အချစ်ရဲ့ရသ
°°°°°°°°°°°
#မောင်ဆူးခက်~ရေးသားသည်။
နေရောင်မမြင်ရပဲ မိုးလေးဖွဲဖွဲကျနေတဲ့မနက်ခင်းတစ်ခုမှာ ပတ်ဝန်းကျင်တခု
လုံးတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပြီး ခေါင်မိုးပေါ်ရေကျသံတဖြောက်ဖြောက်နဲ့ကြား
နေရတယ်။ကျွန်မရဲ့တိုက်ခန်းလေးမှာတော့ အမျှဝေသံ တစ်စွန်းတစ်စပေါ်
ထွက်လို့လာတယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင် ကျွန်မယောင်္ကျားကိုမြင့်နိုင်ကြီး ကျွန်မတို့
မိသားစုကို စိတ်ချလက်ချထားသွားခဲ့တာ တစ်လပြည့်ခဲ့ပြီပေါ့။မိဘကပေးစား
လို့ယူခဲ့ရတဲ့ ယောင်္ကျားဆိုပေမဲ့ ကျွန်မ သူ့အပေါ်မှာသံယောဇဉ် ရှိပါတယ်။
သူကလဲ ကျွန်မ နဲ့ သားလေး အပေါ်မှာ တာဝန်ကျေခဲ့ရှာပါတယ်။ဘာတစ်ခု
မှမလစ်ဟင်းစေရအောင်ဂရုစိုက်ခဲ့ပါတယ်။ အခုတော့ ယောက္ခထီးဖြစ်သူ
ှုဦးရန်နိုင်အောင် နဲ့ မတ်ကလေး အောင်မြင့်မြတ်တို့ရဲ့ အားပေး ဂရုစိုက်မှု့
တွေကြောင့်သာရှေ့ဆက်ဖို့ ခွန်အားတွေ ရှိခဲ့ရတာပေါ့။တကယ်တော့ကျွန်မ
ရဲ့မတ်ကလေး အောင်မြင့်မြတ်နဲ့ ကျွန်မက တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားဘဝ
တုန်းကချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြဖူးပါတယ်။ ဆွတ်ပျံ့ကြည့်နူးဖွယ်ကောင်းသော
အချစ်ရဲ့မနက်ခင်းများကိုဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးကြပြီးမှသဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်တာ
ကြောင့်လမ်းခွဲခဲ့ကြပါတယ်။အချစ်ဆိုတာပျော်ရွှင်စရာများနဲ့အတူပူဆွေးမှု့များ
လဲသူခေါ်ခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ သီချင်းစာသားလေး အတိုင်းပဲ ခံစားခဲ့ရပါတယ်။
အချစ်ဦးဆိုတော့ ဘယ်မေ့နိုင်မှာလဲရှင်။ကျွန်မအိမ်ထောင်ကျပြန်တော့လည်း
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပဲ အောင်မြင့်မြတ် ရဲ့အကိုဖြစ်သူနဲ့အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရ
ပါတယ်။ဒါကြောင့် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်မသိသလို
ဟန်ဆောင်ကာနေခဲ့ ရပါတယ်။မင်္ဂလာဆောင်ပြီးကတည်းက အိမ်သပ်သပ်
ခွဲနေတာကြောင့် ကျွန်မအတွက် စိတ်သက်သာရာ ရခဲ့ပါတယ်။နေ့တိုင်းမြင်
နေတွေ့နေရရင် မလိုလားအပ်တဲ့ပြသနာတွေဖြစ်လာနိုင်တယ်လေ။ကျွန်မ
အဖို့ အချစ်ဦးလည်းဖြစ်တဲ့ မောင့် ရဲ့ အတွေ့ကိုမလွန်ဆန်နိုင်တာကြောင့်ပေါ့။
ကျွန်မကထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်းနေပေမဲ့ မောင် ကလက်ရဲဇက်ရဲရှိလှတယ်လေ။
အိမ်ကိုလာသောဧည့်သည်များပြန်သွားတာနှင့် အိပ်ယာထဲတွင်လှဲနေရသော
သားဖြစ်သူဇော်ဇော်ကိုသတိရပြီး ဆေးတိုက်ရန် သူ၏အခန်းသို့ခြေလှမ်းများ
လှမ်းခဲ့လိုက်တော့သည်။ကျွန်မ၏သားဖြစ်သူဇော်ဇော်တစ်ယောက် စက်ဘီး
မှောက်၍ခြေထောက်အရိုးအက်သွားရာမှ အိပ်ယာထဲ၌လဲနေရခြင်းဖြစ်သည်။
''သားဘယ်လိုနေသေးလဲ သက်သာရဲ့လား ခြေထောက်ကရောနာသေးလား''
''သိပ်မနာတော့ပါဘူး မေမေ'' ''ရော့သား ဆေးသောက်လိုက်ဦး ပတ်တီးဖြေ
ပြီးရင် စိတ်ပြေလက်ပျောက် ခရီးလေးဘာလေးထွက်ပေါ့'' ''ဟုတ်မေမေ''
