ရမ်းပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကိုဆောင့်ထည့်နေတယ်
ကိုကိုမနိုးသေးသေမဲ့ အချစ်ကတော့လိုးနေပြီမဟုတ်လား
သွားပါ …အချစ်မလိုးလဲ ကိုကိုနိုးလာရင် အချစ်ကိုလိုးမှာပဲမဟုတ်လား မသိတာကျလို့
ဒါကတော့ မိန်းမရယ် ကိုကိုပြန်လာတယ်ဆိုတာ မိန်းမကိုကြွေးဖို့ပြန်လာတာပဲလေ… ပြောစမ်းငတ်နေတယ် မဟုတ်လား
အိမွန် ကျော်မင်းကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး ခုဏကထက်အရှိန်တင်ကာ သူ့ဖင်ကြီးကိုဆောင့်ဆောင့်ချပြလိုက်ပြီးအလုပ်နဲ့သက်သေပြလိုက်တယ် တကယ်လဲ သူငတ်နေတာလေ စောက်ပတ်ကယွလာတဲ့အချိန်မျိုးဆို သက်အောင် အနားမှာရှိနေရင် သူ့ပေါင်ကြားကိုမကြည့်မိအောင်သတိထားနေရတာကလဲ တစ်ဒုက္ခ
ယောက်ျားနဲ့တစ်လနေလို့တစ်ခါတောင်တွေ့ဖို့မသေချာတော့ တွေ့တုန်းလေ အိမွန် ဝအောင်ခံလိုက်မယ်စိတ်ကူးထားတယ်
အောက်ကကျော်မင်းကတော့ ခါးကိုင်ထိန်းပေးရုံ ပြန် ညှောင့်ပေးရုံလောက်သားလုပ်ပေးနေပြီး ဒီမနက်မတွက်တော့ အိမွန်ကပဲ ဦးဆောင်းသွားလိုက်တယ် ကိစ္စဝိစ္စတွေပြီးတော့ မျက်နာသစ် မနက်စာစားပြီး ကျော်မင်းအပြင်ထွက်သွားပြီး ညမိုးချုပ်မှအိမ်ပြန်ရောက်လာတယ် အိမ်ဖော်ကောင်မလေးတောင်အိပ်ပျော်နေပြီ အရင်ကပြန်လာရင်ဘယ်မှမထွက်တဲ့ လူကအခုမှထွက်တော့ အိမွန်နည်းနည်းတောင်အံသြနေတယ် ပြန်ရောက်လာတော့လဲ အရက်ကမူးနေသေးတယ် အခန်းထဲရောက်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျော်မင်းက အိမွန်ကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲပြီး တက်ခွလိုက်တယ်
ကိုကို …မူးနေရင်လဲရေအရင်ချုိုးလိုက်လေ
မမူးပါဘူးအချစ်ရယ် ကိုယ့်သူငယ်ချင်းအိမ်မှာချိုးခဲ့ပြီရေက
ကျော်မင်း အိမွန်ကို လက်ကနေပြန်ဆွဲထူလိုက်ပြီး
ဖင်ကုန်းလိုက်ကွာ …အချစ် အဲ့လိုအရင်လိုးမယ်
အိမွန် ချက်ချင်းပဲ ထလာပြီးလေးဖက်ထောက်ကာ ထဘီလှန်ကုန်းပေးလိုက်ပြီး အင်္ကျီပါတစ်ခါထဲချွတ်ပေးလိုက်တယ် အိမွန်လဲ ယောက်ျားရှိတုန်း ဝဝလင်လင်ခံစားသွားချင်တယ်လေ
ဒီလောက်လိုးထားတာကို ငါ့မိန်းမက မပျက်စီးသေးဘူးပဲ
ဆုတောင်းကောင်းခဲ့တာပေါ့နော် … အားးး
အိမွန် ဆက်မပြောနိုင်တော့ ကျော်မင်းလီးက သူ့စောက်ဖုတ်ထဲအရှိန်နဲ့ဝင်သွားလို့ မျော်လင့်နေတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ လီးနဲ့တွေ့တော့လဲ အိမွန် ကြိုက်ရပြန်ပြီ စောက်ခေါင်းထဲလီးရောက်သွားထဲက ဆက်တိုက်ဆောင့်နေတဲ့ ကျော်မင်းကြောင့် ဒီဂရီတွေတက်လာကာ ခဏနဲ့ ပီးချင်သလိုဖြစ်လာတုန်း အခန်းပြတင်းပေါက်ကို သတိရလို့ခေါင်းလေးစောင်းကာကြည့်လိုက်တော့ ပြတင်းပေါက်တံခါးရွက်တစ်ချပ်က ပွင့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ် သူဖွင့်ထားတာလား ကျော်မင်းဖွင့်လိုက်တာလားတောင်မသိတော့ ပြတင်းပေါက်ပွင့်နေပါလားဆိုတဲ့အသိက အိမွန်ကိုယ်လေးကိုမသိမသာတွန့်သွားစေတယ် မနက်ကတောင် သက်အောင်ကို ယောက်ျားရှိတာမယုံရင် ညကျရင်ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားမယ် လာကြည့်လှည့်လို့ ပြောလိုက်ရမလားလို့တောင်သူခပ်ရွတ်ရွတ်တွေးခဲ့မိတယ်မဟုတ်လား နောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကျော်မင်းက သူ့ဖင်ကြီးကိုပဲငုံကြည့်ကာလိုးကောင်းနေတုန်း အဲ့ဒီအချိန် အိမွန်မျက်လုံးထောင့်စွန်းကနေ တစ်ဖက်တိုက်ကသက်အောင်နေတဲ့အခန်းပြတင်ပေါက် လက်တစ်အုပ်စာလောက်ဟသွားပြီး ခန်းဆီးလေးလှုပ်ရှားသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ အိမွန် ရင်ထဲဒိတ်ခနဲ့ဖြစ်သွားတယ် ငါများအမြင်မှားတာလား အထင်နဲ့ ကျော်မင်းမရိပ်မိအောင် သတိထားပြီး ဟနေတဲ့သက်အောင်အခန်းကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့… လားလား… သက်အောင်လေ သူ့တို့ကို ကြည့်နေတာကို အတိုင်းသားမြင်လိုက်ရတယ် အိမွန်အခန်းထဲကမီးရောင်ကြောင့်ရော သူ့အခန်းကအလင်းရောင်ကြောင့်ပါ သက်အောင် သူ့ကိုတွေတွေကြီးစိုက်ကြည့်နေတာကမှားစရာမရှိ ကိုယ်အလိုးခံနေတာကို အခုလိုနောက်တစ်ရောက်ကကြည့်နေတာကိုခံရတော့ အိမွန်စိတ်ထဲ အမျိုးအမည်မသိခံစားချက်တစ်ခုကဖြစ်လာပြန်တယ် ပြတင်းပေါက်ကိုပြန်ပိတ်လိုက်ရမလားစဉ်းစားမိသေးပေမဲ့ သက်အောင်ကို စချင် နောက်ချင်တဲ့စိတ်ကြောင့်ရော ယောက်ျးားရှိတာယုံပြီလားဆိုတဲ့သဘော နဲ့ အိမွန် တံခါးကိုပြန်မပိတ်မိ အနောက်ကကျော်မင်းကဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အရှေ့ကိုယိုင်သွားလိုက် လှုပ်ခါသွားလိုက်နဲ့ဖြစ်နေတဲ့ကြားက အိမွန် သက်အောင်ကို တစ်ချက် တစ်ချက်ပြန်ကြည့်မိတယ် တစ်ခေါက်မှာတော့ သက်အောင် ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ပြတင်းပေါက်တံခါးက တော်တော်လေးပွင့်လာပြီး သက်အောင်ကိုယ်အထက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကိုပါ မြင်နေရတယ် အတင့်ရဲတဲ့ကောင်လေး အိမွန်ကလဲ သူ့ကိုအကြည့် သူကလဲအိမွန်ကိုအကြည့် အကြည့်ချင်းဆုံတော့ အိမွန် လျှာလေးထုတ်ပြကာပြောင်ပြလိုက်တယ် မယုံချင်အုံလေ ဒီထက်ယုံအောင်တော့ မလုပ်ပြတတ်တော့ဘူး နောက်တော့ ကျော်မင်းဆီက ကိုယ်ပီးတော့မယ် အချစ်ဆိုတဲ့အသံကြားမှ အိမွန်လဲ အမှီလိုက်လိုက်ရတယ် မကြာလိုက်ပါဘူး လရည်တွေစောက်ခေါင်းထဲပန်းထည့်တာခံလိုက်ရပြီး အိမွန်လဲပြိုလဲသွားသလို ကျော်မင်းလဲပက်လက်ကြီးကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တယ် စောက်ပတ်ကစီးကျလာတဲ့လရည်တွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ဆော့ကစားနေရင် အိမွန်မျက်လုံးတွေက သက်အောင်အခန်းဆီရောက်သွားပြန်တော့ ပြတင်ပေါက်ကပိတ်ထားပီးပြီး ကောင်းပါတယ် မဟုတ်ရင် ကိုကျော်မင်းသတိထားမိသွားနိုင်တယ်လေ မှေးခနဲဖြစ်သွားတဲ့မျက်လုံးတွေက စားပွဲပေါမှာတင်ထားတဲ့ဖုံးဆီက မက်ဆေ့ ဝင်လာတဲ့အသံကြားမှ အိမွန် ကုတင်ပေါကဆင်း စားပွဲဆီသွားပြီးဖုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သက်အောင်ဆီကစာဝင်နေတာ အိမွန် သူ့ယောက်ျားကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သေးတယ် နောက်ကိုယောက်ျားရှိနေရင်ဖုံးကိုသတိထားကိုင်မှလို့တွေးလိုက်ပြီး စာအိတ်လေးကိုဖွင့်ကြည့်တော့
