၂၉၉..ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ စီးစီးလေး

မေညိုနဲ့ ဦးဇာနီက အသက်ကွာသည် ။ မေညို အသက်၂၅ အရွယ်မှာ မိဘတွေက အသက်၆၀ အရွယ် မုဆိုးဖို ဦးဇာ နီနဲ့ နေရာချထားပေးသည် ။ အခု မေညိုက အသက်၄ဝ ဖြ စ်လာတဲ့အချိန် ဦးဇာနီက အသက်ရ၅နှစ် ဖြစ်နေပြီ ။ ဦးဇာ နီသည် အသက် ရဝအရွယ်လောက်က စပြီး လိင်ကိစ္စ မှာ အားနည်းလာသည် ။ မေညိုသည် ဒီကိစ္စမှာ အားမရခဲ့ဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခု အသက်ရ၅နှစ် အရွယ်ကို ရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာ ဦးဇာနီသည် ကျန်းမာရေး ချို့တဲ့လာသလို လုံးလုံး ပန်းသေသွားပြီ ။ အရင်ကမှ တခါတလေ မေညှိကို ဆန္ဒပြ ည့်ဆည်းပေးသေးသည် ။ အခုတော့ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လ က်လေး နေနေရတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်နေပြီ။ မေညှိုးကို လိင် ဆက်ဆံဖို့ နေနေသာသာ ရုတ်တရက် ထထိုင်ဖိုတောင် မ လွယ်ကူတော့ ။ တခါတရံ မေညိုက ကာမ ဆန္ဒစိတ်တွေ ပင်းထန်လာတတ်ပြီး ဦးဇာနီကို စိတ်ပြန်ထနိုင်မလား ဆို ပီး ဆွပေး ပေမယ့် ဦးဇာနီကတော့ လုံးဝကို မထနိုင်တော့ ပါဘူး ။ မေညိုလည်း သက်ထွေးအောင် ခံစားရသလို ဆန္ဒ မပြည့်လို ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလား တဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်နေရပြီ။ သူ့အကြောင်းနဲ့သူ သက် ထူးအောင်ရော မေညိုရော လိင်ဆက်ဆံမှ မရကြလိုထူးအောင်ရော မေညိုရော လိင်ဆက်ဆံမှ မရကြလို ဆာ လောင်မွတ်သိပ်နေကြသည် ။ မပြည့်ဝတဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေ ၊ ကို ကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ပြီး နေခဲ့ကြသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမ..ကိုယ့် လင် အပေါ်မှာ သစ္စာမမဲ့ချင်တာကြောင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိ င်ကို တောင့်တ လိုလားတဲ့ စိတ်တွေကို အတင်း အောင့်အ ည်းထားခဲ့ကြသည် ။မေညိုသည် လင်အိုကြီးနဲ့ ဘာမှ အလု ပ်မဖြစ်တာကြောင့် တဏှာစိတ်တွေ တအား ထကြွနေသ ည် ။ ကိုယ့်ဖါသာ လက်နဲ့ ပွတ်သပ် အာသာဖြေရုံလောက်နဲ့ တင်းတိမ်မှ မရရှိနိုင်လို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားနေတဲ့ စိ တ်ဆန္ဒကို ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမလဲ စဉ်းစားတော့သည် ။
ဒီအချိန်မှာ ဦးဇာနီကို ကြည့်ပေးနေတဲ့ ဆရာဝန် ဒေါ က်တာကျော်ဇင်လတ် နဲ့ မေညိုတို့ တွေ့ကြတော့တာဘဲ ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည် မိန်းမနဲ့ ကလေးနှစ်ယော က်နဲ့လူပါ ။ သို့ပေမယ့် မိန်းမ ဝါသနာအိုး တယောက်မို သူ့လူနာ ဦးဇာနီဟာ ပန်းမလာတော့တဲ့ ရောဂါသည်ကြီး တယောက်ဆိုတာလည်း သူက အသိဆုံးလူ ဖြစ်တော့ မညိုတယောက် လိင်ဆက်ဆံတာ မရလို ဘယ်လိုဆာ
