👉ဘာပဲပြောပြော👈
Crd ✍️တိမ်ပြိုမိုး ကျနော် အိမ်အပြန်မိုးချုပ်လို့ အဖေဆူမှာကြောက်တာကြောင့် ခြံတံခါးကို အသံမ
ထွက်အောင် အသာလေးဖွင့်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲကိုအကဲ
ခတ်လိုက်တော့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အနေအထားမို့ အဖေ
တို့အိပ်ရာဝင်လောက်ပြီလို့ တွက်လိုက်တယ်။ ကျနော်လား ကျနော့်နာမည်က ပိုင်စိုး အိမ်မှာကတစ်
ကောင်ဗိုလ်ဆိုတော့ နာမည်နဲ့လိုက်ပါတယ်။ အားလုံးကို
ပိုင်စိုးနေတာ။တစ်ခုပဲ အဖေ့ကိုတော့ကြောက်ရတယ်ဗျ
အဖေက ဌာနတစ်ခုက အရာရှိကြီး။သူ့ရုံးမှာစည်းကမ်း
ကြီးသလို ကျနော့်ကိုလဲ စည်းကမ်းတကျရှိစေချင်တာ
ပြောမရရင် လက်ကပါလာရော။ သူကြောက်တာက အမေ့ ပဲ။အမေ့ကိုမကြောက်ပဲနေ
မလား။သူ့အသက်ထက်ဆယ်နှစ်ကျော်ငယ်ပြီး သူ့လို
ဘီလူးရုပ်ကို မင်းသမီးနီးပါး ချောတဲ့အမေကယူထားရ
တာ။တခါတလေ အမေနဲ့စကားပြောဖြစ်ရင် (အမေရာ အမေမို့ ဒီလိုရုပ်မျိုးယူရတယ်)
လို့ ပြောရင် အမေကရီရင်း (သားအဖွားတွေသွားပြောလေ) (ဘာလို့လဲ) (သူတို့ပေးစားတာလေ သားရဲ့)
ကျနော်လဲ မရှိတော့တဲ့အဖွားကို ငရဲခံပြီး (အဲ့ အဖွားတွေကလဲ ပေးစားစရာလူမရှိတော့ဘူးလား
မသိပါဘူးး ကျနော့်အမေချောချောလေးကိုများ) (အမလေး ဖြစ်နေလိုက်တာနော် ကိုယ့်အဖေကိုအဲ့လို
မပြောရဘူးလေ သားကလဲ)
တကယ်က အဖေ့ကိုလဲချစ်ပါတယ် ခလေးသာသာအ
ရွယ်ဆိုတော့ ပြောချင်တာကို အထိန်းမရှိပြောမိတာပါ
ကျနော်က၁၅နှစ် ကိုးတန်းတက်နေချိန် အမေက၃၃နှစ် အဖေက၄၆နှစ်ရှိနေပြီ။အမေနဲ့အဖေ
ညားတော့အမေက ၁၇ နှစ်ပဲရှိသေးတာတဲ့။အမေကအ
ရပ် ၅ ပေ၂ လက်မ ဆိုတော့ ကြည့်ကောင်းသလိုဝင်း
ဝါနေတဲ့အသားအရေ မို့မောက်နေတဲ့ ကျနော်စို့ခဲ့ရတဲ့
ရင်သားတွေနဲ့ သိမ်နေတဲ့ခါးအောက်က ကားစွင့်နေတဲ့
တင်သားကြီးတွေက မြင်သမျှ ပုရိသတွေ အသက်ရှူ
မြန်စေတယ်။ အဖေက ၅ ပေ ၁၀ လက်မဆိုတဲ့အရပ်အမောင်းနဲ့ညို
မှောင်နေတဲ့အသား မေးရိုးကားကားနဲ့ ကားနေတဲ့ရင်အုံ့
ကြီးတွေကြောင့် ကျနော့်မျက်စိထဲမှာတော့ လူကြမ်းသ
ရုပ်ဆောင်လိုပဲမြင်နေမိတယ်။ တော်သေးတယ် ကျနော်က အဖေ့ဆီကအရပ်ကိုပဲအ
မွေရလို့ အသားအရောင်နဲ့ မျက်နှာက အမေ့ဆီကရတာ
မို့ မိန်းမချောချောတယ်လို့ပြောကြတယ်။
သူငယ်ချင်းတွေက
(ပိုင်စိုး ရာ မိန်းလောက်ချောတဲ့ မိန်းခလေးနဲ့ရီးစားဖြစ်
ရရင်ကျေနပ်ပါပြီကွာ မင်းငါ့ရီးစားလုပ်ပါလား)
လို့အပြောင်အပြက်ပြောလို့ ရှက်ရှက်နဲ့ လက်သီးပြခဲ့ရ
တာလဲမကွာခန။ အဲ ကျနော်တို့မိသားစုအကြောင်းပြောနေတာနဲ့ ပြော
လက်စတောင်မေ့ပြီ။ ကျနော်လဲ အိမ်ရှေ့ကမဝင်ပဲ အိမ်နောက်ဖက်ကိုသွား
လိုက်တယ်။ကျနော်အလည်လွန်ရင် အမေက အဖေသိ
မှာစိုးလို့ နောက်ဖက်ကတံခါးကိုစေ့ထားပေးတတ်တယ်
ကျနော့်ကိုအဲ့လိုချစ်တာလေ။ကျနော်ကလဲကျနော်ပဲ တ
ကောင်ကြွက်ဆိုတော့ အဖော်မက်။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့နေရရင် ထမင်းမေ့ အိမ်မေ့ အခုတ
လော ဖုန်းပေါ်က facebook accဖွင့်ပြီးဂိမ်းဆော့
ကြတော့ အချိန်လွန်လွန်သွားတာများလို့ အိမ်ပြန်တာ
နောက်ကျတာ အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ အမေတောင်မနက်မှ (သားညကဘယ်အချိန်ပြန်လာလဲ)
မေးယူရတာခဏခဏ
ကျနော် နောက်ဖေးတံခါးကိုအသာဖွင့်ပြီးအိမ်ထဲဝင်ပြီး
အသာရပ်နေလိုက်တယ် တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ်လို့ မီး
ဆိုတာကလဲ ဧည့်ခန်းမှာ မီးငယ်တစ်ပွင့်ပဲ။ကျန်တာဆို
လို့ ဘုရားခန်းထဲက ရောင်စုံပန်းကုံးမီးတွေပဲရှိတယ်။
ကျနော်လဲခြေဖွဖွနင်းပြီး အဖေတို့အခန်းရှေ့ကဖြတ်လို့
ကျနော့်အခန်းဆီသွားလိုက်တယ်။ အဖေတို့လဲအိပ်ပျော်နေလောက်ပါပြီ။ကျနော်အိမ်ပြန်
နောက်ကျတိုင်းလဲ ဒီလိုပဲမို့ ကျနော်လဲစိတ်ချလက်ချ
နဲ့ အဝတ်အစားလဲပြီးအိပ်ရာဝင်လိုက်တယ်။
အိပ်ပျော်မယ်အလုပ်မှာ
(အဟွတ် ဟွတ်)
ဟင်
ချောင်းဆိုးသံပါလား ယောက်ျားအသံ
အဖေ့ အသံမဟုတ်တာ သေချာတယ်
ဘယ်သူလဲ
ဧည့်သည်လား
ဧည့်သည်ဆိုရင်ကျနော့်အခန်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်း
က ဖြစ်ရမှာလေ
ခုက အဖေတို့အိပ်ခန်း ဆီကလိုပဲ
စိတ်ထဲမှာစနိုးစနှောင့်ဖြစ်ပြီးကုတင်ပေါ်ငုတ်တုတ်ထိုင်
ပြီးသေချာအောင် နားစွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဘာသံမှ မကြားရတော့လို့ နားကြားမှားသလားပေါ့။
အိပ်ရာပေါ်ပြန်အလှဲ
(အဟွတ်ဟွတ် အဟွတ်)
အမ်
သေချာပါတယ်ဒါချောင်းဆိုးတဲ့အသံ
ကျနော်သိချင်စိတ်နဲ့အခန်းကထွက်လို့
အဖေတို့အိပ်ခန်းဆီကိုလျှောက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်အဖေတို့အိပ်ခန်းတံခါးနားကိုကပ်ပြီးနားစွင့်လိုက်တယ်။အစပိုင်းတော့ဘာမှမကြားရဘူး။ခဏနေ
တော့ အမေ့ အသံကိုတိုးတိုးလေးကြားရတယ်။
(မောင် ချောင်းတွေတအားဆိုးနေတယ်နော်) ဟင်
မောင် ဆိုပါလားး။အဖေ့ကို အမေက ကိုကို လို့ပဲခေါ်နေ
ကြ။မောင်ဆိုတော့ ကျနော် တွေးမရဖြစ်နေတယ်
(ဟုတ်တယ် မမ မနေ့ကမိုးမိလို့နေမယ်) ဟာ
မမ တဲ့ ဘယ်သူပါလိမ့်။
ရင်ထဲမှာတဒုန်းဒုန်းနဲ့။ဝမ်းနည်းသလိုလို ဒေါသတွေပဲထ
နေသလိုလို။
အမေရယ် ဖြစ်ရလေ။
အဖေ့အစား အမေ့သားဖြစ်ရတာကိုရှက်မိသလိုလို။
(ထောက်)
ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ အဖေတို့အိပ်ခန်းထဲမီးလင်းသွားလို့
ကျနော်လဲ ကမန်းကတမ်း အိပ်ခန်းဆီပြန်ပြေးမိတယ်။
တကယ်ဆို အခန်းတံခါးခေါက်ပြီး အမေနဲ့ဖြစ်နေတဲ့သူ
ကို ထိုးကြိတ်ပစ်ရမှာကို။
အခုတော့ သူတို့သိမှာကြောက်ပြီးပြေးပုန်းနေမိပါရော။
နောက် အဖေတို့အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားပေမယ့်လဲ
ကျနော်အသာငြိမ်နေမိပြန်ရော။အိမ်နောက်ဖက်ကိုသူ
တို့ထွက်သွားသံကြားမှ တံခါးလေးအသာဟလို့ ကြည့်
တော့ အပြင်မှာကမီးရောင်မရှိလို့ ဧည့်ခန်းမျက်နှာ
ကျက်ကဖြာကျတဲ့အလင်းရောင်နဲ့ အမေ့ကိုယောက်ျား
တစ်ယောက်ကဖက်လို့ သွားနေတာကိုပဲမြင်ရပြီးဘယ်
သူဘယ်ဝါ မသဲကွဲဘူး။ တံခါးရောက်တော့ တံခါးဖွင့်ပြီးချက်ချင်း မထွက်
သေးပဲ အမေ့ကိုဖက်လို့နခမ်းစုပ်နမ်းနေတာကို ပုံရိပ်အ
နေနဲ့မြင်နေရတယ်။သူ့အရပ်ကလဲရှည်လို့ အမေကခြေ
ဖျားထောက်ပြီးအနမ်းတုံပြန်နေရတယ်။ နောက်တော့အမေက လက်နဲ့တွန်းပြီးပြန်ခိုင်းနေတာမို့
သူလဲထွက်သွားတယ်။သူခြံအပြင်ရောက်တဲ့အထိအမေ
ငေးကြည့်နေတာတွေ့ရတော့ ပိုစိတ်တိုမိတယ်။အမေတံ
ခါးဆွဲအစေ့မှာ ကျနော်လဲ အိပ်ရာဆီပြန်ပြေးလိုက်ပြီး
ငြိမ်နေလိုက်တယ်။အမေကကျနော်ပြန်မရောက်သေး
ဘူးထင်နေတာ။ အမေရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေဆေးသံတွေကြားရပြီး
သူအခန်းထဲပြန်ဝင်သံတွေ။နောက်တော့တစ်အိမ်လုံး
တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။ကျနော်သာ စိတ်ထဲမှာသိချင်တဲ့
စိတ်တွေနဲ့အိပ်မရဘူး။တခါမှမတွေးမိ မထင်မိတာတွေ
မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့ရတော့ ဝမ်းနည်းတာတွေ ဒေါသ
ထွက်တာတွေနဲ့ပေါ့။ နောက်အမေ့တို့ကို စိတ်ကူးနဲ့ပုံဖေါ်ကြည့်နေမိတယ်။
အာ့ကလဲ ခုတလောလိုင်းသုံးရင်း အတတ်ဆန်းတွေ
တတ်ပြီးsexy groupတွေထဲဝင်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေ
စူးစမ်းကြတာ။အဲ့မှာ မမကြီးများ ဆိုတဲ့ဂရုကိုဝင်ကြ
တော့ အဲ့ထဲကစော်ကြီးပုံတွေကြည့်ရင်း အောင်ကို က
စော်ကြီးတစ်ယောက်ပုံ ပြပြီး
(ပိုင်စိုး ဒီစော်ကြီးက မင်းအမေနဲ့တူတယ်နော်)တဲ့
ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်လဲဟုတ်သား အမေ့လို
ပဲ ရင်ထွားတင်ကားနဲ့ ဒါပေမယ့်
(ဟာ မင်းကလဲ)
(ဆောရီးးကွာ ငါကတူလို့ပြောမိတာပါ)တဲ့
အဲ့ချိန်ကဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် အခုလိုအမေ့ကိုတွေ့ရမှ
ဒီကောင်တွေ အမေ့ကိုပြစ်မှားနေကြသလားလို့ စိတ်မှာ
အတွေးဝင်မိတယ်။
သူတို့ပြစ်မှားလားမပြစ်မှားလားမသိပေမယ့် အခုတော့
အိမ်ထဲဝင်ပြီးအမေ့ကို လိုးသွားတာတစ်ယောက်ရှိနေ
တာသိရလိုက်ပြီ။အဲ့အသိဝင်လာတာနဲ့ ကျနော်ပေါင်
ကြားက လီးကအလိုလိုဘာမှမလုပ်ရပဲ ထလာလို့ အံ့လဲ
အံ့ဩမိတယ်။နောက် ငါအမေကိုများး
အော်မဖြစ်နိုင်တာလို့ ကိုယ့်ဟာကိုဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမဲ့
မနက်ကျရင်တော့ ညကသူဟာဘယ်သူလဲဆိုတာ သိ
အောင်လုပ်မယ်လို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ မနက်အိပ်ရာထတော့ အမေကမီးဖို
ထဲမှာ ချက်ပြုတ်နေပြီ။ကျနော်လဲမျက်နှာသစ်ပြီး ထမင်းစားပွဲက ထိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်တော့ (သား ဆာပြီလား ခနနော် ကြက်ဥကြော်လိုက်အုန်းမယ်)
အမေ့ကို ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။အမေက ကြက်ဥထည့်ထားတဲ့ကြွေပန်းကန်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်
ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကဇွန်းနဲ့ ခလောက်မွှေနေတာမို့အမေဝတ်ထားတဲ့ ပိုးသားအပျော့ရှပ်အကျီ အောက်ကဘရာမပါတဲ့ အမေ့ရင်သားတွေကတုန်ခါနေရော။အသီးရာလေးစူနေတာမြင်ပြီး ရင်ထဲမှာရှိန်းတိမ်းတိမ်းဖြစ်လာ
တယ်။အရင်ရက်တွေကလဲ အမေဒီလိုပဲ ဝတ်စားနေထိုင်တာပါပဲ။အဲ့အချိန်က ဘာမှ မထူးဆန်းပေမယ့် ညကအမေ့ရဲ့ အချစ်ညရင်ခုန်သံဇာတ်လမ်းကို သိရပြီးတဲ့နောက် အမေ့ကို ကျနော်အမြင်ပြောင်းခဲ့ရပြီ။ ခုဆိုအမေ့ကို အရွယ်ရောက်ပြီးယောက်ျားတစ်ဦးကအရွယ်ရောက်ပြီးမိန်းမသားတစ်ဦးကို မြင်သလိုမြင်နေမိပြီ။ကျနော့်ကိုကျောပေးပြီး ကြက်ဥကြော်ဖို့ပြင်နေတဲ့အမေ့နောက်ပိုင်းကိုအကြည့်ရောက်ပြန်တော့ အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ ထမိန်ပါးလေးက အမေ့ဖင်ကွဲကြောင်းထဲ
ဝင်ပြီး အမေ့ဖင်ရဲ့ထည်ဝါခန့်ငြားမှုကိုဖော်ကျူးနေသလိုပါပဲ။ ကားစွင့်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီး ညကလာသွားတဲ့ကောင်နဲ့ စိတ်ထဲတွေးမိတာနဲ့ ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် အောက်ကညီလေးက ထလာသေးတယ်။ကျနော်အတွေးတွေနဲ့အမေ့အလှကို ဘယ်လောက်ခံစားနေမိတယ်မသိဘူး။ (ဟဲ့ သား ဘာတွေများငေးနေတွေးနေလဲ ကြက်ဥရပြီကော်ဖီနဲ့ ထမင်းကြော်စားတော့)
ဆိုမှ အသိပြန်ကပ်ပြီး အစားကိုငုံ့စားနေလိုက်တယ်။အမေလဲ ကျနော့်ဘေးကခုံမှာထိုင်ပြီးစားကါတယ်။သားအမိနှစ်ယောက်အမြဲလိုလို ဒီလိုပဲစားနေကြ။အဖေကတစ်ခါတစ်လေ တာဝန်နဲ့ ခရီးထွက် တခါတလေလဲရုံးကိစ္စအရေးကြီးလို့ဆိုပြီး အစောကြီးအိမ်ကထွက်တာမို့ သားအမိသားအဖတွေဆုံခဲတယ်။ ကျနော်စားသောက်ရင်းက အမေ့မျက်နှာကို အသာခိုးကြည့်နေမိတယ်။အမေကကျနော်ခိုးကြည့်တာတွေ့တော့ (သား ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ပြောလေ)
အမေ့အမေးကို ခေါင်းခါပြီး (မရှိပါဘူး)
လို့အဖြေပေးပေမယ့် အမေက (အမလေး သားရယ် သားကိုအမေမွေးထားတာပါနော်သားမျက်နှာကြည့်တာနဲ့ အမေကသိပြီးသားပါ)
အော် အမေရယ် အကုန်သိတာဖြစ်နိုင်ပါ့မလားး
ရင်ထဲကပြန်မေးမိတဲ့ စကားပါ အပြင်မှာက
(မဟုတ်ပါဘူး အမေကလဲ) (ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ ပြောစရာရှိပြောလေ ဒီအမေနဲ့ဒီသားပဲရှိတာ ဘာများထိန်ဝှက်စရာလိုလို့လဲ)
အမေ့စကားတွေက ကျနော့်ကိုတွန်းအားပေးသလိုဖြစ်လာတာမို့ သိချင်နေတာကို မေးမယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ (အမေ တကယ်ပြောတာလားး)
ကျနော့်အမေးကို (ဘာကိုလဲ)
လို့အမေကပြန်မေးခွန်းနဲ့တုန့်ပြန်လာလို့ (မထိန်ဝှက်ရဘူးဆိုတာလေ) (အော် အေးလေ အမေ့နဲ့သားလျိုဝှက်ချက်ထားနေရမလား သားရဲ့)
အမေ့ကို အပိုင်ချည်ပြီးပြီမို့ (အာ့ဆိုသားမေးမယ် အမေ့စကားတည်ပစေနော်) (အမလေးးဒီခလေးက အဆန်းပဲ ကဲမေး မေး
တည်တယ် တည်တယ်)
ရီမောပြောနေတဲ့အမေ့ကို သေချာအောင်လို့ (တကယ်နော်) (အင်းပါ တကယ် တကယ်)
ကျနော်လဲ သေချာပြီမို့ (ညက အမေ့အခန်းထဲကပြန်သွားတာ ဘယ်သူလဲ) (ဟင်)
ကျနော့်စကားဆုံးတာနဲ့ မျက်စိမျက်နှာပျက်ရုံမကပဲကြောက်ရွံထိတ်လန့်မှုကြောင့် မျက်လုံးပြူးနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေတောင်တုန်နေရှာတာမြင်ပြန်တော့ စိတ်မကောင်းဝမ်းနည်းဖြစ်ရတယ်။ စကားတစ်လုံးမှမထွက်ပဲ ကျနော့်ကိုမျက်လုံးပြူးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ အမေ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ရင်း (ဖြေလေ အမေ။ကျနော့်ကိုအမှန်အတိုင်းပြောပါ)
အမေခေါင်းငုံပြီး ခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါရင်း (ဟင့်အင်း ဟင့်အင်းး) (အမေရယ် ကျနော်ကိုယ်တိုင်မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်တွေ့ပြီးပါပြီ။အမေပဲသားအမိကြား မထိန်ဝှက်ရဘူးဆို)
အမေ ကျနော်ရင်ထဲခေါင်းအပ်ပြီး ကျနော့်ကျောပြင်ကိုဖက်လို့ တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေပြန်တော့ အမေကျောကိုပွတ်သပ်ပေးရင်း (မငိုပါနဲ့ အမေရယ် သားအမေ့ကို အပြစ်မပြောရက်ဘူးအမေ အဖေသိသွားမှာစိုးတာပဲရှိတယ်) (သားရယ် အမေရှက်လို့သေသာသေလိုက်ချင်တယ်) (ဟာ အမေနော် မကြံကောင်းမစည်ရာတွေမလုပ်ရဘူးအမေ့ကိုသားချစ်တာအမေသိပါတယ်) (သိလို့ပေါ့ အမေခုလိုဖြစ်တာ သားသိတော့ရှက်တယ်) (အော် အမေရယ် ဖြစ်ပြီးမှ ဘာတတ်နိုင်မလဲ သားကအမေ့ကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး ဘယ်သူလဲ ဘာကြောင့်လဲသိချင်တာပဲရှိပါတယ်) ကျနော့်စကားကြောင့် ရင်ခွင်ထဲကမျက်နှာခွာပြီး ကျနော့်မျက်နှာကိုမော့ကြည့်ရင်း (သားတကယ်အမေ့ကို အပြစ်မတင်တာလား)
အမေဖြစ်ပေမယ့်ခုချိန်မှာ အပြစ်လုပ်ထားတဲ့ခလေးအပြစ်ပေးခံရမှာကြောက်တဲ့ပုံစံလေးဖြစ်နေတဲ့အမေ့ကိုသနားလိုက်တာ ကျနော်အမေ့ပါးပေါ်က မျက်ရည်စတွေကို လက်နဲ့သုတ်ပေးရင်း အမေ့ကိုပြုံးပြလို့ (တကယ်ပေါ့ သားမှာချစ်စရာ ဒီအမေပဲရှိတာ အမေပျော်နေဖို့ အမေစိတ်ချမ်းသာနေဖို့ပဲ အရေးကြီးတယ်)
ကျနော်စကားကြောင့် အမေကျနော့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းပြီးး (ဝမ်းသာလိုက်တာသားလေးရယ် အမေလေဘယ်သူတွေဘာပြောပြော ဂရုမစိုက်ဘူး သားလေးအမေ့ကိုမုန်းမှာပဲကြောက်တာ) (အော် အမေရယ်)
ကျနော်အမေ့ကိုသနားစိတ်တွေ ချစ်စိတ်တွေနဲ့ ပြန်ပြီးအမေ့ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရနမ်းလိုက်တယ်။အမေလဲ ခုမှစိတ်ပေါ့သွားတယ်ထင်တယ် ကျနော့်အနမ်းတွေကိုပြုံးပြုံးကြီးခံယူနေလို့ ။
ကဲပြောပါဦး သားကို အမေ့ရဲ့ဒုတိယအကြောင်း။
သားတကယ် သိချင်တာလားတကယ်ပေါ့အမေရဲ့ကဲ့ဟုတ်ပါပြီ ကျမနာမည်က ခင်လေးဝေ ပါ။အသက်လား ၃၃ နှစ်ပါ။ခလေးတစ်ယောက်အမေပေါ့။ကျမရဲ့လင်သား
က ဦးစိုးမြင့် အစိုးရဌာနတစ်ခုက အရာရှိပါ။အသက်
ကတော့ ကျမထက် ၁၃ နှစ်ကြီးတယ်။အမေတို့ပေးစား
လို့ ကျမတို့အိမ်ထောင်ကျတော့ ကျမအသက်က ၁၇ ပဲ
ရှိသေးတာ။အဲ့တုန်းက သူကအရာရှိပေါက်စလေးပဲရှိ
သေးတာ။ ကျမကိုမြင်ပြီး အမေတို့ကိုချဉ်းကပ်ပြီး အရယူခဲ့တာ
အဲ့လိုမဟုတ်ရင် သူ့ရုပ်သူ့ရည်နဲ့ ကျမပြန်ကြိုက်စရာမှ
မရှိတာ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမ မြန်မာအမျိုးသမီးပီသစွာ
လင်သားအပေါ် မယားဝတ္တရားမပျက်မကွက်ဆောင်
ရွက်ခဲ့ပါတယ်။ ခုဆို သားလေးတောင်လူပျိုကြီးဖြစ်လာပြီ။အသက်
၁၅ နှစ်သာဆိုတယ် အရပ်အမောင်းရော ကိုယ်လုံးကို
ထည်ပါ တကယ်ယောက်ျားကြီးလိုဖြစ်နေပြီ။အာ့ကသူ့
အဖေဆီကအမွေရတာနေမယ်။တော်သေးတယ်အသား
အရောင်နဲ့ ရုပ်ရည်က ကျမနဲ့တူလို့။ အာ့ကြောင့် သားချောတစ်ယောက် ရထားလို့ သားအ
တွက်ဂုဏ်ယူနေရတယ်။လူဘဝဆိုတာက အရာရာပြီး
ပြည့်စုံတယ်ဆိုတာက အရှားသား။ ကျမကိုပဲကြည့်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကတော့ ကျမဘဝက
သာယာချမ်းမြေ့နေမှာလို့မြင်ကြတွေးကြမှာပါ။အမှန်
ကတော့ မကြောင့်မကြ အရာရှိကတော်ဘဝ။လိမ်မာတဲ့
သားချောလေးနဲ့ အေးချမ်းသာယာတဲ့ ဘဝလေးလို့ပဲဆို
ရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျမတို့ ဖြစ်တည်နေတာက ကာမဘုံက
ကာမဘုံသားတွေမဟုတ်လား။လောကမှာ စား ဝတ် နေ
ရေး အရေးသုံးပါးကအဓိက။စား ဆိုတာ မရှိမဖြစ်။ပြီး
ဝတ် တဲ့။လူဆိုတော့အရှက်တရားအတွက် မဝတ်မဖြစ်
ဝတ် ကိုဝတ်ရမယ်။ဝတ်တဲ့အခါ တတ်နိုင်သလို ချဲ့ပြီး
ဝတ်ကြစားကြတာ သဘာဝပါ။ပြီး နေ တဲ့ နေ ဆိုတာ
က နေထိုင်စရာ အိမ်ယာ တိုက်ခန်း တွေလို့ပဲ အများသိ
တာ။တကယ်က ကာမဆက်ဆံတဲ့ နေတာရောပါတယ်။
တချို့ ကာမဆက်ဆံတာကို နေတယ်လို့ သုံးစွဲကြတာ
ကြားဖူးကြမှာပါ။ တကယ်လဲ အဲ့ နေ က အဓိကပါပဲ။လူရယ်လို့ဖြစ်လာ
ရင် ကာမဆက်ဆံဖို့က ရှေ့တန်းတင်ထားတဲ့ကိစ္စပါပဲ။
အစားအသောက်ပြည့်စုံတာနဲ့ အဝတ်အစားပြည့်စုံတာနဲ့
ဘာစဉ်းစားကြလဲ ။ ကာမကိစ္စပဲမဟုတ်လား။မညာကြ
ကြေးဆိုဝန်ခံကြမှာပါ။ ထားပါတော့ ကျမအကြောင်းဆက်ရအောင်။ကျမဘ
ဝမှာ အခြေခံလိုအပ်ချက်ကြီးသုံးခု အနက်နှစ်ခုသာပြီး
ပြည့်စုံပြီး နေ ဆိုတဲ့အချက်ကချို့ယွင်းနေခဲ့တယ်။ကို
စိုးမြင့်နဲ့ အိမ်ထောင်ကြပြီး အိမ်ထောင်သက် ၅ နှစ်
လောက်အထိတော့ ကာမကိစ္စကို စွဲစွဲမက်မက်ဆက်ဆံ
ခဲ့ပေမယ် နောက်ပိုင်းကျတော့ သူကရာထူးတက် တာ
ဝန်တွေများလာသလို အသက်လဲရလာလို့လား ကြာလို့
ရိုးလာသလား ဘာကြောင့်မှန်းမသိပေမယ့် ဆက်ဆံမှု
ကျဲလာသလို ဆက်ဆံတဲ့အခါလဲ ထက်ထက်သန်သန်မ
ဟုတ်ပဲ ဝတ္တရားကျေ သဘောဖြစ်နေသလိုပဲ။ ကျမအသက်အရွယ်နဲ့ လင်ယောက်ျားကို ချွဲနွဲ့ချင်ပေ
မယ့် သူ့ရာထူးအဆင့်အတန်းနဲ့ ပွဲလမ်းသဘင်တက်ရင်
တောင်လက်ချင်းဆက်မသွားရတော့။ရုပ်ရှင်ထဲမှာမင်း
သားမင်းသမီးတွေလက်ချင်းချိတ်လို့ ပြေးလွှားပျော်ပါး
တဲ့အခန်းတွေမြင်ရင် အားကျသလို ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ်လဲ
အားမလိုအားမရ ဖြစ်မိတယ်။ ဒါကေမယ့် ဘဝအကျိုးပေးပဲလေလို့ ကိုယ့်ဟာကိုပဲ
ပြန်ဖြေသိမ့်ပေးနေရတယ်။ခုတလော ကိုစိုးမြင့်ကတာ
ဝန်နဲ့မကြာခဏ သွားလာနေရတော့ အိမ်ကိုပြန်တဲ့ရက်
နဲ့မပြန်တဲ့ရက်က ဆတူလောက်ဖြစ်နေတယ်။ဒီကြားထဲ
ရုံးချုပ်ကိုအစည်းအဝေးတက်ဖို့ဆို ရန်ကုန်ဆင်းသွား
ရင်တစ်ပတ် ဆယ်ရက်ပဲ။ကျမမှာလင်ရှိလျှက်နဲ့ တစ်
ယောက်ထဲအိပ်ရတဲ့ရက်တွေကအသခ်ျပေါ့။ သားကလဲလူပျိုဖြစ်လာတော့ အစထဲကတစ်ဦးထဲမို့
အဖေါ်မက်သမား။အခုဆိုသူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညနက်
သည့်ထိ နေနေတော့ သားပြန်လာတာညနက်ရင် သူ့အ
ဖေဆူမှာစိုးလို့ အိမ်နောက်တံခါးကိုစေ့ထားပေးရတယ်။
သူ့အဖေက ရုံးမှာစည်းကမ်းကြီးသလို အိမ်မှာလဲစည်း
မရှိကမ်းမရှိဆို ပြောလို့ ဆုံးမလို့ မပြီးနိုင်ဘူး။ သားလေးကအဖေါ်မက်တာကလွယ်လို့ စာလဲတော်
လိမ်မာရေးခြားလဲရှိတော့ ကျမကလည်တာပတ်တာ
လောက်ကို သူ့အဖေမသိအောင်ဖုံးထားကွယ်ထားပေး
မိတယ်။ချစ်စရာဆိုလို့ ဒီလင်နဲ့ဒီသားပဲရှိတာမဟုတ်
လား။ သားအိမ်မရှိရင်ကျမတစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ TV
ကြည့်ချင်ကြည့် မကြည့်ချင်ဖုန်းနဲ့ facebookပေါ်
က သတင်းနဲ့ သူများတွေတင်တဲ့ postလေးတွေဖတ်
အာ့လိုပဲအပျင်းဖြေနေရတယ်။ တစ်နေ့က ကောင်လေးတစ်ယောက်cbမှာ လာHi
လို့ ဘာရယ်မဟုတ်ပြန်Hiလိုက်မိတော့ အမှတ်မထင်
စကားပြောမိသွားတယ်။ကျမကလဲတယောက်ထဲပျင်း
နေချိန်ဆိုတော့ စကားပြောဖေါ်ရသွားတာပေါ့။သူက
ကျမတင်ထားတဲ့ပုံကိုတွေ့ပြီး မိတ်ဖွဲ့တာတဲ့။ကျမတင်
ထားတဲ့ပုံဆိုတာကလဲ ပရိုဖိုင်ပုံပါ။
သူကအာ့ကိုပဲ ကျမလှကြောင်း ပြောလာတော့ ဖုန်းထဲ
ကမမြင်ရပဲနဲ့ရှက်နေမိသေးတယ်။နောက်တော့ သူက
ကျမကိုgroupတစ်ခုထဲထည့်လိုက်လို့ ကြည့်မိတော့
မမကြီးများ ပျော်စံရာတဲ့။အို ရှက်လိုက်တာရှင်။ကျမ
တို့လိုအရွယ်တွေကို သူတို့စိတ်ရှိတိုင်းပြောနေဆိုနေကြ
တာ ရင်တောင်တုန်တယ်။ကျမလဲ ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကိုပါ
ဘလော့လိုက်တယ်။ဒါပေမယ့် သူထည့်ပေးထားတဲ့ဂရု
ထဲတော့ဝင်ပြီးကြည့်မိသလို စိတ်လဲလှုပ်ရှားနေမိတယ်
ဒီနေ့လဲ သား ပိုင်စိုးအလည်လွန်နေပြန်ပြီ။ ကိုးနာရီထိုး
တာတောင်ပြန်မရောက်သေးဘူး။ကိုစိုးမြင့်လဲ နယ်ကို
စစ်ဆေးရေးဆို ဆင်းသွားတော့ အိမ်မှာကျမတစ်ကိုယ်
တည်းပေါ့။ အိပ်ရာထဲဝင်ပြီးမအိပ်ချင်သေးတာနဲ့ ဖုန်းနဲ့fbဖွင့်ပြီး
Gpထဲဝင်ကြည့်လိုက်တယ်။
အယ် ကျမလိုကိုယ်ခန္ဓာ
နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပုံကို မန့်ထားလိုက်ကြတာ ဘယ်လိုပုံလိုးချင်လဲ မေးသလို ဖြေတဲ့သူတွေကလဲ ကုန်းလိုးမယ် ထောင်ခွဲမယ် နို့ကိုဆွဲပြီးလိုးမယ်နဲ့ ဖတ်ရင်းကျမပိပိလေးတောင်ရွလာသလိုလိုမို့ ပေါင်ချင်းလိမ်ထားမိတယ်။ဖုန်းထဲစိတ်ဝင်စားနေတုန်း အခန်းဝမှာလူရိပ်မြင်လို့ သားပြန်လာပြီထင်လို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့သားမဟုတ်ပဲ တစ်ခြံကျော်က သားသူငယ်ချင်းရဲ့အစ်
ကို အောင်ဇော်ဖြစ်နေလို့ ကျမ လန့်သွားပြီး (ဟင် မောင်အောင်ဇော် ဘာလို့)
ကျမစကားမဆုံးခင်သူက ကျမဆီအပြေးရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းဖို့လုပ်နေတဲ့ ကျမကိုဖက်ပြီးကျမပါးကိုနမ်းလိုက်တယ်။ကျမဘဝမှာကိုစိုးမြင့်ကလွဲလို့ တစိမ်းယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ရဲ့အနမ်းခံရတာ
ပထမဦးဆုံးမို့ လူလဲဓါတ်လိုက်သလိုခံစားလိုက်ရတယ်ကုတင်ပေါ်ကအတင်းဆင်းပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုက်တဲ့ ကျမကို သူကနောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားလို့ ဆီးခုံနဲ့ဗိုက်နားကသူ့လက်တွေကို အတင်းဆွဲဖယ်ရင်း (မင်းနော် မလုပ်နဲ့ ငါအော်လိုက်မယ်) (အော်လေ မမ အော်ရဲရင်အော် မောင်ကချစ်လွန်း
တော့ စွန့်စားရတာ) (ဟာ ချစ်လို့ရမလား ငါ့မှာလင်နဲ့သားနဲ့) (မသိဘူးဗျာ မမကိုမောင်ချစ်တယ် ဒါပဲသိတယ်) (မလုပ်ပါနဲ့ကွာ ငါတောင်းပန်ပါတယ် အားလုံးဒုက္ခတွေရောက်ကုန်မယ်) (သိဘူးဗျာ ချစ်ချင်တာပဲသိတယ်) (ဟာ မရပါဘူး) (ဘာလို့မရ ရမှာလဲ ရတယ်)
ပြောရင်းဆိုရင်းက ကျမကိုသိုင်းဖက်ထားတဲ့ သူ့ညာလက်နဲ့ ထမိန်အပေါ်ကနေ ကျမစောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်လို့ အာ့ ဆိုတဲ့အသံကျမပါးစပ်ကအလိုလိုထွက်သွားသလိုကြက်သီးတွေတဖြန်းဖြန်းထ သွားတယ်။သူ့လက်ကလွတ်အောင် ဖင်ကိုနောက်ကော့မိလိုက်တယ်။အဲ့တော့
မှပိုဆိုးတာ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့လီးကကျမဖင်ကိုထောက်ထားတာမို့ ကျမကော့လိုက်တာက သူ့ကိုကျမကပဲကော့ပေးသလိုဖြစ်သွားလို့ ထမိန်အသားပျော့ခံနေပေမယ့် ခါးညွတ်ပြီးလီးနဲ့တေ့ထားတာမို့ လီးကထမိန်စနဲ့အတူ ကျမစောက်ပတ်အဝကိုထိတွေ့တာခံစားလိုက်ရတာမို့ ဒူးတွေတောင်ညွတ်ကျသွားတယ်။ ဘယ်လိုမှရုန်းမရအောင် ကျမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ။ အောင်ဇော် က သရဲဘီလူးစီးနေသလိုပါပဲ။ကျမကို နောက်က
နေလီးနဲ့ထောက်ထားသလို ရှေ့လက်နှစ်ဖက်က တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နေသလို တစ်ဖက်ကလဲ ကျမရဲ့အကျီအပေါ်ကနေ နို့ကို အားရပါးရဆုပ်နေပြီး သူ့အသက်ရှူသံကလဲ တရူးရူးတရှဲရှဲ။ ကျမလဲ အစပိုင်းကရုန်းအားသန်ပေမယ့် ကြာလာလေအားပျော့လာလေပါပဲ။စောစောကfbပေါ်က ပုတွေစာတွေကြည့်တုန်းက ဖြစ်နေတဲ့သာယာစိတ်တွေက ခဏတာပျောက်ဆုံးသွားပေမယ့် အခုလို ခန္ဓာကိုယ်တကိုယ်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျအလုပ်ခံနေရတော့ ကျမစိတ်တွေပြန်နိူးထလာရတယ် ဘယ်လောက်ထိလဲဆို စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေစို့နေမှန်း ကိုယ်ဖာသာသိတယ်။ (ဟာ ကွာ မလုပ်ပါနဲ့ဆို ပြောမရဘူးလား)
ကျမစကားတွေက တကယ်အားမပါတာကို သိတဲ့သူကစကားပြောနေတဲ့ ကျမပါးစပ်ကိုပါ စုပ်ယူလိုက်တော့ရင်ထဲမှာ လေဟာပြင်ထဲလွင့်ထွက်သွားသလိုပါပဲ။အလိုလိုလဲ အနမ်းကိုတုန့်ပြန်နေမိတယ် အောင်ဇော်ကသူ့လျှာကိုကျမပါးစပ်ထဲထည့်မွှေတော့ ရင်ထဲမှာတလှပ်လှပ်ပေါ့ သူ့လျှာကိုကျမလျှာနဲ့ပြန်ပြီး အထဲမှာတိုက်ပွဲဆင်နေမိတယ် ကျမရဲ့အနေအထားက သူ့အတွက်မီးစိမ်းပြသလိုဖြစ်သွားခဲ့ရပြီ။ ကျမလျှကိုအပြင်ထိပါလာအောင် သူစုပ်ယူလိုက်တဲ့အခါ အသဲတွေအူတွေပြုတ်သွားသလားလို့တောင်ထင်မိတယ်။ (ချစ်တယ် မမရယ်) (ဟာကွာ မဖြစ်နိုင်တာကို) (ဘာလို့ မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ မမကလဲချစ်တယ်ဗျာ)
ပြောရင်းကလူကိုသူ့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှဲ့
လိုက်ပြီး ကျမခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီးသူ့လီးဆီဆွဲကပ်လိုက်တော့ အရပ်မြင့်တာမို့ သူ့လီးက ကျမဗိုက်ကိုလာထောက်တာ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားပြီး မရည်ရွယ်ပါပဲနဲ့ သူ့ လည်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်မိတယ်သူကလဲမော့နေတဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံခဲလေတော့ကျမလေ မျက်လွှာလေးချလို့ သူ့အပြုစုကိုခံယူနေမိပါ
တယ်။ကျမတောင်းတနေတဲ့ အချစ်ရဲ့ခံစားမှုတွေကိုခုလက်တွေ့ခံစားနေရပါပြီ။ အခြေအနေကို လက်မလွှတ်အောင် သူကကျမကိုကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ပိုင်းတင်လိုက်တော့ သူလိုးတော့မှာပဲဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရှက်ကြောက်မှုနဲ့ မျက်လုံးတွေကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်တယ်။ကျမထမိန်ကိုဆွဲလှန်တော့ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ ကျမပြန်ဆွဲနေမိသေးတယ် သူကကျမလက်တွေကို ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲဖယ်တော့ ကြောက်တဲ့စိတ်နဲ့အသာငြိမ်နေလိုက်ရတယ်။သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချနေ
တာကိုမကြည့်ပဲနဲ့အသံနဲ့တင်သိနေတယ်။ ပြီးကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ရှက်လိုက်တာ ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့သူက ကျမစောက်ပတ်ကိုစိတ်တိုင်းကျဖြဲခံနေရတာ။ ခဏနေတော့ စောက်ပတ်ဝမှာပူနွေးနွေးငြုတ်ကျည်ပွေ့လိုဟာကြီး လာပြီးထောက်တာမို့ သူ့လီးကမငယ်လောက်ဘူးလို့ သိလိုက်ရတယ် နောက်တော့ ကျမပခုံးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီး ခါးအားနဲ့ လီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ ဗျိ ဗျိ ဘွတ်
ဆိုတဲ့အသံနဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးကပြည့်လျှံအောင်ထိုးဝင်လာတာ ကောင်းလိုက်တာရှင် ကျမလဲဖင်ကိုအောက်ကကော့ပေးပြီးသူ့ခါးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။သူကလဲ လူငယ် အားကောင်းမောင်းသန် ကျမကိုလဲအပိုမဟုတ်တဲ့ခလေးအမေ။အားနာစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ အနေ
အထားနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာများ ကုတင်နဲ့နံရံတိုက်မိဆောင့်မိလိုတဒုန်းဒုန်းမြည်နေသလိုစောက်ဖုတ်နဲ့လီးအဝင်အထွက် ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံတွေနဲ့တစ်ခန်းလုံးဆူညံနေသလို။ တခါမှခုလို အလိုးမခံဘူးတာမို့ အတွေ့ထူးတွေနဲ့ကျမရူးမတတ်ပါပဲ။သူကျမကို ဘယ်လောက်များလိုးချင်နေသလဲမသိပါဘူး လီးစောက်ပတ်ထဲရောက်ထဲက မနားတမ်းဆောင့်လိုးတာမို့ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက်
ဆောင့်လိုက်ရင်ပဲ လီးရေတွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲပန်းပြီး ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ပါးကပ်လို့ငြိမ်ကျသွားပြီး (ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်)
သူ့စကားကိုကြားတော့ ကောင်းတယ်ဆိုတာကြောင့်ကျမ ကျေနပ်နေမိတယ်။ အမောဖြေနေရင်းက
(မမရယ် မောင်ပျော်လိုက်တာ)
အောင်ဇော်စကားကြောင့် (မင်းကပျော်နေ ငါတော့သေချင်တာပဲ) (ဟာ ဘာလို့လဲ မမက မောင့်ကိုစိတ်ဆိုးလို့လား) (မင်းကိုစိတ်ဆိုး မဆိုးကအရေးမကြီးဘူး လူသိရင်ငါ့ဘဝ ပျက်ပြီ) (ပျက်စရာလား မောင်ကမမကို တကယ်ချစ်တာ မမကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်။မမကို မောင်တာဝန်ယူမယ်) (ဟာ မဖြစ်နိုင်တာတွေ မပြောပါနဲ့ မင်းကခုမှလူဖြစ်မယ်ကြံတုန်း) (ဘာလဲ မမက မောင့်ကိုအထင်သေးတာလား မောင်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပေမယ့် အခုဆိုင်ဖွင့်ထားပြီနောက်လုပ်ငန်းချဲ့ဖို့လုပ်နေတယ် မမ ကို မမအဖိုးကြီးထက်သာအောင်ထားနိုင်တယ်)
သူပြောသလိုပါပဲ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကျောင်းဆက်မတက်ပဲ စီးပွားရေးလုပ်မယ်ဆိုလို့ သူ့အိမ်က အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်ဖွင့်ပေးထားတယ်။ဆိုင်အခြေအနေက တော်တော်ကောင်းတယ် နယ်မြို့ဆိုတော့အဲ့လိုဆိုင်က သုံးလေးဆိုင်ပဲရှိတာ သူတို့ကလူမှုဆက်ဆံရေးကောင်းသလို အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေပေါတော့ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျမကအာ့တွေမတွေးမိပါဘူး ကျမလင်သားရယ် ကျမရဲ့သားလေးရယ် ဒီမိသားစုလေးဥမကွဲသိုက်မပျက်နေနိုင်ရေးပဲစဉ်းစားတယ်။ (မင်းနားမလည်ပါဘူးကွာ အခုငယ်ရွယ်တုန်းစိတ်အလိုလိုက်နေတာပါ နောက်မှမင်းနားလည်မယ်) (မသိဘူးဗျာ မမကိုချစ်တယ် မမကိုချစ်ခွင့်ရဖို့ မောင်ဘယ်လောက်အားထုတ်ရသလဲ မမ မသိဘူး) (ဟယ် ငါကလင်နဲ့သားနဲ့လေ) (လင်ရှိရှိမရှိရှိ မမကိုကြံချင်နေတဲ့သူတွေချည်းပဲ) (မင်းနော် မဟုတ်ကဟုတ်က) (တကယ်ပြောတာ မမ လင်ကြီးကအရာရှိဖြစ်နေလို့သူတို့မရဲကြတာ မောင်ကသာ မမကိုမချစ်ရမနေနိုင်မို့အရဲကိုးလိုက်တာ ခုတော့စွန့်စားရကျိုးနပ်ပြီ ဂုဏ်ယူနိုင်ပြီမမ) (ဘာဂုဏ်နိုင်တာလဲ) (သူတို့လိုးချင်တဲ့ မမ စောက်ဖုတ်ကြီး မောင်လိုးရလို့) (ဟာ။ မင်းစကားပြောတအားရိုင်းတာပဲ)
သူ့ကိုစကားပြောရိုင်းတယ်လို့သာပြောလိုက်ရတယ်။သူ့စကားကြားတော့ ရင်ဖိုပြီးကာမစိတ်တွေထလာသလိုပဲ (မမကလဲ အချစ်ဆိုတာပုံမှန်မစီးဆင်းရဘူး ညင်သာတဲ့ အခါရှိရသလို ကြမ်းတမ်းတဲ့အခါလဲရှိရတယ် ရသစုံမှ ကာအဂုဏ်ခံစားတာပြည့်ဝတယ်လေ) (အော် မင်းကအသက်ရတော့ ပြောပါ ငါကအငယ်ဆိုတော့) (ဒီနေရာမှာအသက်မဆိုင်ဘူးလေ။ကဲ မမ ဘယ်နှစ်ယောက်အလိုးခံဘူးလဲ) (ဟာ ကြာ)
သူ့စကားကြောင့်ကျမမျက်နှာတွေနီရဲနေမှာအမှန်ပဲ တခါမှခုလိုစကားလုံးတွေနဲ့ အပြောမခံဖူးဘူးလေ ဘာပဲပြောပြော အဲ့လိုအပြောခံရတာ ရင်တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခံစားရတာတော့ဝန်ခံပါတယ်။ (ပြောလေ မမ) (ဟာ) (မဟာနဲ့ ပြော) (ခက်နေပြီ ငါ့လင်ကလွဲလို့ရှိမလား ခုတောင်မင်းအနိုင်ကျင့်လို့) (အနိုင်ကျင့်တယ် မပြောပါနဲ့ မမရယ် ချစ်လွန်းလို့ကြံမိတာပါ) (နေပါအုန်း မင်းဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ)
ကျမလဲ ခုမှသိချင်တာမေးမိတယ်။ (မောင့်ညီ အောင်မော်ဆီ မမသားအမြဲလာလည်နေကြလေ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင် တော်တော်နဲ့မပြန်ကြဘူး။ခုဆိုပိုမပြန်အောင် မောင်ကအင်တာနက်မှာ 18+လိုင်းတွေ ချိတ်ထားပေးလိုက်တယ်။) (ဟင် ခလေးတွေကို အတတ်ကောင်းတွေသင်နေ) (ခလေးတွေမဟုတ်တော့ပါဘူး ဟိုတစ်နေ့ကအဲ့ကောင်တွေဂွင်းတိုက်တောင်ပြိုင်နေသေးတယ်) (ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ) (ဘာမှဒုက္ခမဟုတ်ဘူး သဘာဝပဲ မမ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ။) (အာ့ထားပါတော့ အိမ်ထဲကိုဝင်တာကြတော့ရော) (လွယ်ပါတယ်မမရာ ပိုင်စိုးကို မင်းအပြန်နောက်ကျရင် အဖိုးကြီးကောနေမယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ အမေကနောက်တံခါးစေ့ထားပေးတာတဲ့ ကဲမပိုင်လား) ရီမောရင်းပြောနေတဲ့ သူ့ကို ကျမမျက်စောင်းထိုးရင်း (တော်တော်လည်တယ် လူကသာငယ်တာ) (လည်လို့ မမကိုချစ်ခွင့်ရတာပေါ့)
ကျမတို့စကားတွေသာပြောနေတယ် သူ့လီးကကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကမထုတ်ဘူး။လူငယ်မို့လားမသိဘူးပြီးသွားပေမယ့် ပျော့ခွေမသွားဘူး။ကိုကိုဆို ပြီးတာနဲ့ပျော့သွားလို့ အလိုလိုထွက်သွားရော ဆက်ထည့်ထားချင်ရင်တောင်မရဘူး။သူကပြီးသွားပေမယ့်ကျမကမပြီးသေးတော့ သူ့လီးထည့်ထားတာကိုပဲကျေနပ်နေတယ်။ ခဏနေတော့သူကထလိုက်တော့မှ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးနဲ့အတူသုတ်ရေတွေထွက်ကျလာတယ်။သူ ကျမ ဟာကိုကြည့်မှာရှက်လို့ အမြန်ထပြီးထမိန်ကိုပြန်ဖုံးတော့။အရှက်ကြီးနေတဲ့ ကျမကိုကြည့်ပြီးရီနေလို့ (သွားး ဘာရီနေတာလဲ) (မမ ဖြစ်နေတာကိုသဘောကျလို့) (မကျနဲ့) (ကျမှာပဲ မောင်ချစ်မဝသေးဘူး)
ပြောရင်းကသူ့အကျီကိုချွတ်လိုက်တယ် ရင်အုပ်ကားကားနဲ့အတူ ရင်ဘတ်မွှေးတွေကိုမြင်ရတာ ရင်ထဲရှိန်းခနဲ့ဖိန်းခနဲ့ပဲ။ပြီးပုဆိုးမရှိတာမို့ အောက်ကလီးကြီးကထောင်ပြီးဘယ်ညာရမ်းနေတယ်။အာ့ကိုမရဲတရဲကြည့်နေတဲ့ ကျမကို သူ့လက်နဲ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး (မမ ကြည့်ကြည့်လေ) (ဟာ မကြည့်ချင်ပါဘူး)
ကျမရှက်လို့ခေါင်းလွဲထားတော့ (မမ မကြည့်ချင်လဲ မောင်ကတော့ သေချာကြည့်ရမယ်)
ပြောရင်းက ကျမထမိန်ကိုဆွဲချွတ်နေလို့ (ဟာ မောင် မလုပ်နဲ့)
သူကမောင်မောင်သုံးပြောနေလို့လားမသိဘူး မထင်ပဲမောင်လို့ခေါ်လိုက်မိတယ်။ အာ့ကိုသတိပြုမိသွားတဲ့ မောင်က (ဟာ မောင်တဲ့လား မောင်သေပျော်ပြီမမရယ်)
ကျမမှားသွားမှန်းသိလို့ ရှက်လဲရှက် မောင်ပျော်နေတာမြင်တော့လဲကျေနပ်ပြီး (ဟာ ယောင်သွားတာ) (မရဘူး ယောင်ချင်ယောင် မောင်လို့ခေါ် ခေါ်လေ) (မခေါ်ပါဘူး)
(တကယ်မခေါ် ဘူးလား မခေါ်ရင်လီးစုပ်ရမယ်)
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမပါးစပ်ကိုသူ့လီဒနဲ့တေ့လိုက်တာမို့ ဟာကွာ ခေါ်မယ် ခေါ်မယ် "မောင်၊မောင်"ရပြီလား ကျမပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ မောင်က ဝမ်းလျားမှောက်လျက်နဲ့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတယ်။ စောစောကနဲ့ အခု တစ်ခြားစီပါပဲလား။စောစောကနွားသိုးကြိုးပြတ် အရူးအမူး။ခုကတော့ မထိခလုတ်ထိခလုတ် နူးနူးညံ့ညံ့ငြင်ငြင်သာသာ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးငုံခဲလို့ အပေါ်နခမ်းတစ်လှည့် အောက်နခမ်းတလှည့် ဆွဲယူစုပ်နမ်းနေတော့ ကျမကလဲအနမ်းကိုတုန့်ပြန်ပေးနေမိတယ်။ မောင်ကနမ်းနေရင်းကျမအပေါ်အကျီကိုကြယ်သီးတွေတစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တော့ ညအိပ်ရင်ဘရာမပါသလို ကြပ်တဲ့ဘလောက်လိုအကျီတွေ မဝတ်တတ်
ယောက်ျားလေးရှပ်လိုပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဝတ်တတ်တာမို့ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပြီး အကျီစတွေလန်သွားတာနဲ့ ကျမရဲ့ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ နို့တွေက မောင့် အသုံးခံဖို့အသင့်ဖြစ်သွားရော။ (လှလိုက်တာ မမရယ်)
ပြောလဲပြော နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ညှစ်ကိုင်လို့ နို့သီးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ပတ်ထဲက ကျဉ်ခနဲ့တောင်ဖြစ်သွားလို့ ရင်ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။မောင်ကလဲနို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေသလို ကျန်တဲ့နို့တစ်လုံးကိုလဲ အားနဲ့ချေဆုပ်နယ်တာမို့ (အာ နာတယ်လေ တအားမလုပ်ပါနဲ့) (ဆောရီးး မမ မောင်စိတ်လွတ်သွားလို့)
နို့တွေကိုဘယ်ညာပြောင်းစို့နေရာက ကျမထမိန်ကိုဖြည်ချ နေတာသိနေပေမယ့် မတားမိတော့ဘူး။နောက်ထမိန်ကိုချွတ်တော့ ဖင်ကြွပေးမိတာကလဲ မောင့်အလိုလိုက်မိတာပါ။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး အမေမွေးထားတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေတော့ မောင့်ကိုရှက်နေမိပြန်ရော။
မောင်က ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို အထက်အောက်အစုန်အဆန် ကြည့်နေတော့ ကျမမနေတတ်တော့ဘူး (ဟာ မောင်ကလဲ ဘာလို့အာ့လောက်ကြည့်နေတာလဲမမ မနေတတ်တော့ဘူး) (မမရယ် လှလွန်းလို့ပါ။မောင်အိပ်မက်လို့တောင်ထင်နေမိတာ ) (အမလေး ပိုနေပြီ) (မပိုရပါဘူးဗျာ တကယ် ဒါကြောင့် မမကိုလူတိုင်းလိုးချင်နေတာ ခုကျနော်ကံထူးလို့လိုးရတာ) (ဟာ မောင်နော် အာ့လိုမပြောနဲ့ မကြိုက်ပါဘူးဆို) (မမ မကြိုက်ရင်မပြောတော့ပါဘူး ဒါပေမယ့် မောင်ပြောတာအမှန်ချည်းပဲ) (မှန်ချင်မှန် မပြောနဲ့)
မောင်ကအပြောတွေရပ်ပြီး အလုပ်တွေဖက်ပြောင်းလို့ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမောင့်လက်ထဲမှာပေါ့ (မမရယ် ဖောင်းအိ နေတာပဲ လိုးလို့အားကောင်း
တာပဲကြာ)
ကျမဘာမှမပြောပဲမောင့်မျက်နှာကိုပဲငေးကြည့်နေလိုက်တယ် မောင်ကဆုပ်ထားရာကလက်သုံးချောင်းနဲ့အထက်အောက်ပွတ်ပေးတော့အစိကိုထိသွားတိုင်းတွန့်တွန့်သွားတယ်။မောင့်လက်တွေကိုကျမတွန်းဖယ်ပြီး
(မလုပ်နဲ့တော့ ညစ်ပတ်နေတာ)
ဟုတ်တယ်လေ စောစောကမောင်လိုးထားလို့ သုတ်ရေတွေက မဆေးမကြောရသေးဘူး။ (အင်းပါ မောင်လိုးတော့မယ်)
ပြောရင်းမောင်ကထလိုက်တော့ ကျမလဲ အသင့်ဖြစ်အောင် ပေါင်လေးထောင်ပြီးနဲနဲကားထားပေးလိုက်ပေမယ့် မောင်က ကျမပေါင်တွေကိုသူပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်က လေထဲမှာကော့နေသလိုပေါ့မောင်ကသူ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးမှ အသာကြိတ်သွင်းလိုက်တော့ စောစောကမပြီးသေးတဲ့ကျမ စိတ်တွေထလို့ လီးအရသာကိုခံစားနေ
လိုက်တယ် ။ မောင်ကပုခုံးထမ်းပြီးလိုးရာကနေ (မမ မောင့်ကို အပေါ်ကပြန်လိုးပေးအုန်း)
ကျမလဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ မောင်ကလီးချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ပြီး လီးကိုကိုင်လို့ထောင်ထားပေးတယ်။ကျမမောင့်အပေါ်ခွထိုင်ပြီးလက်နဲ့မောင့်လီးကိုကိုင်လို့ အပေါက်တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တော့ လီးကစေးစေးပိုင်ပိုင်ဝင်သွားတာ သားအိမ်ဝကိုထိလို့ ကျဉ်တောင်ကျဉ်သွားတယ်။ ခုမှကျမစိတ်တိုင်းကျ မောင့်ကိုလိုးခွင့်ရပြီမို့ အပေါ်ကကျမဆောင့်တာများ ဘောက် ဘောက် ဘွတ် ဘွတ် နဲ့
အသံတွေတအားထွက်လို့ (မောင်ရယ် အသံတွေတအားထွက်တာပဲ) (အာ မမ စောက်ပတ်ကအရေတွေထွက်တာကို)
မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပဲရှက်ရပြန်ရော (မမရယ် မမစောက်ပတ်ကလိုးလို့ဝမှာမဟုတ်ဘူး) (ဟာ)
ကျမကိုမောင်က ဖင်နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ပြီး ကျမအဆောင့်သူကအောက်နေပင့် လက်နဲ့ဆွဲဆောင့်ဆိုတော့ တစ်ချက်ဆိုတစ်ချက် နင့်နေအောင်ခံစားရတယ်။လိုးနေရင်းအောက်ကိုတွဲကျနေတဲ့ ကျမနို့တွေကိုလဲ အလွတ်မပေးပါဘူး ဘယ်ညာပြောင်စို့ပေးနေတာမို့ ကျမလိုလားနေတဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေပြည့်ဝနေရပြီ။ (မမ အဖိုးကြီးလီးနဲ့ မောင့်လီးဘယ်ဟာကြီးလဲ) (ဟာ မသိဘူးကြာ) (ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတာတောင် ဘယ်ဟာကြီးမှန်းမသိဘူးလား)
မဖြေမချင်းမေးနေတော့မှာမို့ (အတူတူလောက်ပဲ မောင်ကယောင်ယောင်လေးထွားမယ်ထင်တယ်) (ဟုတ်လား) (အင်း) (မမအဖိုးကြီးက မမကိုညတိုင်းလိုးလား) (အမလေးး တစ်လကိုလေးငါးခါတောင်မမှန်ဘူး) (ဟာ ဒီလောက်ချောတဲ့ မိန်းမရထားတာတောင်) (မောင်ပဲလှနေလိုက်) (တကယ်ပြောတာ မမ လှရုံမကဘူး လိုးလို့လဲတအားကောင်းတာ မမစောက်ဖုတ်ကရှယ်ပဲ) (ဟာ ပေါက်ကရတွေ) (တကယ်ပါဆို မောင်လိုးဘူးတဲ့စောက်ပတ်တွေမနဲဘူးမမစောက်ပတ်ကဖောင်းရွနေတာ လီးကိုဆိမ့်နေတာပဲလိုးရတာမ်ုက်တယ်) (မသိတော့ဘူးကွာ မောင်ပဲပြော)
မောင့်အပြောတွေကကျမ ရဲ့နှာစိတ်တွေထန်လာစေလို့မောင့်အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုက် ဖိပြီးပွတ်လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ ဖိပြီးပွတ်တဲ့အချိန်ဆို အစေ့ကိုဖိချေသလိုမို့အသားတွေတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကောင်းတယ်။ (မမပြီးချင်ပြီးလား)
မောင်ပြောသလိုကျမလဲပြီးချင်နေပြီမို့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ (မမ ဖင်မြှောက်ထား မောင်အောက်က ပင့်ဆောင့်ပေးမယ်)
ကျမလဲအသာလေးဖင်ကိုမြှောက်ထားပေးတော့ မောင်က ဖင်ကိုအောက်ကစုံကိုင်အားယူပြီး တဖောင်းဖောင်းနဲ့ပင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ စောက်ပတ်ခွက်ဝင်သွားမတတ်ပါပဲ (အားးမောင် မောင်ရယ်) (ကောင်းလား မမ) (အင်း) (မောင်လဲကောင်းတယ် ငါလိုးမစောက်ပတ်ကြီးး
လိုးလို့ကောင်းချက်)
မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပိုထန်ရော (မောင်ရယ် ဟင့်) (မဟင့်နဲ့ လိုးသတ်မယ် ရွနေတဲ့စောက်ပတ် ပြဲအောင်လိုးမယ်) (အဟင့်ဟင့်) (ကဲ မှတ်ပလား ငါလိုးမ) (အားးးမောင် မရတော့ဘူးဟီးးးအီးး) ကျမပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိတဲ့မောင်က နောက်ဆုံးအ
နေနဲ့အားကုန်ထည့်ပြီးပင့်ဆောင့်လိုက်ပြီး ကျမဖင်ကြီးကို ဆွဲဖိလို့ကပ်ထားပြီး ငြိမ်ထားရင်း သူ့လီးရေတွေပန်းထည့်နေသလို ကျမကလဲမောင့်လီးကို စောက်ပတ်ထဲဆွဲညှစ်ပေးတာမို့ မောင့်လီးကကျမစောက်ပတ်ထဲမှာဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့ ဖြစ်နေတာကိုခံစားသိလိုက်တယ်။ ++++။ +++ (ကဲ အခုသိပြီလား အမေဘာကြောင့်ဖြစ်သွားရသလဲ
အမေ့ကို သားအပြစ်မြင်လား)
ကျနော် ဖြစ်ကြောင်ကုန်စင်ပြန်ပြောပြတဲ့ အမေ့ကိုသနား နေမိတယ် တကယ်ဆို အမေခုလိုဖြစ်တာ ကျနော်အပြစ်မကင်းဘူးလေ။ကျနော်အလည်လွန်တာရယ်အိမ်ထဲဘယ်လိုဝင်ရမယ်ဆိုတာ ပြောပြမိတာရယ်ကျနော့်အပြစ်ပါ။
(ဟင့်အင်း မမြင်ပါဘူးအမေရယ် အမေ့ကိုတောင်ပိုပြီးသနားသေးတယ်။အဖေကအမေ့ကိုပြည့်စုံအောင်မထားတာခုမှသိရတယ်) (အဲ့လိုတော့အဖေ့ကို အပြစ်မမြင်ပါနဲ့သားရယ် သူကအမေတို့သားအမိကို အစစပြည့်စုံစေတဲ့ အရိပ်ကောင်းပါ။ခုကိစ္စမျိုးကတော့ သူ့အကြောင်းနဲ့သူပေါ့သားရယ်) (နေအုန်း သားမေးမယ် အမေ ကိုအောင်ဇော် ကိုချစ်ဆလား) (ဟာ သားကလဲ) (ဖြေပါ အမေချစ်လားလို့)
ကျနော့်အမေးကို အမေမဖြေပဲရှက်နေတာမို့ (အမေပဲ မထိန်ချန်နဲ့ဆို ပြောချစ်လားလို့)
ကျနော်မရမကမေးတော့မှ (ချစ်တာတော့မချစ်ပါဘူး) (အာ့ဆို ဘာလဲ) (သံယောဇဉ်တော့ ဖြစ်တာပေါ့)
အမေပြောတာလဲမှန်ပါတယ်။ကိုယ့်ကို လိုးနေမှတော့သံယောဇဉ်ဆိုတာတွယ်ပြီပေါ့။ဘာပဲပြောပြော အမေလဲမိန်းမပဲလေ။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြနေတဲ့ အမေ့ကို ကျနော် သနားစိတ် မြတ်နိူးစိတ်တွေနဲ့အတူ အမေ့ပါးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေမိတယ်။ (အမေ့ကို ချစ်တယ်လား) (မေးမှမေးရက်တယ် သားဘဝမှာ အမေရယ်အဖေရယ်ပဲရှိတာ အဲ့ထဲမှာတောင်အဖေမရှိရင်ရတယ် အမေမရှိလို့ကတော့မရဘူး)
ကျနော့်စကားကြောင့် အမေမျက်ရည်တွေဝဲပြီးး (သားရယ် အမေစိတ်မကောင်းလိုက်တာ သားလေးအမေ့ကြောင့်စိတ်ဆင်းရဲရတာ) (ရပါတယ်အမေရယ် အမေသာပျော်ရင် သားဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်တယ်) (သားရယ်)
အမေ့က ကျနော့်စကားကြောင့် ပိုခံစားသွားရတယ်ထင်တယ်ကျနော့်ကို သူ့နှာခေါင်းလေး ကျနော့်ပါးထဲနစ်ဝင်အောင်ဖိနမ်းနေသလို ကျနော်ကလဲ အမေ့ကိုပွေ့ဖက်ထားတော့ ကျနော့်လီးကထလာပြီး အမေ့နံဘေးကိုထိုးထောက်မိနေတယ်။အမေကတော့သိချင်မှသိမယ် ။ ကျနော်က စိတ်ကျအောင်မနဲချုပ်တည်းနေရတယ်။ (အမေ နောက်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ) ကျနော့်အမေးကြောင့် အမေခဏတွေသွားပြီးမှ (မောင်ဇော်အောင် ကိုဖြတ်ရမျာပေါ့) (တကယ်ပြောတာလား) (တကယ်ပေါ့ သားရယ် အမေ့ဘဝမှာ သားနဲ့အမေတို့မိသားစုလေး ဥမကွဲသိုက်မပျက်ဖို့ အရေးအကြီးဆုံးပဲ) (အော် အမေရယ်)
အမေကိုကျနော်သနားမဆုံးဘူး။သူ့သာယာမှုတွေကိုကျနော်တို့အတွက် စွန့်လွှတ်ရတာဆိုတော့။ဒါပေမယ့် လဲအမေ့ကို သူများလိုးတာကိုတော့ ကျနော်မနှစ်မြို့နိုင်ဘူးလေ။ (အင်းပါ အမေ့ကိုချစ်တယ်)
သားအမိတွေအလွမ်းသယ်နေလိုက်တယ်။ ++++။ ++++။ +++
အဲ့နေ့ကစပြီးကျနော် ညဖက်အပြင်မထွက်တော့ဘူး။အဖေလဲဒီရက်ပိုင်းမှာ တာဝန်တွေပေါ့နေလို့ အိမ်ပြန်မှန်နေတယ်။အမေ့အတွက် လုံခြုံရေးပြည့်ဝနေလို့ ကျနော်လဲကျေနပ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုင်းသုံးရင် မမကြီးတို့စံပျော်ရာ တို့ လေးဆယ်ကျော်အကိတ်ကြီးများ တို့ အစရှိတဲ့ ဂရုတွေထဲဝင်ဝင်ကြည့်ပြီး အမေ့နဲ့တူတဲ့စော်ကြီးတွေကိုမြင်ရင်ကျနော့်စိတ်ထဲ အမေ့ပဲပြေးမြင်နေရော။စိတ်တအားထန်လာရင် အမေ့ကိုမှန်းပြီး ထုလိုက်တယ်။ပမေ့ကိုမှန်းထုရင်ကြာကြာမနေနိုင်ဘူး။စိတ်တအားထန်တာပဲ။တကယ်ပြောရရင် အမေ့ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကိုခုထိကျ
နော် မမြင်ဘူးသေးဘူး။18+ကားတွေကြည့်ပြီး အမေ့ကိုစိတ်နဲ့အဝတ်ချွတ်ပြီး ဂွင်းတိုက်တာတောင်ဒီလောက်ကောင်းနေရင် လက်တွေ့သာဆိုရင် ဆိုပြီးတွေးမိတယ်။ကျနော်sexနဲ့ပတ်သက်ရင် ဂွင်းပဲတိုက်တတ်သေးတာ။
မိန်းမလဲမလိုးဖူးသေးဘူး။18+ကားတွေကြည့်ပြီးလိုးနည်းတွေကိုတော့လေ့လာမှတ်သားနေတဲ့အဆင့်ပဲရှိပါသေးတယ်။ အမေ့ကိစ္စဖြစ်လာပြီးမှ ကျနော့်စိတ်က sexကိစ္စပဲအမြဲလိုလိုရောက်နေတယ်။အာ့ကြောင့် အိမ်မှာနေရင်အမေ့ကိုပဲ ခိုးကြည့်နေမိတယ်။အမေလမ်းလျှောက်ရင်တုန်ခါနေတဲ့ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး အောင်ဇော် ဘယ်လိုများလိုးမလဲ တွေးမိတယ်။အဲ့လိုတွေးလိုက်ရင် လီးကတောင်လာရော။တခါတလေ အမေ့ရှေ့ အတွင်းခံမပါပဲထလာရင် ပုဆိုးရှေ့ငေါလာလို့ အမေမသိအောင်ခါး
ကုန်းပြီးအမြန်အမေ့ရှေ့ကပြေးရတယ်ဗျာ။ အဖေနဲ့အမေ လိုးတာလဲကြည့်ချင်တာ။ခက်တာကအဖေက အမေပြောသလို အမြဲမလုပ်ပဲ သူစိတ်လာမှဆိုတော့ ဘယ်တော့လိုးမလဲမသိတော့ ခက်တာပဲ။ကျနော် အောင်မော်တို့အိမ်သွားတော့ ကိုအောင်ဇော်နဲ့တွေ့တော့ အမေ့ကိုလိုးတဲ့သူလို့ သိထားတော့ သူ့ကိုရဲရဲမကြည့်ရဲဘူး။သူကတော့ ကျနော့်ကို (ပိုင်စိုး မင်းအခုတလော အိမ်တောင်မလာဘူး ဘာလဲမင်းအဖိုးကြီးအိမ်မြဲနေလို့လား)
တကယ်ကသူလဲငတ်နေလို့ စူးစမ်းတာနေမှာပါ။ (ဟုတ်တယ်အစ်ကို အဖေမလစ်လို့)
ပြောချင်တာက ခင်ဗျားလိုးမှာစိုးလို့ အိမ်ကမခွာတာလို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံလို့ ဂရုတွေဝင်ရင် သူတို့က
(အဲ့ကောင်မကြီးကို ဘုထားတဲ့HDမိုက်တယ်)
ဝင်းထွန်းအပြောကို မောင်မောင်က (မင်းကြည့်ပြီးပြီလား) (အေးကြည့်ပြီးပြီ) (ငါ့ကြမပြဘူး) (အေးကွာ ဆောရီး ငါ့မဆေ့ထားမိဘူး) (ကောင်းလား) (ကောင်းတာပေါ့ကွ စော်ကြီးက သူ့ဘဲကမလိုးနိုင်လို့ထန်နေတာ အာ့ကြောင့်ဘုတဲ့ကောင်ကအသေဘုတာ) (ကြည့်ချင်လိုက်တာကွာ အများအားဖြင့် အဲ့လိုစော်ကြီးတွေက သူ့တို့ဘဲကြီးတွေမလိုးနိုင်တော့ လိုးပေးတဲ့ဘဲဆို အသေစွဲတာတဲ့) (ဟုတ်မယ်ကွ အဲ့စော်လဲ ဘာပေးသလဲမမေးနဲ့ ကော့ပျံနေတာပဲကွ)
သူတို့တွေက ပုံမှန်ပြောနေပေမယ့် ကျနော့်ကိုရည်ရွယ်ပြောနေသလိုဖြစ်နေတယ် ကျနော်မျက်လုံးထဲလဲအမေ့ကို ကိုအောင်ဇော်လိုးနေပုံကို ပုံဖေါ်နေမိတယ်။ တခြားHDတေါကြည့်တော့လဲ စော်ကြီးကြီးတွေကိုအသက်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေက အသေလိုးနေတာတွေမို့ စိတ်ထဲမှာဖီးနေမိတယ်။ပြောရရင်အမေက သူတို့ ပြတဲ့စော်တွေလို အသက်မကြိးသေးပါဘူး ခုမှအရွယ်ကောင်း ဒါပေမယ့် အမေနဲ့ဖြစ်တဲ့ ကိုအောင်ဇော်က
သားအရွယ်သာသာ။ ပြီးအဖေက ဝအောင်မလိုးပေးတဲ့အနေအထားဆိုတော့။အဲ့ထဲကဇာတ်လမ်းတွေနဲ့ဆင်နေတာပေါ့။ ကျနော်ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းကိုဆွဲအဖွင့် (ဟဲ့ အို)
အမေကအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိလို့ စိတ်ချလက်ချရေချိုးခန်းကိုတံခါး ဂျက်မချပဲ ရေချိုးနေတာ ကျနော်ကလဲအပြင်ကပြန်ရောက်တော့ပူတာနဲ့ ရေချိုးဖို့အလာပေါ့တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ အမေ့ကို ကိုယ်လုံးတီးမြင်လိုက်ရလို့ကြောင်ငေးပြီးကြည့်နေမိတယ်။ဒါပေမယ့်အချိန်ကညနေငါးနာရီကျော်ပြီးရေချိုးခန်းမီးမဖွင့်ထားတာမို့ အမေ့နို့တွေကိုတော့တော်တော်ပြတ်ပြတ်သားသားမြင်လိုက်
ရပေမယ့် အမေ့စောက်ဖုတ်နေရာမှာတော့ အမွှေးမဲမဲတွေပဲတွေ့ရလို့ အမေကအမွှေးသန်မှန်းသိလိုက်ရတယ်ကျနော် ခဏငေးကြောင်နေလို့ (ဟဲ့ ဒီခလေးတော့ ပြန်ပိတ်လိုက်လေ)
အမေရှက်ရှက်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ထားရင်းအော်တော့မှ ကျနော်အသိပြန်ဝင်ပြီး ကမန်းကတမ်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့အမေ့ပုံရိပ်ကမပျောက်ဘူး။ရင်ထဲလဲ အမြန်ရထားကြီးခုတ်မောင်းသွားသလိုပါဘဲ။ အရှေ့ဖက်ပြန်ထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ ကျနော်ထိုင်လိုက်စဉ်မှာပဲ။စားပွဲပေါ်က အမေ့ဖုန်းလေးကမက်ဆေ့ဝင်သံထွက်လာလို့ အမေရေချိုးတာပြီးအောင်စောင့်ရမယ့်အတူတူ အပျင်းပြေသဘောနဲ့ အမေ့ဖုန်းလေးကိုယူကြည့်လိုက်မိတယ်။ ကံကကောင်းတာလား ဆိုးတာလားမသိဘူး အမေ့ဖုန်းက လော့မချထားဘူးဗျ။အဲ့မှာကျနော်လဲဘာရယ်လို့မဟုတ် messengerကိုဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တယ်။ (ဟာ)
ကျနော့်နှုတ်ကတအံ့တဩနဲ့ အသံထွက်သွားတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ အမေ့ cbမှာ မောင် ဆိုတဲ့ acc ကနေHDတွေ ပို့ထားတာ အားလုံးကလဲ မမကြီးတွေကိုဘုနေတာနဲ့ မမကြီးတွေပုလွေမှုတ်နေတာတွေချည်းပဲ။ရင်ထဲမှာ ဒေါသကဝုန်းခနဲ့ပေါက်ကွဲသွားမိတယ်။အမေ့ကိုချက်ချင်းပြေးသွားပြီး အမေပြောတော့ဖြတ်မယ်ဆိုလို့
အပြစ်တင်လိုက်ချင်တယ်။ဒါပေမယ့် ကျနော် အဲ့HDတွေကြည့်ပြီး ပုလွေမှုတ်နေတဲ့စော်ကြီးနေရာမှာ အမေ့ကိုပြေးမြင်မိတယ်။ အဲ့လိုမြင်တာနဲ့ ကျနော့်လီးကထလာရော။နောက်အမေ့ကိုစိတ်ဆိုးရာကနေ မက်မက်မောမော လီးစုပ်နေတဲ့စော်ကြီးကြည့်ပြီး သူလဲခံစားချင်ရှာမှာပေါ့လို့ စာနာစိတ်ဝင်လာမိတယ်။အဲ့လိုစိတ်ဝင်လာတော့ အမေ့ကိုစိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် သနားမိတယ်။
အောက်ဖက်က စာတွေပို့ထားတာကြည့်တော့ ကျနော်မနက်က အောင်မော်ဆီရောက်နေချိန်ပို့ထားတာပဲ။
(မမ)
(ရှင့်)
(လွမ်းနေပြီမမရယ် မမကိုတွေ့ချင်နေပြီ)
(မမလဲလွမ်းတာပဲ မောင်)
(မောင်တို့တွေ့ရအောင်လေ)
(မောင်ရယ်)
(မမ မောင့်လီးက မမစောက်ဖုတ်ကိုလွမ်းလို့ငိုနေပြီ)
(ကြည့် မောင်ဟာလေ အမြဲအာ့လိုပဲ မပြောပါနဲ့ဆို)
(မောင်ကဒဲ့ပြောတာလေ မမ ရော မောင့်လီးကိုသတိမရဘူးလား)
(ရပါပူး)
(မမနော် မောင် အခုလာလိုးရမလား)
(ဟယ် မောင်နော် မလုပ်နဲ့ ပြဿနာတွေတက်ကုန်မယ်)
(အာ့ဆိုပြော မောင့်လီးကိုသတိရလား)
(ရပါတယ်)
(ဘာရတာလဲ)
(ဟာ ကြာ)
(ပြော ဘာရတာလဲ အလိုးခံဖို့လား)
(အင်းလို့)
(မရဘူး သေချာပြော)
(မောင် သိတ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ)
(ကျင့်တယ် ဘာဖြစ်လဲပြော)
(ကဲ ပြောမယ်ပြောမယ် မောင့်လိးကိုအလိုးခံချင်လို့သတိရနေပါတယ်တဲ့ရှင်)
(ဟားးးအာ့ကြောင့် မမကိုချစ်တာ မွချိ မွချိ)
(ဟင့်)
(လုပ်ပါ မမရယ် တွေ့ချင်တယ်)
(နေပါအုန်းမောင်ရယ် မမကြံပါ့မယ်)
(အခုကြံပါ မမ။မောင့်လီးကမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးချင်နေပြီ)
(ဟာ ခက်တာပဲ)
(ခက်ပါဘူး လုပ်ပါမမရယ်)
(အာ့ဆိုဒိလိုလုပ် မောင်မနက်ဖြန်နေ့လည်အားမလား)
(မမကို လိုးဖို့ အမြဲအားတယ် ပြော)
(အကောင်းပြောနေတာကို ဖေါက်ဖေါက်လာတယ်)
(အင်းပါ ပြောပြော မမ)
(မမ သားကို အပြင်လွှတ်လိုက်မယ် မောင်အဲ့အချိန်လာခဲ့လေ)
(အိုခေ အခုထဲက မမကိုလိုးဖို့အားမွေးထားမယ်)
(သွားး မောင်တော်တော်ဆိုး)
(ဆိုးတာလေးချစ်တာဟုတ်)
(ဟုတ်ပူး)
(ဟုတ်လိုက်ပါ မောင့်ကိုနမ်း)
(အာဘွားနော် မမအလုပ်လုပ်အုန်းမယ်မောင်)
(အိုခေ မမ ချစ်တယ်)
ဟင် အမေတို့အချိန်းအချက်ပါလား။ကျနော်ဘာလုပ်ရမလဲ။ဘာလုပ်သင့်သလဲ။ ကျနော် အမေ့ဖုန်းကို အနေအထားမပျက်ပြန်ထားပေးလိုက်ပြီးဘာလုပ်ရမလဲလို့ ထိုင်စဉ်းစားနေလိုက်တာ (ဟဲ့ သားဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ ရေချိုးမှာဆိုသွားချိုးတော့)လို့ အမေကသူတို့အိပ်ခန်းဝကနေလှမ်းပြောမှ အသိပြန်ကပ်လာတဲ့ ကျနော်။
အမေ့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရေချိုးခန်းကထွက်လာတာမို့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးခြုံထားပေမယ့် လွတ်နေတဲ့နေရာက အမေ့ ရင်သားတွေကရုန်းထွက်နေသလို မြင်နေရလို့ ငေးနေမိတယ်။ကျနော်ရဲ့အကြည့်ကြောင့် စောစောကရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်တဲ့အဖြစ်ကို အမေလဲပြန်သတိရသွားပြီးမျက်နှာလေးတွေရဲလို့
(ကြည့် ဒီခလေး ရေချိုးပါဆို)
ပြောပြီးသူ့အခန်းထဲအမြန်ဝင်သွားတာမို့ ကျနော်လဲရေချိုးဖို့ထွက်လာလိုက်တယ်။ ++++။ ++++++။ +++ ညနေစာအတွက်ထမင်းပွဲပြင်တော့ အဖေကအစည်းအဝေးရှိလို့နောက်ကျမယ်တဲ့။အာ့နဲ့သားအမိနှစ်ယောက်ပဲစားဖို့ပြင်ရတာပေါ့ ။ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီးထမင်းပွဲပြင်နေတဲ့အမေကို သေချာကြည့်နေမိတယ် အမေရဲ့မူအရ ညအိပ်ရာဝင်တော့မှာမို့ ယောက်ျားလေးရှပ်နဲ့ အထဲကအခံမဝတ်ထားတော့ အမေလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းနို့ကြီးတွေက
တုန်ခါနေတာမြင်နေရတယ်။အစကအပျော့သားမို့ အသီးရာလေးတွေတောင်ထင်နေတယ်။ ရေချိုးပြီးခေါင်းလျော်ထားတာမို့ ဆံပင်ကို မထုံးမစီးပဲဖားလျားချထားတော့ ခါးလည်လောက်ထိကျနေတဲ့ဆံပင်တွေကနက်မှောင်လို့ အပျိုဖျန်းလေးလို ကြွကြွရွရွလေး အမေ။ အဲ့အမေက အခုကိုအောင်ဇော်ကိုအလိုးခံဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ထားပါလားလို့ အသိဝင်လာတော့ နှမြောသလိုလို မကျေနပ်သလိုလိုခံစားရလို့ထိုင်ရာကထပြီးအမေ့ကိုကူသလိုလိုနဲ့ အမေ့နားကပ်တော့ (ထိုင်နေလေ အမေလုပ်လိုက်မယ်) (သားကအမေ့ကို ကူပေးမလို့) (ရပါတယ် အပန်းမှမကြီး အမေလုပ်နေကြပဲ) အမေကို ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ နောက်ကနေသိုင်းဖက်လို့ အမေ့ပါးကိုနမ်းလိုက်တယ်။ (အာ့ကြောင့် အမေ့ကိုချစ်တာ) အမေ့ကိုနောက်ကဖက်တာမို့ ကျနော့်လီးက အမေ့တင်ပါးကိုထောက်နေမိတယ်။အမေ့ရဲ့ အိစက်နေတဲ့ တင်ပါးနဲ့ထိတွေ့လိုက်ရတော့ အောက်ခံမ
ပါတဲ့ ကျနော့်လီးက ပိုသန်လာတယ်ဗျာပူပူနွေးနွေးလီးကြီးနဲ့ တင်ပါးကိုထောက်နေမှတော့အမေ မသိပဲနေပါ့မလဲ။ဒါပေမယ့် အမေက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး (ဟယ် ဖယ်စမ်းပါသားရယ် ထမင်းခူးနေတာကို)
ဆိုပြီးကျနော့်ရန်ကနေရှောင်ထွက်လိုက်တယ်။ကျနော်လဲအမေ့စကားနားထောင်တဲ့သားလိမ္မာလေးလုပ်ပြီးထိုင်ခုံမှာထိုင်နေလိုက်ပေမယ့် အမေလှုပ်ရှားနေတဲ့အခါအမေ့နို့တွေ တုန်ခါနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးအောကားထဲကစော်ကြီးတွေနေရာ အမေ့ထားပြီးစိတ်ကူးကြည့်နေမိတယ်။ ထမင်းစားလဲ အမေ့ကို ခိုးခိုးကြည့် နေတာမို့ အမေက (ကိုယ့်အမေကို မမြင်ဖူးဘူးလား အာ့လောက်ကြည့်နေတာ) (သားအမေက လှလို့ကြည့်တာလေ) (သားအမိချင်းမြှောက်နေပြန်ပြီ သားဘာလိုချင်လို့လဲ) (မြှောက်တာမဟုတ်ဘူး တကယ်ပြောတာ အာ့ကြောင့်လဲ) (တော်တော့ သားဆက်မပြောနဲ့)
ကျနော့်စကားကိုအမေအတင်းဖြတ်ချလိုက်တယ်လေ။မဖြတ်ရင်လဲ ကျနော်က ကိုအောင်ဇော်ကစွဲနေတာလို့ပြောတော့မှာ အာ့ကိုသိလို့လဲအမေကတားတာ။အမေရှက်သွားပြီးထမင်းပဲငုံ့စားနေလို့ ကျနော်လဲအလိုက်သိသိထမင်းမြန်မြန်စားပြီး ထမင်းစားခန်းကနေထွက်လာလိုက်တယ်။ +++။ +++++။ +++။ ကျနော်နဲ့အမေ TVက ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်နေချိန် အဖေပြန်ရောက်လာလို့ အမေကအဖေလက်ဆွဲအိတ် လှမ်းယူပြီးအဖေနဲ့အတူထွက်သွားခဲ့တယ်။TVဇာတ်လမ်းပြီးတော့ ကျနော်လဲTVပိတ်ပြီးအိပ်ရာဝင်ခဲ့တယ် အိပ်ရာဝင်ပေမယ့် မအိပ်နိုင်သေးဘူး။အမေ့အစီအစဉ်ပျက်အောင်ဘယ်လိုလုက်ရမလဲ။ အာ့ပဲတွေးနေတယ်။အကြံကလဲမထွက်ဘူး။ အတွေးခနထားပြီး အမေနဲ့ကိုအောင်ဇော်တွေ့ရင် အမေ့ကိုဘယ်လိုများလိုးမလဲလို့ တွေးလိုက်တာနဲ့ လီးကတောင်လာတယ် ဘယ်လက်နဲ့ပုဆိုးဖြည်ချပြီးကျနော်လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ရေချိုးခန်းထဲတခဏမြင်လိုက်ရတဲ့ အမေ့နို့တွေကိုပုံဖေါ်ကြည့်နေမိသလို မဲနေ
တဲ့စောက်မွှေးတွေအောက်က အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလဲမြင်ချင်နေမိတယ်။ နောက်တော့ အမေ့ကိုမှန်းပြီးကျနော် ထုလိုက်တယ်ကျနော့်ဂွင်းမင်းသမီးလေး အမေ့ပုံကိုမှန်းထုလိုက်တာတခဏနဲ့ပဲ သုတ်ရေတွေပန်းလို့ပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားမှမာန်ကျသွားပြီး အမေ့အစီအစဉ်ကို မဖျက်ပဲ ကျနော်မြင်ချင်တဲ့အမေ့ အတွင်းရတနာတွေကို မြင်ရဖို့အကြံထုတ်မိတယ်။အိမ်မှာက အိပ်ခန်းတွေကိုပဲမျက်နှာကျက်တပ်ထားတယ်။ကျန်တာတွေကအလွတ်အာ့ဆိုတော့ ကျနော်ငယ်ငယ်က အဖေအမေတို့ကိုစိတ်
ကောက်ရင် အဲ့အပေါ်ကိုတက်ပုန်းတာ။အာ့ကိုသတိရလိုက်တော့ မနက်ဖြန်အမေ ကျနော့်ကို ပ ထုတ်ရင် ကျနော်ကလဲ အမေ မသိအောင် မျက်နှာကျက်ပေါ်တက်နေမယ်။ဒါဆိုသူတို့ကိုပီပီပြင်ပြင်မြင်ရပြီလေ။ တယ်တော်တဲ့ ငါပါလား။ကိုယ့်ဟာကိုပြန်ပြီးချီးမွမ်းလို့ ကျေနပ်စွာနဲ့ အိပ်ရာဝင်ခဲ့ပါတော့တယ်။
ဆက်ရနိ
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
0 comments:
Post a Comment