ကျွန်မသားဖြစ်သူဇော်ဇော်ကိုဆေးတိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကနေပြန်ဆင်းလာ
တော့ မောင် ကျွန်မတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ဓါတ်ပုံတွေကိုလိုက်ကြည့်နေ
တာကိုတွေ့တာနဲ့''မပြန်သေးဘူးလား'' ''မပြန်သေးဘူးခဏလောက်နေဦး
မယ်'' ''အင်း'' '' မ တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား''''အင်းဘာမေးမလို့လဲ''
''မောင်တို့လမ်းခွဲကြတဲ့နေ့လေးကိုမှတ်မိသေးလား အခုချိန်ထိ မ ကလှနေတုန်း
ပဲနော်'' ကျွန်မပြုံးလိုက်မိတယ်။''မ မောင့်ကို အဖြေပြန်ပေးတဲ့နေလေးရော
မှတ်မိသေးလား'' ကျွန်မ အမြဲတမ်းအမှတ်ရနေစေတဲ့ နေ့လေးမို့လို့ မမေ့
ခဲ့ပါဘူး။အင်းယားကန်ဘောင်ရဲ့သာယာရဲ့ညနေခင်းလေးတစ်ခုမှာ မောင့်ကို
အဖြေပြန်ပေးခဲ့တာလေ။''အင်းမှတ်မိပါတယ်'' ''မောင် တို့ပျော်ရွှင်ခဲ့တဲ့အချိန်
တွေကိုရောသတိမရဘူးလား'' ''တစ်ခါတလေတော့လဲသတိရပါတယ်
ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါတွေက ပြီးဆုံးခဲ့ပါပြီ'' ''မ ကပြီးသွားပြီ ဆိုပေမဲ့ မောင်က
အသစ်ပြန်စချင်တယ်လေ အခု ကိုမြင့်နိုင်ကြီး လဲဆုံးသွားပြီပဲဟာ''
''မောင် တို့ နှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှောခဲ့ကြတွေရောသတိမရဘူးလား''
ကျွန်မ မောင် နဲ့အတိတ်ကချစ်တင်းနှောခဲ့ပုံတွေကိုပြန်မြင်ယောင်လာပြီးစိတ်
လှုပ်ရှားသွားတယ်။ရင်ခုံသံတွေတောင်မြန်လာသလိုပဲ။ကျွန်မယောင်္ကျားဖြစ်
သူနဲ့လဲ လိင်မဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့တာ သုံးလကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီလေ။ဒါကြောင့်
လဲ မောင်ပြောလိုက်တဲ့စကားကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားတာပေါ့။
'' မ ဘာတွေစဉ်းစားပြီးတွေဝေနေတာလဲ မောင့် အပေါ်မှာသံယောဇဉ်
လက်ကျန်လေးတောင်မရှိတော့ဘူးလား'' ကျွန်မရင်ဘတ်ကြီးနဲ့ဦးဏှောက်
ထဲမှာ ခံစားမှု့နဲ့အတွေးတွေက ရှုပ်ရှက်ခတ်သွားတော့တယ်။ကျွန်မမောင့်
ရဲ့မေးခွန်းကို ဘာဖြေလို့ဖြေရမှန်းမသိဘူး။မောင် ကျွန်မရဲ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်
ထားပြီး ကျွန်မရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးကိုသူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ပွတ်သပ်
နေတယ်။ကျွန်မလက်ကို မရုန်းမိဘူး ရုန်းကန်ဖို့လဲအင်အားမရှိတော့သလိုပဲ။
'' အရင်တုန်းကလိုချစ်ချင်တယ် မ ရယ်''ဟုပြောရင်း မောင် ကျွန်မရဲ့လက်
ကလေး ကို သူ့ပုဆိုးပေါ်က လိင်တံနေရာမှာ ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ကျွန်မ
မောင့်ရဲ့လိင်တံတောင်မတ်နေတာကိုသိလိုက်ရပြီးတစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးထ
သွားကာ အဖုတ်ကလေးထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ဖြစ်လာတယ်။ကျွန်မရဲ့အသွေး
အသားတွေက တောင်းဆိုလာတယ်ထင်ပါရဲ့။''အို မလုပ်ပါနဲ့သားလေးမြင်
သွားရင်မကောင်းဘူး'' ''ခဏ မောင် သွားကြည့်လိုက်မယ်'' မောင် သားလေး
ရဲ့အိပ်ခန်းဆီကိုသွားကြည့်တယ်။ကျွန်မ မှာတော့ စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရင်ခုံနေ
ပြီး ကြောက်သလိုလဲခံစားနေရတယ်။ကျွန်မကိုယ်တိုင်က မောင့်ရဲ့ဆန္ဒကို
လိုက်လျှောနေချင်ပေမဲ့ သားလေးတွေ့သွားပြီး ပြသနာတစ်စုံတစ်ခုဖြစ်သွား
မှာကိုကြောက်နေတယ်။''စိတ်မပူနဲ့ ကလေးကဆေးအရှိန်နဲ့အိပ်ပျော်သွားပြီ
မ ရဲ့'' ''သား နိုးလာမှာကြောက်တယ်'' ''စိတ်မပူပါနဲ့ မနိုးလာနိုင်ပါဘူး''
''မ မောင့်ကိုချစ်သေးလား''ဟု ပြောရင်း မောင် ကျွန်မ ရဲ့အဖုတ်နေရာလေး
ကိုလက်နဲ့လှမ်းကိုင်လိုက် တော့ ကျွန်မ လန့်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်သွား
တယ်။''မ မောင် တော်တော်ဆန္ဒပြင်းပြနေပြီကွာ'' ''အို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာ
လဲ'' ''မလုပ်ရတာ နှစ်နဲ့ချီနေပြီမရယ် အရမ်းချစ်ချင်နေတာအပြစ်လား''
မောင် ကျွန်မရဲ့မျက်နှာလေးကို ဖွဖွလေး လက်ဝါးနဲ့ကိုင်လိုက်ရင်း''အခုချိန်
ထိလှနေတုန်းပါပဲလား မ ရယ်''လို့ပြောလိုက်တယ်။ကျွန်မလဲ မောင့်ကိုချစ်
နေတုန်းပါပဲ။ကျွန်မလဲစိတ်ပါလာတာကြောင့် မောင့် ရဲ့ဆန္ဒကိုလိုက်လျှောဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်။''မလုပ်ခင် ကလေးအိပ်ပျော်နေလားသေချာ
အောင် သွားကြည့်လိုက်ပါဦးလား'' ''အင်း သွားကြည့်လိုက်မယ် မ ''
မောင် သား ရဲ့အိပ်ခန်းဆီက ပြန်ဆင်းလာတော့''အိပ်ပျော်နေပြီလား''
''အင်းဟောက်တောင် နေပြီ မရဲ့ အိပ်မောကျနေပြီ'' ကျွန်မရဲ့အမေးကို
ဖြေပြီးတော့ မောင် ကျွန်မရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲကိုခေါ်သွားတော့
တယ်။
ကျွန်မရဲ့အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ပထမဦးဆုံး လိင်ဆက်ဆံရမယ့်အပျိုဖြန်း
လေးတစ်ယောက်ရဲ့ခံစားချက်မျိုးကိုပြန်ခံစားရပြီး ရင်ခုန်နှုန်းတွေပိုမြန်လာ
ခဲ့တယ်။မောင့် ကို အလိုက်တသိနဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ကိုချွတ်ဖို့
ပြင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ''ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ပါလားမရယ် မရဲ့အလှတရား
တွေကို တစ်စိမ့်စိမ့်နဲ့ကြည့်ခဲ့ရတဲ့အရသာ မောင်ပြန်လိုချင်တယ်'' ''အဲ့ဒါဆို
ကိုယ်တိုင်လာချွတ်ပေးလေ''မောင် ကျွန်မရဲ့အနားကိုကပ်လာပြီးခါးလေးကို
အသာဖက်လိုက်ရင်း ကျွန်မရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုကြင်ကြင်နာနာနဲ့နမ်းပါ
တော့တယ်။ကျွန်မလဲ မောင့်ရဲ့ပုခုံးလေးကိုပြန်ဖက်လိုက်ရင်း အနမ်းတွေကို
တုံ့ပြန်မိတယ်။ချိုမြိန်လွန်းတာကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့အရာအားလုံးကိုသတိ
လက်လွတ်ဖြစ်သွားပြီး အနမ်းတွေနောက်ကိုစီးမျောလိုက်ပါသွားတော့တယ်။
နမ်းနေရင်းနဲ့ မောင် ကျွန်မတင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေရင်း
ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ ပါတိတ်ထမိန်လေးကို ခါးအထိရောက်အောင်လှန်တင်
လိုက်တယ်။ပြီးနောက်ကျွန်မရဲ့တင်သားဆိုင်တွေကို သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့
ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးနေရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတယ်။ကျွန်မရဲ့တင်လုံးလေးတွေ
မှာကြက်သီးထလာပြီး အဖုတ်လေးထဲမှ အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတာကို
ခံစားမိတယ်။''မ မောင့်ကို အရင်လိုစုပ်ပေးပါဦးလားကွာ'' မောင် ပြောရင်း
သူဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်တယ်။ကျွန်မ မောင့်ရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်
ထိုင်ချလိုက်ပြီး မောင့်ရဲ့ လိင်တံကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်လိုက်ရင်း
လိင်တံတစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်ငုံကာစုပ်
ပေးလိုက်တယ်။ကျွန်မ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ကိုစုပ်ပေးနေမိတယ်။လိင်တံတစ်
ချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်တော့ ''ကောင်းလိုက်တာမရယ် ဒီလိုမျိုး
အရသာကိုမခံစားရတာကြာပြီ'' လို့ပြောလာတယ်။ကျွန်မ ဝမ်းသာမိပါတယ်
လေ။မောင့်ရဲ့လိင်တံကြီးကိုစုပ်ပေးနေရင်း စုပ်နေရတာကို သဘောကျကာ
စိတ်ပါလာပြီး ငါမိနစ်လောက်ကြာအောင် အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။
မောင်က ကျွန်မပုခုံးလေးကိုကိုင်ပြီး ဆွဲထူလိုက်တော့မှ ကျွန်မသတိပြန်ဝင်
လာတော့တယ်။အချစ်မပါပဲ လိင်ဆက်ဆံရတာနဲ့ အချစ်တွေနဲ့လိင်ဆက်ဆံ
ရတာမတူဘူးလို့ကျွန်မထင်တယ်။အချစ် နဲ့ လိင်ဆက်ဆံခြင်းကဘာမှမဆိုင်
ဘူးဆိုပေမဲ့ ကျွန်မအဖို့တော့ ချစ်တဲ့သူနဲ့လိင်ဆက်ဆံရတာဟာအချစ်ရဲ့ရသ
တစ်ခုလို့ပဲခံယူထားတယ်။
မောင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ပါတိတ်ထမိန်နဲ့အောက်ခံ
ဘောင်းဘီပန်းနုရောင်လေးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးပေါ်လာတဲ့ အမွှေးနက်ကလေး
တွေနဲ့ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ကလေးကိုမက်မောတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်
နေရှာတယ်။မောင် အမွှေးနက်ကလေးတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေရင်းသူ့
ရဲ့လက်ကကျွန်မရဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဆီကိုရောက်လာတော့ညည်းညူ
မိတယ်။''အို အင့် အအ မောင်င်င်'' ကျွန်မ နှုတ်ကနေ အောင်မြင့်မြတ်ကို
မောင် လို့ပြန်ခေါ်မိသွားတယ်။ကျွန်မ မောင့်ရဲ့အကိုဖြစ်သူနဲ့အိမ်ထောင်ကျက
တည်းက ဒီလိုအသုံးအနှုံးမျိုးမသုံးမိအောင်အတတ်နိုင်ဆုံးသတိထားခဲ့ရပါ
တယ်။မောင် ကမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ကျွန်မရဲ့ပေါင်တံလေးကိုကိုင်ရင်း အဖုတ်
နားဆီကို မျက်နှာတိုးကပ်လာကာ ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ကလေးကိုယက်ပေးလိုက်
ပါတယ်။''အားး ဟင့် ဟင့် အ အ ဟင့်'' ဒီလို အယက်မခံရတာ ကြာပြီမို့
ကောင်းလွန်းတာကြောင့် မောင့် ရဲ့လက်ကို ကိုင်ထားရင်းအော်ညည်းနေမိပါ
တယ်။မောင့်ရဲ့လျှာကြီးက ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲတိုးတိုးဝင်လာတိုင်းလေဟာ
နယ်ထဲကို လွင့်မြောသွားသလိုခံစားရပြီး အသက်ရှုရပ်သွားမတတ်ပါပဲ။
''မ ခုံပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်လေ'' ကျွန်မ မှန်တင်ခုံရှေ့က ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်
တယ်။မောင် ကကျွန်မရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဟလိုက်ရင်း ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေး
ထဲကို လက်ခလည်ထိုးသွင်း လိုက်ကာ အသွင်းအထုတ်ခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်
ပေးနေတော့ ကျွန်မ ထိုင်ခုံလေးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းတဟင့်ဟင့်နဲ့
ညည်းနေရပါတယ်။မောင့် ရဲ့အပြု့အစုကောင်းမှု့ကြောင့်ကျွန်မခန္တာကိုယ်လေး
တဆတ်ဆတ်တုန်းခါရင်းအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိကာ တစ်ချီပြီးသွားပါ
တော့တယ်။ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲမှာ အရည်တွေရွှဲ နေတာပါပဲရှင်။
မောင် ကျွန်မရဲ့ခါးလေးကိုကိုင်ကာမတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး''မ မှန်တင်ခုံပေါ်
လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးကွာ'' မောင့်ရဲ့ပြောစကားကြောင့်ကျွန်မ မောင့်ရဲ့
အလိုကျ မှန်တင်ခုံပေါ်လက်ထောက်ကာကုန်းပေးလိုက်ရတယ်။မောင် ကျွန်မ
ရဲ့အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကလေး နဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ လေးကိုယက်ပေးပါတော့
တယ်။'' အ အ ဟင့်ဟင့် မောင်င်င်င် အဲ့လိုရီးမလုပ်နဲ့ မနေတတ်ဖူး ဟင့်''
မောင် က ကျွန်မပြောစကားကိုဂရုမစိုက်ပဲ အပီအပြင်ကိုယက်နေတော့တယ်။
ဖင်ဝ နဲ့ အစိ လေးဆီကိုမောင့်ရဲ့လျှာကြီးရောက်ရောက်လာတိုင်း ကျွန်မရင်
ထဲမှာ တစ်လှပ်လှပ်နဲ့ခံစားနေရပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်သွားတယ်။
အရမ်းကိုကောင်းလွန်းတဲ့အရသာပါပဲ။ကျွန်မက အဲ့ဒီအရသာကိုကြိုက်လဲ
ကြိုက်တယ် ခံလဲမခံနိုင်ဖြစ်နေရတာပါ။မောင် ယက်လို့ ဝသွားတော့မတ်
တပ်ထရပ်လိုက်ပြီးသူ့လိင်တံကြီးကိုကိုင်ကာ ကျွန်မရဲ့ဖင်လုံးလေးတွေနဲ့
အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်လိုက်ပွတ်နေတယ်။ကျွန်မက မောင့်ရဲ့
လိင်တံကြီးကို ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲရောက်စေချင်နေပြီ။ဒါပေမဲ့မောင်က
သူ့လိင်တံကြီးနဲ့လိုက်ပွတ်နေတုန်းပါပဲ။မောင် ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ဝကိုတံတွေးစွတ်
လိုက်ရင်းသူ့လိင်တံကြီးကို ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။
''အင့် အ အ အ အ'' မောင် တစ်ချက်ခြင်းအားအပြည့်ထည့်ကာကျွန်မကို
ဆောင့်လိုးပေးတော့ ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ကလေးထဲမှာအီဆိမ့်နေအောင်ကိုကောင်း
နေတယ်။မောင့် ရဲ့ လိင်တံကြီးက ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာတိုင်း
အဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပါပွတ်ဆွဲသွားတာကြောင့် ကျွန်မမှာ အရမ်းခံလို့
ကောင်းနေပြီး တစ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တိုင်း အ ခနဲအော်ညည်းနေမိတယ်။
မောင် တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးပေးနေရင်း ကျွန်မရဲ့ပါတိတ်အကျီ င်္ကိုဇစ်ဆွဲ
ဖြုတ်လိုက်ပြီး အောက်မှာခံဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာလေးကိုပါချွတ်လိုက်
တယ်။မောင် က သူ့ရဲ့လိင်တံကြီးကို ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ကလေးထဲမှာထည့်ထား
ရင်း နောက်ကနေ ကျွန်မရဲ့နို့တွေကိုဆုတ်နယ်နေတော့ ကျွန်မရဲ့နို့သီးခေါင်း
လေးတွေပါထောင်လာရပြီး စိတ်ပိုကြွလာပါတော့တယ်။ပြီးမှကျွန်မရဲ့နို့တွေ
ကိုကိုင်ဆွဲရင်းနောက်ကနေ လိုးပေးတယ်။နဲနဲကြာတော့ မောင် လိုးနေတာ
ကိုရပ်လိုက်ပြီး သူ့လိင်တံကြီးကိုကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲကဆတ်ခနဲဆွဲထုတ်
လိုက်ရင်းဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ ကျွန်မရဲ့အဖုတ်ကလေးကိုယက်ရင်း
အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့အစိကလေးကိုသူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ဆွဲစုပ်ယူပါတော့တရ်။
''အိုးး အားးး အားးး ရှီးး မောင် ဘယ်လိုကြီးလဲ''ပြီးတော့ကျွန်မရဲ့ခါးကိုကိုင်
ထားရင်း တဖန်ပြန်ဆောင့်လိုးပေးပါတယ်။''အ အင့် အင့် အင့်မောင်အာ့အား''
အခုလိုလိုးနေရင်းတန်းလန်းမှာ အဖုတ်ယက်တာကိုခံလိုက်ရတော့ကျွန်မ
နောက်တခါပြီးချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ်။ဒီလိုအခြေနေမျိုးကို မိန်းမတော်တော်
များများကြုံဖူးမယ်မထင်ပါဘူး။ဒါလည်း အချစ်ရဲ့ရသများစွာထဲကတစ်ခုပေါ့။
မောင့်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျွန်မ
ခြေတောင်မခိုင်ချင်တော့ပါဘူး။မောင့်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့
မြန်လာကာ ပိုပြင်ထန်လာပါတော့တယ်။အချက်၄၀လောက်ဆောင့်လိုးအပြီး
မှာမောင် သူ့ရဲ့လိင်တံကြီးကို ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲကဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း
ကျွန်မရဲ့ဖင်လုံးတွေအပေါ်မှာသုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
မောင့် သူ့လိင်တံကြီးကို ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးထဲက ဆတ်ခနဲဆွဲထုတ်လိုက်
ချိန်မှာပဲ ကျွန်မလဲ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ၂ချီမြောက်ပြီးသွားပါတော့
တယ်။
ကျွန်မကိစ္စပြီးတော့ မောင့်ကိုအိပ်ခန်းထဲမှာထားခဲ့ပြီး ရေချိုခန်းထဲဝင်ကာ
ရေချိုးလိုက်တယ်။ဆပ်ပြာတိုက်နေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး မောင်
ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ ရောက်လာတယ်။ကျွန်မလည်းရေချိုးခန်းတံခါးကိုလော့
ချဖို့မေ့သွားတယ်လေ။မောင် ကျွန်မဘေးနာကိုကပ်ကာ ကျွန်မကိုဖက်လိုက်
ရင်းနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပါတော့တယ်။''အခုလိုလုပ်တာ အပြစ်ဖြစ်မနေဘူး
လားမောင်ရယ်'' ''ချစ်တယ်ဆို အပြစ်မဖြစ်ပါဘူးမရယ်''မောင် ကပြောရင်း
ကျွန်မလက်ကိုကိုင်ကာ သူရဲ့လိင်တံကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။
''လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးပါလား မ '' ကျွန်မမောင့်ရဲ့လိင်တံကြီးကို အပေါ်
အောက်လှုပ်ရှားကာဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်း''ဝမ်းနည်းသလိုခံစားရတယ်မောင်''
''ဝမ်းမနဲပါနဲ့ မရယ် မ ကိုအရမ်းချစ်တယ်'' ''မ လဲ အတူတူပါပဲကွယ်
မောင့်ကိုချစ်နေသေးတယ်'' မောင်နဲ့ကျွန်မ ရေချိုးခန်းထဲမှာအနမ်းတွေခြွေ
နေမိတယ်။ပြီးတော့ မောင်က ကျွန်မကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ရင်း နောက်ကနေ
ဆောင့်လိုးတယ်။ရေချိုးခန်းလေးထဲမှာ ကျွန်မရဲ့ညည်းသံတွေရောတစ်ဖတ်
ဖတ်နဲ့ဆောင့်လိုးသံတွေရောဆူညံသွားတယ်။မောင် က လိုးတာကို ရပ်ပြီး
သူရဲ့လိင်တံကြီးကိုစုပ်ခိုင်းလို့ ကျွန်မအဖုတ်ထဲက အရည်တွေနဲ့ရွှဲနေတဲ့
လိင်တံကြီးကိုမရွှံမရှာနဲ့စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့မောင် က ကျွန်မနဲ့မျက်
နှာခြင်းဆိုင်ရပ်ပြီး သူလိင်တံကြီးကိုအဖုတ်လေးထဲထည့်ကာလိုးပြန်တယ်။
ဒီအနေအထားမှာ မောင့်ရဲ့လိင်တံကြီးက ကျွန်မရဲ့အစိလေးကိုပွတ်တိုက်ရင်း
အဖုတ်ကလေးထဲကို အဝင်အထွက်လုပ်နေတော့ ကျွန်မမှာ အရမ်းကိုခံလို့
ကောင်းလိုက်တာရှင်။''အားး အားး အရမ်ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် ခပ်
ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်ပေးပါ'' ကျွန်မရဲ့ဖင်လုံးတွေကို သူ့လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်
ရင်းမောင်အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါတယ်။''အားး အ အ မောင် ပြီးပီ ပြီးပီ
မောင် အားးး ရှီးး အားး'' ခဏအကြာမှာပဲကျွန်မအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်
သွားပါတယ်။မောင်ကတော့မပြီးသေးပဲ ဆက်လိုးနေတုန်း။ကျွန်မ အစိလေး
နဲ့ အဖုတ်တစ်ခုလုံးကျိန်းနေပေမဲ့ မောင့်ကို ချစ်တဲ့စိတ်ကြောင့်အံကြိတ်ရင်းလိုး
ခံနေမိတယ်။ကျွန်မ မောင့် ကြောင့် ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝဆိုတာ
ထက်တောင်ပိုပြီးခံစားရပါတယ်။မောင် လဲနောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်ကြာ
အောင် ကျွန်မ အဖုတ်ကို လိုးပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူ့လိင်တံကြီးကို ကျွန်မ
ရဲ့အဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်ကာ ဂွင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်တိုက်လိုက်ရင်း ကျွန်မ
ဗိုက်ပေါ်ကိုသုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်ရင်း အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားပါတော့
တယ်။
သားဖြစ်သူဇော်ဇော်တစ်ယောက် ဒဏ်ရာသက်သာတော့ ခြေထောက်က
ပတ်တီးဖြည်လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းအိမ်အလည်သွားလေရဲ့။ကျွန်မတစ်
ယောက်ထဲ အိမ်မှာ ပျင်းနေတာနဲ့ ဟိုတွေးဒီတွေး တွေးနေရင်း မောင် နဲ့
နှစ်ယောက်အတူပျော်ပါးခဲ့ကြတာကိုသတိရပြီး အဖုတ်ကလေးထဲကယား
ယံသလိုတောင်ဖြစ်လာတယ်။အဲ့ဒါနဲ့ မောင့်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးအိမ်အလည်လာ
ဖို့ခေါ်လိုက်တယ်။မောင် ရောက်လာတော့ ကျွန်မ ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်
တော့ပါဘူး။မောင်လက်ကိုဆွဲပြီးအိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တယ်။အိပ်ခန်း
ထဲရောက်တော့ ကျွန်မအဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံးချွတ်ချလိုက်တော့
တယ်။''မောင် လဲ မ ကို သတိရပြီး လွမ်းနေတာ မရယ်'' လို့ပြောရင်း
မောင် ကျွန်မကိုဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲချပေးလိုက်ပြီး ကျွန်မရဲ့အဖုတ်
ကလေး ကို အငမ်းမရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်ပါတော့တယ်။''အားး အိုးး အ
ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်'' ကျွန်မညည်းညူရင်းတစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံ
နေရတယ်။ကျွန်မရဲ့အစိလေးကိုစုပ်ပေးလိုက်တိုင်း ကျွန်မအော်ညည်းပြီး
ခြေချောင်းလေးတွေကိုကုတ်ထားရင်း အဖုတ်ကလေးကိုမောင့်ရဲ့မျက်နှာ
ဆီကော့ကော့ပေးမိတယ်။မောင် ကျွန်မရဲ့အဖုတ်လေးကိုအားရပါးရယက်
ပြီးတော့ ကျွန်မရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး လိုးပေးတယ်။ ကျွန်
မရဲ့အဖုတ်ထဲမှာ အရည်ရွှဲနေတော့ မောင် သူ့လိင်တံကြီးကိုဆောင့်ထည့်
လိုက်တိုင်း တဗွက်ဗွက်နဲ့အသံမြည်ပြီး အရည်တွေက ကျွန်မရဲ့ဖင်ကြား
လေးထဲကိုစီးကြတယ်။မောင့်ရဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချက်တွေကြောင့်
ကျွန်မရဲ့နို့တွေဟာရမ်းခါလို့နေပါတော့တယ်။နောက်တော့ကျွန်မကိုလေး
ဘက်ထောက်ခိုင်းပြီးနောက်ကနေဆောင့်လိုးတယ် သူ့အပေါ်ကိုတက်ခိုင်း
ပြီး အပေါ်ကနေဆောင့်ခိုင်းတယ်။ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လိုးဖြစ်ကြတယ်။မောင် ကျွန်မ
ကို သုံးချီလောက်ဆက်တိုက်ပြီးအောင်လိုးပေးခဲ့တယ်။
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့မောင်ကကျွန်မကိုလက်ထပ်ဖို့ပြောလာတယ်။ကျွန်မလဲ
အရင်က သံယောဇဉ်မျက်နှာထောက်ပြီးတော့ရော မောင့်ရဲ့အပြုစုအယုအ
ယတွေကြောင့်ရော ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။တပင်လဲလို့တစ်ပင်ထူဆိုတဲ့စကား
လိုပေါ့ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ အပင်က ပထမဆုံး စိုက်ခဲ့တဲ့အပင်ပါ။သားဖြစ်သူ
ဇော်ဇော်ပြန်လာရင်တော့ ဖွင့်ပြောရဦးမယ်။သူကလည်း ကိုယ့်ဦးလေးနဲ့ဆို
တော့ သဘောတူမယ်ထင်ပါတယ်။သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့လမ်းခွဲ
ခဲ့ကြပေမဲ့ ကျွန်မ ကို မုဆိုးမ ဘဝ ရောက်တဲ့အထိ ချစ်နေတဲ့ မောင့်ကို
ကျေးဇူးတင်မိတယ်။ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်တွေရလာကြတော့
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်အပြန်အလှန် နားလည်မှု့တွေ ရှိနေကြပါပြီ။
ပြီးပါပြီ။
0 comments:
Post a Comment