388.ငွေခံတွင်းထဲ စိမ်ပစ်လိုက်မယ် - အပြာစာအုပ်

388.ငွေခံတွင်းထဲ စိမ်ပစ်လိုက်မယ်

''''
 ………………………(အပြာဇာတ်လမ်း စဆုံး)

``ဖြောင်း…ဖောင်း……ဖြောင်းးးးးဖြောင်း´´

``အားးးအီးးအမလေးးးးးး´´

``ဘွတ်……ဖြောင်း………ပလွတ်……ပြက်……ပြွတ်…………ပြွတ်……စွတ်………´´

``အှတျ……အ့………အီးးးဟီးးးး………ဟငျ့………ဟငျးးးးးအီးးးးးအားးးး´´

ဝါးကြမ်းပေါ်ခင်းထားသည့် စောင်ပါးပါးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကျွန်မ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးရင်း ကျွန်မ ပေါင်ကြားမှာ အထာကျကျ နေရာယူထားသည့် လူရဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း စောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ကျွန်မဘေးက လူနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်က ကျွန် နို့တွေ စုပ်ဆွဲလိုက် ယက်လိုက်။တစ်ယောက်က သူ့လီးကြီးကို ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့လုပ်ရင်း ကျွန်မ မာန်တင်းပြီး  အလိုးခံ အယက်ခံ အထိုးခံနေလိုက်တယ်။

``ဖြန်း…ဖြန်း……ဖြောင်း……ဘွတ်………ပလွတ်´´

``အ့………အီး´´

ကျွန်မ ငြီးနေပေမဲ့ လိုးတဲ့သူက အလိုးမပျက်။စို့တဲ့သူက အစို့မပျက်။ပါးစပ်ကို ထိုးတဲ့သူက ကျွန်မခေါင်းအောက်ကို တင်ပျင်ခွေ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်မ ခေါင်းကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီကာ သူ့လက်က ကျွန်မ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ကျွန်မ မျက်နှာနားထိ လှန်ဆွဲပြီး ကားပစ်ထားလိုက်တယ်။ကျွန်မ စောက်ပက်ကို လိုးတဲ့ သူက ကျွန်မ ဖင်ကို ဘယ်ညာ ဖြန်းခနဲ ရိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ဖြောင်းခနဲ တစ်ချက် လိုးစောင့်လိုက် ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်နဲ့။လူသူကင်းမဲ့တဲ့ လယ်ကွင်းပြင်ရဲ့ တဲလေးတစ်တဲ ထဲမှာ ကာမ မီးတွေ လောက်မြိုက်နေကြလေတယ်။

``ဖြောင်း…….ဖြန်း……ဘွတ်……ဖြောင်း………ဘွတ်………ဗြစ် ဗြစ်´´

``အားးးးအမလေး……အီးးး……ဟီးးးးးဟင့်……´´

လေးငါးချက်လောက် ပစ်စောင့်လိုးရင်း ကျွန်မ စောက်ပက်ထဲ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့  လရည်တွေ ညှစ်ထုတ် ပန်းထွက်လာတယ်။

``ပြွတ်………ပြွတ်……ပြက်……ရှလူးးးး……ရွှတ်´´

ကျွန်မ စောက်ပက်ထဲက သူ့လီးကြီး ဆွဲထုတ်ပြီး ကားလျား ခွကာ ကျွန်မ ပါးစပ်နား လရည်တွေ ပေနေတဲ့ လီးကို လာတေ့ပေးတော့ ကျွန်မ ငုံကာ စုပ်ယူရင်း လဒစ်ကို ယက်ပေးလျှက် ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတဲ့ လရည်တွေကို ကျွန်မ မြိုချပစ်လိုက်တယ်။

``ကဲ……အငုံ ထ ဖင်ကုန်း´´

နို့စို့နေတဲ့လူက ခိုင်းတော့ ကျွန်မ ကုန်းထလိုက်တယ်။ပြီးတော့ လေးဘက်ထောက် ကုန်းရင်း ထောက်ထားတဲ့ ဒူးကို လိုးတဲ့လူ အဆင်ပြေအောင် ကျွန်မ ကားပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ကုန်းထားတဲ့ ကျွန်မနောက် ခြေကြားကို ဒူးထောက် နေရာယူရင်း ရှေ့ကလူက ဒူထောက်လျှက်နဲ့  ခွေးတစ်ကောင်လို အစာငတ်ခါ တောင်းနေတဲ့ ပါးစပ်လို ဟပြဲပြဲ ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီး လာစိုက်ပြီး ခါးလောက်ရှိတဲ့ အုံကောင်းကောင်း ကျွန်မ ဆံပင်တွေကို သိမ်းကြုံး စုကိုင်ကာ ကျွန်မ ခေါင်းကို သူ့ဆီးခုံထိ ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။

``အွတ်………အဟပ်……အက်………´´

ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့ သူ့လီးတံ မဲမဲကြီးက ကျွန်မ အာခေါင်ကို လာထောက်တော့ ကျွန်မ ပျို့အန်သွားတယ်။ဒါပေမဲ့ သူက ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ အဆက်မပျက်ထိုးနေချိန်……

``ဗြစ်……ဘွတ်…….ဗြွတ်……ဖြောင်း……´´

``အ့……အင့်……အွတ်…….အဟက်……ဟက်……အမလေး.………´´

နောက်က လိုးစောင့်လိုက်တဲ့ စောင့်ချက်က အရှိန်ပြင်းလွန်းတော့ ရှေ့က တေ့ထားတဲ့ လီးကို ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ ရိုက်စောင့်သွင်းလိုက်သလိုမို့ ကျွန်မ လည်ချောင်းထဲ လချောင်းကြီး ဖောက်ဝင်သွားပြီဟုတောင် ကျွန်မ ထင်လိုက်မိတယ်။ဒီကြာထဲ လရည်ထွက်ပြီး တစ်ချီပြီးသွားတဲ့  လူက ကျွန်မ ကျောပေါ် ခွပြီး နို့တွေကို ဆွဲညှစ်နေသေး။

``ဘွတ်……ဗြောင်း……ဗြိ……ဖြောင်း……ဗြစ်……´´

``အားးအီးးးးအွတ်……ဟက်……အ……အမလေး………နာလိုက်တာရှင်………အားးးး´´

``ဘယ်လိုလဲ……အငုံ……ကောင်းရဲ့လားးးးးဗြစ်………ဖြောင်း´´

``အားးးး……မေးမနေစမ်းပါနဲ့ရှင်……လိုးမှာသာလိုးစမ်းပါ……ကျွန်မက ရှင်တို့ ဆီက ပိုက်ဆံရဖို့……ကျွန်မ စောက်ပက်နဲ့ အလိုးခံစားတာပဲ……ရှင်တို့သာ အားရအောင်လိုး………အိုးးးးးးးအီးးးးးး´´

``ဘွတ်………ဗြစ်…….ဖောင်းးးးဖောင်း………ဗြိ………ဗြစ်……ဗြစ်………´´

``အီးးး……ဟီးးးး´´

နောက်တစ်ယောက်လဲ ထပ်ပြီးသွားပြီ ထင်ရဲ့။လေးငါးချက်လောက် စောင့်ပြီ ကျွန်မ စောက်ပက်ထဲ သူ့လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တာ  ပူခနဲ နွေးခနဲ။လျှံထွက်ကျလာတဲ့ ကျွန်မ စောက်ပက်ထဲက စောက်ရည်တွေ စောက်ပက်အောက် တတောက်တောက်နဲ့ ကျနေတာ စောက်ရည်တွေ ရွှဲလို့။

``အို………´´

ကျွန်မစောက်ပက် အေးစိမ့်သွားသလိုမို့……ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။

``အငုံ……နင်က ဖာသာ ခံစားတာ……နင့်စောက်ပက်က ဘယ်လောက် လိုးလိုး……ရဲပြီး……ဆွဲအား သိပ်ကောင်းတာပဲ………မျှော့ပါတဲ့……စောက်ပက်ဆိုတာ ဒါမျိုးထင်တယ်…ဟ………ပြွတ်……ပြက်……ပြက်……´´