လောင်နေမယ် ဆိုတာကို သိသူ ပီပီ မေညိုကို လူနာလာကြ ည့်တိုင်း မထိတထိနဲ့ ဖန်တော့တာဘဲ ။ ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ်သည် ရုပ်ဖြောင့်သည် ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ယောက်ျား ပီသသည် ။ ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့ ကြည့်ကောင်းသည် ။ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတဲ့ မိန်းမအပေါ် ရိုးအီ စိတ်ပျက်ပြီး အ သစ်အဆန်း စားသုံးလိုတဲ့စိတ်တွေနဲ့ စော်အမိုက်စား မြင်ရ င် လိုက်ဖန်တတ်တဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည် ဦးစာနီ ကို ဆေးကုသွား တိုင်း ခါးသေးသေး တင်ကားကားလုံးလုံး နဲ့ မေညိုကို မျက်စိကျသွားခဲ့သည် ။ ဦးဇာနီရဲ အလစ်မှာ မေ ညိုဟာ အင်မတန် လှသည် ချောသည် တောင့်သည် ဆိုပြီး တနေ့ကို စကားတလုံးစ နှစ်လုံးစ သွင်း ပြီး သူစိတ်ဝင်စား နတယ် ဆိုတာကို အသိပေးသည် ။ မေညိုကလည်း ဆ တ်ဆတ်ခါအောင် ယောက်ျားကို လိုချင်နေတဲ့မိန်းမ ။ ဆာ နတဲ့ မိန်းမ ။သက်ထွေးအောင် အပါအဝင် ယောက်ျား အ
များစုက သူမအလှအပတွေကို တပ်မက် လိုလားနေကြတာ | ကိုလည်း သဘောပေါက်သည် ။ သိသည် ။
တယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မည် လိုလည်း မှန်းဆ နသည် ။ သက်ထွေးအောင်ကတော့ ရန်ကုန်မှာမို ပြင်ဦး လွင်က သူမနဲ့ အနေဝေးနေသည် ။ ဦးဇာနီကို နေ့နဲ့ည ကြ ည့်ပေးဖို့ လူနာစောင့်တယောက် သူတိုငှားကြဖို့ ရှာဖွေကြ
တာ့ ဦးဇာနီ ဟိုအရင် တပ်ထဲတုံးက တပည့်ဖြစ်ခဲ့ဘူးတဲ့စ စ်သားဟောင်း ကိုမာဒင်ကို သွက်လက်ချက်ချာပြီး မွန်မွန်ရ ည်ရည် ရှိလို ဦးဏနီက ခေါ်ခန့်လိုက်သည် ။ ကိုမာဒင်သ ည် အသက်၅ဝခန့် သန်တုံးမြန်တုံး ဗလကောင်းကောင်းနဲ့ လူ ဖြစ်သည် ။ မေညိုလည်း ကိုမာဒင်နဲ့တအိမ်ထဲ အတူတူ နေရတာကို စိတ်တွေ လုပ်ရှားမိတာ အရမ်းဘဲ ။ ဒါပေမယ့် ကိုမာဒင်က သူ့ကို အရင်က တပ်မှူးရဲ့ ဇနီး ဆိုပြီး အရမ်း လေးစားရိုသေသည် ။ မျက်လုံးနဲ့တောင် စေ့စေ့မကြည့် ။ မေ ညိုက အထာခင်းချင်တာတောင် သူက သဘောမပေါက်တဲ့ ပုံ ဖြစ်နေသည် ။ ကိုမာဒင်ကို ဖန်လို မရနိုင်တော့ သူမကို လာဖန်ချင်နေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ကိုဘဲ သား ကာင်အဖြစ် မေညို ရွေးလိုက်ရတော့သည် ။ ဒေါက်တာ ကျော်ဇင်လတ် ကလည်း မေညှိုးကို လေ့လာနေတာပါ ။ မေ ညို၊ မီးစိမ်းပြရင် ခုန်ဝင်လာမယ့်လူ ။ မေညိုကလည်း တအား လိုချင်နေတော့ တရက်မှာ ဦးဇာနီအတွက် လိုအပ်နေတဲ့ ဆေးကို နောက်တနေ့ အထိ မစောင့်တော့ဘဲ ဒေါက်တာ
ကျော်ဇင်လတ်ရုံ ဆေးခန်းမှာ သူလာယူမည်လို ဒေါက်တာ | ကျော်ဇင်လတ်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။ ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ်ကလည်း မေညို သူ့ဆေးခန်းကို လာမည် ဆိုတာ ကို ဝမ်းသာစွာနဲ့ လက်ခံလိုက်သည် ။ နပ်စ်ကို ခပ်စော စာ ပြန်လွှတ်လိုက်သည် ။ အမှန်မှာ အမျိုးသမီး လူနာကို န ပ်စ်နဲ့အတူ စမ်းသပ် စစ်ဆေးရတာ ထုံးစံ ဖြစ်ပေမယ့် မေညို | ကိုတော့ ဒီည အပီ ဖြုတ်မှာမို နပ်စ်ကို မရှိစေချင်တော့ဘူး ။
ဆေးခန်းပိတ်ခါနီး အချိန်မှာ မေညှိုးကို လာခိုင်းလိုက်သည် ။ မေညို လည်း ဆေးခန်းကို ရောက်ရော သူက ဆေးခန်းပိ တ်ပြီ ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးကို ဆေးခန်း အပြင်ဖက်မှာ ချိ တ်လိုက်သည် ။ ဆေးခန်းအရှေ့က မီးကိုလည်း ပိတ်လို က်သည် ။ မေညှိုးကို ဆေးခန်းပေါက်ဝက စောင့်ကြိုနေပြီး မညို ဝင်ပြီးတာနဲ့ ဆေးခန်း တံခါးကို အတွင်းကနေ ပိတ်လို က်သည် ။ " လာ..မေညို ..အတွင်းခန်းကို..ကျနော်က မေ ညှိုးကိုပါ လိုအပ်တာ စစ်ဆေးပေးမလို..ဒါကြောင့်ဆေးခ န်းပိတ်ချိန် ခေါ်လိုက်တာ...” မေညိုက ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ်ကို ဘိုက်အောင့်အောင့်နေသည် လို့ ပြောခဲ့လို့ ဒီ နေ့ည စမ်းသပ်ပေးမည်လို ပြောနေတာ ဖြစ်သည် ။ မေညိုလ ည်း သူစမ်းသပ်တာကို ခံချင်လို ဘိုက်အောင့်တာကို စမ်း သပ်ပေးပါ လိုလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က ဒေါက်တာ ကျော်ဇင်လတ် အိမ်ကို လာတုံး ပြောခဲ့ဘူးသည် ။ တက ယ်တန်း စမ်းသပ်ခံရမယ် ဆိုတော့လည်း စိတ်တွေ အရမ်း ကို လုပ်ရှားမိနေသည် ။ “ အခု နည်းနည်း သက်သာသွား၂ ပီ ဒေါက်တာ...” လို့ တုန်ရင်တဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သ ည် ။ “ သက်သာတယ် ဆိုပေမယ့် စစ်လိုက်တာ ကောင်း တယ်..မေညို..တော်ကြာ... နောက်မှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဖြစ်ပြီး အပ်နဲ့ ထွင်းရမှာကို ပုဆိန်နဲ့ ပေါက်နေရအုံးမယ်...လာ မေ ညို...စမ်းသပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် ..." ဒီအချိန်မှာ မေညိုရ င်တွေ အရမ်းကို ခံနေသည် ။ အခုံမြန်နေသည် ။
ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်သည်လည်း မိန်းမ ရှိသူ အ တွေ့အကြုံများခဲ့သူ ဖြစ်ပေမယ့် အခုလို သူများ မယား ချော ချာလှလှ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးနေ တဲ့ မိန်းမချောတယောက်ကို ဖြုတ်ရတော့မှာမို့ စိတ်တွေ အ ရမ်း ထကြွပြီး သူ့ဘောင်းဘီထဲက ဖွားဖက်တော်ကြီးလည်း နိုးထ တင်းမာနေရပြီ ။ စမ်းသပ်ခန်းလေးထဲကို ရောက်
တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ မေညှိကို ပက်လက်လေး အိပ်ခိုင်း လိုက်သည် ။ " ဘယ်နေရာ နာလဲ ဆိုတာ ကျနော့်ကို ပြော ပါအုံး မေညို....." အကိုင်အတွယ် ရဲတင်းတဲ့ ဒေါက်တာ
ကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်တွေက မေညို ဘိုက်သားပြင်ပေါ်ကို စမ်းသပ်ကြည့်နေသည် ။ " ထမိန်ကို ဖြေလျော့လိုက်အုံး မေညိုသေသေချာချာ စမ်းရအောင်....” မေညိုက ထမိ န်စကို ဖြေပြီး အောက်ကို လျောချလိုက်တဲ့အခါ ချက် က် ဆီးစပ်အထိ အဝတ်မဲ့သွားသည်ကို ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ် တွေ့လိုက်ရပြီး သူ့လက်ဖဝါးတဖက်နဲ့ ဒီနေရာ တွကို ဖိကြည့် ပွတ်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာမှာ နာသလဲ မေး သည် ။ မေညိုသည် ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ဖဝါး နဲ့ ကိုင်တွယ်တာကို ခံနေရတဲ့ အချိန်မှာ ဖီလင်တွေ အရမ်း တက်ပြီး အင်္ဂါစပ်က အရည်တွေ ရွမ်းကနဲ ရွမ်းကနဲ စိမ့်ထွ က် ယိုစီးနေသည်ကို ခံစားမိနေသည် ။ သိနေသည် ။ ဒေါ က်တာ့ဆီကို အလာ ဝတ်ပြီးသား ပင်တီအတွင်းခံလေးကို ပန်ချွတ်ထားခဲ့သည် ။ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်က မေညို ပင်တီ မဝတ်လာတာကို သိလိုက်သည် ။ သူ့လက်ဖဝါးက ဆီးစပ်ကို ဖိပွတ်ကြည့်နေသည် ။ " ဒီနေရာကော အောင့် လား...မေညို ...” ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ အသံတွေလ ည်း တုန်ခါနေသည်လို မေညို ထင်မိသည် ။ “ အင်း..”ဒေါ က်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက မေညိုရဲ့ အင်္ဂါစ ပ် အကွဲကြောင်းကို စမ်းသပ် ကိုင်ပွတ်နေသည် ။
“ အို ...ဟင်..အင်.........................." မေညှို့မျက်လုံးလေး ဖျ တ်ကနဲ ပိတ်သွားသည် ။ အကွဲကြောင်းက နုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးတွေကို အစမ်း ခံနေရသည် ။ မေညို တောင့် တနေတဲ့ဟာတွေကို မေညို ရနေပြီ။ ယောက်ျား တယော က်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မေညို လိုလားနေခဲ့တာ ကြာမှ ဘဲ ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မေညို အင်္ဂါစပ်သည် ကာမအရ ည်ကြည်တွေ စိုစိုရွဲနေပြီ ။“ မေညို အပေါ်က အင်္ကျီတွေ ချွ တ်လိုက်ပါလား.....” “ ဟုတ်..ဒေါက်တာ...” သူ့လက် ချောင်းတွေ သွက်သွက် လှုပ်ရှားနေတဲ့ အချိန် မေညိုလည်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်လေးနဲ့ ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လို က်သည် ။ " လှလိုက်တာ မေညိုရယ်.......” “ ဒီနေရာရော နာလားဟင်...မေညို ..........." " ဟင့်အင်း.....” အင်္ဂါစပ်အကွဲ
ကြောင်းကို လိုင်းဆွဲပေးနေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်ရဲ လက်ချောင်းတွေကြောင့် ကာမအရည်ကြည်တွေ ပိုပို စိမ့် ယိုထွက်စီးလာတာ အရမ်းဘဲ ။ " ဘာဖြစ်လဲ...ယားလား ဟင်....” “ ဟင့်အင်း....ကောင်းတယ်........" မေညိုရဲ့ နတ်ခ မ်းလေး တွန့်ပြီး ပြုံးရင်း ဖြေလိုက်သည် ။ ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ်က သူ့လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်တွေကို ပူးလိုက်ပြီး အင်္ဂါစပ် အပေါက်ထဲကို ထိုးနိုက်လိုက်သည် ။ တအားကြီး ထိုးနိုက် လိုက်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး။ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ ကာမအရ ည်တွေနဲ့ စီးစီးလေးနဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး ဝင်သွားတာပါ ။အ သွင်းအထုတ်လေးတွေက မေညိုပေါင်တန်တွေကို အပေါ် ကို ကြွထောင်သွားစေသည် ။
“ အို...........အို............အို..........." ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်နဲ့ လ က်ချောင်းတွေက သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေသည် ။ စိုစို ရွဲနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် ဒီ အဝင်အထွက်လေးတွေက စွပ်...စွပ်....စွပ် ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ထွက် နေသည် ။ သူ့နောက်လက်တဖက်က မေညို တင်းထားတဲ့ ရင်စိုင် တဖ က်ကို ကိုင်ညှစ်နေသည် ။ “ အိုး... ဒေါက်တာရယ်......." မညိုရဲ့ ထမိန်ပျော့လေး လျောကနဲ ကျွတ်သွားသည် ..။ ဒေါ က်တာကျော်ဇင်လတ်က ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့ မေညှိ ထမိန် လေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လွှတ်ချလိုက်ပြီး မေညို ခြေထော က်တွေကို ဆွဲကားလိုက်သည် ။ မိုဖေါင်းတဲ့ မေညို မိန်းမ အ ဂါက ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် နိုးကြွနေလို့ ပိုပြီး ဖေါင်းမိုတင်းနေသည် ။ " အို..ဒေါက်တာ..ဘာလုပ်မလိုလဲ ဟင်..." " မေညှိုးကို နမ်းပေးမလို...” ဒေါက်တာကျော်ဇ င်လတ်နဲ့ ထွက်သက်နွေးနွေးက မေညို အင်္ဂါစပ်ကို လာ ရှိ က်ခတ်သည် ။“ အို..ဒေါက်တာရယ်.......” ဒေါက်တာ ကျော်ဇင်လတ်သည် ဘာဂျာ အရမ်းကို အမှတ်ကောင်းတဲ့ လူတယောက် ဆိုတာ မေညို သိလိုက်ရသည် ။ တော်ပါ သေးသည် ။ မေညိုသည် အိမ်က မထွက်ခင် ပေါင်ကြားဖင် ကားနေရာ တွေကို သေသေချာချာ ဆေးကြောသန့်စင်ခဲ့
လို ။ အငမ်းမရ ယက်နေတဲ့ ဒေါက်တာကျော်ဇင်လတ်နဲ့ ဆံ ပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ဆွဲရင်း လွတ်လွတ်လ ပ်လပ်ကြီး အော်ဟစ်မိရသည် ။ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးသွားလဲ တောင် မသိ ။ ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းရင်း... ဒေါက်တာ ကျော်ဇင်လတ်ရဲ့ လျာအပေါ်မှာ ကာမအရည်တွေ ရွှမ်းကန် ထုတ်ပန်းလိုက်မိရပြီ...။ ဘေးတိုက်လေးလှဲနေတဲ့ မေညို ကို သူ အနောက်က ဖက်ထားသည် ။ သူရော မေညိုရော အဝတ်မဝတ်ထားကြသေး။ “ မေညို..." " အိမ် ဘယ်အ ချိန် ပြန်ရောက်ရမလဲ........"
" ဘယ်အချိန် ဖြစ်ဖြစ် ရတယ်...အကိုကြီးက ဆေးသော က်ပြီး အိပ်တာ...သူ မနက်ကျမှ နိုးတယ်လေ..ဒေါက်တာ သိသားဘဲ...သူ့ဘေးမှာ သူ့တပည့် ကိုမာဒင် စောင့်အိပ် ပေးတယ်......။ ။ မေညှိုးကို ကျနော် ချစ်ချင်သေးတယ်.... ဒေါက်တာကျော်ဇင်ရဲ့ လက်ဖဝါးက မေညို တင်သားတဖ က်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ချစ်ချင်တာများ ပြောနေရသေး သလား...မေညိုသည် မေဍိတကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ထဲကို ထည့်ပြီးသားဘဲလေ။ မေညိုကလည်း သူ ချစ်ပေးတာတွေမေညိုကလည်း သူ ချစ်ပေးတာတွေ ကို လိုလားနေတာပါ ။ ကော့တင်းနေတဲ့ မေညို ရင်သားတ ဖက်က ရင်သီးလေး သူငုံဟတ်လိုက်သည် ။ ဒီလို မခံရတာ နှစ်တွေနဲ့ ချီကြာခဲ့ပြီ။ စိုပေးနေရင်း သူ့လက်တဖက်က မညို အင်္ဂါစပ်ကို အုပ်ကိုင်ထားသည် ။ ရင်သီးလေးတွေကို သူ တလှည့်စီ စိုပေးနေသည် ။ " ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ကြည့် လ... မေညို.." သူပြောလိုက်လို့ မေညိုလည်း လက်ကို သူ့ပေါင်ကြားဖက်ကို ပိုလိုက်ပြီး ထောင်မာနေတဲ့ ပူနွေးနွေး လိင်တန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။ စီးကပ်ကပ် အ ရည်တွေ လက်မှာ စိုပေသွားသည် ။ “ စုတ်ပေးမလားဟ င်...” “ အင်း......" စောစောက မေညှိုးကို သူ ယက်ပေးက ထဲက သူ့ကို တုံ့ပြန်ပြီး စုတ်ပေးချင်မိခဲ့တာပါ ။ မေညိုဖက်က စပြီး ပြောဖို့ ရှက်နေလို ။ သူ့ဟာကို မေညို အားရပါးရ စု တ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူလည်း မေညှို့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး ညည်းလိုက်တာတွေ တွေ့ရသည် ။
နေညိုလည်း အကိုကြီးကို ဟိုးတုံးက ဒီလိုဘဲ စုတ်ပေးခဲ့ဘူး လို ကျွမ်းပြီးသားပါ ။သူက နောက်ပိုင်းမှာ မေညိုစုတ်တာ အရမ်းကို ထိတယ်..ကောင်းလွန်းတယ် လို့ ပြောတာဘဲ ။ မညိုကို သူ အားရပါးရ စပ်ယှက်သည် ။ မရတာ နှစ်ပေါင်း များစွာ ကြာခဲ့တာမို့ သူ လုပ်တာတွေကို အရမ်း ကြိုက်သည် ။ မေညိုလည်း အောက်ကနေနေ အပေါ်ကနေနေ သူ့ကို တု န့်ပြန်မိသည် ။ ပင့်ပေး ကော့ပေးမိသည် ။ နှစ်ယောက်လုံး
ကျေနပ်ကြရတဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်ပွဲလေးပါ ။ အိမ်ပြန်ခါနီး သူက အကဲပါသေးသည် ။ ဘယ်တော့ ထပ် တွေ့ကြမလဲ တွေ့ ရအောင် ...တဲ့ ။ မသိသေးဘူး..တွေ့ တာပေါ့လို့ မေညို လည်း သူ့ကို ပြန်ပြောမိသည် ။ မေညှိစိတ်တွေ အရမ်းကို ပေါ့ပါးသွားသလိုဘဲ ။ ငတ်မွတ်နေတာတွေကို ရလိုက်လို ။ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်တယ် ဆိုတဲ့ လူတွေ လုပ်ထား
တဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ စည်းဘောင်တခုကိုတော့ မေညို | ကျော်ဖေါက်ခဲ့လိုက်သည် ။ ဒါပေမယ့် မေညို လိုအပ်နေတာ
ကို ရယူလိုက်ရလိုတော့ ကျေနပ်နေလေတော့သည်.....ပြီး ။
#copy

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.

အပြာစာအုပ်

၂၉၉..ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ စီးစီးလေး

About Apyar

0 comments: