ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်အိမ်ထောင်ပြုမည်ဆိုလျှင်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရမင်္ဂလာလက်ထက်ပွဲကိုကျင်းပလေ့ရှိကြတယ်။
နယ်ခြားနေတဲ့စုံတွဲတွေဆိုတစ်ဖက်မှာတစ်ပွဲစီကျင်းပကျတယ်။အများအားဖြင့်မိန်းကလေးဘက်မှာကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။
အချို့သောသူတွေအဖို့တစ်ပွဲသာကျင်းသဖြင့်
ကျန်တစ်ဖက်ကအပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေအခက်တွေ့ကြရတယ်။
ယခုဇာတ်လမ်းကထိုပြသနာကိုအစပြုပြီး
အိအိငြိမ်းဆိုတဲ့ ကောင်မလေးအတွက်လမ်းနှစ်သွယ်ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့တယ်။
တစ်ခုကိုရွေးချယ်ရင်ကျန်တစ်ခုကိုရင်နာစွာစွန့်ပစ်ရမှာပါ…။
အလယ်တန်းပြဆရာမလေးအိအိငြိမ်းချစ်သောကိုနှင့်အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ကိုအလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင်အိအိငြိမ်းတစ်ယောက်တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။
အိအိငြိမ်းမှာ ကိုနှင့် မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ ကိုနှင့် တစ်ခါသာ ချစ်ဖူးသေးသည်။
အိအိငြိမ်းမှာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် ကိုက အိအိငြိမ်ငြင်းဆန်
သဖြင့် အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။
ဟိုနေ့ကထဘီလေးကို အသာလှန်ကာ ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင် ကို ကပြီးသွားသည်။
အိအိငြိမ်းမှာ အသက်၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။
အထူးသဖြင့် ရှည်လျားနက်မှောင်နေသော ဆံကေသာလေးများမှာ အိအိငြိမ်းကိုမဟာဆန်၍ ကျက်သရေရှိစေသည်။
အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။သေးသွယ်သော ခါးလေး
အောက်မှ စွင့်ကားလုံးဝန်းသော တင်သားများနှင့်မို့တင်း၍ ကြွရွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူ ပုရိသတို့ကို လည်ပြန်ငေးစေသည်။
ကျောင်းချိန်တွင်ဆိုလျှင် အိအိငြိမ်းသည်ပါးတွင်
သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍သူမ၏ နက်မှောင်လှသော ဆံပင်များကို ထုံးထားသည်မှာ
ခန့်ညားချောမောလွန်းလှသည်။
နေ့ခင်းအချိန်များသည်ဆရာမလေး အိအိငြိမ်း၏ ကိုယ်လုံးအလှဆုံး အချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမလေး၏ ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီမှာ အလွန်ပါးလွှာသည်မဟုတ်သော်လည်းတော်တော်လေးကိုပါးသည်။
ထိုအခါ ကျောင်းအင်္ကျီအဖြူရောင်အောက်မှာထင်ရှားလှသော အသားရောင်မြန်မာဘော်လီနှင့် ဝင်းဝါလှပသော နို့အုံကြီးများကိုအထင်အရှားမြင်နေရတတ်သည်။
ဆရာမ၏ဘော်လီပေါ်မှ ၃ပုံ၁ပုံခန့် လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးသည်လည်းမြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအား စိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။
ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းများ လမ်းလျှောက်လိုက်ရင် အဖြူရောင်ခါးတို ရင်ဖုံးလေးနှင့်ကျောင်းစိမ်းထမီ အထက်ဆင်လေးကြားမှပေါ်ထွက်လာတဲ့ ဖြူဖွေးချောမွတ်နေတဲ့ခါးစပ်နေရာလေးက ဝင်းခနဲ ဝင်းခနဲ…ခပ်တင်းတင်းဆွဲစည်းထားသော အထက်ဆင်လေးအောက်မှတင်းရင်းကားထွက်နေသော တင်သားစိုင်တို့မှာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးကျင်ကျင်လေးအောက်မှ သိသာထင်ရှားစွာကားထွက်နေတယ်….
တင်သားတို့ရဲ့ အောက်ပိုင်းနေရာလေးမှာလည်းသိသာထင်ရှားစွာပေါ်ထွက်နေတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာအစင်းလိုက်
အထင်းသား…
စစ်ကိုင်းအိုးးးလား ဂစ်တာရှိတ်လား…မင်းကြီးကြိုက်လား..
အို…..ဘာနဲ့တင်စားခိုင်းနှိုင်းရမလဲမသိတော့။
လမ်းလျှောက်ဟန် စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။
ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက် ချောသည်ဆိုလျှင် ပိုမှန်မည်။
တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လေ ရင်ထဲထိစေသည့် အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါစ သုံးရက်သာရှိသေးတဲ့အသစ်ဆက်ဆက်ဇနီးသည်လေး အိအိငြိမ်းအိမ်တံခါးခေါက်သံကြောင့် အပြေးကလေးထွက်လာမိသည်။
လင်သား ကိုမင်းသစ် အလုပ်ပြန်လာရင်ကြိုဖို့အလှဆုံးပြင်ပြီး အပြေးကလေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။
တံခါးလေးဖွင့်ပေးသောအခါ ကိုမင်းသစ် အပြင် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပါလာလေသည်။
”အော်…ဧည့်သည်တွေပါလား…အိမ်ထဲကြွပါရှင့်”
အသီးသီးအခန်းထဲ ဝင်လိုက်ကြလေသည်။
”မိန်းမရေ….ဒီနေ့ ရုံးကကောင်တွေကိုလည်းပြုစုရသေးတယ်… ကိုအိမ်ပြန်နောက်ကျလို့စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…”
အသံက နည်းနည်းမူးစပ်စပ်ဖြစ်နေသည်။
”ရပါတယ်အကိုရယ်…အိတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကအဝေးမှာ ဆောင်တာဆိုတော့ သူတို့ကိုပြန်ဧည့်ခံရမှာပေါ့”
”မှန်တာပေါ့မိန်းမရာ…ဒီကနှစ်ယောက်က
ဒီကွန်ဒိုက အိမ်နီးနားချင်းတွေ ပါ..”
အိအိငြိမ်း အပြုံးလေးဖြင့် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
မင်းသစ် လျှာလေးအာလေးဖြင့်
”ဒီဘက်က သန်းကြိုင်တဲ့ သူက ရှေ့အခန်းက၊ဒီဘက်က အောင်မောင်းတဲ့ သူကအောက်ထပ်က သူတို့ကိုပြုစုဖို့ခေါ်လာတာ၊
ဒီမှာ အရက်နဲ့ဘီယာပါလာတယ်…မိန်းမအမြည်းတစ်ခုခုစီစဉ်ပေး”
”ကောင်းပါပြီရှင့်…ရပါစေမယ်”
အိအိငြိမ်း နောက်ဘေးခန်းကို တည်ငြိမ်စွာထွက်သွားလေသည်။
သူမရဲ့ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တင်သားတွေနဲ့နောက်ကျောအလှကို သန်းကြိုင်မျက်စိတစ်ဆုံး အရသာခံကြည့်ရှုလိုက်လေသည်။
သူမ၏ ဖင်တုံးကြီးတွေ တုန်ခါသွားတာကြည့်ရင်း သန်းကြိုင် တံထွေးသာမျိုချနေမိသည်။
ဒီဆော်လေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေခွလိုးလိုက်ရရင်တော့ သေပျော်ပါပြီလို့ တွေးမိသည်။
သန်းကြိုင်ဒီနေ့ တော်တော်တင်းနေသည်။
အလုပ်နောက်ကျလို့ သူဌေးက ကောသည်။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် စောက်ကုလားတွေဘာဖြစ်တယ်၊ညာဖြစ်တယ်ဆိုပြီး အဆဲခံလိုက်ရသေးသည်။
အသားမဲတာနဲ့ပဲ လူလူချင်းခွဲခြားဆက်ဆံနေကြတာကိုး။
ဒီတိုက်ခန်းက မိန်းမက တော်တော်ချောတယ်
ဆရာမလေးတဲ့။ရောက်လာတာ၂ရက်ပဲရှိသေးသည်။
အခုတော့သူ့ယောက်ကျား ဖြစ်သူက မိတ်ဆက်ပေးတော့ သေချာကြည့်မိသည်။
တော်တော်ချောပြီး တော်တော်လဲတောင့်ကြောင်း အနီးကပ်ကြည့်မှ ပိုသိလိုက်သည်။
”ကဲ .. ကိုယ့်လူတို့… ကျွန်တော်လည်းသွားကူလိုက်အုန်းမယ် ခဏ…ခဏ”
မင်းသစ်လည်း အိအိငြိမ်း နောက်လိုက်သွားလေသည်။
မကြာမီအိအိငြိမ်းရောက်လာကာ စားပွဲခုံပေါ်ဖန်ခွက်လေးတွေ လာချပေးသည်။
စားပွဲကို ခါးလေးကုန်းကာ ဖန်ခွက်ချလိုက်သည်မို့ ဟိုက်သွားသော အင်္ကျီကြောင့် "အိအိငြိမ်း” ရဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးနုနုတွေကို သန်းကြိုင်နဲ့ အောင်မောင်း ထပ်မြင်လိုက်ရတော့လီးတွေ တောင်ကုန်ကျသည်။
အိအိငြိမ်း ရင်သားဖွေးဖွေးတွေကို ဘော်လီရင်ပုံခွက်အထိ သေချာမြင်လိုက်ရတာကြောင့် သန်းကြိုင် မျက်စိထဲက မထွက်နိုင်တော့။
သန်းကြိုင်ကတော့ " အိအိငြိမ်း” ကို စိတ်ထဲကနေ အသေမုဒိမ်းကျင့် နေပြီ။
" အိအိငြိမ်း ”အမြည်းစီစဉ်ရန်ထပ်ဝင်သွားပြန်ပြီ။
ကုလားဒိန် သန်းကြိုင် က ကာမလိုက်စားတဲ့လူတစ်ယောက်။ သူ့မှာအိပ်ဆေးတွေ ကွန်ဒုံးတွေ အမြဲဆောင်ထားတတ်တယ်။
သန်းကြိုင် ဖန်ခွက်တွေထဲ အရက်တွေထည့်ပေးထားလိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း ရဲ့ ခွက်ထဲ အချိုရည်ထည့်ကာ
အိပ်ဆေးမှုန့်လေး ခတ်ပေးလိုက်သည်။
မင်းသစ်ခွက်ထဲလည်း နည်းနည်းထည့်ပေးလိုက်ပြီး ဟန်မပျက်ပြန်နေလေသည်။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် က တစ်ကိုယ်ထီးသမားလူရှုပ်လူပွေ။
အောင်မောင်း ကတော့ မိန်းမနဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့မို့သိပ်အတင့်မရဲဘဲ အကဲသာခတ်နေသည်။
မကြာမှီ အမြည်းပွဲလေးတွေကိုင်ကာ မင်းသစ်နှင့် အိအိငြိမ်း ထွက်လာလေသည်။
”အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီရှင့်…စားကြနော် ...
အားမနာနဲ့ .....”
”ရပါတယ်…ကျွန်တော်ကျွဲရိုင်းထည့်ပေးထားတယ် သောက်တယ်မလား”
”အားနာစရာရှင်…အကိုတို့လဲ သောက်ကြပါ”
သောက်ကြစားကြစကားပြောကြရင်း "အိအိငြိမ်း” မျက်လုံးများ လေးကာ ခုံပေါ်မှာတင်အိပ်ပျော်သွားလေသည်။
မင်းသစ်နဲ့ အောင်မောင်း စကားတွေ ဖေါင်ဖွဲ့ရင်း မင်းသစ် လည်းများပြီး မှောက်သွားလေသည်။
သန်းကြိုင်က ဟန်ပြသောက်ထားသူမို့
”အောင်မောင်း ….မင်း…ဒီကောင့်ကို ခဏအဖော်လုပ်ပြီး ထိန်းထားကွာ…
ငါ အိအိငြိမ်း လေးနဲ့ ခဏလောက်ကစားချင်လို့..ဟဲဟဲ”
”ဟာ…ဟေ့ကောင် ပြသနာတက်မယ်နော်”
”မင်းကလည်းအေးဆေးပါ….နောက်နေ့မင်းအတွက်ပါဖန်ပေးမယ်”
အိအိငြိမ်းကို သန်းကြိုင် အသာဆွဲထူကာအိပ်ခန်းဝကို ပွေ့ခေါ်သွားလေသည်။
အိအိငြိမ်း ကတော့ တုတ်တုတ်မလှုပ်။
သူအလွန်တပ်မက်နေသော တွေ့တာတောင်မကြာသေးသည့် မိန်းမချောလေးမို့ ပွေ့ရတာတောင်အရသာရှိလွန်းလှသည်။
နုထွေးအိစက်နေသော အိအိငြိမ်း ကို အခန်းဒေါင့်လေးမှာ ထိုင်ရပ်သားလေးအနေအထားမှေးထားလိုက်သည်။
အဆီတစ်ဝင်းဝင်းနဲ့ အိအိငြိမ်းကို သန်းကြိုင်ကာမခံစားပြီး ဖျက်ဆီးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့်လီးအပြတ်တောင်နေလေသည်။
သောက်လဲသောက်ထားတာမို့ စိတ်ကလဲစိတ်ရိုင်းဝင်မိသည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပြီး အိအိငြိမ်းကို ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်တင်လိုက်သည်။
သူမကတော့ မူးနေပြီမို့ မသိတော့။
သန်းကြိုင်က ဘေးနားမှာ ထိုင်ရင်း အင်္ကျီခါးတိုအကြပ်အောက်ကနေအသက်ရှူတိုင်းမို့မို့တက်လာတဲ့ ရင်သားတွေကိုကြည့်ရင်းစိတ်က
ထလာသည်။
အိအိငြိမ်းကို ခုနက မှန်းခဲ့တာတွေကိုတွေးမိပြီး အိအိငြိမ်းရဲ့ နို့တွေကို လက်ကလှမ်းပြီးကိုင်လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း အင်္ကျီလေးကို အသာမ၍ချွတ်လိုက်လေသည်။
အထဲကဘော်လီအသားရောင်လေးကိုပါ ချိတ်တွေတစ်ခုချင်း သေသေချာချာဖြုတ်ပစ်ပြီးချွတ်လိုက်လေသည်။
စို့ချင်စရာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကြောင့် သန်းကြိုင် တံထွေးတောင်မြိုချမိသည်။
ခဏစိတ်ထိန်းကာ ထမိန်လေးကို အသာလေးဆက်ချွတ်လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း ရဲ့ ထမိန်စကပ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီအသားရောင်လေးပဲ ကျန်တော့သည်။
ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့လိုက်ဖက်လှသည်။ပင်တီပေါ်ကနေ လက်နဲ့ထက်အောက်ပွတ်ဆွဲချလိုက်သည်။
အတွင်းခံလေးအောက်က စောက်ဖုတ်မို့မို့လေးကို ကုန်းနမ်းကာအနံ့လေးခံလိုက်သည်။
”အား…အမွှေးနံနဲ့ အဖုတ်နံလေးရောပြီးသင်းနေတာပဲ”
နို့တွေကို လက်နဲ့အသာပွတ်သပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနို့သီးခေါင်းနီနီလေးကို ငုံ့ကာစို့လိုက်တော့အင်း ခနဲအသံနဲ့အတူ အိအိငြိမ်း ရင်ဘတ်က
ကော့တက်လာသည်။
အိအိငြိမ်း မျက်လုံးကတော့ မဖွင့်ပေ။
နို့တွေကို စို့ရင်းလက်ကပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။
ပင်တီကိုချွတ်လိုက်တော့ အမွှေးတွေကဆေးနဲ့ချွတ်ထားသည်ထင်သည်။ပါးပါးစုစုလေး။
အိအိငြိမ်း ရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ပြီးလက်ခလယ်နဲ့အဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်တော့အဖုတ်က အရည်တွေနဲ့။
အတွင်းထဲကို ဝင်သွားတော့ သန်းကြိုင်လဲကလိပေးလိုက်သည်။
ဂျီစပေါ့ နေရာကိုမှန်းကာ ခပ်ဆက်ဆက်ကလိလိုက်တော့ အိအိငြိမ်း ဖင်ကကြွကြွတက်လာပြီး ပါးစပ်က မတိုးမကျယ်အသံနဲ့ ညည်းနေသည်။
အိပ်မောကျနေသော အိအိငြိမ်း ခမျာမိမွေးတိုင်း
ဖမွေးတိုင်းလေး ဖြစ်နေသည်။
မနေ့တစ်နေ့ကမှ သတို့သမီးလေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး နွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်း မိန်းမချောလေးတစ်ယောက်ကို အဝတ်တွေချွတ်နေရတာကြောင့် သန်းကြိုင် လီးက တအားတောင်လာနေသည်။
အိအိငြိမ်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ဖြဲပြီးကားစေလိုက်သောအခါ "အိအိငြိမ်း ”ကနံရံကိုမှီကာအဖုတ်ဖြဲပြနေသော အနေအထားဖြစ်နေသည်။
သန်းကြိုင် ဘောင်းဘီထဲက ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး အိအိငြိမ်း ရဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး ကစပြီး ရင်သားတစ်ပြင်လုံးနဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလှလှလေးပါ ပေါ်အောင်ဓာတ်ပုံများစွာရိုက်လိုက်လေသည်။
ကျေနပ်အောင်မှတ်တမ်းတင်ပြီးသောအခါသန်းကြိုင် ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။
ဘောင်းဘီထဲက တုတ်ခိုင်သန်မာလှသောဂေါ်လီတပ်လီးကြီးက မတ်ခနဲထွက်လာသည်။အိအိငြိမ်း ရဲ့ မျက်နာနုနုလေးကိုလီးနဲ့လေးငါးချက်ပွတ်ကာ အလန်းဆုံးအနေအထားကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပြန်သည်။
နောက်ဖုန်းကိုဘေးခဏချကာ နို့အုံဖွေးဖွေးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာအားရအောင်စို့ပစ်လိုက်သည်။
”ဟူး….စောက်ပတ်လေးက စီးပိုင်မယ့်ပုံဘဲ”
လီးထိပ်ကို တံထွေးစွတ်ကာ ဘေးစောင်းလှဲပြီး အိအိငြိမ်း စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ကာစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လေသည်။
လီးဒစ်ကျော်ရုံလောက် ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။
လက်တစ်ဖက်က ဖုန်းကိုယူကာ အိအိငြိမ်းမျက်နှာနှင့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေပုံကို
မှတ်တမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။
သန်းကြိုင် လီးပြန်ထုတ်ကာ အိအိငြိမ်း ကိုခုတင်ပေါ်ကိုယ်တစ်ပိုင်း ကုန်းကုန်းလေးတင်ထားပြီး နောက်ကနေစောက်ပတ်လေးထဲ
လီးထိုးချလိုက်သည်။
သန်းကြိုင် လဲ အိအိငြိမ်း ခါးလေးကိုအသာမလိုက်တော့ အိအိငြိမ်း ဖင်ကြီးက ကြွလာသည်။
အိအိငြိမ်း အဖုတ်ထဲကို သန်းကြိုင်လီးထည့်လိုက်ရာ
”ဗျစ်….ဗျစ်”
”အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင်….ကိုသန်းကြိုင်…”
အဖုတ်ထဲသို့ လီးကကြပ်ပြီးဝင်သွားရာ အိအိငြိမ်း ညည်းသံနဲ့အတူ မျက်လုံးပွင့်သွားပြီးနောက်ပြန်လေး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သန်းကြိုင် ကို တွေ့လိုက်ရတော့ အလန့်တကြားဖြစ်သွားသည်။
အစက သူမ မူးမူးနဲ့ ကိုကိုကလုပ်ပေးနေတာလို့ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေပြီး အဖုတ်ထဲကိုလီးကြီး ဝင်လာတော့နာသွားလို့ယောင်ယမ်းမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာမှ သန်းကြိုင် ကိုတွေ့တော့ အတင်းရုန်းတော့ သန်းကြိုင် က
သူမကိုဖိထားပြီး လီးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း ခမျာအဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်စွာလီးကဝင်သွားပြီးနာသွားရသည်။
”ဖယ်…ကိုသန်းကြိုင်…မယုတ်မာနဲ့နော်…..
ရှင့်သူငယ်ချင်း ရဲ့ မိန်းမကို ဒီလိုလုပ်စရာလား…. ဖယ်နော်…
ကျွန်မအော်လိုက်မှာ..”
”မထူးပါဘူး အိရယ်…ကိုယ့်လီး တစ်ချောင်းလုံးမင်းအဖုတ်ထဲကိုဝင်နေပြီဟာကို….
အော်တော့လဲ ဘာထူးမှာလဲ….
ဘယ်သူကကြားမှာမို့လဲ…ငြိမ်ငြိမ်လေးသာ လိုးတာခံလိုက်စမ်းပါ”
”ရှင်…ဟင့်…လူယုတ်မာ…အောက်တန်းစား…ကုလားပီပီ ခွေးကျင်းခွေးကြံကြံတယ်…
ခွေးကြီး…ဟင့်…ဟင့်.....အ ”
”ငိုငို…ကြိုက်သလောက်သာ ငိုစမ်း…
ဟဲ…ဟဲ..ကောင်းလိုက်တာကွာ….
မင်းအဖုတ်က လင်ရှိမယားဆိုပေမယ့်ကြပ်နေတာပဲ….
ရှိးးးအားးးး….လိုးလို့ကောင်းတာ…ဟားဟား”
သန်းကြိုင် ကြမ်းပြီ။အစကဒီလောက်ထိကြမ်းဖို့မရှိပေ။
အိအိငြိမ်း က သူ့အရှိုက်ထိစေမယ့်စကားကိုနစ်နစ်နာနာပြောတာကြောင့်ခုနကတည်းကစိတ်ထဲမှာခပ်ကြမ်းကြမ်း မှန်းဖူးတဲ့အခံလည်းရှိတော့ စိတ်ကလွတ်သွားသည်။
အိအိငြိမ်း ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ တဖြည်းဖြည်းမောလာသည်။
လူကမူးလဲ မူးနေတာမို့ အားက မပါ။
သန်းကြိုင် လဲလီးကိုမဆောင့်သေးပဲ အဆုံးထိထည့်ထားရင်းနဲ့ အိအိငြိမ်း ရိုက်ပုတ်နေတာတွေကို လက်နဲ့ လိုက်ဆွဲရင်းပါးစပ်ကပြောချင်ရာတွေ ပြောနေသည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိအိငြိမ်း အားပျော့လာတော့ နို့တွေကိုလက်နဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ရင်း
”အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…
နို့တွေက အိတင်းနေတာပဲ…
ကောင်မ ဆေးတွေသုံးပြီး ယောက်ကျားကိုဆွဲဆောင်ထားတာမလား ….
ဟား…ဟား….ဟား…”
”ကိုသန်းကြိုင် ရယ်….တော်ပါတော့….
အိကို သနားပါ….လွှတ်ပါတော့….
အဟင့်…ဟင့်…အိ….အိ.... ”
အိအိငြိမ်း မရုန်းနိုင်တော့ လေသံပျော့နဲ့တောင်းပန်သည်။
သန်းကြိုင် ခုချိန်မှတော့ မရတော့ပြီ။
လူကလဲ မူးနေပြီမို့ စိတ်ရိုင်းကဝင်နေပြီ။
နောင်ခါလာ နောင်ခါစျေးလို့သဘောထားကာရှေ့ဆက်တွန်းနေသည်။
နို့တွေကိုကိုင်လိုက် ညှစ်လိုက်နဲ့ပါးစပ်ကလဲညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေပြောနေသည်။
အိအိငြိမ်းဘဝမှာ ဒီလိုတစ်တစ်ခွခွပြောတာတစ်ခါမှ မကြားဖူးသလိုအပြောလဲမခံရဘူး။
ခုလို သူစိမ်းတဦးရဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ခြင်းခံရတာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပင်။
သူမယောက်ျားတောင် ခုလို တစ်ခါမှမကိုင်ဖူး။
သန်းကြိုင် က တစ်တစ်ခွခွပြောသလိုနေရာအစုံကိုလိုက်ပြီးကိုင်နေတာမို့ စိတ်ကအရမ်းကိုဝမ်းနည်းလာပြီး ကိုကို့ ကို အရမ်းသတိရမိသည်။
ကိုကို့ ကို သူမ သစ္စာဖောက်သလိုဖြစ်သွားပြီလို့တွေးမိပြီး မျက်ရည်ကကျလာပြန်သည်။
ဒါကို သန်းကြိုင် ကတွေ့တော့ တဟားဟားနဲ့ရယ်ပြီး နို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ကိုင်ကာ ခါးအားနဲ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးခပ်ဆတ်ဆတ်
ဆောင့်ချလိုက်တော့
”အာ့…ကျွတ်..ကျွတ်…နာတယ်…ဖယ်ပါတော့….....
တော်ပါတော့…အီး…ဟီး…ဟီး…”
”ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်…ကြပ်နေတာပဲလိုးရတာ…
စောက်ကောင်မ အရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတယ်ကွာ ......”
ပြောပြောဆိုဆို သန်းကြိုင် တစ်ယောက်ကြမ်းပြီ။
အိအိငြိမ်း တစ်ယောက်ဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့ငိုနေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းအဖုတ်ထဲက လီးကို မသိမသာလက်ခံလာသည်။
အရည်တွေက ထွက်လာကာ လီးကအဝင်အထွက် ချောလာသည်။
သန်းကြိုင်ရဲ့ ဆောင့်အားက အားနဲ့မာန်နဲ့ဆောင့်နေတာမို့ တချက်ဆောင့်တိုင်း အင့်ခနဲအင့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ သားအိမ်ဝက ပူခနဲပူခနဲ ဖြစ်သွားသည်။
အသိစိတ်နဲ့ လူကငြင်းဆန်နေပေမယ့်ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတွေကတဖြည်းဖြည်းလက်ခံလာသည်။
ပြည့်ဝတဲ့အရသာက တကိုယ်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပျံ့နှံ့လာသည်။
သန်းကြိုင်က အိအိငြိမ်း နားနားကိုကပ်ကာတစ်တစ်ခွခွတွေပြောပြီးဆောင့်နေဆဲပင်။
”အ…ဟင့်ဟင့်…အင့်…အင့်…အင့်…
တော်ပြီ…တော်ပြီ…ဟင့်…ဟင့်…အ...”
နှုတ်ခမ်းကငြင်းနေပေမယ့် သူမယောက်ကျားနဲ့ကွာခြားစွာ ကာမအရသာကိုပြည့်ဝစွာပေးနေတာကို စိတ်ကတဖြည်းဖြည်းပါလာသည်။
သူမငြင်းဆန်ချင်သည်။
.... မဟုတ်ဘူး ဒါ ငါမဟုတ်ဘူး....
ငါ့ကို တခြားလူတယောက်က မုဒိန်းကျင့်နေတာ။
ငါလက်သင့်မခံဘူး တွေးနေပေမယ့် မူးကလဲမူး ဆောင့်ချက်တိုင်းက သူမအရင်ကဘာလိုအပ်မှန်းမသိတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်မေးမိတဲ့အရာက ဒါပါလားဆိုတာ သိသွားပြီး စိတ်ကနှစ်ခွဖြစ်နေသည်။
သန်းကြိုင်လဲ အိအိငြိမ်း ရဲ့ အပြောင်းအလဲကိုသတိထားမိတာကြောင့် အိအိငြိမ်း နားကိုကပ်ကာစိတ်ကြွစေရန်ထပ်ပြီး တစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်ကာ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်မှန်မှန်ဆောင့်နေသည်။
အဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ လီးဝင်တိုင်း တဗြွတ်ဗြွတ် တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ အသားခြင်းရိုက်တဲ့ အသံကလဲ အခန်းထဲမှာဆူညံနေသည်။
အိအိငြိမ်း ခါးလေးကို လက်နဲ့မ’ကာကိုယ်ကရှေ့ကိုငိုက်ထားတာမို့ အိအိငြိမ်း ဖင်ကြီးကကြွတက်နေကာ လီးတချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း
အတွင်းထဲကို နက်နက်ဝင်သွားကာ ဖိလိုက်တိုင်း မွေ့ရာကအတွင်းဖက်ဝင်သွားပြီးပြန်ကန်လာပြန်တာမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်းက
အိအိငြိမ်း အတွက် ရူးသွပ်မှုဖြစ်စေသည်။
မရတော့ပေ။
အိအိငြိမ်း ဆန္ဒကို အသိနဲ့ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရတော့ပါ။
အထိအတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားပြီ။
မိန်းမကိစ္စကို ကျွမ်းကျင်ဆရာကျတဲ့ သန်းကြိုင်ရဲ့ အောက်မှာကျရှုံးသွားပြီ။
”အ…ဟ…ဟ…အင့်…အင့် ရှီးးး... ”
”ကောင်းလား…အိ…ကောင်းလား…”မဖြေ။
ဒါကြောင့် သန်းကြိုင် အိအိငြိမ်း နို့သီးခေါင်းတွေကိုညှစ်လိုက်ရင်း
”ကောင်မ…မေးနေတယ်…
ငါ လိုးတာကောင်းလားလို့…ခံလို့ကောင်းလားဖြေစမ်း…”
”အား….ကျွတ်…ကျွတ်…ကောင်းတယ်….အ…ဟင့်…ဟင့်…နာတယ်”
သန်းကြိုင်ပြုံးလိုက်သည်။
သူ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုက်ပြီး နို့တွေကိုချိုင်းအောက်က လျှိုကာငုံ့စို့လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း စိတ်က အရမ်းကိုကြွလာသည်။
ပြီးချင်လာသည်။
အရမ်းအရမ်းကို ကောင်းလာကာ
”အ…အင့်…အင့်…….ကောင်းတယ်…အန်းးးးဟန်းးးး….ကောင်းတယ်….အန်းးးး…အန်းးး…ပြီးပြီ…အစ်အိ…ပြီးပြီ…အ…အ…အားးးး”
အိအိငြိမ်း ပြီးသွားပြီ။
သန်းကြိုင် ၏ လည်ကုပ်ကိုလက်နောက်ပြန်လေးအတင်းဖက်ကာ ဖင်ကိုအတင်းကော့ကာကပ်ထားပြီး တဆတ်ဆတ်နဲ့ဖြစ်နေသည်။
ခြေတွေက ကုပ်ကွေးတက်ကာ ပါးစပ်ကဘယ်လို အသံတွေမှန်းမသိ။
သန်းကြိုင် လိုးလို့မပြီးသေးပေမယ့် အိအိငြိမ်း တအင့်အင့်အသံလေးသာ ထွက်ရင်းပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်။
”အားပါးပါးကျပ်လိုက်တာ…စီးလိုက်တာကွာ….
မင်းသစ် တခါဘဲလိုးထားသေးတယ်ထင်တယ်”
အမှန်တကယ်လည်း မင်္ဂလာဦးည တစ်ခါဘဲလုပ်ဖြစ်သေးသည်။
မနေ့က မူးမှောက်သွားလို့မလုပ်ဖြစ်။ ဒီနေလည်း မင်းသစ် မှောက်ပြန်ပြီဖြစ်သည်မို့
သန်းကြိုင် ကံကောင်းနေလေသည်။သန်းကြိုင် ခပ်ပြင်းပြင်းပစ်ဆောင့်နေလေသည်။
ဆီးစပ်ခြင်းတစ်ဘမ်းဘမ်းနဲ့ထိနေလေသည်။ခုမှသိတဲ့မိန်းကလေးကို ခိုးလိုးနေရတဲ့အသိနဲ့စီးပိုင်ကျပ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြောင့်အချက်နှစ်ဆယ်လောက်နဲ့တင် သန်းကြိုင်ပြီးချင်သွားသည်။
သန်းကြိုင် အားကုန်ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီးအိအိငြိမ်း စောက်ခေါင်းထဲ လီးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သုက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။
”ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ”
လီးပြန်ထုတ်ပြီး ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်ကာနောက်ဆုံးသုက်တရွှဲရွှဲအဖုတ်ထဲမှစီးကျနေသော အိအိငြိမ်း ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည်။
တစ်ရှူးဖြင့် အိအိငြိမ်း ကိုလသန့်စင်ပေးပြီးအဝတ်အစားတွေ သေချာပြန်ဝတ်ပေးသည်။ဘော်လီချိတ်တွေကိုလည်းကျကျနနပြန်တပ်ထားပေးလိုက်သည်။
အဝတ်များဝတ်ပေးပြီးနောက်တော့ပြန်ထမ်းခေါ်လာကာခုံပေါ်ဟန်မပျက်တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။
”ဟေ့ကောင်မင်းပြီးပြီလား…ဒါဆိုလည်းပြန်မယ်ကွာနောက်နေ့ငါ့ကိုလည်းဖန်ပေးဦးကွ”
နောက်နေ့မနက် အိအိငြိမ်း နိုးလာတော့ ၃ နာရီလောက်သာရှိသေးသည်။
အိအိငြိမ်း လည်း သူမကြုံတွေ့ခဲ့ရသောအဖြစ်အပျက်ကို အိပ်မက်ဟုသာ ထင်သွားပြီး ရှက်ပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးမိလိုက်သေးသည်။
နောက်တစ်နေ့ အိအိငြိမ်း နေ့လည်ကျောင်းပြန်အလာ အိမ်တံခါးကိုသော့ဖွင့်နေတုန်းရှေ့အခန်းမှ သန်းကြိုင် အခန်းထဲမှထွက်လာ
လေသည်။
သန်းကြိုင် ပြုံးပြကာ
”ဆရာမ အိအိငြိမ်း…မင်္ဂလာပါ”
အချိုသာဆုံးအပြုံးလေးဖြင့် အိအိငြိမ်း ပြုံးပြကာ
”ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…ကျွန်မညကလေ…ခေါင်းတွေမူးပြီး အိပ်ပျော်သွားလို့ရှင်တို့ပြန်သွားတောင်မသိလိုက်ဘူး”
သန်းကြိုင် ကတော့ သူ့ရှေ့ကဖြူဖြူတောင့်တောင့်လှလှမိန်းမချော ဆရာမလေးကို ကာမစပ်ယှက်ရန်ရင်ခုန်နေလေသည်။
အိအိငြိမ်း မှာ ကျောင်းသွားရဦးမည်ဖြစ်၍ အဖြူရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအစိမ်းလေးကို ဝတ်ထားသည်။
ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှ ချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကို ထွင်းဖောက်မြင်နေရသည်။
သေချာကြည့်လျှင် ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။
လွတ်နေသော ခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းသန်းကြိုင်ကို မြူစွယ်နေသည်။
တင်းရင်းလုံးဝန်းသော အိအိငြိမ်း ၏တင်သားနှစ်လုံးမှာ ထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။
”အိအိငြိမ်း..... ”
”ရှင်…..ပြောလေ”
”အိအိငြိမ်း….ဒီကောင်မလေးကို
သိလား မသိဘူး”
သန်းကြိုင်လအိပ်ကပ်ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်ကာပုံတစ်ခုကိုပြလေသည်။
အိအိငြိမ်း သိလိုသိငြားစူးစမ်းကာကြည့်လိုက်လေသည်။
ပုံထဲမှာ အရှက်တရားကင်းမဲ့စွာ စောက်ဖုတ်အပြဲသားနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံဖြစ်နေသည်။
အိအိငြိမ်း မျက်ခုံးလေးပင့်သက်သွားကာရင်ဝကိုစို့ရိုက်သလိုစူးခနဲဖြစ်ကာမျက်နာလည်းနီရဲသွားသည်။
လက်ထဲက သော့တောင်လွှတ်ကျသွားသည်။
”သေချာကြည့်အုန်း…ဒီမှာ…ဒီမှာ”
အိအိငြိမ်း လီးတစ်ချောင်းကို နမ်းနေတဲ့ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေပုံတွေ၊နောက်ဆုံး လရည်ရွှဲသောပုံတွေကိုကြည့်ပြီးအိအိငြိမ်း လဲပြိုလုမတတ်ခေါင်းတွေမူးသွားသည်။
ရှက်လွန်းလို့ မျက်နာတစ်ခုလုံးနီမြန်းကာသန်းကြိုင် ရှေ့ကနေ ကိုယ်ပျောက်သွားလိုက်ချင်မိသည်။
”သိလားဆရာမ…သူ့ကိုလိုင်းပေါ်တင်ပြီးဖွမလို့”
”ဟင် .. ရှင်တို့ကျွန်မကို ညက ဘာလုပ်ခဲ့ကြတာလည်း….
ဒီပုံတွေက….အို..ရှင်တို့ယုတ်မာလိုက်တာ…ဖျက်လိုက်ပါရှင်…
တောင်းပန်ပါတယ်.နော်…နော်”
သန်းကြိုင် ဂွင်ရောက်နေပြီမို့
”ဖျက်စေချင်ရင် ကျွန်တော်တို့ စိတ်ကြိုက် ဆရာမ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပေးမလား…
ဒါဆိုဘယ်သူမှ မသိအောင်ထိန်းသိမ်းထားမယ်”
အိအိငြိမ်း ဖောက်ပြန်ရမည့် ကိစ္စဖြစ်နေသည်။
ကိုမင်းသစ်ကို သစ္စာမဖေါက်ချင်ပါ။
ဒါပေမယ့်ဒီဘက်က အိအိငြိမ်း ရဲ့ပုံတွေ လူပုံအလယ်မှာအရှက်မကွဲဖို့လည်းအရေးကြီးနေသည်။
လမ်းနှစ်သွယ်ကို အိအိငြိမ်း အခက်တွေ့နေသည်။
”ကြာပါတယ်ဆရာမ ရယ်…လာ”
ယဉ်စစလေးဖြင့်အိနြေ္ဒရရလေး ချောနေသော အိအိငြိမ်း ကို သန်းကြိုင် အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလိုက်ပြီးတံခါးကိုပိတ်ကာဂျက်ထိုးလိုက် လေတော့သည်။
အခန်းထဲရောက်လို့ ဂလန့်ထိုးတံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ အိအိငြိမ်း ပါးပြင်နုနုလေးကို ဖြန်းကနဲပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်း ခေါင်းထဲမှာကြယ်တွေ ၊လတွေမြင်သွားသည်။
နာလိုက်တာလဲ ပြောမနေနဲ့တော့။
မူးဝေပြီးနေရာမှာပဲ လဲကျသွားသည်။
ကုလားက အိအိငြိမ်းကို ပွေ့ချီလာပြီး ကုတင်ပေါ်ဝုန်းကနဲပစ်ချလိုက်သည်။
”ဘာလုပ်တာလဲ…အဟင့်”
”ပါးစပ်ပိတ်ထား…ပါးထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်မယ်”
ဒီကုလားသူ့ကို ဗျင်းတော့မယ်ဆိုတာ အိအိငြိမ်း သိပေမယ့် သိပ်မရုန်းရဲတော့ပါဘူး။
”မလုပ်ပါနဲ့…ကျွန်မမှာလင်ရှိတယ်…
မကောင်းပါဘူး...ရှင်....”
မသိစိတ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြုကျင့်ရသည်ကိုအရသာတွေ့တတ်သော သန်းကြိုင် အဖို့တော့တောင်းပန်သံများကို သနားရမည့်အစား နားဝင်ပီယံဖြစ်သော သီချင်းသံအဖြစ်သာခံစားနေရလေသည်။ ထို့နောက် .....
သန်းကြိုင်က အိအိငြိမ်း၏ နုနုရွရွပါးပြင်လေးကိုဖျန်းခနဲဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။
ယောက်ျားကြီးတယောက်၏အားအပြည့်တော့သုံးထားခြင်းမဟုတ်။
နာကျင်မှုကို ခံစားရုံလောက်သာဖြစ်သည်။
ထို့နောက်ရင်သားအစုံအား ဆုပ်နယ်ခြေမွလိုက်သည်။
အတင်းဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်သောကြောင့်အရသာမရှိဘဲ နာကျင်ခြင်းကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။
ငြင်းဆိုတောင်းပန်ရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်းနားလည်ထားသောကြောင့် ဘာမျှမပြောပဲ ပြုသမျှကို နုနေရရှာတော့သည်။
ထို့နောက်တော့ ကုလားက အိအိငြိမ်း အင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်သည်။
အိအိငြိမ်း လေးရဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီကိုရင်ဘတ်ကနေဆောင့်ဆွဲလိုက်တာကြောင့် နှိပ်သီးတွေပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီး နို့အုံ တင်းတင်းနှစ်အုံက
အသားရောင်ဖျော့ဖျော့ဘော်လီလေးသာခံပြီးပေါ်လာသည်။
ရင်ဘတ် ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူ အိအိငြိမ်း ၏ လှပပြည့်တင်းသောရင်အစုံမှာ လှပစွာပြူးထွက်သွားသည်။
ဖြူဝင်းသောအသား အရည်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောကြောင့်ရင်သားများမှာ ပိုမိုဖြူဝင်းကာအလွန်လှနေသည်။
အိအိငြိမ်း မျက်နှာလေးမှာ နီမြန်းလျက်မျက်ရည်များ ပြည့်နှက်နေသည်။
ဒီနေ့က အသိစိတ်ရှိနေတဲ့ မိန်းမချော အကိတ်လေးကို သားမယားအဖြစ်ဆက်ဆံရမှာမို့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လည်း တအားထန်ပြီး
အိအိငြိမ်းရဲ့ ဘော်လီကိုရင်ဘတ်မှဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ရာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်တွေသာမက လက်မောင်းကြိုးတွေပါ ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။
အိအိငြိမ်း ရဲ့ ထွားမို့တဲ့ ရင်သားလှလှတစ်စုံကို သန်းကြိုင် အငမ်းမရကိုင်ပြီးစို့သည်။
ကုလားက ဆရာမလေးအိအိငြိမ်း ပေါင်ကြားမှာ နေရာအသေအချာယူပြီး နို့ကြီး၂လုံးကိုကုန်းစို့တယ်။
အားနဲ့စို့လိုက်လို့အရာတွေပါထင်ကုန်တယ်။အိအိငြိမ်းရဲ့ စောက်ပတ်အဝကို လီးထိပ်နဲ့အသေအချာထောက်ထားမို့ စောက်ရည်များ
စိမ့်ကျလာလေပြီ။
”လေးဘက်ထောက်ပေးစမ်း”ဟုပြောလိုက်ရာ
အိအိငြိမ်း လည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ရသည်။
ကြောက်စိတ်ဖြင့် တုန်တုန်ရီရီလေးဖြစ်နေရှာပုံကတမျိုး ကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။
အလိုမတူရင် လေးဘက်ထောက်ခိုင်းဖို့မလွယ်ဘူးဆိုပေမယ့်မြန်မြန်ပြီးသွားမှအေးမှာမို့ အိအိငြိမ်း သန်းကြိုင် ပြောသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။
ပတ်ဝန်းကျင်က သိသွားရင် သူမဘဝပျက်သွားနိုင်တယ်လေ။
”နင့်ဖင်ကြီးကို ကော့နိုင်သမျှ ကော့ပေးစမ်း..
အားပါး…ဆရာမအိုး တဲ့…
ရှိးးး…ကောင်းလိုက်တဲ့ အိုးကွာ..”
ပြောပြောဆိုဆိုပြည့် တင်းစွင့်ကားသော တင်ပဆုံကြီးကို ဖြန်းခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။
ဖြူဖွေးသော တင်ပါးမှာ နီရဲသွားတော့သည်။
ထို့နောက်ပြည့်တင်းသော တင်ပါးကြီးကိုကိုင်ကာနေရာယူလိုက်သည်။
တောင်မတ်နေသော လီးကြီးက အိအိငြိမ်း ၏ စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်မိတော့သည်။
ထို့နောက်တော့ အိအိငြိမ်း ကို တုံးလုံးချွတ်ပြီးခုတင်ပေါ်တွင်လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ နောက်မှနေ၍ အားရပါးရဆက်ဆံတော့သည်။
”ဗြွတ်….ဗြွတ်…ဗြွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်…”
သန်းကြိုင်၏ လီးကြီးမှာ မာတောင့်နေခြင်း၊ခါးအားသန်လှခြင်းတို့ကြောင့် တချက်ထဲနှင့်အဆုံးဝင်သွားလေ၏။
”အား..အား..နာလိုက်တာ…
အတင်းမလုပ်ပါနဲ့..အဟင့်အဟင့်…..
အမလေး…အား.... အ …ဟင့်…ဟင့်”
ဆရာမလေးအိအိငြိမ်း ရဲ့ တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံကသနားစရာမဖြစ်ဘဲ သန်းကြိုင်ရဲ့ စိတ်ကိုပိုဆွပေးသလိုသာဖြစ်နေလေတော့သည်။
ထို့ကြောင့်နို့ကြီးတွေကို ဆွဲကာဆက်ခါဆက်ခါသာဆောင့်ပေးနေ၏။
ဆရာမလေး အိအိငြိမ်းမှာ အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်နေလေပြီ။
သူမ၏ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ မွေ့ရာနှင့်ထိနေလေပြီ။
မကြာပါချေ အိအိငြိမ်း တယောက်လည်းစိတ်ပါလာပြီး ကာမရည်ကြည်များ မတရား ထွက်လာလေသည်။
ထို့ကြောင့် လိုးအားကပိုမိုကောင်းလာပြီး သန်းကြိုင်မှာ ပြီးလုပြီးခင်ပင်ဖြစ်လာရတော့သည်။ ဒါပေမယ့် ......
ပြီးလို့ ဘယ်ဖြစ်ဦးမလဲ…ဒီမိန်းမမှာဘလိုးစရာအပေါက်သုံးပေါက်တောင်ရှိတာ။
ဒီလိုဖင်ကြီးကြီးဆော်မျိုးမှ ဖင်မချရင် သန်းကြိုင် ငမိုက်သားဖြစ်တော့မည်။
ထို့အပြင် သန်းကြိုင်လို ကုလားတစ်ကောင်အဖို့ ဒီလိုဖြူဖြူတောင့်တောင့်လေးကို ဖင်လိုးခွင့်ရရန်အခွင့်အရေးမှာနည်းလှသည် မဟုတ်ပါလား။
သန်းကြိုင်မှာ အိအိငြိမ်း ပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ပြီးစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက် သူ့လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် စောက်စိ လေးကို ရက်ပေးလိုက်ရာ အိအိငြိမ်း ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။
စောက်ပတ်ရဲ့ ပွင့်လွှာလေးတွေကို ကိုက်လိုက်၊ဖင်ဝလေးကို လျှက်ပေးလိုက်လုပ်နေရာ
အိအိငြိမ်းမှာ ကိုယ့်နို့တွေကိုယ်ပြန်ဖျစ်ညှစ်နေရတော့သည်။
ဘယ်မိန်းမက စောက်ပတ်ကို အရက်မခံချင်ပဲ ရှိပါ့မလဲလေ။
စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ပေးနေရင်းစောက်ပတ်ထဲ လက်၂ချောင်းပူးပြီးကလိပေးလိုက်တော့
”အား…အား…ရှီးးး ....ဟင်း…
ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲ....”
အိအိငြိမ်း ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့ပေါ်လာတဲ့ခရေပွင့်ကလေးကိုဝိုင်းပြီးဝလုံးလေးတွေ ရေးပေးနေတယ်လေ။
ပြီးတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်၂ချောင်းပူးထဲ့ပြီးကလိနေတယ်။
လီးကြီးနဲ့ ဖင်ဝကိုတေ့လိုက်ပြီး လီးတန်းလန်းနဲ့တေ့ရက်ကြီးမှာ ဖင်ကို ပွတ်သပ်နေသေးတယ်။ ဒစ်ကြီး တခုလုံးကိုထည့်လိုက်တော့ဖင်ဝ တခုလုံးပူတက်သွားတာပဲ။
အား....”မလုပ်ပါနဲ့….ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ
မလုပ်ပါနဲ့…အား…..အား.....အီး ”
အိအိငြိမ်း ဖင်ကြီးကိုခါရမ်းလိုက်တော့ လီးကမကျွတ်ထွက်သွားပဲ ပိုပိုပြီးကျွံဝင်လာတယ်။
နာလိုက်တာမှ အရမ်းဘဲ။ အရည်မှမထွက်တဲ့ဟာကို။
လီးကြီးကကြီးလွန်းပြီး မဟားဒရားလုပ်နေတာမို့ ဖင်ဝလေးပါကွဲထွက်သွားတယ်။
အိအိငြိမ်း လုံးဝမခံနိုင်တော့ဘူး။
ရုန်းလို့ကလဲမရဘူး။ သေလုမျောပါးဘဲ။ကုလားကတော့ ဖင်အပျိုလေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုးနေရတာမို့ အရသာရှိမှာပေါ့လေ။
အား......အမလေး.....
”တော်ပါတော့ရှင်…ကျမသေပါတော့မယ်…နာလွန်းလို့ပါ”
သန်းကြိုင်လည်း ဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးဖင်ခေါင်းထဲမှာပင်သုက်လွှတ်လိုက်၏။
ဖင်ဝနှင့် ဖင်ခေါင်းနံရံတလျှောက်ကွဲပြဲသွားသောနေရာလေးတွေ အတွက်ကော်ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။
သန်းကြိုင်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း လီးကြီးမှာသိပ်မကျသေးပေ။ ခပ်မာမာပင်ရှိနေသေးတာကြောင့်ဆော်လေးကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးစောက်ပတ်ထဲ ကျင်းစိမ်ကာ အမောဖြေနေလိုက်သည်။
ထိုခဏမှာ ပင်အိအိငြိမ်း လက်ကိုင်အိတ်ထဲကဖုန်းမြည်လာတာကြောင့်…
”ဖုန်းကိုင်လိုက်စမ်း”
ဒါသန်းကြိုင် သက်သက်ရစ်လိုက်ခြင်းပါ။
အိအိငြိမ်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ပင်ဖုန်း ကိုင်လိုက်သည်။
”ဟလို..”
”အင်း..အိ ..ကိုယ်ပါ…ပြန်ရောက်ပြီကားဂိတ်မှာ”
”ကို့ကိုလာကြိုလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး…အဖေတို့မရောက်သေးဘူး”
သူ့လင်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ မိန်းမကိုလိုးချင်လာတာမို့ သန်းကြိုင် လီးကချက်ချင်းမာတောင့်လာတယ်။
အိအိငြိမ်း စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးပြန်မာလာတာကို သတိထားမိတယ်။
”ကို…အင့်…ကားငှားပြီး ပြန်….အ…ပြန်ခဲ့လိုက်နော်…အ”
အခုဆို ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာ အင့်ကနဲအိကနဲ အသံမထွက်မိအောင် အိအိငြိမ်း သတိထားနေရတယ်။
ဆီးစပ်နှစ်ခုပူးကပ်သွားတိုင်း တဖတ်ဖတ်အသံတွေကတော့ ထွက်နေလေရဲ့။
”အိလေး….နေကောင်းရဲ့လားဟင်”
”မကောင်းဘူး….….ကို…အု..မြန်မြန်…..ပြန်လာနော်..”
”အင်း..အင်း…ကိုယ်မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ်…ဒါဘဲနော်”
”အင်း…အင်း”
အိအိငြိမ်း ဖုန်းကို မြန်မြန်ချလိုက်ရတယ်။
မော်တာတပ်ထားသလိုတရကြမ်းဆောင့်လိုးတာကိုခံရင်း အိအိငြိမ်း တော်တော်ကောင်းလာတယ်။
မုဒိမ်းကောင်ကိုမုန်းပေမဲ့ လီးကြီးကိုခိုက်သွားတာကြောင့် စောက်ပတ်ကို အောက်ကနေပြန်ပင့်ပေးနေမိသည်။
ကုလားက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အိအိငြိမ်း
နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာလိုးတော့သည်။
အရသာကောင်းလွန်းတာမို့ အိအိငြိမ်း တစ်ချီပြီးသွားရတော့သည်။
ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဆက်လိုးနေသည်မသိ။ ကုလားကဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲတွန့်ကာအိအိငြိမ်း စောက်ပတ်နံရံတွေကို
လရည်ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ ဖြန်းလိုက်လေသည်။
ချောမောတောင့်တင့်တဲ့ သူများမယားအသစ်စက်စက်လေးကို လိုးနေရတာမို့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ကြာကြာမလိုးနိုင်။
၅ မိနစ်လောက်နဲ့ပဲ အိအိငြိမ်း သားအိမ်ထဲကိုသုက်ရေတွေတဇတ်ဇတ်ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။
မိမိစောက်ခေါင်းထဲ ကုလားမုဒိန်းကောင်၏သုက်ပိုးများဝင်သွားပြီဟူသော
အသိနဲ့စစ်ကနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။
ထို့နောက်သူ့ လီးကြီးကို အိအိငြိမ်း စောက်ဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီးပါးစပ်နားကိုတေ့ပေးလိုက်သည်။
”ငါ့ လရည်လက်ကျန်တွေ စုပ်ပေးစမ်း”
အိအိငြိမ်းလည်း ငြင်းဆန်လို့မရမှန်းသိပြီးစုပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။
လီးထိပ်အရေပြားဖြတ်ထားတဲ့ လီးတချောင်းကိုပထမဆုံး မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။အသားအရေမည်းရတဲ့ အထဲ ဖင်ကိုရော၊စောက်ဖုတ်ကိုပါ လိုးထားလို့ပေပွနေသည်။
ဆီးစပ်က လမွှေးတွေမှာလိမ်တွန့်နေရသည့်အထဲ ရှည်ရှည်းလျားလျားကြီးတွေ မို့ရွံဖို့ပင်ကောင်းလေရဲ့။
ထို့နောက်တွင်တော့ အိအိငြိမ်း ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့သည်။
တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေလိုက်တိုင်းအိအိငြိမ်း ဖင်ကြီးက တုန်တုန်ထွက်သွားသည်။
ဖင်သားဖြူဖြူလေးမှာ အရှိုးရာတွေရှိနေသည်။ ဖင်ဝမှာ ဝါဖြူဖြူအရည်တွေနဲ့သွေးစလေးတွေ။
ထို့နောက်တော့ ခဏစောင့်၍လီးတောင်လာပြန်လျှင်နောက်တစ်ကြိမ်…….
အိအိငြိမ်း ရဲ့အဖုတ်လေးထဲသို့သုက်ရည်တွေအကြိမ်ကြိမ်ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။
အိအိငြိမ်းခမျာတော့ သန်းကြိုင်ရဲ့ ကာမဆန္ဒရှိတိုင်းစားသုံးခံရမည့် ၊သန်းကြိုင်၏ ရင်သွေးများကိုမွေးပေးရမည့် သန်းကြိုင်၏ လူမသိသူ’မသိတိတ်တိတ်ပုန်းဇနီးချောလေးဖြစ်တော့သည်။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကတော့ ချောမောလှပတဲ့ အိအိငြိမ်းလေးကို သူ့ကလေးတွေတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်မွေးအောင်အားကြိုး
မာန်တက်လုပ်တော့တာပေါ့
တချို့နေ့တွေဆိုရင် ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် တစ်ယောက် အိအိငြိမ်းလေးကို မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက သတို့သမီးဝတ်စုံလေးပြန်ဝတ်ခိုင်းပြီး တစ်နေ့လုံးလိုးပေးသည်။
ထိုနေ့မှစ၍ မိန်းမချောလေး အိအိငြိမ်း မှာကုလားဒိန်သန်းကြိုင်၏ သားမယားပြုကျင့်ခြင်းကို နေ့စဉ်ခံစားရပါတော့သည်။
ပြီးပါပြီ.....
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
0 comments:
Post a Comment