လက်တွေ့သက်သေပြလိုက်တာလား… မရယ် တော်တော်မှကောင်းရဲ့လား …ဘယ်လိုအရသာရှိလဲတဲ့ လေ…သက်အောင်ပို့လိုက်တာ
တခြားလူတစ်ရောက်ရောက်ကဒီလိုမေးလာရင် အိမွန် နင်နဲ့ဘာဆိုင်လဲ စောက် ကောင် ဆဲတောင်ဆဲပစ်နိုင်ပေမဲ့ သက်အောင်ကိုတော့ အိမွန် အဲ့လိုစိတ်မဆိုးမိ စချင်နေတာပဲသိတယ်
အိမွန့်မြန်မြန်ပဲပြန်စာပို့လိုက်တယ်
သူ့ရဲ့အရသာကလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲဆိုတော့ … ခစ်ခစ်
တစ်ဖက်ကချက်ခြင်းပဲစာပြန်ဝင်တယ်
မ …ယောက်ျားကအားနည်းနေတယ်ထင်တယ် ဆောင့်ချက်တွေကပျော့တယ်ထင်တယ်
သူကမပျော့ပါဘူး… ဒို့ကလျှော့ခိုင်းထားတာ နောက်ရက်အတွက်ချန်ထားရအုံးမယ်လေ … ဆိုတဲ့စာနောက်မှာ လျှာထုပ်ပြောင်ပြနေတဲ့ရုပ်ပြောင်လေးပါ အိမွန်ပို့ပေးလိုက်တယ်
သက်အောင်ဘာဆက်ပို့မလဲ စောင့်နေတုန်း သူ့ယောက်ျားဖုံးက ဖုံးဝင်လာလို့ သွားကိုင်လိုက်တော့ ဖုံးကချက်ချင်းပြန်ကျသွားတယ် ကွန်တက်မှတ်မထားတဲ့နံပါတ်တစ်ခု သက်အောင်ဆီကလဲ စာပြန်မလာသေးတာနဲ့ အိမွန် ဘာရယ်မဟုတ် ကျော်မင်းဖုံးထဲက ဗွီဒီယိုဖိုင်တွေကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် ဖူးကားတွေတော့အပြည့်ပဲ New ဆိုတဲ့မဖွင့်ရသေးတဲ့အကွက်လေးကိုလက်ထောက်လိုက်တော့
ဟိုတယ်ခန်းထဲမှာ ကိုယ်လုံးတီးအတွဲတစ်တွဲက တစ်ရောက်ပေါင်ကြားတစ်ရောက်ခေါင်းရောက်နေကြတယ် ကိုယ်တိုင်ရိုက်ထားကြတာ လိုရင်းရောက်အောင်ကျော်နေတုန်း ယောက်ျားမျက်နာပေါ်လာတော့ အိမွန် မှင်သက်သွားတယ် pause နှိပ်ပြီးသေချာပြန်ကြည့်လိုက်တယ် မမှားပါဘူး သူ့ယောက်ျား ကျော်မင်းမှကျော်မင်းအစစ်ပါပဲ။
တခူးခူးတခေါခေါဟောက်နေတဲ့ သူ့ယောက်ျားကို အိမွန် လှုပ်နိုးကြည့်တယ်
ကိုကျော်မင်း …ထစမ်း …ထစမ်း
ဟင်… အင်းး
ကျော်မင်းဆီက အင်း အင်း အဲ အဲ အသံထွက်လာပေမဲ့ မျက်လုံးကတော့ပွင့်မလာ အရက်အရှိန်နဲ့နိုးလို့ရမည့်ပုံလဲမပေါ်တော့ အိမွန်ဒေါသထွက်လာကာ ခံစားရလဲခက်နေတယ် ကိုယ့်မှာတော့ ယောက်ျားရှိပါတယ်လေအသိနဲ့ ကပ်လာတဲ့ယောက်ျားတိုင်းကိုရှောင်လိုက်ရတာ သူကတော့ ကိုယ့်မိန်းမမဟုတ်တဲ့ မိန်းမကိုတက်တောင်လိုးနေပြီ ဘယ်လိုလိုနိုးနိုး နိုးမဲ့ပုံမပေါ်တာနဲ့အိမွန် အိပ်ယာပေါ်အသာဝင်အိပ်လိုက်တယ် ခေါင်းထဲမှာလဲ အတွေးတွေများစွားနဲ့ ထူးဆန်းတာက အိမွန်အတွေးထဲသက်အောင်ပါ ပါလာတာကိုပဲ ကျော်မင်းကိစ္စပေါ်လာတာနဲ့အိမွန် သက်အောင်နဲ့စာပို့နေတာတောင်ခဏမေ့သွားသည် လူကဒေါသထွက်နေပေမဲ့ တကယ်တမ်း အိပ်ယာပေါ်ဝင်လှဲလိုက်တော့လဲ အိပ်ပျော်သွားပါတယ် အခုလိုဆက်ဆံပြီးရင် မဆက်ဆံတဲ့ညတွေထက် ပိုပြီးအချိန်ခဏလေးနဲ့နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်တတ်တယ် ။
မနက်မိုးလင်းတော့လဲ လူကလန်းလန်းဆန်းဆန်းပါပဲ
မျက်လုံးနှစ်လုံးနှစ်လုံးပွင့်ပြီဆိုတာနဲ့ အိမွန် သူ့ယောက်ျားကျော်မင်းကိုအရင်ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ မတွေ့ရ အောက်များဆင်းသွားတာလားတွေးနေတုန်း ကျွီ ဆိုတဲ့အသံကြားလို့ ဟိုဖက်တိုက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သက်အောင်ကသူ့အခန်းပြတင်းပေါက်ဖွင့်နေပြီး သူ့ကိုမှုံကုပ်ကုပ်နဲ့ကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်တယ် ဒီလိုဆိုတော့လဲ အိမွန် ရီချင်မိသား ညကအိပ်ပျော်သွားတာနဲ့ စာတောင်ဆက်မပို့ဖြစ်ခဲ့ဘူး သက်အောင်ကိုမြင်တော့ အိမွန် စိတ်ထဲသူ့ယောက်ျားကျော်မင်းဘယ်ကဟာမနဲ့လိုးနေမှန်းမသိတဲ့ ဗွီဒီယိုဖိုင်နဲ့ယှဉ်တွေးမိပြီး အတွေးတစ်ခုကဝင်လာပြန်သည်။
အချစ် …နိုးနေ့ပီလား
ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတဲ့
ကျော်မင်းအသံကြားမှ အိမွန် သက်အောင်ဆီကနေအမြန်အကြည့်လွှဲကာ အလိုက်သင့်ပဲပြန်ဖြေလိုက်တယ်
အင်း …နိုးနေပြီ ခုလေးတင်ပဲ
ညကဒေါသထွက်ခဲ့တာတွေလဲဘယ်ပျောက်သွားမှန်းမသိ အိမွန် သူ့ကို်ယ်သူတောင်နားမလည်ဖြစ်နေတယ်
ကို …ဒီနေ့ပဲပြန်သွားရမယ်
အော်…
အိမွန် ဘာမှဆက်မမေးမိ အရင်အခါတွေလာတုန်းကဆိုရင်အနည်းဆုံးသုံးရက်လောက်နေတဲ့ လူကဒီတစ်ခေါက်မှဘာတွေအရေးတကြီးလုပ်စရာများရှိနေတာလဲ အိမွန်မမေးပေမဲ့ ကျော်မင်းက သူ့ဘာသာ ဆက်ရှင်းပြနေတယ်
အလုပ်ကိစ္စအရေးပေါ်လာလို့ အချစ်ရဲ့
ဘာအလုပ်ကိစ္စလဲ ဖုံးထဲကကောင်မလေးနဲ့ချိန်းထားလို့လား စိတ်ထဲကပဲအိမွန်ပြောလိုက်တာပါ ဒီလိုနဲ့ မနက်စာအတူစားပြီးနောက် ကျော်မင်း သူတာဝန်ကျတဲ့ဆီကိုပြန်သွားတော့တယ် ကျော်မင်း မရှိတော့မှ အိမွန် သူ့ဖုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် သက်အောင်ဆီကပြန်စာရောက်နေမလားကြည့်လိုက်မိပေမဲ့ ရောက်မလာပါဘူး ဒါနဲ့ အလုပ်လဲမရှိအားနေတဲ့သူဆိုတော့ တစ်နေကုန်အခန်းထဲတီဗွီကြည့်လိုက်ဖေ့ဘုတ်သုံးလိုက်လုပ်နေတုန်း
မမမွန်… အောက်မှာ မမမွန် မောင်ရောက်နေတယ်
အောက်ထပ်က ဝင်းမာ အသံကြောင့် အိမွန် ဖုံးလေးရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပြီး စဉ်းစားလိုက်တယ် မမမွန်မောင်တဲ့ ဘယ်သူများလဲ ဝမ်းကွဲမောင်တွေရှိပေမဲ့ အိမ်ကိုလာလေ့လာထတော့မရှိကြ
အပေါ်ကိုလွှတ်လိုက် ဝင်းမာ
ဆင်းပျင်းတာနဲ့ အပေါ်ကိုပဲ အိမွန် ခေါ်လိုက်တယ် အိပ်ခန်းထဲက ထွက်ပြီး အပြင်ထွက်စောင့်နေတုန်း လှေကားကနေ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့တက်လာတဲ့ လူတစ်ရောက်ကိုမြင်မှ အိမွန်မျက်လုံပြူးရတော့တယ်
ဟင် … နင်သက်အောင်
သက်အောင်က သူ့အနားကပ်လာပြီး
မမမွန် နိုးနေပြီလား လာသာလာရတယ် …ကျနော်က မမမွန်အိပ်တုန်းထင်နေတာ ညကလဲအိပ်ရေးပျက်ထားတာဆိုတော့
နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ သက်အောင်… ငါ့ယောက်ျားတွေ့သွားရင် ဒုက္ခရောက်မှာနော်
သက်အောက်အိမ်အထိရောက်လာမယ်လို့တော့ အိမွန်ထင်မထားမိ တာအမှန်ပါ
သက်အောက်ကသူသိတယ်ဆိုတဲ့အထာမျိုးနဲ့ အိမွန်ကို
ကျနော်မြင်ပါတယ် မမရယ် မမ ယောက်ျား အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ပြန်ထွက်သွားတာကိုလေ နေ့ပြည်တော် ပြန်သွားပြီမဟုတ်လား
နင် ဘယ်လိုသိတာလဲ သူနေပြည်တော် သွားတယ်ဆိုတာ
ယောက်ျားရှိကြောင်းပြောဖူးပေမဲ့ ဘယ်မှာနေတယ် တာဝန်ကျတယ်ဆိုတာကိုတော့ အိမွန် သက်အောင်ကိုတခါမှမပြောဖူးလို့ စိတ်ထဲထူးဆန်းနေသည်။
အဲ့ဒါပြောချင်လို့ ကျနော် မမအိမ်အထိရောက်လာတာပေါ့ဗျာ ညကအဝေးကပဲမြင်နေရတော့ မမယောက်ျားမျက်နာကိုမမြင်ရဘူးလေ သိပ်မသဲကွဲဘူး ဒီမနက်မှသေချာတွေ့လိုက်ရတာ… အဟက် ဟက် ဘယ်သူများလဲလို့ ဘိုးကျော်မင်းကြီးဖြစ်နေတာကိုး
နင်ဘာပြောချင်တာလဲ
သိချင်စိတ်တွေများနေပြီ့း အိမွန် သက်အောင်အဖြေကိုပဲစောင့်ဆိုင်းနေသည် သက်အောင်ကဆက်ပြီး
ကျနော်ကရန်ကုန်သားပေမဲ့ နေပြည်တော်မှာလဲနေဖူးတယ် မမွန်ရဲ့ သွားလိုက်လာလိုက်ပေါ့ အခုနေနေတဲ့အိမ်ကဦးလေးကအဲ့မှာလဲအိမ်ရှိတယ်လေ
အဲ့ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ …
ဘာဖြစ်လဲသိလား…
ကောင်လေးအထာကိုင်နေပြီဆိုတာ အိမွန်နားလည်လိုက်ပြီ
မရစ်စမ်းပါနဲ့ သက်အောင်ရာ…
ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူး မမွန်ကလဲ တန်ဖိုးရှိတဲ့စကားကိုလွယ်လွယ်မပြောချင်လို့ပါ ခဏနေကျနော်ဖုံးဆက်လိုက်မယ် …ကျနော်ပြောတဲ့ဆီမမွန်လာခဲ့ အေးအေးဆေးဆေးပြောကြတာပေါ့ ကျနော်သွားတော့မယ်
လှည့်ထွက်ခါနီးသက်အောင်က အိမွန်ကိုတစ်ခါပြန်လှည့်ကြည့်ကာ
မမွန်တောင့်တယ်ဗျာ… ညကဆိုသိမ့်သိမ့်တုန်နေတာပဲ
အိမွန်ချက်ချင်းပဲမျက်နာကိုတစ်ဖက်လွှဲပစ်တယ် ညကကိုကအရင်စထားတာမှန်ပေမဲ့ ခုလိုလူချင်းနှစ်ယောက်ထဲတွေ့ရတော့လဲ မျက်နာမထားတတ်
သက်အောင်လှေကားအတိုင်းပြေးဆင်းသွားပြီးတော့မှ အိမွန် သူချိန်းတဲ့ဆီကိုသွားသင့်မသွားသင့်စဉ်းစားရတော့တယ် ကျော်မင်းကိုမိန်းမတစ်ရောက်နဲ့နှစ်ပါးသွားကနေတာကိုကိုယ်တိုင်ဖုံးထဲမြင်ထားပေမဲ့ သက်အောင်ဆီကဘာတွေထပ်သိရမလဲသိချင်စိတ်နဲ့ သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ် ။
ရေချိုးပြီးနောက်မှာတော့ ကိစ္စဝိစ္စတွေအားလုံးက တစ်နာရီအတွင်းမှာပဲပြီးသွားခဲ့သည်။ဒူးလောက်ပဲရှိတဲ့ နက်ပြာရောင်စကတ်လေးကလဲ စကတ်ကပဲကျုံ့သွားတာလား ကိုယ့်ဖင်ကပဲကြီးလာလို့လာမသိ နည်းနည်းတောင်ကြပ်လာသလို အိမွန် ခံစားနေရတယ် ကိုယ်လုံးလေးကိုမှန်ရှေ့လှည့်ပတ်ကြည့်နေတုန်း ဖုံးဝင်လာလို့ အိမွန် ကုတင်ပေါ်ကဖုံးကိုကောက်ကိုင်လိုက်တယ် ထင်ထားတဲ့အတိုင်းသက်အောင်ဆီကပါပဲ သူပြောတဲ့နေရာကိုသေချာမှတ်ထားပြီး ကားသော့ယူပြီးအောက်ထပ်ဆင်းခဲ့လိုက်တယ် ဝင်းမာကိုအိမ်တံခါးသေချာပိတ်ခိုင်းထားပြီး ကားကိုတောင်ခြေဖက်ကိုမောင်းခဲ့လိုက်တယ် မိနှစ်ဆယ်လောက် မောင်းခဲ့ပြီးတော့ Venus Queen ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးနဲ့ မြှားပြထားတဲ့လမ်းကြားလေးထဲ ကွေ့ဝင်ခဲ့လိုက်တယ် သိပ်မဝင်ခဲ့လိုက်ရပါဘူး လမ်းရှေ့ထွက်စောင့်နေတဲ့သက်အောင်အနားမှာကားကိုထိုးရပ်လိုက်ပြီး အိမွန် ဆိုင်ထဲကိုအကဲခတ်လိုက်တယ် ဆိုင်ဆိုပေမဲ့ ဘန်ဂလိုတွေပါပဲ ခြံကျယ်ကြီးထဲမှာ ဆောက်ထားတာ သက်အောင်ဦးဆောင်ခေါ်သွားတဲ့နောက်ကို အိမွန် ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ပဲလိုက်သွားခဲ့လိုက်တယ် ကောင်လေးတစ်ရောက်က အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပေးပြီး ဘယ်နှစ်နာရီယူမှာလဲအကိုလို့မေးတော့ သက်အောင် ဘယ်လိုပြန်ပြောလိုက်တယ်မသိ အိမွန်ရှက်တာနဲ့ ခေါင်းလေးငုံပြီးပဲနေနေတယ် ဒီလိုနေရာတွေဆိုတာ အတွဲတွေပဲလာကြတာကို သိတာပေါ့ ဂျိမ်းဆိုတဲ့တံခါးပိတ်သံကြီးကလဲ အိမွန်ရင်ထဲကိုဒိန်းကနဲ့ဖြစ်သွားစေသည် လူကအခန်းထဲတောင်ရောက်နေပြီပဲ လူလေးရောက်လောက်ထိုင်လို့ရတဲ့ဆိုဖာပေါ်မှာ အိမွန်နဲ့ သက်အောင် ယှဉ်လျှက်ထိုင်လိုက်ကြတယ်
မမွန် …ဘာစားမလဲဘာသောက်မလဲ
အိမွန် သက်အောင်မျက်နာကိုမကြည့်ပဲ
ရပါတယ်… မစားတော့ဘူး သောက်စရာတစ်ခုခုပဲမှာလိုက်လေ
အိုကေ …
သက်အောင်အခန်းပြင်ပြန်ထွက်သွားပြီး ပြန်ရောက်လာတော့ လက်ထဲမှာ ကုတ်ဘူးနှစ်ဗူးပါလာသည်။ဖောက်ပေးပြီး သူ့ရှေ့မှာလာချပေးတဲ့ အအေးဗူးကိုတစ်ကြိုက်မော့သောက်လိုက်ပြီး
ပြောတော့လေ… ဒို့ယောက်ျားအကြောင်း
သက်အောင် အိမွန်ကို အကဲခတ်သလိုကြည့်လိုက်ပြီူးမှ
မမွန်ယောက်ျား ကိုကျော်မင်းက ဟိုမှာနေပြည်တော်မှာပေါ့ ကောင်မလေးတစ်ရောက်နဲ့တွဲနေတယ် မမွန် မယုံမရှိနဲ့ သူတို့ သွားနေကြဟိုတည်နာမည်တောင်ကျနော်သိတယ် ဘာတဲ့ Red Heat တဲ့ ကောင်မလေးက သူ့ထက်တော်တော်ငယ်မယ်
အော်…
အိမွန် အော် တစ်ခွန်သာပြောနိုင်တော့တယ်ဘယ်လောက်တောင်များကမြင်းနေကြလဲမသိ ရန်ကုန်ကတစ်ခါတလေအလည်သွားတဲ့လူတောင်သိနေပြီ
ညကကိုကျော်မင်းဖက်က မှောင်လဲမှောင် နောက့်ပီးကျနော်ကလဲမမွန်ကိုပဲကြည့်နေတော့မမွန်ယောက်ျားကိုသတိမထားဘူးဖြစ်သွားတာ ကိုယ့်မျက်လုံးနွေက မမွန်ကိုယ်ပေါ်ပဲရောက်နေတာကို
ဟာ …နင်နော် ဘာတွေလာပြောနေတာလဲလို့
အိမွန် မျက်နာလေးရဲသွားသည်။တကယ်လဲအိမွန်ရှက်သွားတာပါ။
မမွန်ကလဲဗျာ ညတုန်ူးကတော့မမွန်ပဲကျနော့်ကို ပြောင်ပြပီးတော့
တော်ပီကွယ် မပြောနဲ့တော့သက်အောင်ရယ်
ပြောချင်သေးတယ်ဗျာ မမွန်သိလား ညတုန်းကကိုကျော်မင်းနေရာမှာ ကျနော်သာဖြစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားဖြစ်နေတာဗျ သိလား
အိမွန် သက်အောင်ကိုမရဲတရဲလေးပြန်ကြည့်ကာ
နင်က ငါ့ကိုဘယ်လိုသဘောထားလို့လဲ
သိရဲ့သားနဲ့ မမွန်ရယ်… ချစ်နေတာလေ မမွန်ကောင်းကောင်းသိပါတယ်ဗျာ
ဒါ… ဒါပေမဲ့ ဒို့မှာကယောက်ျားရှိတယ်လေ
အိုဗျာ သူတောင်မှနောက်တစ်ရောက်နဲ့ဖြစ်နေသေးတာပဲ မမွန်သာသူနဲ့ကွဲလိုက် ကျနော်မမွန်ကိုယူမယ်
အိမွန် ဒီတစ်ခါတော့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ပြောနေတဲ့သက်အောင်ကို မရီချင်မိ သနားသလိုပင်ဖြစ်လာပြီး ကျေနပ်နေသလိုလဲခံစားနေရတယ် ရုတ်တရက် ကြောင်ငေးကြည့်နေတုန်း သူ့အနားကိုသက်အောင်ရောက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာမှ လှုပ်ရှားလာသည်။
ဘာလုပ်မလို့လဲ သက်အောင်
သက်အောင် စကားမပြောနိုင်တော့ အိမွန်ကို ပခုံကနေ ဖက်လိုက်ပြီး အနောက်ကိုအသာလှန်ချလိုက်တယ် အိမွန်ရဲ့ ကတုန်ကယင်လေးဖြစ်နေတဲ့နခမ်းလေးကိုပါ နမ်းစုပ်လိုက်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက အနောက်သို့ထပ်လျှက်ကျသွားတော့သည်။
အိမွန်မှာလည်း မငြင်းဆန်မိ သူ့မျက်လုံးထဲတွင် သူ့ယောက်ျားကျော်မင်းနဲ့အမည်မသိမိန်းမတစ်ရောက်လုပ်နေတာကို
သာပြန့်မြင်ယောင်မိနေသည်။ညကကျောင်မင်းနဲ့လိုးခဲ့ကြတဲ့အဖြစ် သက်အောင်ချောင်းကြည့်နေတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကို ဆက်တွေးမိပြန်တော့ စောက်ရည်ကစိမ့်ချင်လာနေတယ် သူ့လက်တွေကလဲ သက်အောင်ရဲ့လည်ဂုတ်ကိုဖတ်တွယ်ထားပြီး ရမ္မက်ပြင်းပြင်းအနမ်းတို့ဖြင့်တုန့်ပြန်နေမိပြီ
သက်အောင် ရဲ့လက်တွေကလဲ ခါးသိမ်သိမ်လေးအောက်က တင်းပါးတောင့်တောင့်ကြီးတွေပေါ်မှာအချိန်ကြာကြာပွတ်သပ်ပေးနေပြီးမှ စကတ်ကိုဆွဲချွတ်ကြည့်တယ် ကြပ်နေလို့တော်တော်နဲ့ချွတ်မရဖြစ်နေတုန်း အိမွန် ကသူ့လက်လေးတစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်လေးကိုဖြုတ်ပေးပြီ တဆက်ထဲ သူ့ဖင်ကြီးကိုပါကြွပေးထားရှာတယ် စကတ်ကျွတ်သွားမှ ဆင်စွယ်နှစ်ချောင်လို ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်းနှစ်ချောင်းကို ဘေးကိုခွဲလိုက်တော့ အတွင်းခံဝတ်မလာတဲ့အတွက် သက်အောင်အတွက်အဆင်သင့်ဖြစ်သွားသည် အမွှေးအမြင်မရှိပြောင်လက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သက်အောင် သူ့ပါးစပ်နဲ့ အငမ်းမရဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ထူအမ်းအမ်း အိမွန်ရဲ့စောက်ဖုတ်နခမ်းသားတစ်ဖတ်က ပါးစပ်ထဲပါလာပြီး ပါးစပ်ထဲက ပြန်လွှတ်လိုက်ချိန် ဖတ်ခနဲ့ပင်မြည်သွားသည်။
အို့… အားး… ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲသက်အောင်ရယ်
သက်အောင်ကတော့ အိမွန်စကားအလေးမထားသလိုပင် စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေကိုနခမ်းနှစ်ခုကြားထည့်ကာဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်လွှတ်လိုက် လုပ်နေသလို သူ့လျှာကြီးကိုလဲ စောက်ခေါင်းထဲရသလောက်ထိုးထိုးထည့်နေသည်။
အိမွန် မှာလဲ သက်အောင်ရဲ့လျှာအစွမ့်းပြမှု့ကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးနေကာ ငြီးသံလေးတွေပင်ထွက်လာပြီး အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သက်အောင်ဆံပင်တွေကိုပင်ဆွဲဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့စောက်ပတ်နဲ့ သက်အောင်မျာက်နာကိုအတင်းဖိကပ်ထားနေသည်။
ဆွဲဆွဲငင်ငင်ညည်းငြူနေတဲ့ မမလှလှရဲ့နှာသံလေးကြောင့် သက်အောင်ရဲ့လီးကြီးမှာလဲ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ်တင်းမာလာတာကြောင့် စောက်ဖုတ်ဆီမှမျက်နာခွာလိုက်ပြီး အိမွန်ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်လိုက်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုတစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်ဆွဲပေးပြီးမှ ဒစ်မြှပ်ရုံထည့်လိုက်ပြီး အိမွန်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သေးသည်။အိမွန်မှာ ခေါင်းလေးစောင်းကာနေနေလို့ သက်အောင်သူ့ဖက်ကိုဆွဲလိုက်တယ် သူနဲ့မျက်နာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားပေမဲ့ အိမွန်က နခမ်းလေးတင်းတင်းစိကာ မျက်လုံးတွေပေါ်သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုတင်ထားသည်။
အခုနေပစေအုံး နောက်များမှာ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲငါ့လီးဝင်နေတာကြည့်ခိုင်းရမယ်တေးထားပြီး စိမ်လိုးနေသည်။လပေါင်းများစွာမှန်းခဲ့ရတဲ့ မမလှလှကိုလိုးနေရပါလား အသိကြောင့် သက်အောင်မှာ သူ့လီး အိမွန်အဖုတ်ထဲတအိအိတိုးဝင်နေတာကိုကြည့်နေရတာနဲ့ပင်ပြီးချင်လာသည်။
အိမွန်ခမျာမှာလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ သက်အောင်လီးကြီးစေးစေးပိုင်ပိုက်တိုးဝင်လာတာကို စောက်ခေါင်းထဲနင့်နေအောင်ခံစားနေရပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတဲ့အချိန်မျိုးဆို ရင်ထဲဟာခနဲဖြစ်သွားရပြန်သည်။သက်အောင်က သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းပခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အားနဲ့ဆောင့်ထည့်တဲ့အချိန်မှာတော့ စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေက သက်အောင်ရဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးရဲ့ပွတ်သပ်တိုးဝင်မှု့ကြောင့် တဏှာဆိပ်တွေတဖြန်ဖြန်းထလာပြီး သူ့ဖင်ကြီးကိုပါ ကြွကြွကော့ပေးနေမိသည်။သက်အောင်ကလူငယ်ပီပီ အကုန်သုံးကာ ဖန်းခနဲ ဖန်းခနဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အိမွန်မှာ လည်ချောင်းထဲကထွက်လာတဲ့အသံအမျိုးနဲ့ အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ့နေအောင်ခံစားနေရပြီး ဆိုဖာထိုင်ခုံကို လက်သဲလေးတွေနဲ့ ကုပ်ခြစ်ကာ သက်အောင်ရဲ့အလိုးအဆောင့်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေသည် သက်အောင်က ဒစ်ပေါ်ခါနီးအထိဆွဲထုတ်လိုက် ဖင်ကာ့ကာ ဆောင့်ဖိလိုးချလိုက် နဲ့လုပ်နေသလို အိမွန်ကလဲ သူ့ပေါင်နှစ်ချာင်းနဲ့ သက်အော်ခါးကိုညှပ်ကာ ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်နဲ့ သက်အောင်ဖင်အနောက်ကိုချိတ်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ သက်အောင်လီးကြီးအဆုံးထိဝင်နိုင်အောင်ဆွဲူယူနေတော့တယ် ဆက်တိုက်မနားတမ်းဆောင့် လိုးနေတဲ့ အတွက်… ဗျစ်… ဗျစ် ဇွပ် ဇွပ် …အသံတွေထွက်လာပြီး သက်အောင်လဲပြီးချင်လာလို အိမွန်လဲရင်လေးကော့လာသည်။
ဗြိ ဗြိ … ဇွိ …ဇွပ်… ဖတ်
အား …အားး …အင့် … အာ့
အိမွန်ကိုယ်လုံးလေး ကော့တက်တုန်ခါလာပြီး သက်အောင်ကိုယ်ကိုတင်းတင်းကြီးဖက်ထားသလို စောက်ပတ်အတွင်းအသားတွေကလဲ သက်အောင်လီးကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေရာ သက်အောင်လဲမဟန်နိုင်တဲ့အဆုံး လရည်တွေတွေအိမွန်စောက်ခေါင်းထဲပန်းထည့်ပစ်တော့သည်။
အိမွန်ကတော့အခုချိန်ထိမျက်စိပြန်မဖွင့်သေး သက်အောင် အိမွန်ရဲ့ နခမ်းအစုံကိုဆွဲယူငုံ့စုပ်လိုက်တေ့ အိမွန်ကလဲပြင်ပြင်းပြရမ္မက်အနမ်း
များနဲ့တုန့်ပြန်တော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
0 comments:
Post a Comment