``အားးးအီးးးး´´

အရည်စီးကျနေတဲ့ ကျွန်မ စောက်ပက်ကြီး ဖြဲကြည့်ပြီး သူ့လျှာကြီးနဲ့ ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့။

``ရှင်ကလည်း……ဖာခံစားတဲ့  လူတကာ လိုးတဲ့ စောက်ပက်ကို လိုးပြီး ယက်နေသေးတယ် မရွံမရှာတော်……´´

``ငါ့က အဲလို ရွံတတ်တဲ့ လူမဟုတ်ပါဘူး အငုံရာ……နင်တောင် ငါတို့လီး စုပ်သေးတာပဲ နင့်စောက်ပက် ငါယက်တာ ဘာဖြစ်လဲ´´

``အမလေးတော်……ယက်ပါ ယက်ပါ ရှင်ဘာသာ မရွံပဲ ယက်လို့ကတော့……မပြန်ပဲနဲ့ တနေကုန် ယက်ယက်´´

``ကဲ……ဟေ့ကောင် မင်းဘာသာ ယက်ချင် နောက်မှ အေးဆေးသာ ယက်……ငါလိုးပါရစေဦး´´

``ဘယ်လိုနေရမလဲ……ကျွန်မ ကုန်းပဲ ထားရဦးမလား´´

``အေး ကုန်းထား ငါကတော့……နင့်ဖင်ကို လိုးမယ်´´

``အမလေးးးးးလေးးးမလုပ်ပါနဲ့တော်……ဒီထဲမှာ ရှင့်လီးက အကြီးဆုံးကို……ကျွန်မဖင် လိုးရင် ကွဲရချည်ရဲ့´´

``ငါတို့က ဖဲ နိုင်လာတာနော်……နင် ဖင်အကွဲ ခံမလား……ပိုက်ဆံ မြိုးမြိုးမြတ်မြတ် ယူမလား……´´

ကျွန်မ နည်းနည်းဗျာ များသွားတယ်။ပိုက်ဆံလိုချင်လို့ ဖာခံစားတာပဲ ဖင်ကွဲတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ။သူတို့က ဖဲနိုင်လာတဲ့ သူတွေ။ကျွန်မ ကြေးတော့ မနည်းလောက်ပါဘူး။

``ဟူးးးးးဒါဆိုလဲ……ကောင်းပြီလေ……ငွေတော့ မနည်းစေနဲ့´´

``နင် ဖင်လိုးခံရတာနဲ့တန်အောင် ရစေရမယ်´´

``ဒါဆိုလဲ……မြန်မြန်လိုးးးးးးးဆီတော့ မရှိဘူးးးးရှင်ဘာသာ တံတွေး စွတ်တာ လိုးတော့………´´

ကျွန်မ ခွင့်ပြုချက်ရတော့ ကျွန်မ ဖင်နောက်ကို နေရာယူတယ်။

``ထွီ……ထွီ……´´

လီးတေ့ထားတဲ့ ကျွန်မ ဖင်ကို တံတွေး ထွေးချလိုက်တယ်။

``ဗြစ်……ဘွတ်……´´

``အားးးးးအမလေးးးးးးးးး´´´

လူသူ ကင်းမဲ့တဲ့ တဲမို့ ကျွန်မ အသံကုန် ညှစ်အော်လိုက်တယ်။

``တိုးတိုး အော်စမ်းပါ အငုံရာ´´

``ရှင်မှ အပြောကောင်း……ရှင့်လီးကြီးနဲ့ လိုးတာရှင့်……စောက်ပက်သာ ခံစားတာ ဖင် တစ်ခါမှ ခံဖူးတာ မဟုတ်ဘူး……အမလေးးးးးးပိုက်ဆံရလို့သာ ခံတာ……အီးးးဟီးးးးးး……ဝင်သွားပြီ ဆိုလဲ လိုးသာလိုးတော့´´

``ဗြစ်……ဘွတ်……ဗြစ်……အားးးးရှီးးးးး………ဘွတ်………ဗွက်……´´

``အ့…အမလေးးးးးးအ့အားးးး………နာလိုက်တာတော်………နာလိုက်တာ………အမလေးးးးလေးးးးးးးအီးးးးးးး´´

ဖာခံစားရတဲ့ ဖာသယ်မက ဒီလောက် ငြီးရလိမ့်မယ်လိုက မထင်ခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။ကျွန်မ တိတ်တိတ်ပုန်း ဖာခံစားလာတာ ၅လ ကျော်လောက် ရှိပြီ ဒီလောက်ထိ မနာခဲ့ပြီမို့………

``အိုးးးးဟိုးးးးးးးနာမဲ့တူတူ လိုးးးးနာနာသာ လိုးခဲ့ပ့တော့တော်……ဒါမှ ကျွန်မလဲ နောက်လူတွေ လိုးရင် ကျင့်သားရသွားအောင်…………အားးးးးးဟာားးးးးးအားးးးးးး´´

ကျွန်မ မျက်ရည်ပင် ကျလုမတတ်။ခံရခက်တဲ့ လိုးချက်ကြီးပါတော်……။ဒါကြောင့်လည်း ရွာဇော် ငကျော်က ပြောတာ ဖဲသမား လှအောင် ဖဲနိုင်လို့ကတော့………ဓာတ်ကျတဲ့ ဖာသယ်မ လက်ဖျား ငွေသီးသလို စောက်ပက်လည်း ဆေးစည်းရမယ်တဲ့။ဘာလို့ဆိုတော့……ရွာနီးခြောက်စပ် လှအောင်က ဖဲကြောနပ်သလို……လီးက ထက်မို့တဲ့။ကျွန်မလည်း ခံစားသူ ပီပီ မယုံလို့ ငကျော်ကို စောက်ပက်နဲ့ တစ်ချီ ကျွေးပြီး လမ်းညွှန်ခိုင်းလိုက်တာ။ခုတော့……လက်တွေ့ဖြစ်နေပြီမို့။

``ဖြောင်းးးးးးးးဘွတ်……ဗြစ်……ဖြောင်းးးးးးဖြောင်းးးးး´´

``အ့ အားးးးးးးရှင့်လီးက လူလီးရောဟုတ်ရဲ့လားရှင်…အားး…အမလေးးးးနာလိုက်တာ´´

လိုးချက်ကလည်း သန်လိုက်တာ လေးငါးဆယိချက်ကို ဒရစပ် ပစ်ပစ်စောင့်နိုင်တယ်။ကျွန်မ ဖင်လည်း ကျိန်းစပ်လို့။၁၅ မိနစ်လောက်ကို ကျွန်မ  ကမ္ဘာပြိုသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။အူတွေ အသည်းတွေ ပြုတ်ထွက်မတတ်။လီးကြီးချက်ကလည်း ကျွန်မ တစ်သက် ဘယ်သူ မှီနိုင်ရိုးလဲ။

``အားးးရှီးးးးးငါပြီးချင်လာပြီ……နင်ဖင်ထဲပဲ ပြီးပစ်လိုက်မယ်´´

``အမလေးးးးးမြန်မြန် ပြီးပစ်လိုက်ပါ ကိုယ်တော် ချောရယ်………မဟုတ်ရင်………ကျွန်မ……ယဲ့ယဲ့ပဲ ကျန်တော့တယ်………အီးးးးဟီးးးးး´´

``ဘွတ်……ဖြောင်း´´

``အ့……အားးးး´´

``ဖြောင်း……ဖြောင်း……ဘွတ်……ဗြစ်……ဗြစ်´´

``အီးးးးဟီးးးးးး´´

ကျွန်မ ဖင်ပေါက်ထဲ တဗြိဗြိနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထည့်တယ်။ကျွန်မလည်း ခြေကုန်လက်ပန်း ကျလုဆဲ။ဖာခံလာတဲ့ တစ်လျှောက် ဒီတစ်ခါ အနာဆုံးပဲ။ဒီလို ပြောရင် အပျိုစင်တုန်းက အလိုးခံရတာ မနာဘူးလားလို့ မေးချင် မေးကြလိမ့်မယ်။ဒါပေမဲ့ အဲချိန်တုန်းက ကျွန်မ ဘာမှန်းမသိ။နှစ်ဆယ်စွန်းစွန်းလေးသာ ရှိသေးသည့် တစ်ကောင်ကြွက် တစ်မျက်နှာ ကျွန်မကို ညနက်သန်းခေါင်း အိပ်ပျော်နေချိန် ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်းမသိတဲ့ လူလေးယောက်က မုဒိမ်းကျင့်ပြီး အပျိုရည် ဖျက်စီးခဲ့တယ်။ညဘက် ရေနံ မီးခွက်ကလေးတွေနဲ့သာ နေရတဲ့အတွက် အမှောင်ထုက မုဒိမ်းသမားတွေဘက်က လက်ခုပ်တီး အားပေးနေသမို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါလို့ ကျွန်မ မမြင်။ကျွန်မ မျက်နှာကို ပိတ်ထားတဲ့အပြင် ကျွန်မ ပါးစပ်ကိုလည်း အဝတ်ထိုးထည့်။ကျွန်မ ကျားတောထဲ ရုန်းမထနိုင်အောင် ချော်လှဲခဲ့တယ်။နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မ စောက်ပက် ကွဲပြီး သွေးသံရဲရဲနဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ် လရည်ရွှဲရွှဲပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။အဲဒီလိုနဲ့ ကျွန်မ စိတ်ဒဏ်ရာနဲ့ စောက်ပက်ဒဏ်ရာကို အချိန်နဲ့ ကုစားရင်း လယ်ပြင်ကိုထွက်……တဲတစ်လုံးဆောက်ကာ သီးနှံစိုက်စားသလိုလို အရောင်ပြပြီး နောက်တော့  ကြိတ်ပုန်း ဖာခံစားလိုက်တာ ခု ၅လ နီးနီးရှိပြီ။ရွာကလူတွေကလည်း အားလုံးနီးနီး ရိပ်မိနေသည်လေ။

``ကဲ……ရော့ တစ်သိန်း´´

``ရှင်……´´

``ဘာလို့လည်း နည်းလို့လားးးးးး´´

``မ မဟုတ်ပါဘူး……´´

ကျွန်မ များလွန်းလို့ အံသြမိတာပါ။ကျွန်မကို လာလိုးကြတဲ့ လူတွေက တစ်သောင်းတောင် များကြလို့ ငါးထောင်နဲ့ စစ်ပြီး လိုးလိုးသွားကြတာ။တခါတလေ  လိုးပြီးမှ နောက်နေ့ပေးပါ့မယ် ဆိုပြီး အကြွေးလိုး လိုးသွားသေး။

``ရှင်တို့ အားမရသေးရင် နောက် တစ်ချီဆီလောက် ထပ်လိုးသွားကြဦးလေ´´

``ဟ သဘော ကောင်းလှပြီလားးးးးး´´

``မိငုံတို့က ဒီလောက် များတော့လည်း အလကား မယူရက်လို့ပါ………တော်´´

``ဒါဆိုလည်း……ခု ငါတို့ ဖဲသွားရိုက်ဦးမယ်……နင် အမြည်းကောင်းကောင်း လုပ်ထားလိုက်……ညကျရင်……နင့်ဆီမှာ အရက်သောက်ရင်း နင့်လည်း လိုးမယ် တစ်ညလုံး´´

``ဒါဆိုလည်း ဒီနေ့ ကျွန်မ စောက်ပက် လိုးမဲ့ စာရငကို ပိတ်လိုက်တော့မယ်……ညကျမှ ရှင်တို့ စိတ်ကြိုက်သာ လိုးတော့´´

``အိုကေ……အိုကေ´´

ပြောရင်း သူတို့ သုံးယောက်လဲ ကျွန်မ တဲပေါ်ကနေ ဆင်းသွားကြတယ်။ကျွန်မလည်း ထဘီကို ကောက်ဝတ်ရင်း………
``ဒီနေ့တော့…စောက်ပက်ကို ငွေခံတွင်းထဲ စိမ်ပစ်လိုက်မယ်ဟေ့´´
ဟု ဟစ်ကြွေးလိုက်တယ်။

                           စူးရှကြယ်စင်
                         မူပိုင်ဇာတ်လမ်း
Share on Google Plus

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment