-----------------
”လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..”
မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့
စွကားသံ။
ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။
လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက်ကြားနေရဆဲ။
”ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ
အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့်
၀တ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။
အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။”
ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။
မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်
၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။
“ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..”
အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ခရာသံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ်
အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။
ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ. ထွားနေပြီ။
အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။
ကလေးတစ်ယောက်၏ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက်
စရာအပျိုပေါက်မလေးဟု ပြောရပေမည်။ ယခုညနေပိုင်း ရုပ်ပြစာအုပ်ဖတ်ချင်သော ကြောင့်
သူမနေထိုင်ရာအိမ်ခြံ၀င်းကြီးနှင့်ကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲရှိ ကိုစိုး
နောင်၏စာအုပ်အငှားဆိုင်သို့အပျိုပေါက်မလေးထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင်
ပုံမှန်ဖွင့်ချိန်က ညနေ(၅)နာရီမှည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးရာ
စောတော့စောသေးသည်။ သို့သော်ခိုင်ကြူသင်းက ကိုစိုးနောင်ထံတွင်စာအုပ်ငှားနေကျ
ဖေါက်သည်ဖြစ်ကာ လူချင်းလည်းအတန်အသင့်ခင်မင်နေသည်မို့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ်
သေးသည့်တိုင်စာအုပ်၀င်ငှား၍ရပေသည်။ ပိတ်ထားသောစာအုပ်ဆိုင်၏တံခါးနှင့်
မလှမ်းမကမ်းသို.အရောက်တွင် ဆိုင် ခန်းထဲမှအသံပလံများကို အပျိုပေါက်လေး
ခိုင်ကြူသင်းကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအသံ တို့သည်ခိုင်ကြူသင်းကို အကြီးအကျယ်
ရင်ဖိုလှုပ်ရှားစေသည်။ လှမ်းနေသောခြေလှမ်း တွေတုံ့ရပ်ကာ
လူကကျောက်ရုပ်ထုတစ်ခုလိုငြိမ်နေသော်လည်း အပျိုပေါက်လေး၏
ရင်ထဲတွင်တော့လေထန်သောရေပြင်တွင်လှိုင်းလုံးလေးများထသလိုလှုပ်ရှားနေသည်။
“အိုး..ကြည့်ပါလား။လက်ကလည်းသိပ်ရဲတာပဲ။ ဖယ်ကွာ..ဟိတ်။ ဟာ..ထမီ
ကျွတ်တော့မယ်..ကဲလိုက်တာ..ဟင့် ဟင့်..” အသံသာကြားရသော်လည်း
ထိုအမျိုးသမီးထမီကျွတ်တော့မည်ကို နားလည် သိရှိလိုက်သည့်အတွက်
ခိုင်ကြူသင်းမှာကြားထဲကမျက်နှာပူသလိုဖြစ်လျှက် ဖိန်းရှိန်း သွားသည်။
သည်မိန်းမ၏အသံကိုလည်း ကြားဖူးသလိုလိုရှိသည်။ အညုအခရာတွေရော
နေသောအသံဖြစ်ရာအခန့်မှန်းရတော့ခက်သည်။
သီတာကလဲ..ထမီကျွတ်သားတော့ဘာဖြစ်မှာမို.လဲ၊လုပ်ကြတော့မယ့်ဥစ္စာ..
ယောက်ျားသံကို ပီပီသသကြားရသည်။ ကိုစိုးနောင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း
ချက်ချင်းမှတ်မိသည်။
သီတာ ဟုခေါ်လိုက်မှုကြောင့်အမျိုးသမီးမှာမြသီတာအောင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုလည်းအထာပေါက်
သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အသက်တော့သိပ်မငယ်လှပါ။ (၄၀)ကျော် (၅၀)နီးပါး
လောက်ရှိသည်။ အသက်အရွယ်နှင်မမျှအောင်တော့ သန်စွမ်းသည်။
အရပ်(၅)ပေ(၇) လက်မခန့်မြင့်သည်။ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။ ပါဝါမပါသော
မျက်မှန်ကိုတပ်လေ့ ရှိသည်။ (ထိုမျက်မှန်ကိုခိုင်ကြူသင်းတစ်ခါနှစ်ခါလောက်ယူ
တပ်ကြည့်ဖူးသောကြောင့် ပါဝါမပါကြောင်းသိနေပါသည်။)
ရုပ်ကသာမာန်မျှသာ။ သို့သော်မျက်နှာထားချိုပေရာ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းသည်။
အသားကခပ်လတ်လတ်။ ခြေမလက်မတွေအတော် ထူထဲကြီးမားသည်။
ခိုင်ကြူသင်းတို့ကျောင်းကကျောင်းသားကြီးတွေက လက်မကြီး ခြေမကြီးရင်လီးကြီးတယ်
ဟုပြောကြသည်ကို နားစွန်နားဖျားဆိုသလိုကြားဖူးထားလေ ရာ..
ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားထူထဲသောခြေမလက်မများကိုကြည့်မိတိုင်း
“ဒီလူကြီးရဲ့ဥစ္စာ ကြီးကအရမ်းကြီးမှာလား” ဟု အပျိုပေါက်မလေးတွေးမိကာ
ကျောချမ်းသလိုလိုဖြစ်ခဲ့ရ သည့်အကြိမ်တွေကလည်း မနည်းလှတော့ပါ။
အပျိုပေါက်လေးတို့ထုံးစံသွေးသားက ဆူဖြိုးစမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် ကာမမှုကိစ္စများနှင့်
ပတ်သက်သည်ကိုကိုယ်တိုင်စိတ်၀င် စားစပ်စုမှုကလည်း အတော်ရှိနေသည်။
မြသီတာအောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းတို့ခြံ၀င်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် နေ ထိုင်သော
သဘောင်္သားမယားမုဆိုးမဖြစ်သည်။ သူမ၏လင်တော်မောင်မှာ သင်္ဘောမီး
လာင်၍သေဆုံးသွားသည်မှာ(၆)လမျှသာရှိသေးသည်။ မြသီတာအောင်သည်အသက်
(၃၀)ခန့်ရှိသည်။ ဖါရစီသွေးအတော်များများပါသောကုလားကပြားမ ဖြစ်သည်။အသား မမဲပါ။
တရုတ်ကပြားမတွေလောက်ဖြူခြင်းမရှိသော်လည်း အသားအတော်ကြီးကို လတ်သည်။
အရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့်အတော်မြင့်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း
လုံးကြီးပေါက်လှ။ခါးကျင်ကျင်၊တင်ကားကား၊နို့ထွားထွား၊ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေကတော့
အထူးရှယ်ဟုဆိုရလောက်အောင် တုတ်ဖြိုးတောင့်တင်းသည်။
မျက်နှာကတော့ကုလားဆင်။ ချောသည်ဆိုသည်ထက်ညို့အားပြင်းသောရုပ်ရည်ဟုဆိုရ
ပေလိမ့်မည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း ခေသည့်ကောင်မလေးမဟုတ်ပါ။ ဇ လေးရှိသည်။
သူမတို့မိသားစုနေထိုင်သည်က ခြံ၀င်းကြီးထဲတွင်ဆိုသော်လည်းအစေခံတန်းလျားဟု
ပြောရမည့်အိမ်တန်းလျားတွင် နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အများစုကတော့ထိုခြံ၀င်းထဲရှိအိမ် ကြီးတွင်
အိမ်ဖေါ်မာလီဒရိုင်ဘာအလုပ်ကြမ်းသမားစသော အလုပ်များလုပ်ကိုင်ကြရသူ တွေဖြစ်သည်။
အိမ်ထောင်စု(၁၀)စုမျှရှိကာ တန်းလျားနှစ်လုံးတွင် ကြပ်သိပ်စွာနေကြရ သည်။
လင်မယားစုံတွဲတွေလည်းရှိရာကာမယှက်မှုများကိုကြည့်တတ်ချောင်းတတ်လျင်
မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း သူတို့နှင့်ကပ်လျက်အခန်းမှလင်မယားအိပ်ယာ
၀င်စပ်ယှက်ကြသည်ကို တစ်ကြိမ်လောက် ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ကျားနှင့်
မိန်းမကာမစပ်ယှက်ကြတာဘယ်လိုဆိုတာလောက်ကိုတော့သိနေသည်။
သည်တော့ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ ]]လိုး}} ကြတော့မည်ကို ခိုင်ကြူ သင်း
အထာပေါက်သည်။ အခြေအနေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည်ယခုမှ]စ}ကြသည် မဟုတ်။
သည်လိုပြုမူနေကျဖြစ်ပုံရသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲအသံများစကြားရသည့်အတွက် ပထမတွင် ထိပ်လန့်သလိုဖြစ်ကာ
ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲတောင့်တောင့်ကြီးရပ်သွား သော ခိုင်ကြူသင်းသည်
အခြေအနေကိုသဘောပေါက်လာသောအခါတွင်တော့ ဘယ် လိုလုပ်သင့်သည်
ကိုနားလည်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို.ကိုသွားချောင်းရမည်။
သူတို့အခန်းဘေးက လင်မယားလုပ်ကြတာကို ချောင်းကြည့်စဉ်က လူမိမည် လည်းစိုးကာ
ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နှင့်ချောင်းရလေရာ အားရပါးရကြည့်ချင်တိုင်း မကြည့်ခဲ့ ရ။
ယခုကိုစိုးနောင်၏စာအုပ်ဆိုင်နေရာမှာဆိုင်ဖွင့်ချိန်တွင်သာလူစည်လျက် ကျန်အချိန်
များတွင်တော့ လူသွားလူလာမရှိဘဲချောက်ကပ်နေပေရာ သူမအနေဖြင့်စိတ်ချလက်ချ
ချောင်းနိူင်ပေသည်။သည်ဘက်ကိုလူမလာသည့်အချိန်မို့လည်း ဆိုင်ခန်းထဲရှိစုံတွဲမှာ
အပြတ်ကဲနေကြသည်မဟုတ်ပါလား။ သူတို့တောင်ကဲနေတာမိမိကလည်း အပီကို
ချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မည်ဟုခိုင်ကြူသင်းတွေးသည်။ ထိုအခါ တုံ့ရပ်နေသောခြေလှမ်း
သည်အလိုလိုပင်ရွေ့လျားသည်။စာအုပ်ဆိုင်ဆီသို့ခြေလှမ်းသည်။
“ဟော..ကြည့်၊အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြန်ပြီ။ကဲတော့မလို့ပဲမဟုတ်လား”
မြသီတာအောင်၏ရမက်လွှမ်းသောအသံကခိုင်ကြူသင်းကို ပိုခြေလှမ်းသွက်
စေသည်။ကောင်မလေးပိတ်နေသောဆိုင်တံခါးနားရောက်သွားပြီ။ “သီတာ့ကိုချစ်လို့ပါ..
တော်ပါ..ဒါချစ်တာမှမဟုတ်တာ..”
“ချစ်တာမဟုတ်ရင်ဘာလဲ….သွား..သိဘူး…သိအောင်..အခုပြလိုက်မယ်..”
ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်ရန်အပေါက်လိုက်ရှာနေဆဲ၊စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲကအသံတွေက
အသည်းယားစရာဖြစ်နေစေသည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..နာတယ်ဦးစိုးရ။ အရမ်းကြီးထိုးမထည့်နဲ့..အာအိ..
သေပြီ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါလို့ပြောနေတာမရဘူး”
မြသီတာအောင်၏ညီးညူသံကြောင့်ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြီမှန်း ခိုင်ကြူသင်း သိသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ပင်ဆတ်ခနဲတစ်ချက်တုန်သည်။
ဖုထစ်ဖေါင်းတက်သည်။ နံရံတွင် အပေါက်တစ်ခုမြင်ရာ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ထိုအပေါက်တွင်
ညာမျက်လုံးကပ်လျှက် ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။ ဆိုင်ခန်းထဲတွင် မီးတော့ ထွန်း မထားပါ။
သို့သော် ညနေဘက် (၄)နာရီသာသာလောက်အချိန် အနောက်ဘက်သို့
ကျဆင်းနေသောနေရောင်ချည်တန်းများက မျက်နှာကျက်နားရှိမှန်လည်ပေါက်မှ ကျကျ
နနတိုး၀င်နေရာ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိနေသည်။ ချောင်းကြည့်သော အပျိူ
ပေါက်လေးအဖို့မြင်ကွင်းတွေရှင်းလင်းသည်။ပီပြင်သည်။
အသံတွေကိုလည်းပို၍ပီပီသသရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည်။
“ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..”
“သီတာ..ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်..သိပ်နာသွားသလား.. ဟင့်အင်း.. မနာပါဘူး ဦးစိုးရ။
ဦးစိုးဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ကောင်း လွန်းလို့ပါရှင်..”
“ကောင်းရင် အပီခံစမ်းပါသီတာရာ..။ လက်တွေက ဘာဖြစ်လို့ တို့ရင်ဘတ် ကို
ဆီးတွန်းထားရတာလဲ။ ပေါင်ကြီးတွေကိုလည်း ကားပြီး ဖင်ကော့ကော့ပေးလေ။
ကောင်းကောင်းဆောင့်လိုးပေးမယ်..တအားကြီးမဆောင့်နဲ့အုံးနော်။
အခုမှအရှိန်ရခါစရှိသေးတာ။ ဦးစိုးရဲ့လီးက အကြီးကြီး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်နေတာ..”
“လီးကြီးတော့အလိုးခံရတာမိုက်တယ်မဟုတ်လား….ဟွန့်..သွားစမ်းပါ”
ကြားရသောအသံတွေက ရမက်ပြင်းစရာဖြစ်သလို ချောင်းကြည့်၍ တွေ့မြင်
လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကလည်း ခိုင်ကြူသင်းကိုရင်ဖိုမောကာ အဆိတ်တက်စေသည်။
ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်ကို စာအုပ်များခင်းကျင်းပြသည့်စားပွဲ (ယခု ဆိုင်မဖွင့်သေး၍
ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တွေတင်မထားသေးပါ) ပေါ်တွင်တင်ကာလိုး နေခြင်းဖြစ်သည်။
မြသီတာအောင်သည် စားပွဲအစွန်းတွင်ကားအိသော တင်ပါးဆုံကြီး တင်ကာ
ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကစားပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပေးထားသည်။ စတင် ချောင်းကြည့်ချိန်က
မြသီတာအောင်၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထား သည်။သို့သော်
ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြီးတွေဆွဲထား၍ ဖင်ကော့ပေးရန်ပြောလိုက်သံနှင့်
အတူအောက်ချထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ကိုစိုးနောင်က ဆွဲမပင့်ထောင်
တင်လိုက်ရာမြသီတာအောင်ကလည်း မိမိ၏ပေါင်များကိုအလိုက်သင့်ဆိုသလိုလက်နှစ်
ဖက်ဖြင့်ထိမ်းကာကိုင်၍ ခပ်ကားကားလုပ်ပေးသည်။ တင်ပါးဆုံသည် စားပွဲစွန်းတွင်
တင်ကာအားပြုထားလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ လေထဲတွင် ကြွတက်ထောင်ထား
သလိုဖြစ်နေသည်။
ကိုစိုးနောင်ကတော့ စားပွဲအောက်ကြမ်းပြင်တွင်ခြေချကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် လိုးနေသည်။
ခိုင်ကြူသင်းချောင်းကြည့်နေသောနံရံအပေါက်မှာ လိုးနေကြသူ နှစ်
ယောက်၏ဘေးဘက်တွင်ရှိသည်။ ဘေးတိုက်အနေအထားဖြင့် ချောင်းကြည့်ရသည်မို့
အဆင်ပြေသည်။အကုန်မြင်နေရသည်။ မြသီတာအောင်၏အောက်ပိုင်းတွင် ထမီမရှိ။
အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးက လည်း ညာဘက်ခြေကျင်း၀တ်တွင်လိပ်စွပ်နေလျက်။
အပေါ်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်နှင့် အတွင်းခံကိုတော့ ချွတ်မထားပါ။ သို့သော်ဘလောက်စ်ကို
လည်ပင်းနားရောက်အောင် လိပ်မတင်ထားပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာ၏ ရင်အုံတွေကိုလည်း
လှန်တင်ထားလေရာ နို့ပေါ်ဗိုက်ပေါ်ဖြစ်နေသည်။ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာဖုံးဖုံးဖိဖိမရှိပေ။
မြသီတာအောင်၏နို့အုံတွေကလည်းကြီးမားဆူဖြိုးသည်။ လုံး၀န်းမို့မောက်ကော့တက် နေသည်။
အသားအတော်လတ်သူမို့ ရင်သားတို့ကဖွေးသလိုပင်ရှိသည်။ နို့သီးတွေက
ရှည်သည်။ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မှာမို့ နိူ့သီးခေါင်းများသည် တင်းမာစူကော့ကာချွန်၍
ထောင်တက်နေကြသည်။ကိုစိုးနောင်ကလည်းအောက်ပိုင်းတွင်ပုဆိုးမရှိ။ ဗလာကျင်းနေ
သည်။အပေါ်အင်္ကျီကိုလည်း ခါးပေါ်လိပ်၍ တင်ထားသည်။ အောက်ပိုင်းတွင် အ၀တ်
အစားမရှိသည်မို့ ဖင်မည်းမည်းပြောင်ပြောင်ကြီး၊ လီးတန်တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီး နှင့်
တောင့်သန်သောပေါင်လုံးပေါင်တန်များအရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။
ကိုစိုးနောင်သည်အညာသားမဟုတ်သော်လည်း အသားကတော့ အတော်မည်းသည်။
အသားအတော်ကြီးကိုလတ်သောကုလားကပြားမ မမြသီတာအောင်သည်အသား မည်းသော
ကိုစိုးနောင်နှင့်အလိုးခံနေသောအခါသူမ၏အသားကပိုဖြူလာသလို ဖြစ်နေ
သည်။ဒီလူကအသားမည်းသလို လီးချောင်းကြီးကတော့ မီးသွေးခဲတမျှ ပိုမည်းနေ နက်
နေသည်။ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်၍ဆောင့်၍လိုးနေရာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲ
လီးချောင်းကြီးတိုး၀င်ပြန်ထွက်လှုပ်ရှားနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း သေသေချာချာမြင်နေ
ရသည်။ မြသီတာအောင်သည် စောက်မွှေးများရိတ်ကာထားလေရာ (ကိုစိုးနောင်က
ရိတ်ခိုင်းထား၍ရိတ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်)စောက်ပတ်သည်ပြောင်ရှင်းလျှက် လီးနှင့် စောက်
ပတ်၏အနေအထားအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ရသည်။ မြင်ကွင်းကရှင်းနေ သည်။
ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် စောက်မွှေးရိတ်ကာထားသည်ကို မသိ။
အသက်(၃၀)ခန့်ရောက်နေလျှက် စောက်မွှေးမပေါက်သေးပဲရှိနေသည်ဟုသာ ထင်ကာ
အံ့သြသလိုဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးကလည်း ကြီးလှသည်။ သူမစိတ်ထင် အရှည် (၆)
လက်မကျော်ကာ လုံးပတ်ကတော့ စပါကလင်အချိုရည်ပုလင်းဖင်ပိုင်း လောက်ကိုတုတ်သည်။
ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးသည် မြသီတာ အောင်၏စောက်ပတ်နှင့်
ဆန့်မှဆန့်ပါ့မလား၊ ကွဲပြဲကုန်လေမည်လား စသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေးတွေးတောရင်ဖိုနေသည်။
ဒီလောက်ကြီးတဲ့အချောင်းကြီးကို အားနဲ့ ဆောင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းချနေရာ မြသီတာအောင်တော့
အရမ်းနာမှာပဲဟုလည်း ခိုင်ကြူသင်း တွေးမိသည်။ သို့သော်မြသီတာအောင်ကိုကြည့်ရတာ
ကတော့ နာပုံမရ။ အရသာတွေ့နေ ကြောင်းသိသာထင်ရှားသည်။
“ဘွပ်ဘွပ်..အားအိအိ..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ဆောင့်..” “ကိုဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..”
“အင်း..ကြိုက်တယ်..ကြိုက်လို့ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့..လို့..”
“ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပေးလေ..ပေါင်လည်းဖြဲထားပေး..”
“ကော့ပေးဖြဲပေးနေတာပဲ..ဦးစိုးရ..”
“ဘွပ်.. ဘု.. အမလေးလေး ထိလိုက်တာကွာ။ စောက်ပတ်ထဲပူဆင်းပြီး သားအိမ်တောင
်လှုပ်ခါသွားတယ်..”
“သီတာ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေကစိုရွဲနေတာဆိုတော့ ဆောင့်ထိုး ချလိုက်ရင်
လီးကလျှောခနဲအဆုံး၀င်တာပေါ့”
“ဟွန့်.ပြောရောမယ်။ အရည်ရွဲပြီးအ၀င်ချောတာ ကြိုက်ရဲ့လား။ အရည်တွေ သိပ်များနေတယ်
ဆိုရင်သုတ်ပေးမယ်လေ..” “အင်း..ကောင်းတယ်..နည်းနည်းသုတ်ပစ်လိုက်။” ပြောရင်း
ကိုစိုးနောင်က မြသီတာ၏စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း လိုးနေသော လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ
ဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးထွက်သွားသံ “ပတ်၊ဗျစ်၊ပလွတ်”
ဆိုသည်ကိုပင်ခိုင်ကြူသင်း အတိုင်းသားကြားရသည်။ လိုးလက်စတန်းလန်းစောက်ပတ်
ကြီးသည် လီးကျွတ်သွားသောအခါ ပြဲအာလန်နေသည်ကိုလည်း ထင်းထင်းကြီးမြင်ရ သည်။
ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မို့ အဖုတ်ကြီးက လေထိုးသွင်းထားသလို ဖုထစ်ကာ ဖောင်းကားနေသည်။
အရည်များလည်းစိုရွဲလက်ပြောင်နေသည်။ မြသီတာ၏ အရည်ရွမ်းရွမ်းစိုနေသော
အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ရွရွကြီးကိုမြင်ရတော့မှ မိမိ၏ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ် သည်လည်း
ဖုဖေါင်းကာအရည်တွေစိုနေသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းသတိပြုမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ
ဆွဲထုတ်လိုက်သော ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးသည် ကလန့်ခံရ သလိုမျိုးဖြစ်ကာ ဆီးစပ်ကို
ဖတ်ခနဲသွားရိုက်သည်ကို တွေ့ရသည်တွင် ခိုင်ကြူသင်း တစ်ကိုယ်လုံး
ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း နွေးကနဲနေအောင်ပင်
အရည်ကြည်တို့စိမ့်ထွက်နေသည်။ မြသီတာအောင်လိုလီးထိုးသွင်းကာလိုးတာမခံရပါပဲ
နှင့်မိမိစောက်ပတ်ထဲကဘာကြောင့်အရည်တွေစိုထွက်ရလေသနည်းဟု အပျိုပေါက်လေး
တွေးနေသည်။ သည်ကိစ္စများကိုကောင်းစွာတတ်သိခြင်းမရှိသော်လည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒ
နိုးထမှုကြောင့်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့သဘာ၀အသိဖြင့်နားလည်သလိုလိုရှိသည်။
ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားသောသူ့ပုဆိုးကိုယူကာ မြသီတာအောင်ကို လှမ်းပေးသည်။
မြသီတာအောင်ကကိုစိုးနောင်၏ပုဆိုးဖြင့်သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည် များကိုအသာ
တို့ကာသုတ်သည်။ အကုန်စင်အောင်သုတ်ခြင်းမဟုတ်။ စောက်ရည်အရမ်းရွှဲ
မနေရုံသာချိန်ဆ၍သုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ကိုင်း..လာလိုးတော့..ရပြီ..”
ပုဆိုးကိုစားပွဲစွန်းနားတွင်ပစ်ချကာ မြသီတာအောင်က ပက်လက်လှန်ချအိပ် လျက်ပြောသည်။
စောစောကအလိုးခံခဲ့သည့်အနေအထားအတိုင်းအိထွားသောဖင်ဆုံ၀၀ ကြီးကိုစားပွဲစောင်းတွင်
တင်လျက်ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းထောင်မြှောက်ပေးသည်။ မြှောက် ထားသောပေါင်နှစ်ချောင်းကို
လက်များဖြင့်ထိမ်းကိုင်ကာကားထားပေးလိုက်သေးသည်။
“တစ်မျိုးပြောင်းပြီးလိုးရအောင်..ကုန်းပေးပါလား..” မြသီတာအောင်ကအလိုးခံရန်
ရယ်ဒီမိတ်ဆိုသလို အသင့်ပြင်ပေး ထားသည်ကိုတက်မလိုးသေးဘဲကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။
ဦးတည်အပြောခံရသူ မြသီ တာအောင်ဘယ်လိုမျိုးနေမလဲတော့မပြောတတ်။
ကြားလိုက်ရသူခိုင်သင်းကြူပင် ရင် သိမ့်တုန်သွားရသည်။
မြသီတာအောင်ဆိုလျှင်ရင်သိမ့်တုန်ရုံမကအဖုတ်ပင် လှုပ်ခါသွား လေမည်ဟုအပျိုပေါက်လေး
တွေးမိသည်။ ထိုအတွေး၀င်မိချိန်တွင် သူမ၏စောက်ပတ်လေးသည်ဆတ်ဆိုတစ်ချက်
လှုပ်ခါသည်။ အရည်ကြည်တစ်သုတ်လည်း ပျစ်ကနဲထွက် သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်မှ “အို”
ဟု မတိုးမကျယ်ရေရွတ်သံလေးပေါ်ထွက်သည်။ကိုစိုးနောင်သည်ထိုအသံကိုကြားလိုက်မိသလို
ပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့စိတ်အာရုံက မြသီတာအောင်ကိုကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်စိတ်ကများ
နေသဖြင့် ကြားမိသလိုလိုရှိသောအသံ သဲ့သဲ့လေးအကြောင်းသေသေချာချာ
စီစစ်ခွဲခြားခြင်းမပြုနိူင်။ လျစ်လျူရှုပစ်လိုက်သည်။
“အိုး..ဒီလိုမျိုးလုပ်လည်းရတဲ့ဟာကို..”
အလိုးခံရန်အသင့်ရှိနေလေသော မြသီတာအောင်က မျက်စလေးချီကာညုတု တုကြည့်လျက်
ခရာတာတာပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လိုးချင်သည့် အနေအထားအတိုင်းကုန်းပေးတော့မှာ
ကိုတော့ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်လေးပင် သိသည်။
“သီတာလိုနို့ကြီးကြီးဆုံကားကားဆိုက်ကြီးကို ကုန်းပြီးနောက်က ခွလိုးတာပိုအရသာ
တွေ့တာပေါ့။ နို့့ကြီးကိုအပီဆွဲပြီး ကောင်းကောင်းလိုးပေးမှာ။ ကဲ.. ကုန်းပေးစမ်းပါကွာ..”
“ဟွန့့်တော်တော်ကဲနော်.. အဆန်းကိုထွင်ချင်တယ်။ ရိုးရိုးအပေါ် က လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..။
ကုန်းခိုင်းရတာနဲ့ဘာနဲ့..”
“ဟဲဟဲဟဲ..သီတာလဲအရသာပိုတွေ့မယ့်ဥစ္စာ..”
“ဘာအရသာတွေ့တာလဲ..ဟွန့်..”
မြသီတာအောင်က ချစ်မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာ ဖင်တင် ပေါင်ကားပေးထားရာ
မှစားပွဲအောက်သို့ဆင်းသည်။ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ကုန်း ပေးသည်။
“အဲလိုမျိုးကုန်းပေးလိုက်လဲ ပြီးတာပဲ..။ သီတာလည်း စောက် ပတ်ထဲအီဆိမ့်သွားအောင်
ဖီလင်ရမှာကိုသိရဲ့သားနဲ့..”
“သွား..သီတာက ဦးစိုးလုပ်ချင်တယ်ဆိုလို့ ကုန်းပေးတာသိလား..အီဆိမ်သလေး..
ဘာလေးမပြောနဲ့ ကုန်းပေးပြီးခံရတာအထဲမှာ အောင့်အောင့်သွားတာ.. နာလည်းနာတယ်..”
“နာတာကိုကကောင်းနေတာမဟုတ်လား..သီတာရဲ့”
“တော်စမ်းပါ.. ကဲ..ဒီမှာကုန်းပေးထားပြီလေ။ စကားများမနေနဲ့.. လာချတော့”
“ချမှာပေါ့သီတာရဲ့။သီတာကအရမ်းကိုအလိုးခံချင်နေပြီလား..”
“ဟင့်.သူများမပြီးသေးပဲမစို့မပို့ဖြစ်နေတာကိုး။ ခံချင်နေတာပေါ့။ ဦးစိုးကရော
မလုပ်ချင်ဘူးလား..”
“လိုးချင်တာပေါ့သီတာရာ.. သီတာ့ကို တစ်နေ့လုံးခေါ်ထားပြီး တောင် စိမ်လိုးပစ်ချင်နေတာ..”
“အလိုလေး.. တစ်နေ့လုံးတော့မခံနိုင်ပေါင်.. လူကိုသူ့မယားများ မှတ်နေသလားမသိဘူး..”
“လိုးနေကြတာပဲဟာ..မယားမမှတ်လို့ဘာမှတ်ရမှာလဲ..”
“ကဲ..ကဲ.. စကားများမှာလား.. လိုးမှာလား..ပြော။ မလိုးရင်ပြန် တော့မယ်..”
“လိုးမှာပါ..လိုးမှာ။ပေါင်လေးနည်းနည်းကွလိုက်။ စောက်ပတ်က ပေါင်ကြားညပ်နေလို့”
“ကျွတ်..ဦးစိုးကတော့ကွာ..တစ်ကယ်ရစ်တယ်..”
“ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူးသီတာရယ်.. ပေါင်ကွပေးမှစောက်ပတ်အာပြီး လီးထိုး သွင်းလို့ရမှာပေါ့။
စောက်ပတ်ပေါင်ကြားမှညပ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်သွင်းနိုင်မှာလဲ။
အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲ၀င်သွားရင်သီတာပဲအော်တာ..”
“ဟေ့..ဟေ့ဥာဏ်များပြီးဖင်ထဲချော်သလိုလိုနဲ့ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..”
“ဒါကြောင့်ပေါင်ကွခိုင်းတာပေါ့..”
“ဟောဒီမှာ။ဖြဲလဲပေးထားတယ်..အပေါက်မလွဲစေနဲ့”
သူတို့နှစ်ယောက် အချီအချပြောနေကြသည့်စကားများအရ မြသီတာ၏ ဖင် ပေါက်ထဲသို့
ကိုစိုးနောင်ကလီးချောင်းကြီးကို ချော်လိုးသွင်းဖူးခဲ့ကြောင်း ခိုင်ကြူသင်း နားလည်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာရှိသေးသော်လည်း
ကာမစပ်ယှက်လျင်မိန်းမအင်္ဂါထဲယောက်ျားတန်ဆာထိုးသွင်းရသည် ဆိုခြင်းလောက်ကို
တော့သိသည်။ ယခုမူ စအိုပေါက်ထဲကိုပါထည့်လို့ရသည်ဟု အသိတိုးရပြန်သည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်၀ယားသလိုလို၊လှုပ်သလိုလိုပင်ဖြစ်လာသည်။
မြသီတာအောင်သည် လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုကျကျနနပင်
ဆွဲဖြဲပေးသည်။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနျစ်ဘက် ပြဲအာလျက် အတွင်းသားနီရဲရဲများက
လတ်ဆတ်သောငါးပါးဟပ်လိုပေါ်လာသည်။ စောက်စေ့ကြီး လည်းပြူး၍ကော့ထောင်
တက်နေသည်။ခိုင်ကြူသင်းအဖို့မှာ မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကြီး ကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း
ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင်လိုက်ရကာ ရင်ထဲကျလိကျလိပင် ဖြစ်၍လာသည်။
ဒီအဖုတ်ကြီးကိုလိုးနေဆော်နေသော ကိုစိုးနောင်ဆိုလျင်တော့ပြောမနေ တော့နှင့်။
ငနဲသားသည်ရက်ရက်ရောရောဖြဲပေးထားသော စောက်ပတ်ပြဲပြဲအာအာကြီး
ကိုတစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကိုအလယ်လောက်မှကိုင်ကာ တေ့ထောက်၍
ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုး..နာတယ်နာတယ်..”
စောက်ပတ်ထဲသို့လီးချောင်းကြီးတစ်၍တစ်၍၀င်သွားသည်ကို ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက်
အသည်းတုန်အူတုန်ခမန်းမြင်လိုက်ရသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစအဖုတ်လေးထဲ
မှရွစိရွစိလှုပ်လာသည်။ အပျိုပေါက်မလေးသည်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာလိန်ထား
လိုက်မိသည်။ ပေါင်လိန်ထား၍ပေါင်နှစ်ခုကြားညှပ်သွားသောစောက်ပတ်ထဲမှ ထူးခြား
သောအာရုံတစ်ခုတရိပ်ရိပ်ဖြစ်ပေါ်သည်။ ကြက်သီးတွေဖျန်းခနဲဖျန်းခနဲဆိုသလို ထပြီး
ရင်းထ၍နေလေသည်။ လီးအသွင်းခံနေရသူ မြသီတာအောင်ခါးကော့၍
ဖင်ကြီးယမ်းခါသွားသည် ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းမြင်နေရသည်။
“စောက်ပတ်ထဲလီး၀င်ရဲ့လား..”
ကုန်းပေးထားသောမြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲသို့ နောက်မှခွကာ လီး
ထိုးသွင်းရင်းကိုစိုးနောင်ကမေး၏။သူသွင်းနေသည့်လီး၀င်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်
တွေ့နေရသည့်ကြားကပင် သူလိုးတာခံနေလေသောသင်္ဘောသားမယား မုဆိုးမအသစ်
စက်စက်ကုလားကပြားမကို ရမက်ပြင်းလာအောင်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“အင်း..၀င်တယ်ကွာ..၀င်တယ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.. ဆုံးအောင်သွင်းလိုက် ပြီလား..”
“ဘယ်ဆုံးအုန်းမှာလဲသီတာရ။ လီးတစ်၀က်လောက်ပဲ၀င်အုန်းမှာ..။ အကုန်
၀င်အောင်ထိုးထည့်လိုက်တော့မယ်။”
“အရမ်းမသွင်း..ဘွပ်ဗျစ်..အမလေးလေးနာလိုက်တာ.. သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ဆိုမှ.. အားအား”
မြသီတာအောင်ကအရမ်းမသွင်းရန် တောင်းပန်စကားမဆုံးမီမှာပင် ကိုစိုး နောင်က
ကျန်နေသေးသည့်လီးချောင်းတစ်၀က်မရှိတရှိကို အားထည့်ကာဖိဆောင့်ထိုး
သွင်းချလိုက်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲအကုန်၀င်သွားလေပြီ။ လီး
သွင်းကြမ်းကာ အ၀င်လည်းနက်သောကြောင့် မြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲမှာ ပူ၍
အောင့်တက်သွားရသည်။အလိုးခံဖူးသောလီးမို့အ၀င်ချောသော်လည်း ပွတ်တိုက်မှုတင်း
ကြပ်စီးပိုင်သောကြောင့်အမျိုးသမီးနာသွားကာအော်ဟစ်ညီးညူလိုက်မိရှာသည်။
ဖင်ဆုံ ကြီးဆတ်ကနဲတုန်ကာလူမှာလည်း ရှေ့သို့ကိုင်းကျသည်။ ကုန်း၍အလိုးခံနေရသည်မို့
ဆီးစပ်ကရှေ့မှစားပွဲအစွန်းကိုသွားရိုက်မိသည်။ စားပွဲသာခံမနေပါကမြသီတာအောင်မှာ
လီးဆောင့်သွင်းချလိုက်သည့်ဒဏ်ဖြင့်မှောက်ခုန်လဲပြိုကျသွားလောက်သည်။
ကိုစိုးနောင်ကတော့ မြသီတာအောင်ဘာကြိုက်တတ်သည်ကို (လိုးနေကျမို့) သိနေလေရာ
လီးတစ်ချောင်းလုံး၀င်အောင်ထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာလိုး
ဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ ပညာပါကာ ထိမိသောအလိုးအဆောင့်တို့တွင် မြသီတာ
အောင်အပြတ်ငြိမ့်နေသလိုချောင်းကြည့်နေသောအပျိုမလေးမှာလည်း ဖီလင်တွေတက်
ပြီးရင်းတက်၍နေလေသည်။ အဖုတ်ထဲတွင်အပြတ်ကိုစိုနေသည်။ မို့၀န်းစရင်သားနုနု
လေးများတင်းမာစူကျစ်နေကြသည်။ နို့သီးလေးဆိုလျှင်လည်း မချွန်တချွန်ဖြစ်နေ သည်။
လူမှာလည်းအငြိမ်မနေနိူင်။ ဖင်တလှုပ်လှုပ်ပေါင်တလိမ်လိမ် ဖြစ်နေသည်။
ပေါင်ချင်းဖိကြိတ်လိမ်လေတိုင်း အဖုတ်ကိုပေါင်ချန်နှစ်ဖက်ကဖိညှပ်သလိုဖြစ်ကာ ၀တ်
ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ခွဆုံသားနေရာနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိမိပွတ်မိကြ သည်။
အပျိုမလေးမှာ လေထဲတွင်ပန်းရထားကြီးစီးရသလိုလို အမြင့်မှကျလာလိုက် ပြန်တက်သွားလိုက်
ဖြစ်သလိုလို ရင်တဖိုဖိုအသည်းတအေးအေးဖြစ်နေသည်။
မြသီတာ အလိုးခံနေတာကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင်အလိုးခံရသလိုခံစားရလျှက် တစ်သက်တစ်ခါ
မကြုံဘူးသောစိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့်သိမ့်သိမ့်တုန်၍နေလေသည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆိုသလို အပေးအယူ မျှ၍
ခံနေလိုးနေကြလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြေးကြီးပေးပြီးကြည့်ရသော လိုက်ဖ်ရှိုးခေါ်
လူကိုယ်တိုင်လိုးပြဆော်ပြသည့် အပြာပြပွဲကို စိတ်ကြိုက်ကြည့်ရှုရသလိုမျိုးပင်
ဖြစ်နေလေတော့သည်။ စိုးနောင်က အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီးဆောင့်အားသန်သလို
မြသီတာအောင်က လည်း အခံတော်ကာအပေးကောင်းသည်။ ကိုစိုးနောင်က
ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လိုးလိုက် ဆတ် ကနဲဆတ်ကနဲအားပြင်းပြင်း
နှင့်သွင်းလိုက်နှင့် ကောင်းကောင်းလိုးသည်။ ဆောင့်လိုးရင်း သူ၏ဖင်ပြောင်ကြီးကို
၀ိုက်ကာလှုပ်လိုက်၊ ဒူးကွဒူးကွေးလိုက်လည်းလုပ်ပေးရာ လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ပတ်ကို
ဟိုထိုးသည်မွှေလမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးမှ ၀င်လျှက်ရှိ သည်။
လိုးရင်းစကားလည်းပြောနေရာခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်ဖိုမောဖွယ်ရာလိုးဆောင့်
မှုများကိုလည်းမြင်ရ၊ အသည်းယားစရာ တစ်တစ်ခွခွပြောကြဆိုကြသည့်စကားတွေကို
လည်းကြားနေရ၊သည်ကြားထဲလီး၀င်သံထွက်သံ၊ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊အရသာတွေ့၍
မြည်တမ်းသံတွေကလည်းထပ်ဖြည့်ပြန်ရာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန် တစ်ကိုယ်လုံးရှိသွေးတွေ
ဆူပွက်ကာအရမ်းကိုထကြွ၍နေလေတော့သည်။ ယခုအချိန်တွင်ဘဲတပွေလောက်ရောက်
လာလျှင်ခိုင်ကြူသင်းကအတင်းပင်ဆွဲခေါ်ကာအလိုးခိုင်းမည်မှာ သေချာနေသည်။
အပျို မလေးအတွက် ကံကောင်းသည်လားကံဆိုးသည်လားတော့မပြောနိူင်။ ထိုနေရာဆီသို့
လူယောက်ျားမပြောနှင့် ခွေးထီးပင်ရောက်မလာပေရာခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆွဲလိုးခိုင်းစရာ
လီးမရှိဘဲတစ်ယောက်တည်းသာဖီလင်တွေတက်လျက်အပြတ်ဟော့နေရလေသည်။
“ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားအိအိဦးစိုးရယ်..ဆောင့်ဆောင့်တအားဆောင့်ပေးနော်..”
“သီတာ..ပြီးတော့မလား..ဟင်..”
“အင်း..အင်း.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်လေ.. ဒီမှာအရမ်းကောင်းနေတာ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ..”
“ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘုအိအာ့.. ဘွပ်..အမလေး..ဘွပ်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်
ဆောင့်..လာတော့မယ်..ထွက်တော့မယ်..လိုးလေ..ဆောင့်..အားနို့ဆွဲအုန်း..”
ကိုစိုးနောင်က ဖင်ဆုံကားကား၀၀တစ်တစ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်စုံကိုင် ကာ
ဆောင့်လိုးနေရာမသီတာအောင်ကနို့အဆွဲခံချင်လာသောကြောင့် အငမ်းမရပြောသည်။
ကိုစိုးနောင်လည်းဖင်ကိုင်ထားသည့်လက်နှစ်ဘက်အနက်မှ ညာလက်ကိုဖယ်ကာ
မြသီတာအောင်၏ဂျိူင်းအောက်မှထိုးလျက်ညာဘက်နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲသည်။
“နို့နှစ်ခုလုံးကိုစုံကိုင်ဆွဲစမ်းပါဦးစိုးရဲ့။ နို့ကိုတားဆွဲပြီး အပီဆောင့်လိုးပေး
စမ်းပါ။သီတာ့စောက်ပတ်အရမ်းယားနေပြီ..ဆွဲလေ..နို့ဆွဲပြီးဆောင့်ပါရှင့်”
ပြီးတော့မည်မို့ မြသီတာအောင်သည် အရမ်းကိုကဲနေသည်။ ကာမစိတ်မွန် ကာ အငမ်းမရ
ဖြစ်လာသည်။ ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ကော့ကော့တွန်းပေးနေရာ ကိုစိုးနောင် ၏ဆောင့်လိုးချက်နှင့်
အံကိုက်ဖြစ်ကာ လီးအ၀င်ပိုပြင်းသည်။ ကိုစိုးနောင်မှာလည်း အမျိုးသမီးပြီးတော့မည်ကို
သိကာစိတ်ပိုထလာသည်။ ဆောင့်အားပိုသန်လာသည်။ မြသီ တာအောင်၏
စောက်ပတ်သည်လည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသည်။ လိုးဆောင့်နေသောလီးချောင်းကြီးကို
ညှစ်၍စုပ်သည်။ အရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲနေအောင်ပင် ထွက် သည်။
ကုလားကပြားမဖြစ်သော်လည်း အသားမမဲသောကြောင့် စောက်ရည်ကသိပ် မပျစ်။
အသားဖြူသောတရုတ်ကပြားမတွေလိုလည်း စောက်ရည်ကမကြဲ၊မရွမ်း။
မပျစ် မကျဲအနေတော်ရုံဖြစ်ကာ လိုးဆောင့်ရသည်မှာ စီးပိုင်မှုလည်းမရှိ။ ချောကနဲချောကနဲ
လည်းမဖြစ်။အလယ်အလတ်အခြေအနေတွင်ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်လည်း
ဖီလင်အပြတ်တက်နေလေရာ အားကုန်သုံး၍ ရက်ရက် စက်စက်ပင်ဆောင့်လိုးသည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ထံမှ ဓာတ်ကူးသလိုမျိုးဖြစ်ကာချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်မလေး
ခိုင်ကြူသင်းလည်း အဖုတ်ထဲတွင် ယားကျိလှုပ်စိ ဖြစ်လျက် ရင်လှိုက်ဖိုမောနေရှာသည်။
“ဦးစိုး.. ဦးစိုး.. ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ။ သီတာ.. ပြီးတော့မယ်..လာ တော့မယ်..”
“ဘွပ်ဘွပ်ဘုဗျစ်..ဒီလိုမျိုးလား..”
“အိုးအမေ့..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အင်းအား..”
“တို့ဆောင့်တာကောင်းရဲ့လား..”
“ကောင်းတယ်။ ဒီလို ကောင်းကောင်းဆောင့်မလိုးတတ်ရင် ဦးစိုးရဲ့လီးကြီး
ဒဏ်ကိုသီတာခံနိူင်မှာမဟုတ်ဘူး..”
“ဘွပ်ဘုဘုဘဘွပ်..အဆောင့်ကောင်းလို့လီးဒဏ်ခံနိူင်တယ်ပေါ့..”
“ဘွပ်..အားပါးပါး.. ဟုတ်တယ်.. ဘွပ်.. အောင်မလေးလေး..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်”
အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းနှင့် အားပြင်းပြင်းတွယ်လိုက်ရာ မြသီတာ အောင်ဖင်၀၀ကြီးပင်
မြောက်ကာတက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း ဒူးကွေးကိုယ်ကြုံ့ ကာစောက်ပတ်နုနုလေး၏
အတွင်းဘက်တွင်သိမ့်ခနဲငြိမ့်ခနဲဖြစ်သည်။
“နာသြားလို့လား..သီတာ..”
“ဟင့်အင်း..အရမ်းကောင်းလို့..ဦးစိုးရ..
. .
0 comments:
Post a Comment