၁၆၉.. အမုန်းတရား၏ အဆုံးသတ်မျဉ်း

ကျွန်မနာမည်က ... လှမြတ်သူဇာနွယ် ... နာမည်ကလှတယ် မဟုတ်လားရှင် ... နာမည်က မဟာဆန်သလို ... လူကလည်း ... မဟာဆန်ပါတယ်ရှင် ... ကျွန်မလား ... အခုလာမယ့် ... ၂၀၁၁ မယ်ကမ္ဘာပြိုင်ပွဲမှာ ... မြန်မာပြည်ကိုယ်စားပြု ... ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ခွင့်ရထားတဲ့ ... အလှယမင်းဆို ... သိပြီမှတ်လားဟင် ... ရော် ... ခက်တော့တာပဲ ... ကျွန်မက လှလားဆိုတော့ ... ဘယ်လိုပြောရမလဲ ... ဂျာနယ် မဂ္ဂဇင်းတွေမှာတော့ ... ကျွန်မကို ... မြန်မာပြည်ရဲ့ အလှရတနာ တပါးလို့ ... ချီးမွမ်းကြပါတယ် ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင် ... ကျွန်မ မျက်နှာက မဟာဆန်သူလို့ပြောရလောက်အောင် ... နဖူးလေးက နည်းနည်းကျယ်ပါတယ် ... လပြည့်ဝန်းပမာ ... မျက်နှာလေး ဝိုင်းပြီးတော့ ... မျက်ခုံးကောင်းပါတယ် ... ဖေဖေရဲ့ အမွေဆိုပါတော့ရှင် ... ကျွန်မအသက် ၁၈ နှစ်ကျော်စပဲ ရှိပါသေးတယ် ... အရပ်က ၅ ပေ ၇ လက်မ ... အင်း ... ဟုတ်တယ် ... မြန်မာပြည်စံချိန်နဲ့ဆို ... ကျွန်မ အရပ်က ရှည်တယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ် ... ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကတော့ ... ဟင့် ... ရင် ၃၂၊ ခါး ၂၄၊ တင် ၃၆ ... ငယ်ငယ်လေးနဲ့ အတော်လေး ဖွံ့ဖြိုးတယ်လို့ ပြောရမှာပဲရှင် ... ဒီလိုမျိုးဖြစ်အောင် ... မနက်တိုင်း နွားနို့သောက်ရပါတယ် ... ကာယဆရာမ ချမှတ်ထားတဲ့ ... နည်းစနစ်အတိုင်း ... လေ့ကျင့်ရပါတယ် ... ဒီလိုမျိုး ဖွံ့ဖြိုးတာ ကြိုက်လားမေးရင် ... သိပ်တော့ မကြိုက်ဘူးလို့ .. ဖြေပါရစေရှင် ... ကျွန်မက ... တီရှပ်တွေ ဝတ်ချင်ပါတယ် ... ခက်တာက ... ရွှေရင်မို့မို့က ... ဖွံ့ဖြိုးလွန်းတော့လည်း ... ကွယ်ဝှက်ရခက်ပါတယ် ... အပြေးလေ့ကျင့်ရင် သိပ်သိသာပါတယ် ... ဘရာစီယာကို ... ခပ်ကြပ်ကြပ်ဝတ်ပေမယ့်လည်း ... လှုပ်ရမ်းချင်နေပါတယ် ... အရမ်းတင်းတင်း ဝတ်တော့လည်း ... အသားတွေ ပွန်းကုန်တော့ ... နာတယ်ရှင့် ... အတွင်းသားတွေက နုတယ်မဟုတ်လားရှင် ... မနက်စောစော ကန်တော်ကြီးထဲမှာ ... လေ့ကျင့်ခန့်လုပ်ရင် ... တွေ့သမျှ ကိုကို ... ဦးဦးတွေက ... ကျွန်မရဲ့ ရင်ကို ... သေချာစိုက်ကြည့်ကြတော့ ... ခပ်စူးစူး အကြည့်ခံရတော့ ... ကျွန်မ ... အနေရခက်ပါတယ်ရှင့် ... ရင်ထဲမှာ ရှက်လည်းရှက်မိပါတယ် ရှင် ... ကျွန်မတင်ကလေ ၃၆ ဆိုတော့ ... ဂျင်းဘောင်းဘီဘာတွေ ဝတ်ရင်  ... သိပ်စိတ်ညစ်တာပဲရှင် ... အဆင်ကြိုက်ရင်တောင် ... ဆိုဒ်မရှိလို့ ... မဝယ်ရ ... စင်္ကာပူကနေ ဝယ်လာတဲ့ ... ဂျင်းဘောင်းဘီတွေကလည်း ... ဝတ်ခါနီးရင် ... ဝတ်ရတာ သိပ်ခက်တာပဲရှင် ... ကားတက်နေတဲ့ တင်တွေက ... ဘောင်းဘီဝတ်ရင် ... တစ်နေတော့လေ ... သိပ်စိတ်ညစ်တာပါရှင် ... နောက်တစ်မျိုး စိတ်ညစ်ရတာက ... လမ်းသွားရင် ... တင်တွေက လှုပ်တာပါပဲရှင် ... သာမန်မိန်းကလေးတွေတောင် ... တင်လှုပ်သေးတာပဲ ... ကျွန်မတို့လို ... မယ်ဆိုဒ် ၃၆ တင်မျိုးက ... ပိုလှုပ်တာပေါ့ရှင့် ...  ညာခြေလေး လှမ်းလိုက်ရင် ... ထမီလေးအောက်က ... ညာတင်လေးက သိမ့်ကနဲ ... အောက်ကိုနိမ့်သွားပြီး ... ဘယ်တင်လေးက ... သိမ့်ကနဲ ... အပေါ်ကို တက်သွားတယ် ... ဟော ... ညာခြေလေး မြေကြီးနဲ့ထိသွားရင် ... ညာတင်လေးက ... အောက်ကနေ သိမ့်ကနဲ ... တက်လာပြန်ရော ... ဘယ်တင်လေးကတော့ ပြောင်းပြန်ပေါ့ ... ညာတက်ရင် ဘယ်ကျတယ် ... ညာကျရင် ... ဘယ်တက်တယ် ... ကျွန်မ လမ်းသွားလို့ ... ဒီလိုမျိုး ... တင်အလှုပ်လေးကိုမှ ... အရသာခံပြီး ... လိုက်ကြည့်နေတော့ ... နေရခက်တာပေါ့ရှင် ... သတိထား လျှောက်တဲ့ကြားက ... တင်တွေက သိမ့်ကနဲ ... ငြိမ့်ကနဲ လှုပ်လှုပ်သွားလို့ ... ကိုကို မောင်မောင်တွေ ခမျာ ရင်ထဲမှာ ... ကျလိကျလိ ဖြစ်ရှာကြတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ ... ကျွန်မလည်း ... ထိန်းလျှောက်တာပါပဲရှင် ... ကျွန်မက ယင်ဖိုတောင် မသန်းဖူးသေးတဲ့ ... အပျိုစစ်စစ်ဆိုတော့ ... အအိုတွေလိုတော့ ... သိပ်မယမ်းခါဘူးပေါ့ ... ခက်တာက ... ကျွန်မရဲ့ လမ်းလျှောက်ဟန်ပါပဲ ... မြန်မြန်လျှောက်လျှောက် ... နှေးနှေးလျှောက်လျှောက် ... ခြေလှမ်းတွေက ... မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲ လျှောက်တတ်အောင် ... ကျင့်ထားမိတော့ ... ဖျောက်ရခက်ပါတယ်ရှင် ... ဒီလိုမျိုး ... မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲလျှောက်ရင် ... ဘယ်လိုသတိထားထား ... တင်တွေက ... ခါတာပေါ့ ... ကျွန်မသိတာပေါ့ရှင် ... အပျိုလေးဖြစ်တဲ့အပြင် ... နောက်ပိုင်းလှအောင် ... လေ့ကျင့်ခန်းတွေ လုပ်ထားတော့ ... ကျွန်မရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှက ... ရင်ပူမယ်ဆိုလည်း ... ပူစရာပါပဲရှင် ... ခါးလေးက ... ၂၄ ဆိုတော့ ... ခါးနေရာလေးက သိမ်သွားပြီး ... အောက်ပိုင်းကို ဖွံ့သွားတော့ ... ကိုကိုတွေ သရေယိုတယ်ဆိုတာ ... လက်ခံပါတယ် ... တစ်ခါတစ်လေ ... ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောတတ်တဲ့ ချာတိတ်တွေ ... ဘေးက ဖြတ်သွားမိရင် ... ခါးကိုင်ပြီး ... ဒီအိုးကြီးကို ကြိတ်ပစ်လိုက်ချင်တယ် တဲ့ရှင် ... ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင် ... နားရှက်စရာ ဒီလိုစကားတွေ ကြားရင် ... ကျွန်မရင်မှာ ... တစ်မျိုးဖြစ်ဖြစ်သွားလေ့ရှိပါတယ် ... ရှက်တာလား ... ကြောက်မိတာလား ... မခွဲတတ်ပေမယ့် ... သေချာတာတော့ ... သူတို့ပြောသလို ... မနေရဲတာတော့ အမှန်ပါပဲ ... အံမယ်လေး ... တွေးမိရင်တောင် ... ကြက်သီးလေးတွေ ထလာပါတယ် ...

သူများတွေ ပြောပြောနေတဲ့ အချစ်ကို ... ကျွန်မလည်း ကြုံချင်တာပေါ့ရှင် ... သွေးနဲ့ သားနဲ့ အရွယ်ရောက်တဲ့ မိန်းမပျိုဆိုတော့ ... လိုချင်တာပေါ့ရှင် ... ဒါပေမယ့် ကျွန်မမျှော်လင့်ထားတဲ့ ချစ်သူမျိုးက ... ကျွန်မထက် အရပ်ရှည်ရမယ် ... ဒါမှ ... လမ်းသွားရင် ... သူ့ပုခုံးကို ကျွန်မ မှီလို့ရမှာပေါ့ရှင့် ... ရုပ်မချောရဘူး ... ဒါပေမယ့် ယောကျ်ားပီသတဲ့ ... ရုပ်အင်္ဂါမျိုးရှိရမယ် ... ကျွန်မက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီပြီး ... လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့လည်း ... ထုပြီး ... ပူဆာချင်တယ်ရှင့် ... ဒီတော့ ... ကိုယ်ကာယဗလ ... တောင့်တောင့်တင်းတင်း လူမျိုးလည်း ဖြစ်ရပါလိမ့်မယ် ... အသက်အရွယ် အများဆုံး ငါးနှစ်လောက်ပဲ ကွာတာကောင်းပါတယ် ... ဒါမှ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ... အတွေးအခေါ်မျှမှာပေါ့ ... ဟင်း ... ရီးစားက ဘယ်နားမှန်းမသိဘူး ... ဂျီးများတာက ကျွန်မပါပဲရှင် ... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ...ကျွန်မရဲ့ ခံယူချက်တစ်ခု ... ရုပ်လှတာတဲ့ ... ကျန်းမာသန်စွမ်းတာကို ... ပိုနှစ်သက်တယ် ... ရုပ်လေးတော့ ချောပါရဲ့ ... ပိန်ပိန်ညှောင်ညှောင် ... ကျန်းမာရေးက တရှောင်ရှောင်ဆို ... ဘယ်ကောင်းမလဲရှင် ... ကျန်းမာခြင်းသည် လာဘ်တစ်ပါးတဲ့ ... ကျွန်မဆို ... မနက်တိုင်း ... အပြေးလေ့ကျင့်ပါတယ် ... မနက်စောစော လေကောင်းလေသန့်ရှုရင်း ...  နာရီဝက်လောက် ကျန်းမာရေး လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရင် ... ခန္ဓာကိုယ်ထဲကနေ ... စီရိုတိုနင်၊ ဒိုပါမိုင်း၊ ဖိနိုင်းအိသိုင်လာမိုင် စတဲ့ ဓါတု ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပေးတယ်တဲ့ ... အဲဒီပစ္စည်းတွေက ... ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးတယ်တဲ့ ...စိတ်ဖိစီးမှုဒဏ်ကနေ လျော့စေတယ်လေ ... အပြေးလေ့ကျင့်တော့ ... အမောခံနိုင်တာပေါ့ရှင် ... မနက်စောစော ထပြေးရင် ... နောက်က ကောင်လေးတစ်ချို့ လိုက်လာတတ်ပါတယ် ... ဒါပေမယ့် သိလား ... လမ်းတစ်ဝက်လောက်ရောက်ရင် ... သူတို့ လျှာထွက်နေပြီ ... အမောမခံနိုင်တော့ ... ပြတ်ကျန်ခဲ့တာပေါ့ ...

အပြေးလေ့ကျင့်ပြီးလို့ အိမ်ရောက်ရင် ... ဒေါ်လေးမေ စီစဉ်ထားတဲ့ ... မနက်စာကို သေသေချာချာ စားပါတယ် ... ကြက်ဥကြော်၊ ပေါင်မုန့်၊ ခရမ်းချဉ်သီးရယ်၊ မုံလာပန်း အစိမ်းရယ် ကို သံလွင်ဆီနဲ့ ရောကျော်ထားတဲ့ ... အသီးအရွက်တစ်ပန်းကန်၊ နို့တစ်ခွက် ပုံမှန်စားရပါတယ် ... ဒါမှ အသားအရေ လှမှာပေါ့ ... မုန့်စားပြီးလို့ ချွေးတိတ်သွားရင် ... ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးလေးအတွက် ... လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရပါတယ် ... အခင်းပေါ်မှာ အိပ်၊ ပခုံးဘေးကို လက်တွေဆန့်တန်းထားပြီး လက်ထဲမှာ ဝိတ်တုံးကိုင်၊ အပေါ်ကို မြှောက်၊ တံတောင်ဆစ်ကို ကွေးပြီး ပြန်ချ၊ ပြန်ဆန့်ထုတ် ... ဒီလိုမျိုး ၁၅ ကြိမ်လောက် နှစ်ခါ ... လုပ်ရပါတယ် ... ဒါပြီးရင် ... ကျွန်မ ရေချိုးတော့မယ် ... ချွေးတွေကြောင့် ကပ်စေးစေးဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား ...

ရေချိုးခန်းထဲ ... ဝင်ခါနီး ... ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ ... အင်္ကျီတွေ၊ ဘောင်းဘီတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ... ရွှေရင်ကို ပေကြိုးလေးနဲ့ တိုင်းကြည့်ပါတယ် ... အမြဲ မဟုတ်ပေမယ့် ... တစ်လတစ်ခါလေလာက်တော့ ... တိုင်းကြည့်လေ့ရှိပါတယ် ... ဒီနေ့တော့ ... ဒင်းလေးကို တိုင်းရအုံးမယ် ... ဂျိုင်းအောက်ကနေ ... ပေကြိုးလေးကို လျှိုပြီး ... ရွှေရင်ကို တင်းတင်းတိုင်းလိုက်တော့ ၃၂ လက်မ ... အိုကေ ... ကျွန်မက အပျိုဆိုတော့ ... ကျွန်မရဲ့ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးက ... နို့အလည်ဝိုင်း Areola ဟာ နှင်းဆီသွေးရောင်ရှိပါတယ် ... နို့သီးဖျားလေး Nipple ကတော့ ... ပန်းရောင်လေးပါ ... တကယ်လို့ ကျွန်မမှာ ကလေးရှိလို့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေရရင် ... နှင်းဆီသွေးရောင်လေးဟာ ... ညိုမဲမဲလေးဖြစ်သွားလိမ့်မယ်တဲ့ ... ဒေါ်လေးမေ ပြောပြဖူးတာပါ ... ဟုတ်မဟုတ်တော့ ... စစ်တမ်းမကောက်ဖူးပါဘူး ... မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အပေါ်နှုတ်ခမ်းအရောင်နဲ့ ... နို့သီးဖျားအရောင်ဟာ တူလေ့ရှိတယ်တဲ့ ... ဟိ ဟိ ... ထားပါတော့လေ ... အပျိုလေးဖြစ်တဲ့ ကျွန်မမှာ ... ရှိတဲ့ ... နို့သီးထိပ်လေးကတော့ ... အမြဲလိုလို မာနေတာပါပဲ ... တစ်ခါတစ်လေများ ... ကိုကိုမောင်မောင်တွေက ... ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေရင် ... ဘရာစီယာအောက်က ... နို့သီးဖျားလေးက ... ပိုပြီး ထောင်လာပါတယ် ...  အို ... အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာ ... သေချာတော့ မသိသေးပါဘူး ... ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်ကို ... အားရအောင် ... ကလေးနို့စို့သလိုစို့ပြီး ... ဆွဲဆုပ်ချေပစ်ချင်တဲ့ ... အကြည့်မျိုးဆို ... ကျွန်မရင်တွေ တုန်ရပါတယ် ... ခံစားချက်က တစ်မျိုးပဲရှင့် ... ရှက်တာထက် ... ကျေနပ်တာမျိုးဆို ပိုမှန်လိမ့်မယ် ...

ရွှေရင်နှစ်မွှာရဲ့အောက်က ... ဗိုက်သားလေးက ချပ်ချပ်ရပ်ရင် ... တိုင်းကြည့်လိုက်တော့ ၂၄ လက်မ ... ဒီအတိုင်းပါပဲ ... အောက်မှာတော့လေ ... ဆင်နှာမောင်းသဏ္ဍာန် ... ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်း ... ကျွန်မပေါင်တံလေးက ... သိပ်လှတာရှင့် ...  တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးလည်း မဟုတ်ပါဘူး ... ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ... ကျစ်ကျစ်လေးပေါ့ ...အေရိုးဗစ်ကစားထားတဲ့ အကျိုးက ...  အဆီပိုမရှိဘူးပေါ့ရှင် ... ပေါင်တံလေး နှစ်ခုကြားမှာ ... ကျွန်မရဲ့ ... ကျွန်မရဲ့ ... ဟင့် ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးပေါ့ ... သူလေးပေါ်က ... အမွှေးလေးက ... ပါးပါးလေး ... နည်းနည်းလေးပါရှင် ... ကျွန်မက အမွှေးအမျှင်နည်းတယ်ရှင့် ... ဆံပင်သာသန်တာ ... အောက်က အမွှေးလေးက ... ပါးပါးလေး ... နုတော့ နုတယ်ရှင့် ... အမွှေးပါးပါးလေးက ... ရတနာရွှေကြုပ်ကို ... လုံခြုံအောင် မဖုံးထားနိုင်ဘူးပေါ့ရှင် ... အမွှေးလေးအောက်မှာ ... ဖောင်းကားပြီး ကြွတက်နေတဲ့ ... ရတနာရွှေကြုပ်က ... ရေကူးအင်္ကျီဝတ်ရင် ... ပေါင်ကြားမှာ ... မို့မောက်လွန်းပါတယ်ရှင် ... ပေါင်လေးနည်းနည်းကားလို့ ... အပေါ်နှုတ်ခမ်းသား လုံးလုံးလေး နှစ်ခုကို ... နဲနဲဖြဲကြည့်ရင် ... အတွင်းပိုင်းက ... ပန်းရောင်အသားနုလေးတွေကို မြင်ရတယ်ရှင့် ... ဟင့် ... အဲဒီနေရာလေးတွေကလေ ... လက်ကလေးနဲ့ ... ထိလိုက်ရင် ... ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးပါပဲရှင့် ... တစ်ခါတစ်လေများ ... ဟင့်ကနဲ ပါးစပ်က မြည်သွားပြီး ... တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားတတ်ပါတယ် ... ကျွန်မရဲ့ ရတနာဖူးလေးက ... ပြောင်းဖူးစေ့လောက်ပဲ ရှိပါတယ် ... ပန်းဖူးရောင်လေးနဲ့ ... ချစ်ဖို့ တအားကောင်းတာရှင့် ... ဟိုနေ့က ... ကျွန်မစိတ်ထဲ ... ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ... ပွတ်ကြည့်ချင်လာတာနဲ့ ... ရတနာဖူးလေးကို ... ပွတ်လိုက်မိတာ ... အိုရှင် ... လူတစ်ကိုယ်လုံး ... ဘာဖြစ်သွားတယ်မသိပါဘူး ... လေထဲကို မြောက်သွားသလိုလို ... လေဟုန်ကိုပဲ စီးနေသလိုလို ... ခံစားချက်က ... အရမ်းကောင်းတယ်ရှင့် ... စိတ်ထဲကလည်း ... ထပ်ထပ်ပြီး ... ပွတ်ချင်နေတာပါပဲ ... စိတ်ကို အတင်းထိန်းပြီး ... လက်ကို ခွာလိုက်တော့ ... ရင်ထဲမှာ ... လှပ်လှပ် လှပ်လှပ်နဲ့ ... တုန်နေတယ်ရှင့် ... ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်ရသလဲဆိုတာကို ... စာအုပ်တွေဖတ်ရင်း ... မနေ့ကတော့ သိလာခဲ့ပါတယ် ... မိန်းကလေးရဲ့ ရတနာဖူးလေးကို ... ပွတ်ပေးရင် ... ခံစားချက်က အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့ ... လူကို ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ... ဖြစ်ပြီးရင် ... ကာမဆန္ဒရဲ့ အထွဋ်အထိပ်ကို ... ရောက်သွားပါတယ်တဲ့ ... ရင်တွေတုန်လိုက်တာရှင် ... စမ်းကြည့်ချင်လိုက်တာ ... ရင်ထဲမှာ ... ရေငတ်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ... တစ်ယောက်ယောက်က ... ရတနာဖူးလေးကို ပွတ်လိုက်ဖို့ ... အတင်းအမိန့်ပေးနေသလိုပါပဲ ... လုပ်ကြည့်လိုက်အုံးမယ်လေ ...

"ဟာာာာာာာာာ ... ဟင့် ..."

အို ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ရတနာဖူးလေးကို လက်ဖျားလေးနဲ့ ... ထိတယ်ဆိုရုံလေးထိရသေးတယ် ... နှုတ်ခမ်းဖျားက ... ဘာလို့ ငြီးရတာလဲဟင် ... ပန်းဖူးလေးကို ပွတ်မိတာနဲ့ ... တစ်ကိုယ်လုံး ...ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာပဲ ...  အို ... ခက်တော့တာပဲ ... ဒီအတိုင်းမတ်တပ်ရပ်ပြီး ... လုပ်ရင် ... မကောင်းပါဘူး ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... လှဲချလိုက်ပြီး ... ကျွန်မ ပေါင်လေး နှစ်ဖက်ကို ကားပစ်လိုက်တယ် ... နည်းနည်းလေး ... စိုးရိမ်စိတ်ရှိတာမို့ ... ဘယ်လက်ကလေးက ... မွေ့ယာကို ကိုင်ထားရင်း ... ညာလက်ကလေးက ... ရတနာရွှေကြုပ်ကို ကျော်ပြီး ... ရတနာဖူးလေးကို ... ထပ်ပွတ်ပစ်လိုက်သည် ...

"အို ... ဟင့် ..."

ရတနာဖူးလေးက ... မာတောင်ပြီး ... ထောင်မတ်နေတာပဲ ... မခံချင်ရှာဘူးပေါ့ ... လက်ကလည်း ... စမိရင် ... မလွှတ်ချင် ... စိတ်ထဲမှာ တရွရွလည်း ဖြစ်တယ်ရှင့် ... သုံးလေးခါလောက်ပွတ်လိုက်တော့ ... ခါးလေးက ခွက်သွားပြီး ... ရင်လေးက ... မောက်လာသည် ... အို ရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ကောင်းလိုက်တာ ... ခါးလေးက  ခွက်သွားတော့ ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးက ... အောက်ကို ငုံ့ချင်နေသည် ... ပန်းဖူးလေးက လက်မခံ ... တင်ပါးတွေကို ခပ်တင်းတင်း ... ကော့ပေးလိုက်ပြီး ... ပေါင်လေးကလည်း ... ပိုကားလာသည် ... အို ... ထိတယ် ... ထိတယ် ... ရတနာရွှေကြုပ်ကြားလေးထဲက ... အရည်လေးတစ်မျိုး စိမ့်ထွက်လာသည် ... ရတနာဖူးလေးကို ... ပွတ်ရတာ ... ပိုချောလာသည် ... အားမရ ... ကိုင်ရခက်လိုက်တာရှင် ... လက်ထဲမှာ ချော်ချော်သွားတော့ ... အတင်းဖိထားလိုက်တယ်လေ ... အို ... အို ... အို ...

နှုတ်ခမ်းဖျားလေးက ... ကောင်းလွန်းလို့ ငြီးလိုက်မိသည် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မနေနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလိုက်တာ ... ဘယ်လက်က ... ယောင်ယမ်းပြီး ... ကော့တက်နေတဲ့ ရင်သားကို ... ဆုပ်ချေနေသည် ... ပိုဆိုးတာပေါ့ရှင် ... ကျွန်မ အထိအတွေ့မှာ ... သာယာနေမိပါတယ် ... ရင်သားလေးကို ... အကိုင်ခံရတာ တစ်မျိုး ... အောက်က ... ရတနာဖူးလေးကို ... ပွတ်နေတာက တစ်မျိုး ... အို ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ရင်ထဲက ... ကာမဆန္ဒကတော့ ... မီးဟုန်းဟုန်း တောက်နေပါတယ် ... စိတ်ထဲမှာ အားမရတော့ဘူးရှင် ... ပန်းဖူးလေး လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်တာ ... မခံတော့ပဲ ... မနေနိုင်တော့လို့ ... အတင်းပဲ ... ရတနာရွှေကြုပ်က ကော့ကော့ပြီး ... အပွတ်ခံနေတယ် ...

"ဟင့် ... ဟင့် ..."

"ဟာ ... ဟာ ... ဟာ ..."

ကောင်းလိုက်တာရှင် ... လှုပ်ရှားမှုတွေက သွက်လာတော့ ... ခံစားချက်က ပိုပြင်းထန်လာတယ် ... အော်ဒါကြောင့်လည်း ... သူများတွေ ရီးစားထားကြတာကိုး ... ကိုယ့်ဘာသာလုပ်ရင်တောင် ... ဒီလောက်ကောင်းရင် ...အို ... စိတ်ထဲမှာလေ ... တစ်ယောက်ယောက်ကို ... တမ်းတနေသလိုပဲ ... တမ်းတစရာ ချစ်သူမရှိတော့ ခက်တာပဲရှင် ...

"ဟင့် ... ဟင့် ..."

"အို ... ရှီး ..."

လက်ဖျားလေးက ... ရတနာဖူးလေးကို ပွတ်သပ်နေရင်း ... အောက်က ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးထဲကို ... နည်းနည်းဝင်သွားသည် ... ဆစ်ကနဲ စိတ်ထဲက သိလိုက်ပေမယ့် ... မရတော့ ... ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲကို ... လက်ဖျားလေးနဲ့ ... သွင်းလိုက်မိတယ် ဆိုရုံပဲ ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ဟွန့် ... ဖောင်းအိနေတဲ့ ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးရဲ့ ... နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုက ... မနာလိုဘူး ထင်ပါရဲ့ ... အထဲဝင်လာတဲ့ လက်ဖျားလေးကို ... အတင်း ဖမ်းဆုပ်ပစ်ချင်နေတာပဲ ... အို ... မရပါဘူးရှင် ... ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲက ...  အတွင်းသားတွေက ... ရွစိတက်နေတော့ ... လက်ဖျားလေး ဝင်လာတာကို ဝမ်းသာနေရှာတယ် ... ဟင့် ... စိတ်က ဟိုဟိုဒီဒီနဲ့ ... မနက်က အပြေးလေ့ကျင့်တုန်း ... တွေ့တဲ့ ကောင်လေးကို ... မျက်စိထဲ မြင်ယောင်လာသည် ... ဟင့် ... သူပေါ့ ... မနက်တိုင်း ... ကျွန်မ ပြေးရင် ... လမ်းတစ်ဝက်ကနေ စောင့်နေတယ် ... ကျွန်မနောက်ကနေ ... လေးငါးပေ  အကွာက ပြေးတယ် ... ကျွန်မသိတာပေါ့ရှင် ... ကျွန်မရဲ့ ... စွံ့ကားနေတဲ့ ... နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး ... သူ ဘယ်လိုခံစားရမယ်ဆိုတာ ... သိချင်လိုက်တာ ... အားကစားဘောင်းဘီအောက်က ... တင်သားနှစ်လုံးက ... လုံးကျစ်နေတော့ ... သူ့စိတ်ထဲ ... ကျလိကျလိ ဖြစ်နေမလားဟင် ... ဖြစ်မှာပေါ့နော် ... အို ... စိတ်ကူးထဲမှာ ... သူ  အနားရောက်လာပြီး ... ကျွန်မကို ... အတင်းဖက်တယ်ရှင် ... အို ... လက်တွေကလည်း ရဲလိုက်တာ ... ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို ... အတင်းနမ်းတယ် ... အို ... သူ့လက်ညှိုးလေးက ... ကျွန်မရဲ့ ... နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲကို ... ထည့်တယ် ... စိတ်ကူးအတိုင်း ... ကျွန်မ ဘယ်လက်က ... နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ... အို ... ကျွန်မလေ ... ဝင်လာတဲ့ လက်ကလေးကို ... စုပ်လိုက်မိတယ် ... လျှာလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ် ...  အို ... ခက်တော့တာပဲ ... သူက စိတ်မြန်တယ်ရှင့် ... ကျွန်မရဲ့ ရွှေရင်မို့မို့ကို ... အုပ်ကိုင်ပြီး ... ဆုပ်နယ်တော့တယ် ...  အို ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... မာကျစ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက ... သူ့ကြောင့် ကြေမွသွားမှာလားဟင် ...

 "အို ... ရှီး ... ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ... မောင်ရယ်"

ဟင့် ... နှုတ်ခမ်းဖျားက ... ပလီပလာနဲ့ ငိုငြီးလိုက်သည် ... မရှိသေးတဲ့ ... စိတ်ကူးယဉ် ချစ်သူကို ... ညုလိုက်မိပါတယ် ... အို ... ဟင့် ... ဟင့် ... သူက ... ရွှေရင်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ...  လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... ကျွန်မရဲ့ ... ပန်းနုရောင် ... နို့သီးဖျားလေးကို ... ဖိပြီး ... ချေပစ်လိုက်တယ် ...

"ဟာ ... ဟင့် ... အို ... မောင်ရယ်"

"အို ... ဟင့် ... ဖြေးဖြေး ..."

ဟင့် ... ကျွန်မကို ... ရူးတယ်လို့ပဲ ဆိုဆို ... ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပွတ်ပြီး ... အော်ချင်ရာလျှောက်အော်နေတော့ ... ခက်ပါတယ်ရှင် ... စိတ်က မထိန်းနိုင်တော့ ... ရွှေရင်ကို ...  ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ပြီး ... ချေလိုက်မိတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... လူကို ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာပါပဲ ... ပန်းနုရောင်နို့သီးဖျားလေးက ... ရမက်ကြောင့် ထောင်မတ်နေတော့ ... ပွတ်ရတာ ပိုအဆင်ပြေသည် ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ လက်မ ... ပွတ်ချေလိုက်တော့ ... ရွှေရင်က ... ကော့ကော့တက်လာသည် ... ကျွန်မသိပါတယ် ... ကျွန်မရဲ့ ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးထဲက ... ချစ်ရည်ကြည်တွေ ... ရွှဲရွှဲစိုနေပြီဆိုတာ ... ရတနာဖူးလေးကို ... လက်လေးနဲ့ ပွတ်လိုက်တိုင်း ... အောက်က ဖင်ကြီးက မနေနိုင်တော့ဘူးရှင် ... ရွှေကြုပ်လေးထဲက ရွစိတက်အောင် ... ယားနေတာမို့ ... ပြေလိုပြေညား ... ဖင်ကြီးကို ... ဝေ့ဝိုက်ပြီး ... ကော့တင်ပေးလိုက်မိပါတယ်ရှင် ...

ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးက ... ဖောင်းကားပြီး ... ရဲရဲနီနေတာပါပဲ ... ရမက်ကြောင့် ... ကျွန်မရဲ့ မျက်နှာလေးကလည်း နီရဲနေတာပါပဲရှင် ... ပန်းဖူးလေးကို ဆော့ကစားရင်း ... ရွှေရင်က ... တသိမ့်သိမ့် ဖြစ်လို့လာပါတယ် ...

"မောင်ရယ် ... ဟင့် ... အ ... အ"

ကျွန်မ ... စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ... ပန်းရောင်လျှိုမြှောင်လေးထဲ ... လက်လေးသွင်းလိုက်မိပါတယ်ရှင် ... ရင်ထဲမှာ ... ဒိန်းတလိန်းနတ်ဖမ်းပြီး ... ငိုချင်သလိုလို ... ရီချင်သလိုလို နဲ့ ... ခံစားချက်ကတော့ ... ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ ... ပန်းနှစ်မွှာက ... အတင်းဆုပ်ထားတော့ ... အဝင်ရ အထွက်ရ ခက်လိုက်တာရှင် ... ဒါပေမယ့် ... အားလေးစိုက်ပြီး ... ထိုးထည့်လိုက်တယ် ... အရမ်းတော့ မထည့်ရဲဘူးရှင် ... အတွင်းသားလေးတွေက နုတယ်မှတ်လား ... မတော်လို့ ... လက်သည်းနဲ့ ... ခြစ်မိပြီး ... အနာဖြစ်သွားရင် ...  ခက်ရချည်ရဲ့ ... ဟင့် ... လက်လေးအထဲနည်းနည်းဝင်သွားရင် ... ရွှေကြုပ်လေးက ... လေးငါးခါ ... ဆက်တိုက် ညှစ်လိုက်တာ ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ဟင့် ... ကျွန်မတို့ လက်ကလေးနဲ့တောင် ... ဒီလောက်ကောင်းနေရင် ... ဟိုမောင်လေးရဲ့ ... ဟာနဲ့ဆို ... အို ... ရှက်လိုက်တာရှင် ... သူ့ဟာလေးနဲ့ ... ကျွန်မ ... ရွှေကြုပ်လေးထဲ ... အထည့်ခံလိုက်ရင် ... အို ... ကျွန်မ ခံနိုင်ပါမလားရှင် ... တွေးနေတုန်းပဲရှိသေး ... တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တင်းလာပြီး ... နှုတ်ခမ်းက တဇတ်ဇတ်တုန်လာပါတယ် ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ထားပေမယ့် မရပါဘူး ...  တစ်ကိုယ်လုံးက ... အားတွေက ... ရွှေကြုပ်လေးထဲမှာ စုပြီး ... အထဲဝင်နေတဲ့ လက်လေးကို ... အတင်းဆုံး ဖမ်းဆုပ်ပစ်လိုက်ပါတယ် ... ဟင့် ... ဟင့် ... အို ... ကောင်းလိုက်တာ ... ကောင်းလိုက်တာ ... ဟင့် ... အတွေးလေးတွေထဲမှာ ... ဟိုးအမြင့်ကြီးနေ ပြုတ်ကျသလို ... ရင်ထဲမှာ အေးကနဲ ... သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... ရွှေကြုပ်လေးထဲမှာ ... တဇတ်ဇတ်နဲ့ ... ညှစ်ရင်း ... ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို ... ပြွတ်ကနဲ ... ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်မိပါတယ်ရှင် ...

ကာမအရသာကြောင့် ... ကျွန်မ ရင်တွေ ဖုတ်လိုက် ဖုတ်လိုက် နဲ့ ... မိန်းမောနေပြီး ... သောင်ပြင်မှာ လှိုင်းလေးပုတ်သလိုလို ... တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ... လောကရဲ့အရသာသစ်ကို ... ခံစားနေပါတယ် ... လူဆိုတာ ခက်သားလားရှင် ... မိန်းကလေးတစ်ယောက် အရွယ်ရောက်လာရင် ... အိန္ဒြေရှိရှိ နေရ ... ပြောရ ... ဆိုတော့ ... စိတ်တွေက ထိန်းချုပ်ထားရပါတယ် ... ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အခန်းထဲမှာ ... လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်ထဲ ရှိနေတော့ ... ဒီစိတ်မျိုး ဖြစ်မိတာ မဆန်းပါဘူးရှင် ... အလိုဆန္ဒတွေ ... ထကြွသောင်းကျန်းရင် ... အိန္ဒြေရှိရှိ မနေနိုင်တော့ပါဘူးရှင် ... ဆန္ဒရဲ့ သွေးဆောင်ရာကို ... လိုက်ပါသွားရင်း ... မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ကုန်တတ်ပါတယ် ... ဒါ့ကြောင့်လည်း ... ဒေါ်လေးမေက ... ကျွန်မကို ... ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ အနေနီးနီး မနေဖို့ ... ဆုံးမဖူးပါတယ် ... ဟင်း ... ခက်ပါတယ်ရှင် ... ကာမအရသာဆိုတာက ... မကြုံဘူးခင်ကတော့ ... ကြောက်မိတာပေါ့ ... အခုတော့ ... အရသာသိသွားတော့ ... ခံစားချင်တယ်လေ ... ထပ်ထပ်ပြီးလည်း မြည်းကြည့်ချင်ပါတယ်ရှင် ... ကျွန်မ ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... လူးလွန့်နေတုန်း ... တံခါးခေါက်သံကြားတော့ ... ဝုန်းကနဲ ထရပ်လိုက်မိပါတယ် ... နည်းနည်းတော့ လန့်သွားရှင့် ... ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ  အဝတ်မရှိပဲ ... မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ... ကိုယ်ဗလာနဲ့ ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... တစ်ယောက်တည်း ... သောင်းကျန်းလို့  ... ချစ်ရည်ကြည်လေးတွေကလည်း ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... အိုင်ထွန်းနေပါတယ် ... ဟယ် ... ဒုက္ခပါပဲ ... အန်တီမေများ တွေ့သွားရင် ... အဆူခံရတော့မယ် ... အိမ်မှာက ... အန်တီမေနဲ့ ကျွန်မနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းနေတော့ ... တံခါးခေါက်တာ ... အန်တီမေပဲ ... သေချာတယ် ...

"သမီးရေ ... တံခါးဖွင့်ပါအုံး"

"ဟုတ် ... ဒေါ်လေးမေ ...  လာပြီ ... လာပြီ ..."

ကျွန်မ ... ထမီကို မြန်မြန် စွတ်ပြီး ... ရင်လျားလိုက်ပါတယ် ... ဝတ်ရည်တွေ ... ပေပွနေတဲ့ မွေ့ယာကို ... စောင်လေးနဲ့ ဖုံးထားပြီး ... တံခါး အမြန်ဖွင့်လိုက်ပါတယ် ...

"သမီးနေမကောင်းဘူးလားဟင် ... မျက်နှာလေးတွေက နီလို့"

"ကောင်းပါတယ် ... ဒေါ်လေးမေရဲ့ ... ချွေးထွက်တာများလို့ ... ထင်ပါတယ်"

"အခန်းထဲမှာလည်း ... ဘာနံ့လဲဟင်"

ဒေါ်လေးမေ ... ရှုံ့ချည်ပွချည် ... လုပ်ပြီး ... ကျွန်မကို ... စိုက်ကြည့်နေပါတယ် ... ဒေါ်လေးမေရဲ့ မသင်္ကာတဲ့ မျက်လုံးအကြည့်ကြောင့် ... ကျွန်မ ရင်တွေ နည်းနည်းတော့ တုန်သွားပါတယ် ... ကျွန်မတစ်ယောက်ထဲ ... ပလူးပလဲနေတာများ ... လူမိသွားရင် ... ရှက်လို့ သေမှာပဲ ...

"ဘာနံ့မှ မရှိပါဘူး ... ဒေါ်လေးမေရဲ့"

"သမီး ... ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဟင်"

"ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာရှင့်"

"မဟုတ်သေးဘူး ထင်တယ်နော်"

ဒေါ်လေးမေ အပြောကြောင့် ... ကျွန်မမျက်နှာ ကွပ်ကနဲ ပျက်သွားပါတယ် ... ချက်ခြင်း ... မျက်နှာကို ပြန်ပြင်လိုက်ပေမယ့် ... ဒေါ်လေးမေ ရိပ်မိသွားပါတယ် ... ဒေါ်လေးမေ ... မွေ့ယာပေါ်က ... စောင်ကို ... ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်သည် ...

"အို"

ကျွန်မ ... မျက်နှာတွေ ဘယ်နားထားရမှန်းမသိအောင် ... ထူပူသွားတာပါပဲရှင် ... ပလူးပလဲနေမိတာ ... လူမိသွားတေ့ ... ရှက်လိုက်တာရှင် ... ရှက်လိုက်တာ ... ကျွန်မရဲ့ ချစ်ဝတ်ရည်တွေကို ... လက်ညှိုးထိုးပြနေတဲ့ ... ဒေါ်လေးမေကို ... အရမ်းကြောက်မိသွားပါတယ်ရှင် ...

"ဒါတွေက ... ဘာတွေလဲ"

ဒေါ်လေးမေ ... လေသံမာမာနဲ့ မေးလိုက်တာနဲ့ ... ကျွန်မ ... ကျွန်မလေ ... ရှက်လွန်းလို့ ... မျက်နှာကို လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ... ငိုချလိုက်မိပါတယ် ... ကျွန်မမှာ ... ဖြေဖို့  အားမရှိတော့ပါဘူး ... ရှက်လွန်းလို့ ... မျက်ရည်တွေက ... ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာပါတယ် ... ဒူးကလည်း မခိုင်တော့ ... ခုတင်ဘေးမှာ ... ထိုင်ချလိုက်ပြီး ... ဒူးနှစ်လုံးကြားမှာ ... မျက်နှာဝှက်ပြီး ... ဟီးကနဲ ငိုချလိုက်ပါတယ်ရှင် ...

"အို ... ကလေးရယ် ... မငိုရဘူးလေ ... ဒေါ်လေးမေက ... သမီးကို ဆူပူချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး ... တိတ် ... တိတ် ... မငိုရဘူးနော် ... ဒါ အရွယ်ရောက်တဲ့ သူတိုင်း ... ကြုံရလေ့ရှိတဲ့ လူ့သဘာဝပဲ ... "

ကျွန်မ ... ခုတင်ဘေးမှာ ... ဒူးလေးထောင်ပြီး ... တသိမ့်သိမ့်ငိုနေမိပါတယ် ... နည်းနည်းတော့ ... အံ့သြသွားပါတယ် ...

ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးကို ... အုပ်ကိုင်ပြီး ...

"ဒီဆီးခုံမို့မို့လေးကို Mons Vernoris လို့ခေါ်တယ် ... သမီး"

"ဟင့် ... ဒေါ်လေးမေကလည်း ..."

ဒေါ်လေးမေ ... ကျွန်မရဲ့ ဆီးခုံ မိုမို့လေးကို ... အုပ်ကိုင်လိုက်တာနဲ့ ... စိတ်ထဲမှာ ... မရိုးမရွဖြစ်သွားပါတယ် ... ဒေါ်လေးမေ ကျွန်မရဲ့ ... ရတာနာရွှေကြုပ်လေးကို ... လက်လေးနဲ့ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ...

"အို ... အမေ့"

ရတနာရွှေကြုပ်ဝက ... နှုတ်ခမ်းထူထူးလေးကို ... ညွှန်ပြရင်း ...

"ဒါလေးက ... မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းကြီး ... သူ့ကို Labia Majora လို့ ခေါ်တယ်"

ပန်းလေးရဲ့ အတွင်းက ပွင့်ဖတ်နုနုလေးကို ... လက်ဖျားလေးနဲ့ ဖိထားရင်း ...

"ဟောဒါက ... မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းလေး ... သူလေးကို Labia Minora လို့ခေါ်တယ်"

"အို ... ဟင့် ... ဟင့် ... ဒေါ်လေးနော်"

"ဒီလှိုဏ်ခေါင်းလေးက ... Vaginal Canal ... သမီးရဲ့ ပန်းလေးထဲကို ... ယောကျ်ားလေးတွေက ... သူတို့အင်္ဂါကို ထိုးထည့်ပြီး ... လိင်ဆက်ဆံကြမှာ"

အန်တီလေး ... ကျွန်မရွှေကြုပ်လေးကို ပိုပြီး ဖြဲလိုက်တော့ ... ကျွန်မမှာ ... နေရထိုင်ရ  ခက်လိုက်တာရှင် ... ပြီးတော့ ... ပြီးတော့ ... တစ်တစ်ခွခွနဲ့ ဒီလိုစကားတွေ ပြောသေးတယ် ...  နားလည်းရှက် ... ရင်လည်းတုန် ... ဒါပေမယ့် ... ဒေါ်လေးပြောသမျှ ... ဆက်တော့ နားထောင်ချင်ပါတယ် ...

"ဟောဒီ ... အမြှေးပါးလေးက Hymen ... သမီးရဲ့ အပျိုစင် အမှတ်အသားပေါ့"

"အို ... ဒေါ်လေး ... မထည့်နဲ့နော် ... အို ... မလုပ်ပါနဲ့ ... ဒေါ်လေးရယ် ... ဟာ .... ဟင့်"

ဒေါ်လေး လက်က ... ကျွန်မရဲ့ လှိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ တိုးဝင်လာတော့ ... ဟင့် ... ကျွန်မလေ ... ကျွန်မ ... စိတ်ထဲမှာ ... တစ်မျိုးကြီးရှင် ... ခုနက ... ရတနာဖူးလေးကို ... ပွတ်ပေးတဲ့ အရသာနဲ့ မတူဘူး ... ကျွန်မ ရွှေကြုပ်လေးက ... ကြောက်လို့နဲ့ တူပါရဲ့ ... အထဲဝင်လာတဲ့ ဒေါ်လေးလက်ကို ... အတင်းဖမ်းညှစ်ထားပါတယ် ... ကျွန်မလည်း ယောင်ယမ်းပြီး ... ဒေါ်လေးလက်ကို ... အတင်းဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ် ...

"ကြောက်တယ်မှတ်လား ... သမီး"

"ကြောက်တာပေါ့ ... ဒေါ်လေးရဲ့ ... သမီး အပျိုရည်ပျက်သွားမှဖြင့်"

"သမီးက ... ဘာလို့ အပျိုစင်ဘဝကို ... တန်ဖိုးထားရတာလဲ"

"ရှင်"

ကျွန်မ ... ကြောင်သွားတယ် ... ကျွန်မက ... မြန်မာမိန်းကလေး ... ကျွန်မ ရာသီစလာလို့ ... အရွယ်ရောက်ကတည်းက ... ပိပိပြားပြားနေဖို့ ... အပျိုစင်ဘဝကို ထိန်းသိမ်းဖို့ ... ကြပ်ကြပ်မတ်မတ် သွန်သင်ဆုံးမ ခဲ့တဲ့ ... ဒေါ်လေး ... အခု သူ့မေးခွန်းကြောင့် ... ကျွန်မ စဉ်းစားရတော့မယ် ... ကျွန်မက အပျိုစင်ဘဝလေးကို ... ဘာလို့ ဂရုတစိုက် ... ထိန်းသိမ်းရမှာလဲ ...

"ဒေါ်လေးမေပဲ ... သွန်သင်ထားတယ်လေ ... မိန်းကလေးဆိုတာ ... အပျိုစင်ဘဝမှာ တန်ဖိုးအရှိဆုံးတဲ့ ... ထိန်းသိမ်းရမယ် ... လျှို့ဝှက်ရမယ် ... ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ပလူးပလဲမနေရဘူး ... အပျိုရည်ပျက်ရင် ... တန်ဖိုးမရှိတော့ဘူးဆို ..."

"မှန်တာပေါ့ ... သမီးရယ် ... မှန်တာပေါ့ ... သမီးအခု ... အတွေ့ရဲ့ အရသာကို သိသွားပြီ ... တစ်ယောက်ထဲ ဖြေသိမ့်ရတာ ... အားမရလို့ ... သိပ်မကြာခင် ... သမီး ... ချစ်သူရီးစားထားတော့မယ် ... သမီး ထားမယ့်ချစ်သူက ... အမျိုးကောင်းသား ဆိုရင်တော့ ... ကောင်းတာပေါ့ ... အုတ်ကြားမြက်ပေါက် ... သိုက်သမား ... ဆေးသမားဆို ... သွားပြီ ... သမီးဘဝ သွားပြီ ... မှတ်ထား သမီး ... အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်တာ ... လမ်းပေါ်မှာအိပ် ... လမ်းပေါ်မှာ စားတဲ့ ... သတ္တဝါတွေ အတွက်မှန်တယ် ... အတွေ့ရဲ့ အရသာကို ... ငမ်းငမ်းတက် ... ဖြစ်နေရအောင် ... သမီးက ... လူလား ... ခွေးလား ..."

ဒေါ်လေးမေရဲ့ ... ပက်ပက်စက်စက် ... မေးခွန်းတွေက ... ကျွန်မရင်ကို ... ပိုပြီး ... ဝမ်းနည်းစေပါတယ် ... ငါမှားသွားပြီ ... အတွေ့ရဲ့ နောက်ကို ... ဘာလို့ ငါလိုက်မိခဲ့တာလဲ ...

"သမီးက ... လူပါ ... ဒေါ်လေး ... ဟင့် ... သမီး ... မသိလို့ လုပ်မိတာပါ ... နောက်ကို မလုပ်တော့ပါဘူး ...  အီး ... ဟီး ... ဟီး"

"သမီးရဲ့ ... အခု  အပျိုစင်ဘဝလေး ... သမီး ဘယ်လို ခံစားရမလဲ"

"ဟင့် ... ဝမ်းနည်းမှာပေါ့ ... ဒေါ်လေးရယ် ... ဝမ်းနည်းမှာပေါ့"

"သမီးရဲ့ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ... လူယုတ်မာတစ်ယောက်က ... အတင်းရယူမယ်ဆို ... သမီးဘာလုပ်မလဲ"

ဒိန်းကနဲ ... ကျွန်မရင်တွေ ... တုန်သွားသည် ... အပျိုလေးဖြစ်တဲ့ ကျွန်မ ... တစ်သက်လုံး ... ဖြူဖြူစင်စင်နေလာခဲ့တော့ ... အခုလိုမျိုး ဒေါ်လေးအမေး ... တစ်ခါမှ မစဉ်းစားဖူးတဲ့ အခြေအနေမျိုးတွေပါ ...

"သမီး ... သူ့ကို သတ်ပစ်မယ်"

"ဘာလို့ ... သတ်ပစ်မှာလဲ"

"မတရားတဲ့ ကိစ္စမို့ ... မုန်းတယ်"

"သေချာလား ... တကယ်သတ်ပစ်မှာလား"

"သေချာတယ် ... ဒေါ်လေး ... သေချာတယ် ... သမီး ရအောင်ကို သတ်ပစ်မှာ"

"အခု ... သမီးကို ... ဒေါ်လေးမေ ... လက်နဲ့ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်ရင် ... ဘာဖြစ်သွားမလဲ"

ကျွန်မ ... တုန်တက်သွားသည် ... ဒေါ်လေးမေ ... လက်နဲ့ ... ထိုးထည့်လိုက်ရင် ... ကျွန်မရဲ့ ... ကျွန်မရဲ့ ... အမြှေးပါး ပျက်စီးသွားမှာပေါ့ ... ဒါဆို ... သွားပြီပေါ့ ... အပျိုစင်ဘဝလေး ပျက်သွားမှာပေါ့ ...

"ဟင့် ... ဒေါ်လေးနော် ... လျှောက်မလုပ်နဲ့နော် ... သမီး ... ကြောက်တယ်"

"နင့်အမေ အဖေ ဘယ်လို သေရလဲ ... သိလား"

"ရှင်"

ကျွန်မ ... ငယ်ငယ်လေးထဲက ... ဖေဖေ မေမေ ... မရှိပါဘူး ... ဒေါ်လေးမေက ... ကျွန်မကို ... ကျွေးမွေးပြုစုလာတာပါ ... ဒေါ်လေးမေပြောတော့ ... ကျွန်မ မေမေက ... ကျွန်မကို ... မွေးမွေးပြီးချင်း ... မီးတွင်းမှာ ... ဆုံးသွားတယ် ... ဖေဖေက ... ကားမှောက်ပြီး ဆုံးတယ် ... အဲဒါတွေက ...  အမှန်တရားမဟုတ်ဘူးပေါ့ ...

"သမီးကို ... မွေးပြီးတော့ ... မေမေ ဆုံးတယ် ... ဖေဖေက ကားမှောက်ပြီး ဆုံးတယ်ဆို ..."

"မဟုတ်ဘူး ... လုံးဝ မဟုတ်ဘူး"

ဒေါ်လေးမေရဲ့ ... အော်သံက ... အခန်းထဲမှာ ဟိန်းထွက်လာသည် ...

"အဲဒီနေ့က ... ဆောင်းတွင်း ...ချမ်းလိုက်တာလည်း ခိုက်ခိုက်တုန်ပဲ ... အောင်ပန်းက လိမ္မော်ခြံထဲမှာ ... နင့်အမေက ... နင့်ကို ချိုချိုတိုက်နေတယ် ... ငါက မီးဖို ဖိုပေးပြီး ... နင့်တို့သားအမိ မအေးအောင် ... လုပ်ပေးနေတာ ... အဲဒီအချိန်မှာ ... အဲဒီအချိန်မှာ ..."

ပြောနေရင်း ... ဒေါ်လေးမေ ... အံတွေကြိတ်လာသည် ... မျက်နှာကြီးက နီလာသည် ... ကျွန်မ ... တော်တော်လေးလန့်သွားသည် ... ငေါက်ကနဲ ထထိုင်လိုက်ပြီး ... ဒေါ်လေးမေကို ကြည့်ရင်း ...

"ဘာဖြစ်လဲ ... ဒေါ်လေး ... ပြောပါအုံး ... သမီးရင်တွေတုန်လိုက်တာ"

"ငါတို့ ... အိမ်ထဲကို ... ဓါးပြ သုံးယောက် ရောက်လာတယ် ..."

"ရှင်"

"သူတို့ကို ... ဒေါ်လေးသိလား"

"မသိဘူး ... မျက်နှာကို ... ပဝါတွေ စည်းထားတယ် ..."

"ပြီးတော့ ... ပြီးတော့ ... အတွင်းပစ္စည်းတွေ ထုတ်ခိုင်းတယ် ... ငါလည်း ... ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ် ... အသက်ကို ရန်မရှာနဲ့ ... ပစ္စည်းယူသွားလို့ ... "

"ဖေဖေတို့က ဘယ်သွားနေလဲ"

"နင့်အဖေက ... တောင်ကြီးတက်သွားတယ် ... ပစ္စည်းတက်ဝယ်တာ"

"အင်း ... နောက်တော့ရော ..."

"နောက်တော့ ... နောက်တော့ ... ဒင်းတို့ထဲက ... တစ်ယောက်က ငါ့ကို ... ချုပ်ပြီး ... နောက်တစ်ယောက်က ... အတင်းကြံတော့တာပဲ ... ဘယ်လိုမှ တောင်းပန်လို့လဲမရပါဘူး ... တောက်"

"ဟင် ... ဖြစ်ရလေ ... ဒေါ်လေးရယ် ..."

ကျွန်မ ... ဒေါ်လေးကို ... အရမ်းသနားသွားသည် ... တောက် ... ယုတ်မာလိုက်ကြတာ ... လူ့တိရစ္ဆာန်တွေ ...

"နောက်တော့ရော ..."

"ငါ့ကိုလေ ... တစ်ယောက်ပြီး ... တစ်ယောက် ... မုဒိန်းကျင့်ကြတယ် ... အတင်းရုန်းတော့လည်း ... ပါးရိုက်ခံရတယ် ... ဒင်းတို့က ... ငါ့ကို ... လုပ်တာ ... အားရတော့ ... နင့်အမေကိုပါ ... ဆက်လုပ်တယ်"

"ရှင်"

ကျွန်မ ခေါင်းထဲကို ... မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ ... ထိတ်လန့်ခြင်း ... ခြောက်ခြားခြင်း ... ယူကြုံးမရဖြစ်ခြင်း ... ဒေါသထွက်ခြင်းတွေကြောင့် ... ကျွန်မလည်း အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး ... ဒေါ်လေး ပြောတာကို ... ဆက်နားထောင်နေမိသည် ...

"အရမ်းယုတ်ကန်းတဲ့ ... လူယုတ်မာတွေ ... နင့်အမေက ... သွေးနုသားနုနဲ့ ... ဝိုင်းလုပ်တာခံရတော့ ... ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ... သူတို့ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာ ... နင့်အမေက ... သွေးအလူးလူးနဲ့ အသက်မရှိတော့ဘူး ..."

"ယုတ်မာလိုက်တာ .. ယုတ်မာလိုက်တာ"

"တောက် ... ငါ ... ငါလေ ... အဲဒီလို အဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် ... ငါ့ကိုယ်ငါ သတ်သေမလို့ပါပဲ ... မွေးကင်းစ နင်က ... နို့ဆာလို့ ... ငိုနေတော့ ... နင့်ကို ... ငဲ့ပြီး ... ငါ သတ်မသေခဲ့တာ ... ကံဆိုးမသွားရာ ... မိုးလိုက်ရွာဆိုသလိုပဲ ... နင့်အဖေ ... ငါ့အစ်ကိုက ... ကားမှောက်တယ် ... သူလည်း အဲဒီနေရာမှာ ပွဲချင်းပြီးပဲ"

"ရှင်"

ရက်စက်လိုက်တာ ... ဘယ်လိုကံကြမ္မာများလဲ ... ကျွန်မဟာ ... ကံမကောင်းခြင်းတွေ သယ်ဆောင်လာတဲ့ ... သမီးတစ်ယောက်လား ... ဒီလိုမျိုး ... အဖေနဲ့ အမေ အသေဆိုးနဲ့ သေရအောင် လုပ်တာ ... ဘယ်သူလဲ ...

"သိပြီးလား ... နင့်အမေ ဘယ်လို ... သေရလဲဆိုတာ ... သိပြီလား"

ဒေါ်လေးမေ ... နာနာကြည်းကြည်း အော်ဟစ်ပြီး ပြောဆိုသံက ... ကျွန်မ ရင်ကို ... ကွဲစေလောက်ပါတယ် ... တူအရီးနှစ်ယောက် ... မျက်နှာမှာ မျက်ရည်တွေက အပြည့် ... ဒေါ်လေး ... ပြောရင်း ... တစ်ချက်ရှိုက်ပြီး ...

"မှတ်ထား ... နင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲအောင်မှတ်ထား ...  နင့်ရဲ့ မိဘတွေ အတွက် ... ဘယ်လို လက်စားချေမှာလဲ ... ပြောစမ်း ... "

"တွေ့အောင် ရှာပြီး ... ရအောင်သတ်မယ် ... "

ကျွန်မ ... အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး ... ဒေါ်လေးကို ... စေ့စေ့ကြည့်ပြီး ... ပြောလိုက်သည် ... ဟုတ်တယ် ... မခံနိုင်ဘူး ... ငါ့မိဘတွေကို ... ရက်ရက်စက်စက်သတ်သွားတဲ့ ... ဒင်းတို့ကို ... ငါရှာရမယ် ...  သတ်မယ် ... သတ်မယ် ... မတွေ့တွေ့အောင်ရှာပြီး ... တစစီလုပ်ပစ်လိုက်မယ် ... ကျွန်မရင်မှာ ... အမုန်းတရားတွေကြောင့် ... မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေပါတယ် ...

"ဒေါ်လေး ... သူတို့ကို ... မှတ်မိလား"

"မမှတ်မိဘူး ... ဒါပေမယ့် ... သေချာတာက ... သူတို့လက်မောင်းက ... ဆေးမှင်ကြောင် ကိုတော့မှတ်မိတယ် ..."

"ဘယ်လိုပုံစံလဲဟင်"

"မြွေ ... တြိဂံထဲမှာ မြွေပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ပုံ"

"တောက်"

"သူတို့ကိုကော ... ရှာတွေ့လား"

"အင်း ... သူတို့က ပိုင်ပြီဆိုပြီး ... ရန်ကုန်မှာ လာပြီး ဇာတ်မြုပ်နေနေတာ ... ဟင်း ဟင်း ... ကမ္ဘာပျက်သွားရင်တောင် ... ဘယ်တော့မှ မမေ့ဘူး ... တစ်ယောက်က သေသွားပြီ ... တစ်ယောက်ကို ... ငါမနေ့က ... သွေးကြွေးဆပ်လိုက်တယ် ... ဒီမှာကြည့်"

လှည်းတန်းဈေး အမှိုက်ပုံးထဲမှ လူသေ အလောင်း

ယမန်နေ့ ည ၉ နာရီခန့်တွင် ... စည်ပင်သာယာ ဝန်ထမ်းများမှ ... လှည်းတန်းဈေးအတွင်းရှိ  အမှိုက်ပုံးများကို သိမ်းဆည်းစဉ် ... ပလပ်စတစ်အိတ်တစ်လုံးကို ... မသင်္ကာ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ...  အိတ်အတွင်း ... လက်တစ်ဖက် ... ယောကျ်ားအင်္ဂါ တစ်ခု ... မျက်လုံးတစ်လုံးကို တွေ့ရှိရဖြင့် ... ကမာရွတ်ရဲစခန်းမှ မှုခင်း အမှတ် ( ) ဖြင့် ... အမှုဖွင့် စစ်ဆေးလျက် ရှိပါသည် ...

ဒီသတင်းလား ... ဂျာနယ်ရှေ့မျက်နှာဖုံးတွင် ... စာလုံးမည်းကြီးဖြင့် ... ဖော်ပြရလောက်အောင် ... ရန်ကုန်ကလူတွေ ... အုတ်ကျော်သောင်းနင်း ... အထိတ်တလန့် ဖြစ်နေကြတာ ... ကျွန်မလည်း ကြားမိပါတယ် ... တစ်ချို့ကလည်း ... ရန်ငြိုးကြောင့် ဖြစ်မယ် ... တစ်ချို့ကလည်း ... ရန်ဖြစ်လို့ ... အကုန်လုံးက သို့လောသို့လောနဲ့ ... အမျိုးမျိုးဝေဖန်နေကြပါတယ် ... ကျွန်မတောင် ... တွေးလိုက်မိသေးသည် ... ဒါ ... လူသတ်မှုလို့ ... ရက်ရက်စက်စက် ... လက်တုံ့ပြန်ထားတဲ့လူသတ်မှုလို့ ... အခု ... ဒါဆို ... တရားခံက ... ဒေါ်လေးမေပေါ့ ...

 လက်တုံ့ပြန်လိုက်တာ ... ဒေါ်လေးမေပေါ့ ...

ကောင်းတယ် ... သိပ်ကောင်းတယ် ... သွေးကြွေးဆိုတာ ... ဒီလိုမျိုးဆပ်ရတယ် ...  မှတ်ထား ... ဒေါ်လေးမေရဲ့ ... လက်တုံ့ပြန်ပုံကို ... ကျွန်မ အားရကျေနပ်မိပါတယ်ရှင် ... မေမေတို့ကို ... မတရားလုပ်ခဲ့တဲ့ လူယုတ်မာတွေကို ... ဒီလိုမျိုး လက်စားချေခွင့်ရတာ ... သိပ်ကျေနပ်ဖို့ကောင်းတယ် ... သုံးယောက်မှာ ... နှစ်ယောက်ကသေသွားပြီ ... တစ်ယောက်က ... ကျန်သေးတယ် ... ဒင်းဘယ်မှာလဲ ... ဒင်းဘယ်မှာလဲ ...

"ဒေါ်လေး ... ကျန်တဲ့တစ်ယောက်ကိုရော ... တွေ့ပြီလား"

"သိတယ်ပေါ့ ... ဒီလူယုတ်မာကို ... အခုဆို ... ဒင်း ... သွေးလေခြောက်ခြားနေလောက်ပြီ ... ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ ... သက်တော်စောင့်တွေ ဘာတွေ ငှားထားတယ် ... သမီး ... ဒင်းကို လက်စားချေဖို့ ... သမီးရဲ့  အကူအညီလိုအပ်တယ် ..."

"ဘယ်သူလဲဟင် ...  ဘယ်သူလဲ ... သမီး အခု သွားသတ်မယ် ... မိလို့ကတော့ ... အရေခွံတစ်မျှင်ခြင်း ခွာပစ်မယ် ... အကြောတစ်ချောင်းခြင်း ဆွဲထုတ်ပစ်မယ် ... တောက်"

"စိတ်မလောနဲ့ သမီး ... စိတ်မလောနဲ့ ... အဲဒီလူယုတ်မာက ... ခေါင်းဆောင် ... ဒင်းကို သွေးအေးအေးနဲ့ ... သတ်ရမယ် ... အရမ်းစွတ်လုပ်ရင် ... သမီးပဲ အထိနာလိမ့်မယ် ..."

"ဒေါ်လေးပြော ... သမီးဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ... သမီး ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ရမလဲ ... ဘယ်နေရာသွားရမလဲ"

ကျွန်မ ... အသွေးအသားထဲက ... လူသတ်ချင်စိတ်တွေ ... တားမနိုင် စီးမရ ဖြစ်လာပါတယ် ... ဒေါသကြောင့် ... တကိုယ်လုံး ... ဇက်ဇက်တုန်ပြီး ... လက်သီးကို ... ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိပါတယ်ရှင် ...

"သမီး ... လက်စားချေရမယ့် လူက ... ဒီလူပဲ ... သမီးအမေကို သတ်ခဲ့တဲ့ ... လူယုတ်မာက ဒီလူပဲ ... ရော့"

ကျွန်မရှေ့ကို ... ဓါတ်ပုံတစ်ပုံ ... ပစ်ချလိုက်သည် ... ကျွန်မ ကြည့်လိုက်သည် ... ဓါတ်ပုံထဲက လူက ... အသက် ၅၀ ဝန်းကျင် ... မျက်ခုံးမျက်လုံးကောင်းကောင်း ... ယောက်ျားပီသမည့်ပုံ ... အထူးခြားဆုံးက ... သူ့မျက်လုံး ... စူးစူးရှရှနဲ့ ... လူတစ်ယောက်ရဲ့ ... ရင်ထဲကို ဖောက်သွားမည့် အကြည့် ... သူ့နာမည်က ... ဦးသက်အောင် ...

ဦးသက်အောင် ... မြန်မာပြည်ရဲ့ ဟိုတယ်လုပ်ငန်း ၁၀% ကို ... ပိုင်ဆိုင်ထားသော ... စူပါသူဌေးကြီး ... အိမ်ခြံမြေလုပ်ငန်းတွင် ... နံပါတ် ၁ ဖြစ်နေသော ... AK ဆောက်လုပ်ရေး ... ဒါတွေအားလုံးကို ... သူပိုင်သည် ... အချိန်တိုအတွင်း ... လျှမ်းလျှမ်းတောက် ဖြစ်လာအောင် ... စီးပွားရေးအကွက်မြင်သည် ... ဂျာနယ်တွေမှာ ... သူ့အကြောင်း သူ့အမြင်တွေကို ... တခမ်းတနားဖော်ပြရလောင် ... ကြီးကျယ်သည် ... ဘာမှမရှိသော ဘဝမှ ... အောင်မြင်သော လုပ်ငန်းရှင်ကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်အောင် ... ကြိုးစားခဲ့ပုံတွေ ... ဘိုးဘွားရိပ်သာ ... မိဘမဲ့ကလေးကျောင်း ... စသည်တို့ကို ... ရက်ရက်ရောရော လှူဒါန်းနေပုံ ... ဒါတွေက ... ဂျာနယ်တွေမှာ ခဏခဏပါသည် ...

လူတွေ အမြင်မှာ ... ဒင်းက ... သူတော်ကောင်းကြီးပေါ့ ... အလုပ်အရမ်းလုပ်တဲ့ ... သူဌေးကြီးပေါ့ ... ဟင်း ဟင်း ... ကျွန်မ ... သူ့ကိုယ်ရေးရာဇဝင်ကို ဆက်ဖတ်လိုက်သည် ...

အမည် - ဦးသက်အောင်

အသက် - ၄၅ နှစ်

မွေးနေ့ - ၃၀ ဒီဇင်ဘာ

အရပ် - ၆ ပေ

ကိုယ်အလေးချိန် - ၁၈၀ ပေါင်

သွေးအမျိုးအစား - အေ

အိမ်ထောင် - မရှိ (ဇနီး ကွယ်လွန်)

သားသမီး - သား တစ်ယောက်ရှိ (သက်နိုင် - အသက် ၂၅ နှစ်ဝန်းကျင် ... မုဒိန်းမှုဖြင့် ထောင်ကျနေဆဲ ... လွတ်မြောက်ရန် ရက်ပိုင်းသာလို)

ဒီလူယုတ်မာက ... ဒီအရွယ်ထိ ... နောက်အိမ်ထောင်မရှိရအောင် ... မစွံတာလား ... မဖြစ်နိုင်ဘူး ... ထပ်မယူပဲ ... အယောင်ဆောင်ပြီး ... ခိုးစားနေလို့ ဖြစ်မှာပေါ့ ... ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ... သားကလည်း ဖအေတူပဲ ... မှုဒိန်းမှုတဲ့ ... ရွံဖို့ကောင်းလိုက်တာရှင် ...

အကြိုက် - ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းရှိသော အိမ် ... ဂေါက်ရိုက်ခြင်း ...  မိန်းမ ချောချောလှလှ (လက်ရှိ စူပါမော်ဒယ်တစ်ယောက်ကို ... စပွန်စာပေးထားသည် ... ဆက်ဆံရေး အဆင်မပြေပါ ... သိပ်မကြာခင် ခွာပြဲတော့မည်) ... ကိုယ်ပိုင်ကလပ်တွင် အရက်သောက်ခြင်း (သုံးပက်ထက်ပို သောက်လေ့မရှိပါ)

အိမ် - ကိုးမိုင်တွင် ၄ ဧက ကျယ်သော ခြံထဲတွင် နှစ်ထပ်တိုက်ဖြင့် နေသည် ... ရေကူးကန်ရှိသည် ... ရုပ်ရှင်ရုံလေးရှိသည် ... အားကစားလေ့ကျင့်ခန်းရှိသည် ...

လုံခြုံရေး - AK လုံခြုံရေးအဖွဲ့မှ လက်ရွေးစင် ၁၀ ဦးက နေ့ည မပြတ် ... စောင့်ကြပ်လျက်ရှိသည် ...

ထူးခြားချက် - ဒေါသကြီးသည် ... လိုချင်တာကို ရအောင် ယူတတ်သည် ... ရာဂကြီးသည် ... လိင်တံက ၈ လက်မ ... ပုလဲဂေါ်လီ ၈ လုံးထည့်ထားသည် ... မိန်းကလေးများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ... အလွန်ကြမ်းတမ်းသည် ... သွေးထွက်သံယိုဖြစ်မှ ... စိတ်ကျေနပ်သည် ... အထူးအားတိုးဆေးများ သုံးဆွဲထားသဖြင့် ... နှလုံး အနည်းငယ်အားနည်းနေသည် ...

"ဒေါ်လေးမှာ ... ဘယ်လို အစီအစဉ်ရှိလဲဟင်"

"ဒီအတိုင်း ... ရှင်းပစ်လိုက်လို့တော့ရတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ဒီလူယုတ်မာကို ... ဒီလိုမျိုးနည်းနဲ့ လက်စားချေရင် ... သက်သာသွားမှာပေါ့ ... ဒင်းကို ... စိတ်ဒုက္ခအမျိုးမျိုးရောက်အောင် ... လုပ်ပြီးမှ ... အမိဖမ်းပြီး ... အရေခွံနွှာပစ်မယ်"

"ဟုတ်တယ် ... သမီးလည်း ... ဒင်းကို အဲဒီလိုပဲ လုပ်ချင်တာ"

"ပထမအဆင့် ... ဒီလို ... ဒီလိုလုပ်ကြမယ်"

ကျွန်မ ... ဒေါ်လေးရဲ့ ... အစီအစဉ်တွေကို ... နားထောင်ရင်း ... လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ... ဆုပ်ထားမိသည် ... သတ်မယ် ... သတ်မယ် ... ဦးသက်အောင်ရေ ... အိပ်ရေးသာဝအောင် အိပ်ထားပေတော့ ...

ည ၈း၃၀ နာရီဆိုပေမယ့် ... ရန်ကုန်မြို့လည်ခေါင်က ... တိတ်ဆိတ်မသွား ... လမ်းပေါ်မှာ ကားတွေက ဥဒဟို သွားနေကြသည် ... AK ကုမ္ပဏီရုံးချုပ် ... ဒီကုမ္ပဏီက ... အိမ်ခြံမြေနှင့် ဟိုတယ်များတွင် ... သိန်းပေါင်းသောင်းနှင့်ချီကာ ... ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသည့် ကုမ္ပဏီကြီး ... သူဌေးကြီး ... ဦးသက်အောင် တစ်ဦးထည်းပိုင်သော ကုမ္ပဏီ ... ကုမ္ပဏီရှေ့တွင် လုံခြုံရေး တစ်ယောက် ... ထိုင်လျက်စောင့်နေသည် ...

ကားနဲ့ တပတ်ပတ်ကြည့်ပြီး ... တိုက်တလုံးရဲ့ ရှေ့မှာ ... ကျွန်မရဲ့ မာစီဒီးကားကို ... ရပ်လိုက်သည် ... မြေညီထပ်အခန်းကို ဖွင့်ပြီး ... ကားကို အထဲသွင်းလိုက်သည် ... ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ... လူသိပ်မရှိ... တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည် ... ဒီတိုက်က ... AK ကုမ္ပဏီနဲ့ ကျောချင်းကပ်ရပ် ... ခြံစည်းရိုးသာခြားသည် ... ဒီအခန်းက ... ဒေါ်လေးမေ ဝယ်ထားသည့် အခန်း ... မြေညီထပ်နဲ့ ... ပထမထပ်ကို ဝယ်ထားသည် ... ဒီတိုက်က ဆောက်ပြီးခါစ ... အပေါ်ထပ်တွေက ... မရောင်းရသေးတော့ ... လူမနေသေး ... ဒေါ်လေးမေက ... ပိုင်သည် ... အလုပ်လုပ်တာ ပိရိသေသပ်သည် ... အခုလည်းကြည့် ... ဟိုလူယုတ်မာကို ... လက်တုံ့ပြန်ဖို့ ... သေချာကျနစွာ အစီအစဉ်ဆွဲထားသည် ... ကားနောက်ဖုံးကို ဖွင့်ပြီး ... အထဲက ... အဝတ်ထုပ်ကို ... ဖြေလိုက်သည် ... အနက်ရောင်ကိုယ်ကျပ် အင်္ကျီ ... မိုက်တယ် ... ကျွန်မ ... ဝတ်လာတဲ့ တီရှပ်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ... ဟင်း ... ဖွံ့ထွားတဲ့ရင်နှစ်မွှာက ... ဘရာစီယာအောက်မှာ ရုန်းကန်နေသည် ... ပြည့်တင်းတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက ... မနေ့က လက်ဆော့ထားလို့လား မသိ ... ပိုလို့ ကြွနေသည် ... ခက်တာပဲ ... ထမီလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည် ... ဖြောင့်ဖြောင့်ကျစ်ကျစ် ပေါင်တံလေးနှစ်ခုကြားမှာ ရွှေတြိဂံလေး ... ကျွန်မရဲ့ ရတနာရွှေကြုပ် ... မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကားနေတဲ့ ... ရွှေကြုပ်လေးရဲ့ အလှတရားကို ... ပင်တီလေးက ... ခပ်ကြပ်ကြပ်အုပ်စီးထားသည် ... ပြည့်ဖြိုးတဲ့ပေါင်တံလှလှလေးကို ... အနက်ရောင်ဘောင်းဘီကို ကောက်စွပ်လိုက်သည် ... လက်နှစ်ဖက်ကို လျှိပြီး ... အင်္ကျီလက်ထဲထည့်လိုက်သည် ... ကွက်တိ ... နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဆွဲတင်လိုက်သည် ... အရမ်းလှတဲ့ ... ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအတိုင်း ... ကွက်တိပါပဲ ... ဆံပင်အရှည်ကို ... နှစ်ခေါက် သုံးခေါက် ချည်လိုက်သည် ... အမည်းရောင်မျက်နှာဖုံးကို ... ဆံပင်တွေပါ ဆန့်အောင် ဆွတ်ချလိုက်သည် ... ဟဲ ဟဲ ... ကျွန်မက ... နင်ဂျာမလေး ကျနေတာပဲ ... လက်အိတ် ... စွပ်ရအုံးမည် ... လက်ဗွေရာမကျန်အောင်ပေါ့ ... ကျောပိုးအိတ်အမည်းကို သေချာလွယ် ... အားလုံးပြီးတော့ ... ပထမထပ်ကို အတွင်းလှေကားကနေတက်ပြီး ... နောက်ဖေး တံခါးကို ဖွင့်ပြီး ... ပြတင်းပေါက်တံခါးတွင် ... ကြိုးစကို သေချာ ချည်လိုက်သည် ... ကျန်တစကို ... မြှားတချောင်းရဲ့ အနောက်မှာ သေချာတပ်သည် ... ဒူးလေးထဲကို မြှားကို ထည့် ... အသက်ကို ဝအောင်ရှုပြီး ... ဟိုဘက်တိုက် သုံးလွှာကို သေချာချိန်လိုက်သည် ... ဒူးလေးထဲက မြှားက ... ရွှတ်ကနဲ ထွက်သွားပြီး ... တိုက်နှစ်ခု အလယ်မှာ ... ကြိုးတန်းက ... ခပ်တင်းတင်းဖြစ်သွားသည် ... အိုကေ ... အသက်ကို ဝဝရှုပြီး ... ကြိုတန်းကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ တွယ်ပြီး ... ခြေနှစ်ချောင်းနဲ့ ချိတ်လိုက်သည် ... ဟို့ ဟို့ ... ကြိုးတန်းက ... ကျွန်မအလေးချိန်ကြောင့် နည်းနည်း အိသွားပေမယ့် ... ရပါတယ် ... လက်တဖက်ကို ရှေ့တိုး... နောက်တစ်ဖက်က ... ထပ်ကိုင် ... ခြေထောက်က အရှေ့ကို ရွှေ့ .... ဒီလိုနဲ့ ... ကျွန်မ ... ဟိုဘက်ရောက်အောင် ကူးလိုက်သည် ... ဟူး ... မောလိုက်တာ ... နည်းနည်းတော့ ရင်တုန်သည် ... အရင်ကလေ့ကျင့်ထားဖူးပေမယ့် ... ဘာအတွက်မှန်းမသိ ... အခုမှ သိတော့သည် ... တော်တယ် ... ဒေါ်လေး ... အရမ်းတော်တယ် ... လက်စားချေဖို့နေရာမှာ ... ဒါမျိုးတွေက အသုံးဝင်တာပါလား ...

နောက်ဖေးသံပန်းတံခါးကို ... ခပ်ကြီးကြီးသံကြိုး နှစ်ကြိုးနဲ့ချည်ထားပြီး သော့ခတ်ထားသည် ... အပေါ်သော့ကိုဖွင့် ... အောက်သော့ကိုဖွင့် ... နောက်ဖေးတံခါးကနေ ဝင်လာတော့ ... စားပွဲတွေ အများကြီး တွေ့ရသည် ... စားပွဲတွေ ရှေ့တွင် မှန်ခန်းတစ်ခု ... မှန်ပေါ်တွင် Financial Manager ... ဘဏ္ဍာရေးမှူးပေါ့ ... ဟင်း ဟင်း ... တံခါးဘုလုံးလေးထဲကို ... သံချောင်းလေးထည့် ... အပေါ်ထိုး ... အောက်ထိုး ... ဘေးကလန့် ... ဟိုဘက်ဒီဘက် ... မွှေလိုက်တော့ ... ဟင့် ... စိတ်က မနေ့က ... ကိုယ့်ရွှေကြုပ်လေးကို ကိုယ်မွှေတာ ... သွားသတိရသည် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ဟွန့် ... ငါကလည်း ငါပဲ ... အတွေ့မရှောင်နိုင်တဲ့ ... ခွေးမများဖြစ်နေပြီလားမသိ ... အခုတော့ ... မတွေးနိုင် ... နောက်မှပေါ့ ... ဟိ ... နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ပြီး ... ထပ်မွှေလိုက်သည် ... သော့ကိုပြောတာပါ ...

"ချက် ..."

ဟဲ ... ဟဲ ... တံခါးလေး ပွင့်သွားတော့ .. အထဲမှာ စားပွဲခုံကြီး ... စာရွက်စာတမ်းတွေ သူ့နေရာနဲ့ သူ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ... ထပ်ထားသည် ... မိန်းမဆိုတာ ခက်သားလားရှင် ... စပ်စုချင်စိတ်ကြောင့် ... ကျောပိုးအိတ်ထဲက ... ဓါတ်မီးလေးကို ထုတ်ပြီး ... နည်းနည်း ဖတ်ကြည့်လိုက်သည် ... အို ... ဘဏ်ကနေ ငွေချေးထားတာပါလား ... ဘဏ်တိုးငွေသွင်းရမယ့် ဆင့်ခေါ်စာ ... သိန်းပေါင်း ... ၇၀၀၀ ... ဟိုး ... မနက်ဖြန်သွင်းရမယ့် ဘဏ်တိုး ပိုက်ဆံတွေက ... အင်း ... ဒီသံဘီဒိုကြီးထဲမှာပေါ့ ... ဘီဒိုသော့ကို ခပ်သွက်သွက် ... မွှေလိုက်သည် ...

"ချက် ... ဂလောက်"

အိုး ... ဟို့ ... ဒီလောက်များတဲ့ ... ပိုက်ဆံတွေကို ... ဘဏ်ထဲမထည့်တာလဲ ... ကြည့်ရတာ ... အချိန်မမှီတော့လို့ ... ခဏသိမ်းထားတာလား ... ဒါမှမမဟုတ် ... အိမ်တွေ ခြံတွေ ... ရောင်းရငွေတွေကို သိမ်းထားတာလား ... ဟာကွာ ... ဖြစ်ချင်တာဖြစ် ... ဘာတွေလျှောက်တွေးနေမှန်းမသိဘူး ... ငါးထောင်တန်တွေ အထပ်လိုက် ... ကျောပိုးအိတ်ထဲက ... အိတ်အမည်းလေးတွေကို ထုတ်သည် ... ထည့် ထည့် ... မြန်မြန်ထည့် ... ၂ ... ၄ .. ၆ ... ၁၀၀ ... တစ်အုပ်ကို ... ၅ သိန်း ... အုပ် ၁၀၀ ဆို ... သိန်း ၅၀၀ ... ဟူး ... ရှုံ့ကြိုးလေးကို တင်းနေအောင်ချည် ... နောက်တစ်ထုပ် ... ထပ်ထည့်သည် ... ချွေးပြန်လိုက်တာရှင် ... ၁ ထုပ် ... ၂ ထုပ် ... ၁၄ ထုပ် ... ဟူး ... မောလိုက်တာ ... မပြီးသေးဘူး ... အိတ်တွေကို ... ဂျိတ်နဲ့ ချိတ်ပြီး ... နောက်ဖေးက ကြိုးကနေ လျှောချလိုက်သည် ... အိုကေ ... အားလုံးပြီးပြီ ...

နောက်ဆုံးလက်ဆောင်လေးတော့ ... ထားခဲ့ရမှာပေါ့ ... ဗီဒိုကြီးထဲက ... စာချုပ်တွေကို အက်ဆစ်ရည်တွေ ဖြန်းပစ်လိုက်သည် ... အက်ဆစ်က ရှဲကနဲ ... စာရွက်တွေကို ... စားပစ်လိုက်တာ ... ကြည့်ကောင်းလိုက်တာရှင် ... မနက်ကျလို့ ဗီဒိုတံခါးဖွင့်လိုက်ရင် ... အားလုံး ဟောင်းလောင်း ... ဟား ဟား ဟား ...  ဦးသက်အောင် ... လူယုတ်မာကြီး ... သက်အောင် ... သိန်း ၇၀၀၀ ဆုံးရှုံးလို့ ... ဘယ်လို ဒေါသတွေ ထွက်နေမလဲဆိုတာ ... ကျွန်မ မျက်စိနဲ့ မြင်ချင်စမ်းပါဘိ ... ရှင့်လို လူယုတ်မာကို ... သွက်သွက်ခါ ရူးအောင် ... လက်စားချေပြမယ် ...

ဗီဒိုကို ပြန်ပိတ် ... အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ် ... နောက်ဖေးသံကြိုးတွေ ပြန်ပတ် ... သော့ခတ် ... သွယ်ထားတဲ့ ကြိုးကနေ ... ခပ်သွက်သွက် ... ကူးပြီး ... ဒီဘက်တိုက်ကို ပြန်လာခဲ့သည် ... ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကို ဖြုတ် ... မီးခြစ်နဲ့ မီးရှို့လိုက်တယ် ... ဟင်း ဟင်း ... ရေနံစည်ရယ် ... ဓါတ်ဆီရယ် စိမ်ထားတော့ ... ရှဲကနဲ ... ကြိုးတန်းတစ်လျှောက်လောင်သွားသည် ... ဟိုးဘက်တိုက်က ... ချည်ထားတဲ့ ကြိုးထုံးလေးကပါ ... မီးလောင်သွားသည် ...  အိုကေ ... နောက်ကြောင်းရှင်းတယ် ... နောက်ဖေးတံခါးကို ပိတ် ... ငွေထုပ်တွေကို ... အောက်ကိုသယ်ချသည် ... ကားနောက်ဖုံးထဲ သေချာစီပြီးထည့်လိုက်သည် ... ဝှီး မောလိုက်တာရှင် ...

မျက်နှာဖုံးကို ... ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ... ဆံနွယ်ရှည်ရှည်က ... ဝဲကျလာသည် ... ကျောပိုးအိပ်ကို ပစ်ချပြီး ... လက်အိတ်ကိုချွတ်ပစ်လိုက်သည် ... နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဖြုတ် ... ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ... ချွေးတွေကြောင့် ... တစ်ကိုယ်လုံး ကပ်စေးနေတာပဲရှင် ... အင်္ကျီတွေကို ... လုံးထွေးပြီး ... ကျောပိုးအိတ်ထဲထည့် ... ခုနက ... အင်္ကျီဟောင်းကိုလည်း ... ထပ်ထည့် ... ကျောပိုးအိတ်ကို သေချာပိတ်ပြီး ... ကားနောက်ဖုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည် ... နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၉ နာရီ ...

ဒါ ... ဒါ ... ဒါ ... ဒီ ... ဒီ ... ဒီ ... ဟို့ ... ဟို့ ... ဟိုး ...

ပျော်လွန်းလို့ ... သီချင်းလေး ငြီးပြီး ... လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ... ကျွန်မ ရေချိုးခန်းဆီကို လျှောက်လာပါတယ် ... ခြေလှမ်းတွေကို ... မျဉ်းတစ်ကြောင်းထဲ လျှောက်ပြီး ... တင်တွေကို ... အပြတ်ယမ်းခါပစ်လိုက်ပါတယ် ... ရေချိုးခန်းအဝရောက်တော့ ... ပင်တီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ... အာ ဟာ့ ... ချွေးတွေကြောင့် ... စေးကပ်နေတာပဲရှင် ... လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လိုက်လို့ထင်ပါရဲ့ ... ပင်တီလေးက ... ပန်းတောင်ကြားမှာ ညပ်နေရှာတယ် ... သတိနဲ့ ... ချွတ်ချလိုက်ပေမယ့် ... လူကတော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ရှင့် ... ဘာမှန်းလဲမသိဘူး ... အထိကိုမခံတဲ့ ... ရွှေကြုပ်လေးပဲ ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ဆံပင်တွေကို ချည်ပြီး ... ရေမစိုအောင် ... ပလပ်စတစ် အဆောင်းလေးဆောင်းလိုက်သည် ... ရှုပ်လိုက်တဲ့ ... ဆံပင် ... ရေပန်းလေးကို ဖွင့်ချလိုက်တော့ ... ဟား ... အေးသွားတာပဲ ... ဆပ်ပြာရည်လေးကို ... လက်ထဲထည့်ပြီး ... ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ... လျှောက်ပွတ်ပစ်လိုက်သည် ... ဟွန့် ... ရင်နှစ်မွှာက ... ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည် ... ကျွန်မ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ... အုပ်ကိုင်လို့ မနိုင်အောင် ... ထွားလာတာလား ... မနေ့က ... ကလိမိလို့ ... လက်ယောင်လိုက်ပြီး ... ဖောင်းလာတာလားမသိ ... ဆပ်ပြာရည်လေးနဲ့ ... ပွတ်သပ်လိုက်တော့ ... စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးလေးပေါ့ ... ပန်းရောင်နို့သီးဖျားလေးကို ... ဖွဖွလေးပွတ်ပစ်လိုက်တော့ ... နှုတ်ခမ်းဖျားက ... တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာပါတယ် ... အိုး ... ကျွန်မဟာ ... အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်ပဲ ... ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေပြီလား ... ခက်တာပဲရှင် ... ကာမအရသာဆိုတာ ... စမိရင် ... ဖြတ်ရခက်တယ်ရှင့် ... စားဖူးတဲ့ကလေးက ပိုငတ်တယ်တဲ့ ... လုပ်ဖူးတော့ ... ဒီခံစားချက်ကို ... ထပ်ထပ်ပြီး ခံစားချင်တာပေါ့ရှင် ... ဟင့် ... လက်လေးက ... အောက်က ... ရွှေကြုပ်လေးကို ... အလိုလို ရောက်သွားသည် ... အို ... ပန်းဖူးလေးက ... ဘာလို့ ထောင်မတ်နေတာလဲဟင် ... ဘာမှတောင်မလုပ်ရသေးဘူး ... တစ်ချက်လေး ပွတ်မိလိုက်တော့ ... လူကို ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် ... ဟင်း ... မဖြစ်ဘူး ... မဖြစ်သေးပါဘူး ... နောက်ကျနေပြီ ... ညစာစားပွဲ တစ်ခု တက်ရအုံးမယ် ... ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ... နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်ထွက်မတတ် ... ကိုက်ထားရင်း ... စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်လိုက်ရသည် ... နည်းနည်းတော့ ...  ဘဝမကျချင် ... လိုချင်တာ ဖြစ်ချင်တာ ... မဖြစ်ရလို့ထင်ပါရဲ့ ... ဒေါသလေးတော့ ထွက်မိတယ် ... ခက်တယ်ရှင် ... ခက်တယ် ... ရေစိုနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ... မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ ... ခပ်သွက်သွက် ... သုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ... အလှဆီလိုးရှင်း ကို ... အသားထဲ စိမ့်ဝင်သွားအောင် ... သေချာလိမ်းလိုက်တယ် ... ဒါမှ မွှေးပြီး ...  အသားအအရည်ချောမွတ်မှာပေါ့ရှင့် ... မျက်နှာကို ခပ်သွက်သွက် ... မိတ်ကပ်ကို လိမ်းလိုက်သည် ... ခပ်ပါးပါးပဲလိမ်းတယ် ... ကျွန်မက ... မိတ်ကပ်အထူကြီး လိမ်းရတာ ... မကြိုက်ဘူးရှင့် ... ဆံပင်တွေကိုလည်း ... အမွှေးဆီနဲ့ သေချာ လိမ်းလိုက်တော့ ... မည်းမှောင်တဲ့ ဆံကေသာက ... ပိုပြီး ... တောက်ပြောင်လာတာပေါ့ ... ဘရာစီယာ ကိုယ်ကြပ်ကို ... ဝတ်လိုက်သည် ... ဘရာစီယာခွက်ထဲမှာ ... ရင်နှစ်မွှာက ... ပိုလို့ မို့မောက်လာသည် ... ဟင့် ... ဟိုကျရင် ... နှာဘူးတွေကတော့ ... မျက်လုံးခွာတော့မှာ မဟုတ်ဘူးထင်တယ်နော် ... ဂါဝန် ... ခရမ်းရောင် ... ညစာစားပွဲမှာ ... ထင်ရှားအောင် ... ဒါမျိုးဝတ်ရတယ်ရှင့် ... ဂါဝန်က နည်းနည်းတော့ တိုတယ်ထင်တယ် ... ဒူးအထက်နားရောက်တယ်ဆိုတော့ ... သိပ်တိုတယ်လို့လည်း ... ပြောလို့မရပါဘူး ... အို ... ဂါဝန်ကဟောင်းလောင်းကြီး ... ပင်တီလေးဝတ်မှပေါ့ရှင့် ... ခရမ်းရောင် ပင်တီလေးကို ... ကောက်စွပ်လိုက်သည် ... ဟင်း ... ဟင်း ... စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းတော့ လုံခြုံသွားသည် ... နားကပ်တွေတပ် ... လည်ဆွဲခပ်သေးသေးပဲ ... ဆွဲလိုက်တယ် ... ရင်နှစ်မွှာအလှနဲ့တင် ... လုံလောက်ပါတယ်ရှင့် ... အို ... မေ့ကျန်ခဲ့တော့မလို့ ... ပင်တီလေးကို ကောက်ပြီး ... ကျောပိုးအိတ်အမည်းထဲ သွားထည့်လိုက်ပြီး ... ကားနောက်ဖုံးကို ... သေချာ သော့ခတ်လိုက်သည် ... ကားကို အပြင်ထုတ်လိုက်သည် ... တံခါးပိတ် ... သော့ခတ် ... ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ... လူမရှိ ... အိုကေ ...

နာရီကြည့်လိုက်တော့ ... ၉း၂၀ ... မှီပါတယ် ... ပွဲက ၉း၃၀ မှ စတာ ... ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ဆိုတော့ ... သိပ်မမောင်းရပါဘူး ... အဝင်ပေါက်နဲ့ နီးတဲ့ ကားပါကင်မှာ ... ထိုးလိုက်တယ် ... အိုး ... မေ့တော့မလို့ ... ဖိနပ်မဝတ်ရသေးဘူး ... မြန်မာပြည်မယ် တစ်ယောက် ... ခြေဗလာနဲ့ ... ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ကိုလာတယ်ဆိုရင် ... ဟိ ဟိ ... ဂျာနယ်ထဲမှာ ... တော်တော်ဟော့သွားပေါ့ရှင် ... ခရမ်းရောင် ... ဒေါက်ဖိနပ်ကို ... စီးပြီး ... ကားအောက် ဆင်းလိုက်တယ် ... ကားနောက်ခန်းက ... ဝက်ဝံရုပ်ကြီးကို ... အပြင်ထုတ်ပြီး ... သယ်လိုက်ပါတယ် ... ကျွန်မ ... ပြုံးလိုက်တယ် ... ကျေနပ်တယ်ရှင် ... ကျေနပ်တယ် ... အားလည်းအားရတယ် ... ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ... ထရိတ်ဒါးဟိုတယ် ဝင်လာတော့ ... လူတွေ တော်တော်စုံနေပြီ ... နာမည်ကြီး မင်းသမီး ... မွေ့နေ့ပွဲမို့ ... ခန်းမထဲမှာ ... လှပျိုဖြူတွေ ... အလှတရားတွေ ... ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်နဲ့ ... လင်းလက်လို့နေပါတယ် ...

"ဟယ် ... လှမြတ် ... ရောက်ပြီလား ... လာ ... လာ ... ဒီနေ့ အရမ်းလှတယ်နော် ... လှမြတ်"

"မမရဲ့ ... အလှတရားကို မမှီသေးပါဘူး ... မမရယ် ... ဟင်း ... ဟင်း"

မင်းသမီးက ... အဖြူရောင် ဂါဝန်ရှည်ကို ဝတ်ထားပါတယ် ... မိန်းမတို့ရဲ့ ... အတွင်းပစ္စည်းတွေက ... အခုထိလှသေးတယ်ဆိုပေမယ့် ... နည်းနည်းတော့ ကျနေပါပြီ ... မိတ်ကပ်ကြောင့် ... မီးရောင်အောက်မှာ ... အရမ်းလှပေမယ့် ... တမျိုးကြီးပဲရှင် ... မင်းသမီးရဲ့ ... ဖော်ဖော်ရွေရွေ ... ဧည့်ခံလာတော့ ... ကျွန်မ ... ပြုံးပြလိုက်ပြီး ... လက်ထဲက ... ဝက်ဝံရုပ်ကြီးကို ... ပေးလိုက်ပါတယ် ...

"ဟက်ပီဘက်ဒေးနော် ... မမ ... ဒီထက်ပိုလှပြီး ... အကယ်ဒမီတွေ ... နှစ်တိုင်းရပါစေ"

"အို့ ... လှမြတ်ရယ် ... ကျေးဇူးနော် ... ညီမလေး ... ကျေးဇူး"

"ရွှတ်" ကနဲ ... ကျွန်မပါးကို ... သူနမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်မလည်း ... ပြန်နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်ရှင် ... ခန်းမထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ ... လူတွေကတော့ ... ဝိုင်းကြည့်နေကြပါတယ် ... နာမည်အကြီးဆုံး ... မင်းသမီးနဲ့ ... မယ်မြန်မာ တို့ ... ဘယ်သူ ပိုလှလဲဆိုတာ ... တီးတိုးတီးတိုးနဲ့ ... သဖန်းပိုးလုပ်နေကြပါတယ်ရှင် ... ဟင်း ... ဟင်း ... ဒါကလည်း ... လူ့သဘာဝပဲလေ ... ကျွန်မ ဘယ်ဝိုင်းမှာ ထိုင်ရင်ကောင်းမလဲ ... အရှေ့ကို ... လျှောက်ရင်း ... လိုက်ကြည့်ရင်း ... စင်မြင့်နားက VIP ဝိုင်းမှာ ... တစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေတဲ့ ... လူတစ်ယောက်ကို ... တွေ့လိုက်ရပါတယ် ... ဟိုလူယုတ်မာပေါ့ ... အပြင်မှာ မတွေ့ဖူးသေးပေမယ့် ... ဒင်းမျက်နှာကို ... အသဲစွဲအောင် မှတ်ထားတယ်ရှင့် ... အမေကို သတ်ခဲ့တဲ့ ... လူကို ... မေ့စရာလားရှင် ... ကျွန်မ ... မျက်နှာ ... ဒေါသကြောင့် ... တည်သွားပါတယ် ... စိတ်ထဲမှာ ... သူ့ကို ... ထပြီး လည်ပင်းညှစ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ... လည်ပင်းကို ... ဓါးနဲ့ လှီး ပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ် သူ့ကိုလည်း စိုက်ကြည့်လိုက်မိပါတယ် ... သူကလည်း ... ကျွန်မတို့ကို ... ကြည့်နေတော့ ... အကြည့်ချင်းဆုံမိပါတယ် ... ဟင်း ဟင်း ... တွေ့ကြပြီပေါ့လေ ... အခုချိန်မှာ ... ရှင့်စိတ်တွေ ပျော်နေမှာပေါ့ ... မနက်ဖြန် ရုံးတက်မှ ... သိန်း ၇၀၀၀ ပျောက်နေမှန်းသိရင် ... ဒေါသူပုန်ထမယ့် မျက်နှာကို ... ကြည့်ချင်စမ်းပါဘိ ... အတွေးကြောင့် ... ကျွန်မ ... ပြုံးလိုက်ပါတယ် ... ဒါကို သူက ဘာထင်သွားလဲမသိ ... ဟင်း ဟင်း ... ဒင်းကို ပြုံးပြတယ်များ ထင်နေလားမသိ ... သူ့ဘေးမှာ ... နေရာတစ်နေရာ ... လွတ်နေပါတယ် ... မင်းသမီးက ... ကျွန်မလက်ကို ဆွဲပြီး ... လျှောက်လာရင်း ... အဲဒီခုံကို ... ညွှန်ပြပြီး ...

"လှမြတ် ... ဒီမှာထိုင်နော် ... ပွဲပြီးမှ ပြန်ရမယ်နော် ... ဒါပဲ"

"အို ... မမကလည်း ... VIP ဝိုင်းကြီးမှာ ... ထိုင်ရမှာလား"

"မြန်မာပြည်ရဲ့ ... အလှတပါးဆိုတာ ... VIP ဝိုင်းမှာ ထိုင်ရမှာပေါ့ကွယ် ... ဟုတ်ဘူးလား"

"ဟင်း ... ဟင်း ... ဟုတ်ကဲ့ ... မမ"

ကျွန်မ ... စိတ်တော့  နည်းနည်းပျက်မိတယ်ရှင့် ... ဒီလို လူယုတ်မာ ဘေးမှာ ... ထိုင်ရတာ ... မသတီပါဘူးရှင် ... အခုတော့ ... မတတ်နိုင်ဘူး ... ကံတရားက ... ဒီလိုမျိုး ... ဇာတ်လမ်းဆင်တော့ ... ကျွန်မကလည်း ... ဗျူဟာပြောင်းရမှာပေါ့ရှင့် ... ဟင်း ... ဟင်း ... စွံ့ကားတဲ့ ... တင်တွေက ... ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ... အိကနဲ ... ထိုင်ချလိုက်ပြီး ... လူယုတ်မာကို ... တစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်ပါတယ် ...

"သူက ... အိမ်ခြံမြေသူဌေးကြီး ... ဦးသက်အောင်တဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့ ... မမ"

"သူကတော့ ... "

"မြန်မာပြည်ရဲ့ ... အလှတပါး ... လှမြတ်သူဇာနွယ် မလား"

"ဟင်း ဟင်း ... အချင်းချင်းသိနေကြတာလား ... ဒါဆို ... စကားဆက်ပြောကြအုံးနော် ..."

"မဟုတ် ..." မဟုတ်ဘူးပြောမလို့ပါ ... ဒါပေမယ့် ... ကျွန်မစကားမဆုံးခင် ... မင်းသမီးက ... ထွက်သွားပြီ ...

"ဟင်း ဟင်း"

"လှမြတ်သူဇာနွယ် ... နာမည်ရော ... လူရော ... အရမ်းလှတယ်ဗျာ ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်"

ကျွန်မကို ... ချီးကျူးသလိုနဲ့ ... ခရမ်းရောင် ... အင်္ကျီလည်ဟိုက်အောက်က ... ရုန်းကြွနေတဲ့ ... ရင်သားတွေကို ... ငမ်းငမ်းတက် ... ကြည့်နေတာတော့ ... မလွန်လွန်းဘူးလားရှင် ... စိတ်ထဲမှာ ... ဒေါသအရမ်းထွက်မိပါတယ်ရှင် ... အတွင်းစိတ်ကို မပေါ်အောင် ... မနည်းထိန်းပြီး ... ဟန်လုပ်ကာ ... ပြုံးပြရင်း ... ကျွန်မရင်နှစ်မွှာကို ... ပိုပြီး ... ဝင့်လာအောင် ... အရှေ့ကို နည်းနည်းကော့ပြီး ... ထိုင်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟင်း ... ဟင်း ... ဒီနှာဘူးကောင်ကို ... စိတ်ကြွအောင် ... မရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပြီး ... ပညာပေးရမယ် ...

"အစ်ကိုကလည်း ...  ယောကျ်ားချော ... ချောပါတယ်နော်"

အစ်ကို ... လို့ ခေါ်ပြီး ... ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ... ညုပစ်လိုက်တယ် ... ဟင်း ဟင်း ... ရွံလိုက်တာရှင် ... ရွံလိုက်တာ ... အစီအစဉ်ရှိလို့သာ ... ညုလိုက်ရတယ် ... သူ့ကို အစ်ကို လို့ ခေါ်လိုက်လို့လား မသိပါဘူး ...

"ဟား ဟား ဟား ... ကောင်မလေးက ... စကားတတ်တယ်နော်"

"အို ... စကားမတတ်ပါဘူးရှင် ... ချောလို့ ခန့်လို့ ... သဘောရိုးပြောတာပါနော်"

"သူဇာလို့ ခေါ်ရင်ကော ရတယ်မှတ်လားဟင်"

"အို ... သဘောကျသလို ခေါ်ပါ ... အစ်ကိုရယ် ... ရပါတယ် ... ဟင်းဟင်း"

သားကောင်ကတော့ ... ထောင်ချောက်ထဲ ... တန်းတန်းဝင်လာတာပဲ ... ဟင်း ဟင်း .... ကျော့ကွင်းနဲ့ ထောင်စရာမလိုတော့လည်း ... သက်သာတာပေါ့ရှင် ... မိလို့ကတော့ ... အသည်းကို  အရှင်လတ်လတ်ခွဲပြီး ... အက်ဆစ်နဲ့ ပက်ပစ်မယ် ... အရေခွံကို ... တမျှင်ချင်း ... ခွာပစ်မယ် ... ဟင်း ... ဟင်း ...

"သူဇာက ... အသားအရေလည်း ... လှတယ်နော်"

"ဟုတ်တယ် ... အစ်ကိုရဲ့ ... ကျွန်မက ... ငယ်ငယ်တည်းက ... အသားအရေ ... လှတယ်ရှင့်"

"ဒါဆို ... ဖွေးဥနေမှာပဲဗျာ"

ဘယ်နေရာ ဖွေးဥနေတာလဲ ... စကားကို ... အနှောင့်အသွားမလွတ် ... မထိတထိ ... လာပြောနေတော့ ... ပါးပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်ချင်တာရှင် ... မဖြစ်သေးဘူး ... မဖြစ်သေးဘူး ... စိတ်ထိန်းမှ ... ဟင်း ...

"အို ... အစ်ကိုနော် ..."

ကျွန်မ ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ... မျက်စောင်းလေး ထိုးလိုက်ပါတယ် ... မိန်းမမာယာထဲက ... မျက်စောင်းထိုးခြင်းဟာ ... တိုက်ပွဲ တရာအောင်လာတဲ့ ... ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုတောင် ... ပျာယာခတ်ပြီး ... စိတ်ကို မရိုးမရွဖြစ်စေနိုင်တဲ့ ... နည်းပေါ့ရှင် ... ဟင်း ဟင်း ...

"ဟိုလေ ... အဲဒီသဘော ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ ... အသားအရေက လှတော့ ... ဖွေးဥနေမှာပေါ့လို့ ပြောတာဗျာ ..."

"ဟွန့်  ... တော်သေးတာပေါ့ရှင် ... "

"သူဇာက ... ကြော်ငြာတွေဘာတွေ ... တော်တော် ရိုက်နေရပြီလား"

"မရိုက်ရသေးပါဘူး ... အဆက်အသွယ်ကလည်း နည်း ... ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေလည်း မကြိုက်တော့ ... မရိုက်ရသေးပါဘူးရှင့်"

"ကိုယ်တို့ ကုမ္ပဏီအတွက် ... ကြေငြာရိုက်ပေးနိုင်မလားဟင်"

ရိုးနေပြီ ... ဒါမျိုးတွေက ... ရိုးနေပြီ ... တခြားမိန်းကလေးတွေလို ... ငွေနဲ့ မျှားပြီး ... သွေးဆောင်ချင်တယ်ပေါ့ ... မျှားပေါ့ရှင် ... မျှားပေါ့ ... ငါးမျှားချိတ်က အစာလာဟပ်တာ ... ရှင်လား ... ကျွန်မလား ... သိပ်မကြာခင် သိရမှာပေါ့ရှင် ...

"ဘယ်လို ကြေငြာမျိုးလဲဟင် ... ပြက္ခဒိန်ကြေငြာလောက်တော့ မရိုက်ချင်ဘူးရှင့်"

"မဟုတ်ဘူးလေ ... အိမ်ခြံမြေ အရောင်းပြပွဲတွေမှာ ... သူဇာ့ပုံနဲ့ ကြေငြာချင်တယ် ... အနုပညာကြေးလည်း ... မနည်းစေရပါဘူး"

"အနုပညာကြေးက အဓိက မကျဘူးရှင့် ... ကျွန်မက ... ကျွန်မ သိက္ခာကို သိပ်တန်ဖိုးထားတယ် ... အကျင့်မကောင်းတဲ့ ... ကလိမ်ကကျစ် လုပ်ငန်းတွေအတွက် ... ကျွန်မ အသုံးချမခံနိုင်ဘူးရှင့်"

"ဟာ ... ကိုယ်တို့လုပ်ငန်းကို ... အကျင့်မကောင်းတဲ့ လုပ်ငန်းလို့ ဆိုလိုချင်တာလား"

"ဒီသဘောမဟုတ်ပါဘူး ... အခုမှတွေ့တာဆိုတော့လေ ... သေချာ မသိသေးဘူးပေါ့ ... အစ်ကိုရယ် ... ခဏလေးနော်"

မွေ့နေ့ရှင် မင်းသမီးက ... မွေ့နေ့ကိတ်လှီးမလို့ ... လှမ်းခေါ်နေတော့ ... ထိုင်ခုံက မြန်မြန်ထလိုက်သည် ... ကိုယ်အလှည့်မှာ ... ဖွံ့ထွားတဲ့ ... တင်သားကို ... သူ မြင်သာအောင် ... သိမ့်ကနဲ ... ငြိမ့်ကနဲ ... လှုပ်ယမ်းပစ်လိုက်သည် ... ကျွန်မရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှတွေကြောင့် ... ရင်တွေပူနေမယ်ဆိုတာ သိသားပဲ ... တင်လေးတွေကို ... ပိုလှုပ်ယမ်းအောင် သွက်သွက်လျှောက်ပြီး ... စင်ပေါ်တက်သွားသည် ... သူက ကျွန်မနောက်က ... လိုက်လာရင်း ... မျက်လုံးတွေက မခွာတမ်း ... ကြည့်နေတာတော့ .... သေချာတာပေါ့ ...

"လာ ... လှမြတ် ... လာ"

အကုန်လုံး ... ဟက်ပီဘက်ဒေးသီချင်း ဆိုပြီး ... မင်းသမီးက ... ကိတ်မုန့်လှီး ... မုန့်ခွံ့ကြွေးကြ ... အားလုံး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ... ပျော်ကြသည် ... ပြီးတော့ စားကြ သောက်ကြဖို့ ...

ကိုယ့်နေရာ ကိုယ်ပြန်လာပါတယ် ... ဒင်းလည်း လိုက်လာပါတယ် ...

"ခုနက ... ကိစ္စလေးကို ... လက်ခံမှာလားဗျာ ... မနက်ဖြန် ... ရုံးချုပ်ကို ... လာခဲ့ပါလားဟင် ... သေချာ ရှင်းပြပေးတာပေါ့ ... "

"ဟုတ်ပါပြီရှင် ... လာခဲ့ပါ့မယ် ... အစ်ကိုက ... ဘယ်အချိန်ရောက်မလဲဟင်"

"၁၀ နာရီလောက်ဆို ရောက်ပါပြီ ... ၁၁ နာရီလောက် လာခဲ့ပေါ့ဗျာ ... သူဇာ့ကို ... နေ့လည်စာပါ ကျွေးပါ့မယ်"

"ကောင်းပါပြီရှင် ... ကောင်းပါပြီ"

"ဒါသောက်မလားဟင်"

"ဟင့်အင်း ... ကျွန်မ ...  အရက်မသောက်တတ်ဘူးရှင့်"

"ကိုယ် တစ်ခွက်လောက် ... သောက်လို့ရတယ် မှတ်လား"

"ရပါတယ်ရှင် ... သောက်ပါ ... ကျွန်မ ခွင့်ပြုချက်မလိုပါဘူး ... မင်းသမီးရဲ့ ပွဲပဲဟာကို ..."

"ဟဲ ... ဟဲ ... လိုတာပေါ့ ... သူဇာရယ် ... သူဇာက မသောက်နဲ့ ဆို မသောက်ဘူး ... သူဇာက သောက်ဆိုမှ သောက်မယ် ..."

သေခြင်းဆိုးကြီး ... ကျွန်မကို ... လာညုနေတယ် ... ကျွန်မ ... ရှက်သလို ... ရွံ့သလို ... ပြုံးပြရင်း ...

"အို ... ဘာဆိုင်တာ မှတ်လို့ ... ခဏလေးနော် ... ဗိုက်လေးလာလို့ ..."

"ကိုယ် လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ..."

"ရပါတယ် ... ဒီမှာပဲ စောင့်နေနော် ... သူများတွေ ကြည့်နေတယ်"

"အော် ... အော် ... အိုကေ ... မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်"

"အင်းပါ"

ပိုပြီးရင်းနှီးလာသလိုလို ... လိုက်လျောသလိုလို ... စကားမျိုးတွေနဲ့ ... ကျွန်မ ထပြီး ... toilet ကို ထွက်လာတယ် ... နောက်ပိုင်းကတော့ ... လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ပေါ့ ... ဒင်း ကြည့်ပါစေ ... တွေးပါစေ ... ရာဂတွေ ... မြူခိုးဝေနေတဲ့ ... ဒင်းလို သားကောင်မျိုးကို ... မိလို့တော့ ... သွေးကြွေးတွေ အကုန်ပြန်ဆပ်ပစ်မယ် ...

ကျွန်မ toilet ထဲ ရောက်တော့ ... တံခါးဂျက်ကို သေချာပိတ်လိုက်သည် ... ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဖွင့်ပြီး ... အထဲက ... နာရီလေးကို ကြည့်လိုက်သည် ...ဆေးလုံးလေးကို ... ထုတ်လိုက်သည် ... လိင်စိတ်ကြွစေသော ဆေး ... ဂျာမဏီကနေ ... တကူးတက ... မှာယူထားတဲ့ ဆေး ... ဒီဆေးက ... ချက်ခြင်း တန်ခိုးမပြ ... နာရီဝက် ... ၁ နာရီလောက်နေမှ ... ဆေးစွမ်းပြသည် ... မနေနိုင် ... မထိုင်နိုင်လောက်အောင် ... သွေးသားသောင်းကျန်းစေသော ဆေး ... ဆေးလုံးလေးကို ... လက်သည်းခွံကြားထဲထည့်ပြီး ... သေချာဖိထားလိုက်သည် ... ရုတ်တရက် လက်သည်းကြားကနေ ပြုတ်မကျနိုင် ... ပိုက်ဆံအိတ်လေးကို ပြန်ပိတ်ပြီး ... ဂါဝန်ကို  နည်းနည်း ပြင်ဝတ်လိုက်သည် ... ဟိုဆန့်ဒီဆန်ပေါ့ ... လက်ချောင်းလေးကို ... သေချာ ပြန်စစ်သည် ... ဆေးလုံးလေးက ပြုတ်မကျ ... အိုကေ ...

ကျွန်မ ... စားပွဲနားကို ပြန်ရောက်တော့ ... သူက တစ်ခွက်ကို ... သောက်နေတုန်း ...

"ကြာလိုက်တာ သူဇာရယ်"

"အို ... အစ်ကိုကလည်း ... မြန်ပါတယ်"

"ကိုယ့်အတွက်တော့ ... အရမ်းကြာတယ်ကွာ"

"ချွဲတတ်တယ်နော် ... အဟင်း"

"မချွဲတတ်ပါဘူးကွာ ... ချစ်တတ်တာပါ ... ဟဲ ... ဟဲ"

ကျွန်မ ... မျက်စောင်းလေး ... ဒိုင်းကနဲ ထိုးပစ်လိုက်သည် ... စကား လမ်းကြေင်းပြောင်းတဲ့အနေနဲ့ ...

"အစ်ကိုကလည်း ... သောက်တာနှေးလိုက်တာ ... ဒီတစ်ခွက်သောက်နေတာ ... ကြာလှပြီ"

"ဟဲ ဟဲ ... သူဇာ့ကို ... စောင့်ရင်းသောက်နေတာ"

ကျွန်မ ... သူ့အလစ်ကို စောင့်ကြည့်နေတာရှင့် ... လက်ထဲက ... ဆေးလုံးကို ... ထည့်ဖို့ ချောင်းနေတာ ... နောက်တစ်ခွက်သောက်အောင် သွေးဆောင်ရင်း ... အလစ်မှာ ထည့်လိုက်မှာပေါ့ ... ဒီအချိန်မှာပဲ ... မွေးနေ့ရှင် မင်းသမီး ရောက်လာတယ် ... လက်ထဲမှာလည်း ...  ဖန်ခွက်ကိုင်ထားတယ် ... ကျွန်မတို့ ရီရီမောမောနဲ့ ... မတ်တပ်ရပ်ရင်း ...

"အစ်ကိုကြီး ... တစ်ခွက်သောက်ရမယ်နော်"

"သောက်မှာပေါ့ဗျာ ... သောက်မှာပေါ့ ... ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ နေ့ရက်များကို ပိုင်ဆိုင်ပါစေဗျား ... ချီးယား"

ကျွန်မလည်း ရောယောင်ပြီး ... တစ်ခွက်မြှောက်ပြီး ... သောက်လိုက်ပါတယ် ... အချိုရည်ပေါ့ ... ပြန်အထိုင်မှာ ... လှစ်ကနဲ ... ဆေးလုံးလေးကို ... ထည့်လိုက်ပါတယ် ...

"မွေးနေ့ပွဲကို လာကြလို့ ... ကျေးဇူးတင်တယ်နော်"

"ဟာဗျာ ... တစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ ... လာရမှာပေါ့ဗျ"

"လှမြတ်ကိုလည်း ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့  ... မမ ... ဒီထက့်ပိုလှပြီး ...  အကယ်ဒမီတွေ အများကြီးရပါစေ"

"အို့ ... ဟို့ ... ဟို့ ... လှမြတ်က ... ပြောတတ်လိုက်တာ"

ရွှတ်ကနဲ ... ကျွန်မပါးကို နမ်းလိုက်ပါတယ် ... အင်း ... မွေးနေ့ပွဲဆိုတော့ ... စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းတော့ ပျော်မိပါတယ် ...

"အို ... တကယ်ပြောတာပါ မမရဲ့"

"အိုကေ ... အိုကေ ... အေးအေးဆေးဆေး စားအုံးနော်"

"ဟုတ်"

ကျွန်မ ပြန်ထိုင်ပြီးတော့ ... ခုနက ခွက်လေးထဲကို ... ရေခဲထည့်တယ် ... ဆိုဒါ နည်းနည်းထည့်တယ် ... သူ မြင်သွားမှာ စိုးလို့ ... သွက်သွက်လုပ်ပြီး ... အရက်များများ ထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... ဆေးလုံးလေးက ... ဆော်ဒါနဲ့  အရက်ကြားမှာ ... ပျော်သွားရှာပြီ ... ဒင်းသောက်ဖို့ပဲလိုတော့တယ် ...

"အစ်ကိုလည်း ... တော်တော်သောက်နိုင်တယ်နော်"

"အင်း ... သိပ်တော့ မသောက်နိုင်ပါဘူး ... ကိုယ်က ... အများဆုံး သုံးခွက်ပဲ ... သောက်တယ်"

"အစ်ကို ... သူများတိုက်တာတော့ သောက်တယ် ... ဒီတစ်ခွက်လည်းသောက်ရမယ် ... ဒါပဲ"

ကျွန်မ ... သူ့အရှေ့ကို ခုနက အရက်ခွက်ကို ... တွန်းပို့လိုက်သည် ...

"ဟဲ ... ဟဲ ... ဒါတော့"

"အို ... သူများတိုက်တာတော့ ... သောက်တယ် ... လှမြတ်တိုက်တာကျတော့ ... ဟွန့်"

"အောင်မြတ်လေးဗျာ ... ရွှေစိတ်တော် မညိုပါနဲ့ဗျာ ... သောက်မှာပေါ့ ... သောက်မှာပေါ့"

"ဒါဆို ... အမြန် သောက်ပြ"

"အိုကေ"

ဟင်း ဟင်း ... ကျွန်မ ... ပြုံးလိုက်တယ် ... သဘောကျလွန်းလို့ ပြုံးလိုက်တယ် ... ယောကျ်ားတွေများ ... မိန်းမချောချောလှလှလေးခိုင်းရင် ... နဖားကြိုးတောင် အထိုးခံမယ့် ဟာတွေ ... ဒင်းလို ... နှာဘူးက ... ပိုဆိုးတာပေါ့ ... အရက်ကို ... တရစပ်သောက်လိုက်ပြီးနောက် ... သူ့မျက်နှာက ပိုပြီး နီလာတာပေါ့ရှင် ... ဒီလိုနဲ့ ... ထမင်းစားလိုက် ... သူနဲ့ အလိုက်သင့် ... အီစီကလီ ... စကားပြောလိုက် ... နာရီဝက်လောက်နေတော့ ... ပြန်တဲ့လူက ပြန်ကုန်ကြပြီ ...

"ပြန်ကြမယ်လေ ... နော် ... အစ်ကို"

"အိုကေ "

ကျွန်မတို့ ... မင်းသမီး ... မမ ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ... ကားပါကင်ဆီလျှောက်လာရင်း ... သူ့တပည့်တစ်ယောက်က ... ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ် ... မသင်္ကာလို့ ကြည့်တာလား ... သိပ်လှတဲ့ ကျွန်မကို ... စားချင်ဝါးချင်လို့ ကြည့်တာလား ... ဂရုမစိုက်ပါဘူး ...ဒီလိုကောင်တွေကိုတော့ ... ကျွန်မ ... ကားရီမုတ်ကို ... နှိပ်လိုက်တော့ ... ကားက စက်နှိုးပြီးသား ... တံခါးဂျက်တွေ ပွင့်သွားသည် ... နှာဘူးကြီးက ... သူ့တပည့်တစ်ယောက်ကို ...

"ဟေ့ ... တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်လေ"

ကားတံခါးကို ... သူ့တပည့်တစ်ယောက်က ... ပျာပျာသလဲ ဖွင့်ပေးလို့ ... ကျွန်မ ကားထဲကို ... ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ...

"ကျေးဇူးနော်"

တံခါးကို သေချာပိတ်ပြီး ... သူက နောက်ဆုတ်သွားသည် ... နှာဘူးကြီးက ... အနားကို ရောက်လာသည် ... ကားထဲကို ခေါင်းငုံပြီး ... ကျွန်မကို ... ရီဝေဝေအကြည့်နဲ့ ကြည့်သည် ... ကျွန်မမျက်လုံးကိုကြည့်တာထက် ... ကျွန်မရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ... အပေါ်စီးကနေ ... သွားရေယိုရင်း ...

"သူဇာနဲ့ ... အေးအေးဆေးဆေး ... နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ချင်တယ် ... သူဇာရယ်"

ဘေးနားက ... လူတွေကိုမှ ... အားမနာ ... ကာမတဏှာကြောင့် ... အရှက်တရားမရှိ ... လိုချင်တာသာ သိတဲ့ ... ခွေးတိရစ္ဆာန် ... ရွံလိုက်တာရှင် ... ထွီ ... ဒါပေမယ့် ... ပါးစပ်ကတော့ ...

"အို ... အစ်ကိုနော် ... နောက်မှ ... ဟွန့်"

ကျွန်မ ... ကားကို ... ဝူးကနဲ ... မောင်းထွက်ပစ်လိုက်သည် ...

ဟား ဟား ဟား ... စိတ်ကြွဆေးရယ် ... ကျွန်မ အလှရယ်ကြောင့် ... ဒင်း ... တည့်တည့်ကြီး ... ထောင်ချောက်ထဲ ဝင်လာတာ ... ဟား ဟား ဟား ... မိလို့ကတော့ရှင် ... လက်စားချေမယ့် ... အတွေးတွေက ... လီဘာကို အဆုံးနင်းပစ်လိုက်တယ် ... မာစီဒီးကားက ... သခင်မရဲ့ အလိုကျ ... ဝေါကနဲ  ... ဝေါကနဲ ... အရှိန်တအားမြန်လာသည် ... ဒိုင်ခွက်က မြှားလေးက ... ၄၀ ... ၆၀ ... ၈၀ ... ၁၀၀ ...

ဦးဝိဇာရလမ်းလယ်က ... သစ်ပင်ကြီးတွေက ရိပ်ကနဲ ရိပ်ကနဲ ... ကျန်ခဲ့သည် ... အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ... ဒေါ်လေးမေ ... တံခါးလာဖွင့်ပေးသည် ... အိမ်မှာက ... ဒေါ်လေးမေနဲ့ ကျွန်မ နှစ်ယောက်ထဲနေသည် ... တခြား အဖော်မထား ... ဒေါ်လေးမေက ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်မကြိုက် ... လက်စားချေမယ့် ကိစ္စကြောင့် ... ပါးစပ်ပွမှာလည်း ကြောက်သည် ... ကားကို ဂိုဒေါင်ထဲထည့်ပြီး ... တံခါးပိတ်လိုက်သည် ... နောက်ဖုံးကို ဖွင့်ပြီး ... ဒေါ်လေးမေကို ပြလိုက်သည် ...

"တော်တော် ပင်ပန်းသွားပြီလား ... သမီး"

"မပင်ပန်းပါဘူး ... ဒေါ်လေးရဲ့ ... ပျော်နေတာ ... ဟဲ ဟဲ"

"အထုပ်တွေက များလိုက်တာ ..."

"၁၄ ထုပ် ဒေါ်လေး ... သိန်း ၇၀၀၀"

"သိန်း ၇၀၀၀ တောင်"

"ဟုတ်တယ်လေ ... ဒေါ်လေးရဲ့ ... ပိုက်ဆံတင်မကဘူး ... စာရွက်တွေလည်း ... အက်ဆစ်လောင်းပစ်လိုက်တယ်"

"ကောင်းတယ် ... ကောင်းတယ် ... သမီး သိပ်တော်တယ်"

"သမီးက မတော်ပါဘူး ... ဒေါ်လေး စီစဉ်ပေးတာ တော်လို့ပါ ... ဒေါ်လေးက ... အကုန်သိနေတယ်နော်"

"သိရမှာပေါ့ကွယ် ... မသိသိအောင် ကြိုးစားထားတာ ... ၁၈ နှစ်လောက် စိတ်ဒုက္ခရောက်ခံထားတာ ... လက်စားပြန်ချေမှ ... ကျေနပ်မယ် ဟေ့"

"ဒေါ်လေး တစ်ခုတော့ သမီးကို ဂတိပေးရမယ် ... ဒင်းကို မိလို့ကတော့ ... သမီးလက်နဲ့ ... ဒင်းကို ... အရေခွံခွာပစ်မယ်"

"အို ... လုပ်ရမှာပေါ့အေ့ ... လုပ်ရမှာပေါ့ ... အခုတော့ ... သွားနားချည်တော့ ... ပင်ပန်းနေပြီမှတ်လား ... ဒေါ်လေး ဒီအထုပ်တွေ ... သွားသိမ်းလိုက်မယ်"

"မြန်မြန်သိမ်းပြီးမှပဲ ... အိပ်တော့မယ်"

ကျွန်မနဲ့ ဒေါ်လေး ... ပိုက်ဆံတွေကို ... ထုတ် ... သစ်သားဘီဒိုကြီးတစ်ခုထဲမှာ ... အစီအရီ ထည့် ... ဒီလောက်များတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို ... တခြားအချိန်မှာ ပျော်မိပေမယ့် ... ဟိုလူယုတ်မာဆီက ... ပိုက်ဆံမို့လို့လားမသိ ... မကိုင်ချင် ... နည်းနည်းတော့ ရွံသည် ... မြန်မြန်ပြီးအောင် ... သွက်သွက်လုပ်ပြီး ... လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ... ချွေးတွေနဲ့ ... ကပ်စေးစေးမို့ ... ရေချိုးဖို့ ... ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ် ...

ရေချိုးဇလားထဲ ... ရေပူရေနွေး ဖြည့်ထားပြီး ... ပန်းပွင့် ... လက်တဆုပ်လောက်ကို ... ကျဲလိုက်ပါတယ် ... ရေပြည့်ဖို့ အချိန်နည်းနည်းလိုသေးတာမို့ ... သီချင်းအေးအေးလေး တစ်ပုဒ် ဖွင့်လိုက်ပါသည် ... ရေချိုးဇလားက ... ရေပြည့်တော့မှာမို့လို့ ... အင်္ကျီချွတ်ပြီး ... အထဲမှာ ဝင်စိမ်လိုက်သည် ...

"အို ... ဟာ"

နွေးထွေးတဲ့ ရေအထိအတွေ့ကြောင့် ... နည်းနည်းတော့ သဘောကျသွားသည် ... လက်ကို ရေထဲ နှစ်လိုက်ပြီး ... လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ... ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက်သည် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ပင်ပန်းနေတာတွေ ရုတ်ချည်းဆို ... လျော့သွားပါတယ် ... တစ်ကိုယ်လုံး မြုပ်အောင် ထိုင်လိုက်ရင်း ... ခေါင်းလေးကို ... အလိုက်သင့်လေး ... မှီလိုက်ပါတယ် ... ဘောင်ပေါ်က ... အဝတ်နုလေးကို ယူပြီး ... ဆပ်ပြာရည်နည်းနည်း ... ထည့်လိုက်သည် ... ရေစိုနေတဲ့ ... လက်မောင်လေးတွေကို ... အဝတ်နုလေးနဲ့ ပွတ်တယ် ... ဘယ်ပြီးတော့ ... ညာ ... လက်မောင်းပြီးတော့ ... လည်ပင်း ... ရွှေလည်တိုင် ကျော့ကျော့လေးကို ... သေချာပွတ်တယ် ... ချွေးစေးတွေကပ်နေလို့လား မသိပါဘူး ... ပြောင်သွားအောင် ပွတ်တယ် ... ဒါပြီးတော့ ... ဟင်း ...  ရင်နှစ်မွှာ ... ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက ... ရေထဲမှာ ... မပေါ့်တပေါ် ... လုံးကျစ်တဲ့ ... ရင်သားကို ... ဖွဖွလေး ... ကိုင်ပြီး ... အဝတ်နုလေးနဲ့ ... ပွတ်လိုက်တယ် ...

"အို ... ဟင့် ..."

ရင်နှစ်မွှာက ... အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ... ဖောင်းကြွနေသည် ... အဝတ်နုလေး လာထိလိုက်တာနဲ့ ... သူ့အလိုလို ... ကော့လာသည် ... ပတ္တမြားနို့ခဲလေးကို ... အဝတ်နုလေးနဲ့ ... ဖွဖွလေး ပွတ်ရင်း ... မသိမသလေး ချေပေးလိုက်သည် ...

"ဟင့် ..."

အထိအတွေ့က ... ငြိမ်သက်နေတဲ့ ကာမစိတ်ကို ... နှိုးဆွနေသည် ... ကျွန်မ မနေနိုင်ဘူးရှင် ... ဒီအထိအတွေ့ကို ... ကြုံဘူးပြီးကတည်းက ... ထပ်ထပ်ပြီးတော့ ခံစားချင်နေတယ် ... နို့ခဲလေးကို ... ပိုပြီး ... ဖိချေလိုက်တော့ ... နို့ခဲလေးက ... ပိုလို့တောင် ထောင်လာပါတယ် ... ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားက ... ယားယံလာတဲ့ ဒဏ်ကို ... တုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ ... ကျွန်မ ဖင်လေးက ... တကြွကြွဖြစ်နေပါတယ် ... အို ... လက်ကလေးက ... ပေါင်ကြားထဲကို ... အလိုလို ရောက်သွားပါတယ် ... ဆီးခုံမို့မို့ကို ကျော်ပြီး ... ထိပ်ဝလေးကို နှိုက်လိုက်တာနဲ့ ... အို ရှင် ... တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားအောင် ... ခံစားချက်က ပြောမတတ်အောင်ပါပဲ ... နှုတ်ဖျားလေးက ... အသံထွက်ပြီး ငြီးရလောက်အောင် ... ကောင်းတယ်ရှင့် ... ထကြွလာတဲ့ကာမပိုးက ... သွေးကြောတစ်လျှောက် ... တရွရွနဲ့ လျှောက်သွားနေတော့ ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးက ... ပွစိပွစိ ဖြစ်လာပါတယ် ... ဝင်မလာသေးတဲ့ ... လက်ဖျားလေးကို ... ဖမ်းညှစ်ချင်လို့ တူပါရဲ့ ... အတင်းပဲ ...  ကော့ကော့ပေးနေတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ

လက်ဖျားလေးက ... ရတနာဖူးလေးကို ... ထိမိလိုက်တာနဲ့ ... ကာမစိတ်တွေက ဟုန်းကနဲ ... ထကြွလာပါတယ် ... အို ... ရှင် ... ပန်းရောင်လှိုဏ်ခေါင်းလေးထဲက ... ချစ်ရည်ကြည်တွေကလည်း ... တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ယိုစီးလို့နေပါတယ် ... ရေထဲမှာ တစ်ကိုယ်လုံးစိမ်ထားပေမယ့် ... ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ... ရမက်ကြောင့် ပူလောင်နေပါတယ်ရှင် ... စားဖူးတဲ့ကလေးက ပိုငတ်ပဲဆိုဆို ... ဒီအတွေ့အထိကို သာယာမိတာအမှန်ပါပဲရှင် ... ပန်းဖူးလေးကို ... ကလိမိတာနဲ့ ... စိတ်ကူးလေနှင်ရာ ... မြူခိုးတွေ လွင့်သလို ... ခံစားချက်တွေက ... နတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပါပဲရှင် ... ပန်းဖူးလေးကို ... ပွတ်တဲ့အရသာကို ... တသသဖြစ်နေတဲ့ ... ကျွန်မနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ... လျှာလေးနဲ့ သပ်ပေးရင်း ... တစ်ယောက်ထဲ မနေတတ် မထိုင်တတ်ဖြစ်နေပါတယ် ... အတွေးတွေက ကယောက်ဂယက်နဲ့ ... စိတ်ကူးထဲကို ... ဟိုမင်းသားလေး ရောက်လာလိုက် ... ဒီမင်းသားလေး ရောက်လာလိုက် ... ဟင်း ... ဟိုနေ့က ချာတိတ်နဲ့ဆို ... အို ... ဟုတ်တယ် ... မနက်စောစော ကျွန်မထပြေးတိုင်း ... နောက်ကနေ လိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ အကြည့်တွေက ... ဘာလိုချင်တာလဲဟင် ... တကယ်ချစ်တာလား ... ဒီလိုမျိုး ဖြစ်ချင်တာလား ... အို ... သူလာပြီ ... ရေကန်ထဲကို ... သူဝင်လာတယ် ... သူလေ ... သူ ... တအားဆိုးတယ် ... ကျွန်မရဲ့ ပန်းဖူးလေးကို ... ဖွဖွလေးပွတ်တယ် ... ဖိတယ် ချေတယ် ...

"ဟာာာ ... ဟာာာ"

ကောင်းလိုက်တာရှင် ... အတွေးထဲက မင်းသားလေးကြောင့် ... ကျွန်မ စိတ်တွေ ပိုထန်လာပါတယ် ... ပေါင်တစ်ချောင်းကို ... ရေကန်ဘောင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ ... ပေါင်နှစ်ချောင်းက ပိုကားသွားသလို ... ရွှေကြုပ်လေးထဲက ... ပန်းဖူးလေးက ... ပိုလို့တောင် ကော့ထောင်လာပါတယ် ... ကျွန်မစိတ်တွေ အရမ်းကြွပြီ ထနေတော့ ... ပန်းဖူးလေးကို ... ညှစ်ပြီး ... ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... အောက်ကနေ ကော့တင်ပေးနေတဲ့ ... တင်ပါးကြီးတွေက ... ပြန်မကျနိုင်လောက်အောင် ... ကောင်းတယ်ရှင် ... ထိတယ်ရှင် ... ထိတယ် ... ခံစားချက်တွေက အရမ်းပြင်းတာမို့ ... တိုးတိုးလေး ငြီးနေရာကနေ ... အော်ပစ်လိုက်တယ်ရှင် ...

"အွန် ... ဟင့် .... ဟာာာာာာ ... ဟာာာာာာာာ"

မခံနိုင်တဲ့အဆုံးမှာ ... အချစ်ရည်တွေက ပြွတ်ကနဲ ထွက်သွားပါတယ် ... ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတဲ့ကြားက ... ခံစားချက်ကတော့ ... ပြန်မပြောတတ်အောင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ဟင်း ... လူတစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ချင်လောက်အောင် ... မိန်းမောနေလို့ ... ခဏလေးမှေးနေလိုက်ပါတယ် ...

ခဏနေတော့ ... တစ်ကိုယ်လုံး အေးလာလို့ ... မထချင် ထချင်နဲ့ ... ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပါတယ် ... မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ ... ရေတွေသုတ်ပြီး ... ညဝတ်အင်္ကျီဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ... ပစ်လှဲပစ်လိုက်ပါတယ် ... ရေစိုနေတဲ့ ... ဆံပင်ရှည်ကို ... သုတ်ချင်စိတ်မရှိတော့လောက်အောင် ... ပင်ပန်းနေလို့ ... ရေစိုလက်စနဲ့ အိပ်ပစ်လိုက်ပါတယ် ... ညတုန်းက လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လို့ ပင်ပန်းတာရယ် ... အသွေးအသားထဲက ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်သွားလို့ ... အားလျော့သွားကြောင့် ... မျက်စိမှိတ်လိုက်တာနဲ့ ... အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ် ...

ဦးသက်အောင် ... ဝူးကနဲ မောင်းထွက်သွားတဲ့ ... လှမြတ်သူဇာနွယ် ဆိုတဲ့ ... နတ်မိမယ်လေးကို .... အရမ်းသဘောကျသွားသည် ... ဒီကောင်မလေးရဲ့ ... ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းက ... ၃၂-၂၄-၃၆ ... မော်ဒယ်ဆိုဒ်မဟုတ် ... လှယဉ်ကျေးမယ်ဆိုဒ် ... တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆိုပေမယ့် ... ဒီကောင်မလေးလိုမျိုး ... အချိုးကျဖို့ မလွယ် ... အသက်က ၁၈ နှစ်ဆိုတော့ ... ဘူးသီးနုနု ... ဖွံ့ဖြိုးစ အရွယ် ... မြင်လိုက်တာနဲ့ ... စိတတွေ ထကြွလာအောင် ... လှတဲ့ကောင်မလေးကို ... ချစ်ချင်တယ် ... ချစ်ချင်တယ်ဆိုတာထက် ... အိပ်ချင်တယ် ဆိုတာက ... ပိုမှန်သည် ... အိပ်ယာထဲမှာ ... မိန်းမတွေက အတူတူပဲ ... ဆိုတဲ့ အယူအဆက ... မမှန်ဘူးဗျ ... မြင်လိုက်တာနဲ့ ... ရမက်ထန်စေတဲ့ ... ဒီလိုကောင်မလေးနဲ့ ... တစ်ညလောက် အိပ်ပစ်လိုက်ရင် ... ဟား ... အရမ်းလှတဲ့ ... ညလေးဖြစ်သွားမှာပေါ့ ... ဒီည ဘာဖြစ်မှန်းကို မသိပါဘူးဗျာ ... ရင်ထဲမှာ ... အရမ်းကို ... ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေတယ် ... ရင်ထဲမှာ မီးတောက်နေတယ် ချာတိတ်ရေ ... ဟင်း ... အခုတော့ ... ဒင်းလေးနဲ့ ချစ်လို့မရသေးဘူး ... ချစ်လို့ရတဲ့ ... ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ဆီ သွားမှ ... ဟာ ... မေ့နေလိုက်တာ ... ဒီည ... သူ့ကို အိမ်မှာ စောင့်ခိုင်းထားတယ် ... မြန်မြန်ပြန်မှ ... ကားမောင်းတဲ့ ကောင်ကလည်း နှေးလိုက်တာ ...

"ဟေ့ကောင် ... မြန်မြန်မောင်းစမ်းပါကွ"

"ဟုတ်ကဲ့ ... ဆရာ ... ဟုတ်ကဲ့"

ဒီကောင်က ... ဆရာ့အထာကို နပ်သည် ... ကားကို မိုင်ကုန်မောင်းပစ်လိုက်သည် ... အိမ်ရောက်တော့ ... တပည့်တစ်ယောက်က ...

"ဆရာ ... ဟို ... မမ ရောက်နေတယ်"

"အိုကေ ... ငါသိတယ် ... ကားသိမ်းလိုက်တော့ ... ခြံတံခါးတွေ သေချာပိတ်ထား"

"ဟုတ်ကဲ့ ... ဆရာ"

အိမ်ပေါ်ထပ်ကို ... အပြေးတက်လာမိသည် ... ဟင်း ... ရင်ထဲက ... ဆန္ဒတွေကြောင့် ... သွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲ ထွက်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့ ...

အိပ်ယာပေါ်မှာ ... နတ်သမီးလေးတစ်ယောက် ... ပါးလွှာတဲ့ ... ညဝတ်ဂါဝန်လေးအောက်မှာ ... မို့မောက်တဲ့ တင်သားတွေက ... တောင်တန်းကြီးတွေလိုပါပဲ ... သိမ်သွားတဲ့ ... ခါးလေးက ... ကိုင်ဆောင့်ချင်စရာ ... ဂါဝန်လေးက ... တိုတိုလေးမို့ ...  ချာတိတ်ရဲ့ အလှတရားတွေကို လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပါဘူး ... ဖြောင့်တန်းတဲ့ ... ပေါင်တံနှစ်ခုက ... ဆင်စွယ်နှစ်ချောင်းပမာ ... လှဝင်းနေသည် ... မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေတာက ... ချာတိတ်ရဲ့ ပန်းလေး ... ချာတိတ်က ... အနေအထိုင် ပက်စက်တာမဟုတ်ဘူးဗျ ... တမင်သက်သက် ... သွေးဆောင်နေတာ ... မြင်တာနဲ့ ... လူကို ... ချစ်ချင်လာအောင် ... ဖျားယောင်းတဲ့ ... မိန်းမလက်နက်တစ်မျိုးပေါ့ဗျာ ... ဟား ဟား ...  အမို့အမောက်တွေက ... ကျွန်တော့်ကို ဖိတ်ခေါ်နေတယ်လေ ... အရင်နေ့တွေက ... ဒီလိုမျိုး ... စိတ်ကြွအောင်လုပ်မှ ... လုပ်ချင်တာ ... ဒီနေ့တော့ ... မဟုတ်ဘူးဗျ ... အရမ်းလှတဲ့ ... သူဇာကြောင့် ကျွန်တော် သွေးဆာနေတာ ... မပေါ့်တပေါ်တွေက ... စိတ်ရိုင်းတွေကို ထကြွစေတယ်လေ ...

"အစ်ကို ... နောက်ကျတယ်နော် ... မီးစောင့်နေတာ ကြာလှပြီ ... ဟွန့်"

"ဆောရီးပါ ... ချာတိတ်ရယ်"

ခပ်ညုညုလုပ်နေတဲ့ ... ချာတိတ်မလေး ... ခဏနေ ... ညုနိုင်ပါ့မလား ... ကြည့်ရသေးတာပေါ့ ... မွေ့ယာပေါ်ကနေ ... ဖိတ်ခေါ်နေတဲ့ ... ချာတိတ်မလေးကို ... ငုံ့ပြီး  နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... နှုတ်ခမ်းလေးက ... ချိုလိုက်တာဗျာ ... လက်ကလည်း ... ဟိုဖက် ... ဒီဖက် ... ဟိုကိုင် ... ဒီကိုင်ပေါ့ ... ညဝတ်ဂါဝန်လေးအောက်က ... ပစ္စည်းတွေက ... မို့မောက်လွန်းတယ်ဗျာ ... တစ်မိနစ်လောက် နမ်းပစ်လိုက်တော့ ...  အောက်က ချာတိတ်မလေးက ... ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်ဖြစ်နေတယ် ...

"အို ... အစ်ကိုနော် ... တွေ့တာနဲ့ ဒါပဲလုပ် ... ဟွန့်"

"အရမ်းချစ်တာကိုး ...  ချာတိတ်ရဲ့"

"ချာတိတ် ... ချာတိတ်ဆိုပြီး ... အရမ်းလုပ်တာကိုတော့ ကြောက်တယ် ... အစ်ကိုရယ်"

"ချာတိတ်က  အပေးကောင်းတာကိုး"

"အိုး ... တော်ပါ"

"ရှက်လို့လား"

"အိုး ... ရှက်လွန်းလို့ သေတော့မယ် ... မနေ့ကတုန်းက ... အစ်ကို အရမ်းဆိုးတယ်"

"ချာတိတ်ရဲ့ အဖုတ်က ... စီးနေတာပဲနော် ... အောက်ကနေလည်း ... ကော့ပေးတယ်"

"ဟိတ် ... တော်ပြီ အစ်ကိုနော် ... ဟွန့်"

ချာတိတ်မလေးက ... ရှက်လွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ ... ကျွန်တော် ဖက်ထားတဲ့ ကြားက ... ရုန်းထွက်ပြီး ... မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးအောက်မှာ ... ဖွက်ထားတယ် ... ဖင်လေးက ထောင်လို့ပေါ့ ... ဟား ဟား ...

ကော့ထွက်နေတဲ့ ... ဖင်နှစ်လုံးက ... လုံးကျစ်နေသည် ...  ချာတိတ်ဆိုပြီး ... လျော့တွက်လို့မရ ... ပစ္စည်းက တောင့်သည် ... ဖင်လေးကို ... ဆွဲမလိုက်ပြီး ... ကားကနဲ ဖြစ်သွားတော့ ... ဖင်နှစ်လုံးကြားက ဖြူမို့မို့ ... ေ- ာက်ပတ်လေးက ... ဖောင်းကားနေသည် ... အဝလေးက နည်းနည်းလေးသာ ဟသည် ... နီနီရဲလေး အကွဲကြောင်းလေးကို ... တွေ့တာနဲ့ ... မစဉ်းစားတော့ဘူး ... စိတ်က တအားထန်နေတာမို့လို့ ... နှုတ်ခမ်းသားကစ်ကစ်လေးကို ... ဆွဲဖြဲပြီး ... လက်ညှိုးကို ... တဆုံးထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... နာတယ် ... နာတယ်"

အစိမ်းသက်သက်ကြီး ... ထိုးချလိုက်တော့ ... ချာတိတ်မ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ... ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်လေ ... ဘယ်ရမလဲ ... ရုန်းမအောင် ... ခါးကို ... အတင်းဖိထားတော့ ... ထလို့မရ ... ကြပ်စေးနေတဲ့ ... အဖုတ်လေးထဲ ... လက်ညှိုးလေးကို ... ညှစ်နေတာများ ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... တင်းနေတာပဲ ... လှုပ်လို့မရအောင် ညှစ်ထားတား ... ဒီချာတိတ်မလေးက ... နည်းနည်းလောက် နမ်းပစ်လိုက်ရင် ... အရည်တွေက ... ရွှဲနေပြီ ... ကောင်းမှာပေါ့ဗျာ ... ဒီချာတိတ်မလေးက ... ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကမှ ... ပါကင်ဖောက်ထားတာလေ ...  ပါကင်ဖောက်တဲ့နေ့ကဗျာ ... ဟာဗျာ ...  အတွေးတွေက ... စိတ်ကို အဆုံးစွန်ထန်စေတော့ ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... ခပ်ပြင်းပြင်းလေး မွှေပစ်လိုက်တယ် ... မွှေရတာခက်လိုက်တာဗျာ ... ဖင်ကို အတင်းရှုံ့ထားတော့ ... ခရေပွင့်လေးက ... သေးသေးလေး ကြုံ့နေသည် ...  ဘယ်ရမလဲဗျာ ... ခရေပွင့်လေးကို ... ဝလုံးလေး ရေးပေးလိုက်တော့ ... အဖုတ်က ညှစ်ထားတာ ... လျော့သွားသည် ...

"အား ... အစ်ကိုရေ ... ဟင့် ... ဟင့်"

ရုန်းလို့မရမှန်းသိတော့ ... မရုန်းတော့ ... ဒါပေမယ့် ... ဖင်လေးကို ... စကောဝိုင်းလို ... ကော့ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... ကြိုက်တယ် ... ဒါမျိုးမှ ... ကြိုက်တာဗျ ... အောက်ပေးကောင်းတယ်ဗျာ ... ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နဲ့ ... ဒီနားလေးက ... အလုံးတွေ အများကြီးတွေ့ရတယ် ... အင်း ... ဂျီစပေါ့လို့ ထင်တာပဲ ... ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ... လက်ကိုညှစ်ထားတာများဗျာ ... ပြုတ်ထွက်မတတ်ပဲ ...

"အိုး ... အစ်ကို ... ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

"အိုး ... ဟာာာ .... ဟင့်"

"ကောင်းလား"

"ကောင်းတယ် အစ်ကိုရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ်"

"ကြိုက်လား"

"အင်း ... ကြိုက်တယ် ... ကြိုက်တယ် ... လုပ်ပါတော့ အစ်ကိုရယ် ... မီးမနေတတ်တော့ဘူး"

ချာတိတ် ... ခေါင်းလေးလှည့်ကာ ... ကျွန်တော့်ကို လှည့်ပြီး ပြောနေပုံလေးက ... ချစ်စရာ ... ကျွန်တော်လည်း ... တအားလုပ်ချင်နေတယ်ဗျာ ... လက်ညှိုးကို ... ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ ... အဖုတ်လေးက ... အတင်းညှစ်ထားတယ် ... မလွှတ်ချင်ဘူးထင်ပါရဲ့ ...

"အတင်းမညှစ်ထားနဲ့လေ"

"အိုး ... အစ်ကိုနော် ... ဟင့်"

ချာတိတ် ရှက်သွားလို့ထင်ပါရဲ့ ... မျက်နှာ ပြန်ငုံ့သွားပြန်တယ် ... ပြန်ထွက်လာတဲ့ လက်ညှိုးမှာ ... အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတယ် ... ချာတိတ်မလေးက ... ဒါတစ်ခုတော့ ကောင်းတယ် ... အဖုတ်ထဲက ... အရည်တွေက ညှီနံ့မနံဘူး ... သင်းသင်းပျစ်ပျစ်လေး ...

အဝတ်တွေကို ... အမြန်ချွတ်ပြီး ... သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ ... နေရာယူလိုက်တယ် ... အောက်ကကောင်က ... ထောင်နေတာပဲ ... မနေတတ်တော့ဗျာ ... နီနီရဲရဲ စိုရွှဲနေတဲ့ ... အကွဲကြောင်းလေးထဲ ... ဒ- ်ဖျားကို ... တေ့လိုက်တယ် ...

"အိုး ... အစ်ကိုရယ် ... ဖြေးဖြေးနော် ... ဟင့်"

ဖြေးဖြေးလေး ဆိုတာ ... ကျွန်တော် မလုပ်တတ်ဘူးဗျ ... ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ရမှ ... အားရတယ် ... ကျေနပ်တယ်ဗျ ... ဒ- ်ဖျားလေးက ... အထဲဝင်တယ်ဆိုရုံလေးရှိသေးတယ် ... မီးလေးရဲ့ ... အဖုတ်က ... အတင်းကို ... ဖမ်းညှစ်ပစ်တော့တာပဲ ... ကြာတယ်ဗျာ ... ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ ... သိမ့်ကနဲ ဝင်သွားတယ် ... ချောချောမွေ့မွေ့တော့ ဟုတ်ဘူး ... ဒုန်းကနဲ ဆောင့်ပစ်လိုက်တော့ ... ဖင်ကုန်းပေးနေတဲ့ ... ချာတိတ်မ ... အရှေ့ကို ... ငိုက်ကနဲ တိုးသွားသည် ...

"အိုး ... အမေရေ ... နာတယ် ... အစ်ကိုရယ် ... တအားမလုပ်ပါနဲ့ဆို ..."

ချာတိတ်မလေး ... မျက်ရည်လေးတောင် ဝဲသွားသည် ... ဟုတ်လည်းဟုတ်တာပဲ ... ဂေါ်လီ ၈ လုံးထည့်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင် ... ဝင်ချက်က ပြင်းတာကိုး ... နုနုထွတ်ထွတ် အတွင်းသားလေးကို ... ဖြဲကားပြီး ဝင်သွားရုံမကဘူး ... ဂေါ်လီတွေက ... ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွဲသွားတော့ ... သေမတတ်နာသွားမှာပေါ့ ... နာပလေ့စေ ... ဒီအချိန်မှာ မညှာနိုင်ဘူး ... မိန်းမဆိုတာမျိုးက ... အဖုတ်ကွဲအောင်  - ိုးမှ ... အသည်းစွဲအောင် ချစ်မှာ ... ဟား ဟား ဟား ...

"အား ... ဟာာ ... ဟာာ ... ဟင့် ... ဟင့် ... နာတယ် ... နာတယ် ... အဲဒီလို မမွှေနဲ့လေ"

အဖုတ်လေးက ... ကြပ်လွန်းတော့ လုပ်ရခက်တယ်ဗျာ ... နည်းနည်းချောင်သွားအောင် ... မွှေပစ်လိုက်တယ် ...

"ဟင် ... ဟင့် ... အို ... အို ... အစ့်ကို ... အစ့်ကို ... ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ အစ်ကိုရယ် ... အရမ်းနာတယ် ... ဟင့်"

ရေနစ်သူတစ်ယောက်လို ... ဆွဲမိဆွဲရာ ... ခေါင်းအုံးလေးကို ... ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း ... အနောက်ကနေ ... ဆောင့်သမျှ ... မီးလေး ခံနေရှာတယ် ... စက်သေနတ်လို ... အဆက်မပြတ် ... ဆောင့်တာခံရတော့ ... နားထင်တွေတောင် ပူထူပြီး ... မျက်နှာတွေ နီရဲလာတယ် ... မသနားနိုင်ဘူးလေ ... အရှိန်က အရမ်းကောင်းနေပြီမို့ ... ခါးကို ကိုင်ပြီး ... အနီးကပ် ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... သုံးစက္ကန့်ကို နှစ်ချက်နှုန်းနဲ့ ဆောင့်တော့ ... ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ... အဖုတ်ထဲက ... အရည်တွေက ... ဒလဟောပေါ့ ... ချာတိတ်မလေးက ... ကြောက်လွန်းတာလား ... ကောင်းလွန်းတာလားမသိဘူးဗျာ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ညှစ်ထားတာများ ... သားရေကွင်း သုံးပင်နဲ့ စည်းထားသလိုပဲ ... စီးနေတာ ... ဆောင့်လိုက်တိုင်း ... အရှေ့ကို နည်းနည်းရောက်လိုက် ... အနောက်ကို ... ပြန်ကော့ပေးလိုက်နဲ့ ... ဒီကောင်မလေးတော့ ဟုတ်နေပါပြီ ... နာတယ် ... နာတယ်ဆိုပြီး ...  အတင်းနောက်ကို ဖင်ကော့ပေးနေတာ ... အခါ ၅၀ လောက်လည်း ဆောင့်ပြီးရော ... မီးလေး အရမ်းထန်လာပါတယ် ... ကျွန်တော့် ဦးဆောင်မှုကို ... အားမရလို့ ထင်တာပဲ ... အတင်း နောက်ကို ... ပစ်ပစ်ဆောင့်တယ် ... ကြိုက်တယ်ဗျာ ... ကိုယ်က ... ဆောင့်စရာမလိုပဲ ... သူ့ဟာနဲ့ ညှစ်ပြီး ... ဆောင့်တာများ ... ကောင်းလိုက်တာ ...  အသံထွက်ပြီးတောင် ငြီးမိတယ် ... သူ့ခါးကို ... ကိုင်ထားတာ လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ... ဇောင်းကလွှတ်တဲ့ မြင်းလိုပဲ ... ဆောင့်ရှာတယ် ... - ီးကလည်း ... ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ့ ... ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ... ငြီးသံတွေကလည်း ... ဆူညံနေတာပဲဗျာ ...

"ဟင် ... ဟင့် ... အို ... အို ... အစ့်ကို ... အစ့်ကို ..."

"အရမ်းကောင်းတယ် ... အစ်ကိုရယ် ... လုပ်ပါ ... လုပ်ပါ ..."

လုပ်ပါ ... လုပ်ပါဆိုပြီး ... သူချည်းပဲ လုပ်နေတာ ... ဟား ဟား ... သဘောတွေ ကျလွန်းလို့ ... ဖင်လေးကို ဆွဲဖြဲလိုက်တယ် ...

"အိုး ... အစ်ကိုနော် ... အတင်းမဖြဲနဲ့ ... ဟင့်"

မီးလေးက အဖုတ်ကို ... ညှစ်ထားလွန်းတော့ ... ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ... ခရေပွင့်လေးက ... ခပ်စူးစူးလေး ... အထဲကို ဝင်နေတယ် ... အရည်တွေလည်း ရွှဲနေတော့ ... စိတ်မကူးတော့ပါဘူး ... လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... ဝင်ဘူးဗျ ... လက်တဆစ်ပဲ ... ဝင်တယ် ... ထပ်သွင်းလို့မရဘူး ... အတင်းတံခါးပိတ်ထားတယ် ...

"အား ... နာတယ်နော် ... အစ်ကို ... ဟင့် ... ဟင့်"

"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... ထပ်မထည့်တော့နဲ့ ... နာတယ် ..."

မထည့်နဲ့ ဆို ... ပိုလို့တောင် ထည့်ချင်သေးတယ် ... အပြတ်ဟော့နေတဲ့ ... မီးလေးကို ... နောက်ပေါက်ပါ လုပ်ပစ်လိုက်အုံးမယ် ... လက်ညှိုးကို ... ပိုထိုးထည့်တော့ ... အတင်း ရုန်းတယ် ... မရဘူးလေ ... လိုချင်တာကို ... ရအောင် ယူတတ်တဲ့  အကျင့်က ... ကျွန်တော့်မှာ စွဲနေပြီ ...

"အား ... အစ်ကိုက ... အရမ်းရက်စက်တယ်ကွာ ... မီးလေး ဖင်ကို ... မလုပ်ပါနဲ့ "

"အရမ်းလုပ်ချင်တယ်ကွာ ... မီးလေးကလည်း"

"ဟင့် ... ဟင့် ... မီးလေးကို ... မသနားဘူးလားဟင် ... အစ်ကို့ဟာကြီး ထည့်လိုက်ရင် ... မီးလေးဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ်"

"မကွဲပါဘူးကွာ ..."

"တခြားဟာ လုပ်ပေးမယ်လေ ... နော် ... အစ်ကို ... ဒါတော့ မလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ... မီးလေး တောင်းပန်ပါတယ်"

"ဟာကွာ"

ကျွန်တော် စိတ်တိုလာလို့ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... အရမ်းကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ကန့်လန့်ကန့်လန့် လုပ်တာ မုန်းတယ်ဗျာ ... မွေ့ယာပေါ်ကို ပစ်လှဲချပစ်လိုက်တယ် ... မီးလေးက ... သနားပါတယ် ... မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး ...

"စိတ်မဆိုးရဘူး အစ်ကိုရယ် ... မီးလေး ကြောက်လို့ပါ ..."

"ဘာကို ကြောက်နေတာလဲ"

"အစ်ကို့ဟာကြီး ...  အကြီးကြီးလေ ... မီးလေ ဖင်ကွဲသွားမှာပေါ့"

"ဟာကွာ"

"စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ... အစ်ကို့ကို အလျော်ပြန်ပေးမယ်လေ ... နော် ... ရွှတ်"

ပါးကို တစ်ချက်လာနမ်းပြီး ... နှစ်သိမ့်ပေးနေရှာတယ် ... စိတ်တိုနေတာ ... လျော့သွားတာပေါ့ဗျာ ... ဒီလိုမျိုးလေး နမ်းတော့ ... ရင်တောင်ခုန်သွားတယ် ... သူက ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ ...

"ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ ... ပြောပါအုံး"

"စိတ်ကို  လျှော့ပါ  ... အစ်ကိုရယ် ... လူကြီးနော် ... ကလေးကို စိတ်မဆိုးရဘူး ... ဟွန့်"

"မရဘူးကွာ ... အရမ်းလုပ်ချင်တယ်"

"မီးလေးကို ... မသနားဘူးလားဟင် ... မနေ့က ... ဒဏ်ရာတောင် မပျောက်သေးဘူး ... အထဲမှာ အောင့်နေသေးတာ"

"ဟုတ်လား"

"ဟုတ်တာပေါ့ ... မီးလေးက လိမ်ပြောစရာလား ... အစ်ကို ကြမ်းကြမ်းလုပ်တာ ... အရမ်းနာတယ် အစ်ကိုရဲ့ ... မီးလေးက ... ချစ်လွန်းလို့ ... အံကြိတ်ခံတာ ... မျက်ရည်တောင်ထွက်တယ် ... ဟွန့်"

"ဟား ဟား ... မီးလေးက ... အရမ်းကောင်းတာကိုး ... ဟုတ်ဘူးလား"

"အိုး တော်ပါ ... စိတ်ကို လျှော့နော် ... အစ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရစေ့မယ် ... ဟုတ်ပြီလား ... ရွှတ်"

"အင်း ... ပြောပါအုံး ... ဘယ်လို အလျော်ပေးမှာလဲ ..."

"စောင့်ကြည့်ပေါ့ ... မီးလေး ဘယ်လိုချစ်တတ်တယ်ဆိုတာ ... "

တယ်ဟုတ်ပါလား ... အပြောကတော့ ကြွေလောက်တယ် .... ခပ်ညုညုလေး ပြောပြီး ... ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို ... မထိတထိ လာကလိပြန်တယ် ... ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ... ကျွန်တော့် အပေါ်ကို ... မီးလေး ... တက်လာပါတယ် ... အိစက်ဖောင်းမို့နေတဲ့ ... ရင်နှစ်မွှာက ... မျက်နှာရှေ့မှာ ... ရစ်ဝဲနေတယ် ... သူ ဘာလုပ်ပေးမှာလဲ ...

"အစ်ကို မျက်စိမှိတ်ထားရမယ်နော်"

"အင်း"

မျက်စိမှိတ်လိုက်ပေမယ့် ... ခိုးကြည့်ချင်တယ်ဗျာ ... မျက်စိတစ်ဖက်ကို မှိတ်ပြီး ...  ခိုးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ... ချစ်ရည်လွှမ်းတဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ... ကျွန်တော့်ကို ... စိုက်ကြည့်နေတယ် ...

"ဟိတ် ... အစ်ကိုနော် ... ခိုးကြည့်နဲ့"

"အင်းပါ"

မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးနဲ့ ဖုံးပစ်လိုက်တယ် ... ဟား ဟား ... ချာတိတ်က ကလေးကျနေတာပဲ ... ခေါင်းအုံးနဲ့ ဖုံးတော့ အောက်နားလေးက ...  မသိမသာလေး ... ပွင့်နေတာ ... သူလုပ်နေတာ မြင်ရတာပေါ့ဗျာ ... ခေါင်းလေးငုံ့ ... ဆံပင်လေးကို သပ်လိုက်ပြီး ... ကျွန်တော့်နို့သီးဖျားလေးကို ... စို့တော့ာတာပဲဗျာ ... ရင်ထဲမှာ ... လှိုက်ကနဲ ... ကြက်သီးတွေတောင်ထသွားတယ် ... မီးလေးလျှာလေးနဲ့ ... သပ်လိုက်တိုင်း ... ဟား ... ရင်ထဲမှာ မီးတွေ ဝုန်းကနဲ ဝုန်းကနဲ တောက်လာတယ် ... မရဘူးဗျာ ... ခံစားရခက်တယ်ဗျာ ... သူ့လျှာလေးက ... နွေးနွေးလေး ... မထိတထိနဲ့ ... ကလိတော့ ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... ဒီဘက်ပြီးတော့ ... ဟိုဘက် ... နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ရင်း ... မီးလေးက ... သူ့ဖင်ကောက်ကောက်လေးကို နောက်ကို ဆုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟာဗျာ ... တင်းပြီး ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့ကောင်က ... သူ့ ဖင်နှလုံးကြားမှာ ညပ်သွားတယ် ... ချွဲကျိတဲ့ အရည်တွေနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကောင်ကလည်း ... အပွတ်ခံနေရတယ် ... ဟာဗျာ ... တကယ်ပါပဲ ... အပွဲပွဲနွှဲလာသမျှ ... ဒီတစ်ခါကျမှ ... မီးလေး လုပ်သမျှ ကျွန်တော် ထွန့်ထွန့်လူးနေတာပဲဗျာ ... - ီးတစ်ချောင်းလုံးကို ... အဖုတ်မွှေးနုနုလေးနဲ့ ... အပွတ်ခံရတာ ... ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိပါဘူးဗျာ ... တစ်ချက်တစ်ချက် ... သူ့အဖုတ်ကြားလေးထဲရောက်သွားလိုက် ... နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေက ... မထိတထထိညှစ်တာခံရလိုက်နဲ့ ... ဟုတ်နေတာပဲဗျာ ... - ီးတချောင်းလုံးကို ...  အဝတ်နုနဲ့ ပွတ်နေသလိုပဲဗျာ ... မီးလေးဖင်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို နှိပ်စက်နေတာ ... မခံစားနိုင်တော့ဘူးဗျာ ... ဖင်ကို အနောက်ဖက်ကို အတင်းပွတ်တွန်းရင်း ... ဒ- ်ဖျားကို ... လာလာငြိတယ်ဗျ ... ဝင်မလိုလို ဖြစ်လိုက် ... အောက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက် ... အသဲယားတယ်ဗျာ ... မီးလေး အပေါက်ထဲ ... ဝင်တော့မလို ... ဖြစ်လိုက် ... အောက်ကနေ  အတင်းကော့တော့လည်း ...  ချာတိတ်မက ... အောက်ပြန်လျှောသွားတယ် ... ဒီလိုမျိုး နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ဆိုတော့ ... တင်းလာတာပေါ့ဗျာ ... နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ ... မရမက အောက်ကနေ ပင့်တင်လိုက်တော့ ... စွတ်ကနဲ ဝင်သွားတယ် ... မီးလေးရုန်းပါသေးတယ် ... မရဘူးလေ ... အံတိုနေပြီ ...

"ဟာာာာ ... ကြီးလိုက်တာ အစ်ကိုရယ် ... ဟင့်"

"အရမ်းရှည်တာပဲ ... အစ်ကိုရယ် ... အား ..... "

မီးလေး ... တစ်ချက် တုန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... ဆက်ဖြစ်လာမယ့် ... နာကျင်ခံကောင်း အရာသာကို ... ကြိုသိနေတော့ ... နည်းနည်းတော့ လန့်မှာပေါ့ ... ကျွန်တော်လည်း စိတ်မရှည်တော့ဘူးဗျာ ... လုပ်ချင်နေပြီ ... လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မီးလေးဖင်လေးကို ... ကိုင်ပြီး ... ဝုန်းကနဲ ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် ... အောက်ကနေလည်း ... အတင်းကော့ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... အား ... နာတယ် ... အရမ်းနာတယ်  အစ်ကိုရယ်"

"ဟာာာာာာာ"

"အာာာာ ... အရမ်း မကြမ်းရဘူးလေ ... မီးလေး ကို မသနားဘူးလား ... ဟင့် ... "

အသံထွက်ပြီး ငြီးရလောက်အောင် ... မီးလေ အဖုတ်ထဲ ထစ်ထစ် ထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်သွားတာ ... မိုက်တယ်ဗျာ ... ထောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကို ... ညှစ်ထားတာကို ... အရမ်းသဘောကျတယ် ... အိကနဲ ကျလာတဲ့ တင်ပါးတွေက ... ကျွန်တော့်ပေါင်တွေနဲ့ လာကပ်သွားတယ် ...  မီးလေး ... ဆတ်ကနဲ ... သူ့ဖင်လေးကို ... ပြန်မသွားတယ် ... အဖုတ်က ... အကုန်လုံး ကျွတ်ထွက်မသွား ... သိမ့်ကနဲ ... ပြန်ဆင်းလာပြန်တယ် ...

"ဟင့် ... ဟင့် ... အစ်ကိုရယ် ... ကောင်းရဲ့လားဟင်"

"ကောင်းတယ် မီးလေးရယ် ...  ခပ်ကြမ်းကြမ်း ... ချစ်ကွာ ... အားမရဘူး"

"အစ်ကိုရယ် ... ဟာ ... ဟင့် ... ဟာ ... ဟာ ... အို ... အစ်ကိုနော် ... အု ... ဟင့် ..."

မီးလေးက ... ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်ပြီး ... ဖင်လေးကို ... ကော့လိုက် ... ကောက်လိုက်နဲ့ ... အပေါ်ကနေ ဆောင့်တာ ကောင်းတယ်ဗျာ ... တစ်ချက်တစ်ချက် ... မာန်ပါသွားတယ်ထင်ပါရဲ့ ... အဆုံးထိ ... ဒုန်းကနဲ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်သွားတယ် ... သူလုပ်တာ နည်းနည်းတော့ နှေးတယ်ဗျာ ... အားမရတော့ဘူး ... ဟူး ... ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ... မကုန်းမကွပုံလေးဖြစ်တဲ့အချိန်မှာ ... အောက်ကနေ အတင်း ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... စက်သေနတ်လို ... တဒုန်းဒုန်းနဲ့ကို ဆောင့်ပစ်တာ ... အဝင်အထွက်ကလည်း ကြမ်းတော့ ... မီးလေး အော်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့ ... ခံရှာပါတယ် ... သူ့အစေ့လေးကို ... ပွတ်ပွတ်ဆွဲသွားတာ ... ကောင်းလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ ... အဖုတ်ထဲကနေ အတင်း ညှစ်ညှစ်ထားသေးတယ် ... အရည်တွေကလည်း ... ရွှဲရွှဲစိုနေတာပဲဗျာ ... အဝင်အထွက်သံတွေက ... နည်းနည်းတောင်ကျယ်လာတယ် ...

"ဟာ ... ဟင့်"

"ဟင့် ... ဟင့်"

"အွန် ... ဟာာာ"

"အားး ... ရှီး"

အောက်ကနေ ဆောင့်ရင်း ... ကပ်နေတဲ့ ဆီးခုံ နှစ်ခုကြားထဲ လက်ဝင်ပြီး ... မီးလေးအစေ့လေးကို ... ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ...

"ဟား ... ထိတယ် အစ်ကိုရယ် ... အရမ်းထိတယ်"

ပဲစေ့သာသာအစေ့လေးကို ... ပွတ်ပေးလိုက်ရင် ... မိန်းမတွေ မနေနိုင်အောင် ... ထွန့်ထွန့်လူးဖြစ်သွားတာပဲဗျာ ... စိတ်မပါတဲ့ မိန်းမ ... ကာမစိတ်နည်းတဲ့ မိန်းမတွေတောင် ... ဒါလေးကို ပွတ်ပေးရင် ... မနေနိုင်လောက်အောင်ကို ... ထကြွလာလိမ့်မယ် ... မယုံရင်လုပ်ကြည့်ပေါ့ ... အသက်ကလည်း ငယ်ငယ် ... သွေးကြွခါစ ... မီးလေးလို အရွယ်မျိုးကို ... ဒီလိုပုံစံမျိုးလုပ်ပစ်လို့ကတော့ ... အသည်းစွဲအောင် ချစ်သွားလိမ့်မယ် ... မီးလေးက ... တော်တော် အောက်ပေးကောင်းတာဗျ ... အစေ့လေးကို အပွတ်ခံရတိုင်း ... ဖင်လေးကို စကာဝိုင်းလို ကော့ကော့ပစ်လိုက်တာများ ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... နောက်ပြီး ... မီးလေးအဖုတ်က ... ကျွန်တော့- ီးကို ... ဆွဲဆွဲ ဆုပ်ပစ်တာလဲ ... ကောင်းတယ်ဗျာ ...

"အား ... ရှီး .... ဟင့် ... အစ့်ကို့ ... အစ့်ကို့ ... မီးကို သတ်နေတာလားဟင် ... မီး မခံနိုင်ဘူး ... ဟီး ... မီးသေတော့မယ် ... ဟင့် ... မီးကို သနားပါအုံး ... အစ်ကိုရယ် ... အား .... ရှီး ... ဟာ ... ဟင့် ... အား ... သေပြီ ... သေပြီ ..."

"ဟင့် ... အဲလို ... မပွတ်ပါနဲ့ ... အစ်ကိုရယ် ... မီးမခံနိုင်လို့ပါ ... နော် ... ဟင့် ... ပြောလို့လဲမရဘူး ... အို ... အာာာ ... ရှီး ... မီး ... သေပြီ ... မီး ... သေပြီ ..."

တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ အောက်ကဆောာင့်ရင်း ... မီးလေးအစေ့ကို ... ပွတ်ပွတ်ပစ်တာ ... မီးလေးတစ်ယောက် အပေါ်မှာ ... ထွန့်ထွန့်ကို လူးနေတာပဲ ...  ဘယ်ခံနိုင်မလဲဗျာ ... ဝါရင့်တဲ့ ... ဖာသည်တွေတောင် ... အသည်းခိုက်အောင် ... ခံရတဲ့အကွက် ... ပါကင်ဖောက်ပြီးစ ... ချာတိတ်မက ... ခံနိုင်မတဲ့လား ... မီးလေးအဖုတ်က ညှစ်ထားတဲ့ အားက ... သံချောင်းဆို ... ကွေးသွားမလား မသိပါဘူးဗျာ ... ညှစ်ထားတဲ့ ကြားက ... မွှေရတာ ... တအားဖီးလာတယ်ဗျ ... အရည်တွေကတော့ ... ဟောကနဲ ... ဟောကနဲ ထွက်ကျလာတာ ... အစေ့ပွတ်နေတဲ့ ... လက်ထဲမှာတောင် ... အိုင်နေပြီ ...

"ဟင့် .... ဟင့် ... ရှီး ... ကောင်းတယ် အစ်ကိုရယ် ... အဲလိုလေး ... အဲလိုလေး ... ရှီး ... မြန်မြန်လုပ်နော် ... အို ... ဟင့် ... မီးလေးပြီးတော့မယ် .... ပြီးတော့မယ် ... ရှီး ... ဟာ ... ဆောင့်ဆောင့်"

ဆယ်မိနစ်လောက် ... အောက်ကနေ ပင့်ပြီး ... ဆောင့်ချက် ... ကြမ်းကြမ်းနဲ့ ကြုံးတော့ ... မီးလေးအဖုတ်က ... ထွက်လိုက်တဲ့ အရည်တွေဗျာ ... အိုင်ထွန်းနေတာပဲ ... ကျွန်တော်လည်း ... မနေနိုင်တော့ဘူး ... ပြီးတော့မယ် ... သူက ... မွှေလိုက် ... ကျွန်တော်က မွှေလိုက်နဲ့ ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ...  

"အား ... ရှီး ... ဟင့် ... ဟင့် ... အရမ်းချစ်တယ် ... အစ်ကိုရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မီးလေ ... မီးလေ ... အား ... "

မီးလေး ... စကားတွေက ဗလုံးဗထွေး ... တစ်ကိုယ်လုံးကလည်း ... တွန့်လိမ်ပြီး ... ပြီးသွားတယ် ... ပြီးခါနီး ... မီးလေးအဖုတ်က ... ဆတ်ကနဲ ... ဆတ်ကနဲ ... ညှစ်ညှစ်ပစ်တာ ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... အထဲကနေ ဆွဲဆွဲဆုပ်နေတဲ့ အရသာက ... ဘာနဲ့မှမတူဘူးဗျ ... တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူးဗျာ ... ခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် ... အောက်ကနေ အတင်းပင့်ပြီး ... သုံးလေးချက်မွှေလိုက်ရင်း ... ပြွတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်ဟာထဲက ... အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ် ...

"အို ... အစ်ကိုရယ် .... အရမ်းချစ်တယ်နော် ... ဟင့် ... အို ... အစ်ကို့အရည်တွေက ... မီးသတ်ပိုက်ကျနေတာပဲ ... မီးသားအိမ်ထဲကို ... ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ ... ကောင်းတယ် ... အစ်ကိုရယ် ... ကောင်းတယ် ... အစ်ကိုရော ကောင်းရဲ့လားဟင်"

"အင်း"

နှစ်ယောက်လုံး ... ပန်းတိုင်အရောက် ... တာဝေးပြေးလာတဲ့ အပြေးသမားတွေလို ... မောဟိုက်နေတာပဲ ... ဟောဟဲ ... ဟောဟဲနဲ့ ... နှစ်ယောက်သား ... ပက်လက်ကလေး ...

မီးလေးက ... နည်းနည်းတော့ ... ချွဲတတ်သည် ... ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ... ခေါင်းအုံးအုံးပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ...

"အစ်ကို စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လားဟင်"

"ဟင့်အင်း"

"ရှင်"

မီးလေး မျက်နှာ ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်သွားသည် ...

"အစ်ကိုနော် ... ဟင့် ... မီးလုပ်ပေးတာ ... စိတ်တိုင်းမကျဘူးလားဟင် ... မီးက သိပ်မချစ်တတ်သေးလို့ပါ ... အစ်ကိုရယ် ... ဘယ်လိုလုပ်မှ စိတ်ကျေနပ်မှာလဲဟင်"

"ဖင်ချချင်တယ်"

"အို ... အစ်ကိုရယ် ... မီးကို ... မသနားဘူးလားဟင် ... မီးဖင်ကွဲသွားမှာ အရမ်းကြောက်တယ်"

"မရဘူး ... ချမှာပဲ..."

"ဟင့် ... အစ်ကို ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"ဖင်ကုန်းပေးကွာ ... လုပ်ချင်လာပြီ"

"ရှင် ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း"

"မနာပါဘူးကွ ... မီးလေးကလည်း ... လိမ္မာတယ်နော် ... အစ်ကို ဖြေးဖြေးလေး ထည့်ပေးမယ်"

"အစ်ကိုက ... ညာပြောတယ် ... မီးကို ... ဖင်ချမှာ ... မနာပဲ နေမှာလား ... မီးဖင်လေးက ... သေးသေးလေး ... အစ့်ကို့ဟာက ...  အကြီးကြီး ... ကွဲသွားမှာပေါ့ ... ဟင့်အင်းနော် ... မလုပ်ပါနဲ့နော် ... "

"ဖြေးဖြေးလေး လုပ်မှာပါဆို ... ရုန်းရင်တော့  အတင်းချပစ်မှာနော် ... ဖင်ကွဲတော့မှ မအော်နဲ့ ..."

"ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲဟင်"

"ဖင်ကုန်းလိုက်နော်"

"ဟင့်"

မီးလေး ... မကုန်းချင်ကုန်းချင်နဲ့ ကုန်းပေးလိုက်သည် ... ပေါင်ကြားမှာက ... အရည်တွေက မခြောက်နိုင် ... အိုင်ထွန်းနေအောင် ထွက်ထားတော့ ... ဘယ်ခြောက်နိုင်အုံးမလဲဗျာ ... မီးလေးက ... ဖင်ကုန်းပေးပြီး ...  အနောက်ကို လှည့်လှည့်ကြည့်နေတယ် ... ဟုတ်မှာပေါ့ ... သူ့ခမျာ ကြောက်နေရှာမှာ ... စအိုဝသေးသေးလေးထဲ ... ကျွန်တော့်- ီးထည့်မှာဆိုတော့ လန့်နေမှာပေါ့ ... ခုတင်ဘေး ခုံပေါ်က ... နားကြပ်တံ သုံးချောင်းကို ယူလိုက်သည် ...  မီးလေး ဖင်ကို ... ခပ်စပ်စပ် နှစ်ချက်သုံးချက် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ် ...

"ဖတ် ... ဖတ် ... ဖတ်"

"အား ... အစ်ကိုနော် ... ဟင့်  ... နာတယ် ... ဘာလို့ ရိုက်တာလဲဟင် ... "

"ဖင်လေးက ... အရမ်းလှလို့ ..."

"မီးဖင်ကို ... ကြိုက်လား ..."

"ကြိုက်တယ်"

မီးလေး စအိုဝက ... သေးသေးလေး ... သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားတော့ ... ဖြူဝင်းနေသည် ... စအိုဝလေးကို ... နည်းနည်းဖြဲလိုက်တယ် ...

"အို ... အစ်ကို ... အရမ်းမဖြဲနဲ့လေ ... ဟင့်"

နားကြပ်တံလေးကို ... စအိုလေးထဲ တွန်းထည့်လိုက်သည် ... ပြွတ်ကနဲ ... ပြန်ကန်ထွက်လာသည် ... မီးလေး ... အလန့်တကြား ညှစ်ထည့်လိုက်တော့ ... နားကြပ်တံလေးက ... ပြန်ထွက်လာသည် ...

"အို ... အစ်ကို ... ဘာထည့်လိုက်တာလဲ ... ဟင့် ... ရှီး"

"စိတ်ကို လျှော့ထားနော် ... မီး ... မနာပါဘူးကွာ ... ခေါင်းထောင်မထားနဲ့လေ ... အင်း ဟုတ်ပြီ ... မှောက်ပြီး ... ကုန်းထားပေး"

"အို ... အစ်ကိုနော် ... ဖြေးဖြေး"

"အင်းပါ"

 နားကြပ်တံလေး ... ဝင်သွားပြန်တယ် ... မီးလေး ဖင်က ... တွန့်ကနဲ ... တုန်သွားတယ် ... ဖြေးဖြေးလေး မွှေပစ်လိုက်တော့ ... ဖင်လေးက ... ယမ်းချင်နေတယ် ... ယားမှာပေါ့ ... ခံရခက်မှာပေါ့ ...

"အို ... ဟင့် ... အစ်ကို ..."

မီးလေး ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... လာကိုင်တယ် ...  တစ်ချောင်း ဝင်သွားတော့ ... နောက်တစ်ချောင်း ...

"အို ... အမေ့ ... ရှီး"

သုံးချောင်းမြောက်ကို ထည့်လိုက်တော့ ... မီးလေး ... ဖင်လေးက တုန်ခါနေသည် ... ယမ်းခါနေသည် ... ဖြေးဖြေးလေး မွှေပစ်လိုက်သည် ... အဖုတ်ကို ... လုပ်ရတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ ... ဖင်ကိုချရတဲ့ ... ခံစားချက်က တူဘူးဗျ ... ဖင်ချတာကို ပိုသဘောကျတယ်ဗျ ... ပါကင်ပိတ် အဖုတ်လေးကို ... လုပ်ဖို့ နှူးနှပ်ရသလိုမျိုး ...  အနောက်ကို ချရင်လည်း ... နှူးနှပ်ရတယ်ဗျ ... အဖုတ်ကမှ  အတင်းလုပ်ရင် ... ဝင်သွားသေးတယ် ... အနောက်က မဝင်ဘူးဗျ ... စအိုကြွက်သားတွေက ...  ပိုပြီးသန်မာတော့ ... အထဲရောက်သွားရင်လည်း ... အညှစ်ခံရတာ ... ပိုထိတယ်ဗျ ...

"ဟင့် ... ဟင့် ... အစ်ကို .... ဖြေးဖြေးမွှေနော် ... မီးမခံနိုင်ဘူး ... အသဲယားတယ် ... အစ်ကိုရယ် ... ဟင့် ... မနေတတ်ဘူး ... အို ... အို"

"ဟာ ... ရှီး ... ဟင့် ... အဲလိုမရက်စက်နဲ့လေ ... အို ... အစ်ကို ... အစ်ကို ... အစေ့လေးကို မပွတ်ပါနဲ့ဆို ... ဟင့် ... မီး ... သေပြီ ... သေပြီ ... အရမ်းခံရခက်တယ် ...  အစ်ကိုရယ် ... မီးတောင်းပန်ပါတယ်နော် ... အို ... ဟင့် .... ဟင့်"

တောင်းပန်လေ ... ခပ်ကြမ်းကြမ်းမွှေလေပဲ ... တော်သေးတယ် ... မီးလေးက ... အိုးကောင်းလို့ ... အိုးပိန်လေးများဆိုရင် ... အသက်ထွက်လောက်တယ် ... ကျွန်တော်က ... အိုးတောင့်တောင့် ချာတိတ်တွေကို ... သဘောကျတယ်ဗျ ... အိုးတောင့်တဲ့ စော်တွေကို ... ချရတာ ပိုဖီးလာတယ် ... အောက်ပေးလဲ ပိုကောင်းတယ်ဗျ ... ဖင်ကြီးရင် ... စိတ်ကြီးတယ်တဲ့ ... ဟား ဟား ...

"ဟာ ... ဟာ ... ဟင့် ... ထွက်ကုန်ပြီ ... ရှီး ... အစ်ကိုရယ် ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး ... ထွက်ကုန်ပြီ ... ဟင့် ... တော်ပါတော့နော် ... မီးသေတော့မယ် ... ဟင့် ...

နားထဲမှာ ... နားကြပ်ရင်တောင် ... တခါတလေ ... ထွန့်ထွန့်လူးသွားတာ ... နားကြပ်တံမှာ ပါတဲ့ ဂွမ်းလေးက ... နုတယ်ဆိုပေမယ့် ... စအိုဆိုတာမျိုးကလည်း ... အသားနုပဲလေ ... အသွေးအသားတွေ ပြောင်းဆန်နေအောင် ... ခံရခက်မှာပေါ့ ... ကျွန်တော့်လက်ထဲကို ... မီးလေး အရည်ပူတွေ ... ကျလာတယ် ... ပွက်ကနဲပဲဗျာ ... ကျလည်း ... ဆက်မွှေရအုံးမှာပဲ ...  နည်းနည်းထပ်မွှေပြီးတော့ ... နားကြပ်တံလေး သုံးချောင်းကို ... ထုတ်လိုက်တယ် ... နားကြပ်တံ ... ဒီဘက်အခြမ်းက ... အရည်တွေနဲ့ ... စိုနေပြီလေ ... မီးလေးက ... မလုပ်ပါနဲ့တော့ ... မလုပ်ပါနဲ့တော့ ... တောင်းပန်သာနေတယ် ... စအိုလေးက ... ပေးမထုတ်ချင်ဘူးဗျ ... နားကြပ်တံလေး ... လွတ်သွားမှာ စိုးလို့ ... ညှစ်ထားတယ် ... ဖြေးဖြေးလေး ထုတ်ကြည့်တယ် ... မရဘူး ... စအိုလေးက ... စူပြီးလိုက်ပါလာတယ် ... ပြန်ထည့်လိုက်တယ် ... ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တော့လဲ ...

"အို ... အမေ့"

မီးလေးကို ... ကြမ်းကြမ်းလုပ်မှပဲရတော့တယ် ... ခြောက်နေတဲ့ ... ဒီဘက်ပိုင်းနဲ့ ထပ်ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... ပြီးတော့ ... မွှေလိုက်တယ် ... အစေ့လေးကိုလည်း ... ပွတ်နေဆဲ ...

"အို ... အစ်ကို ... ဟာ ... ဟာ"

အခါ  နှစ်ဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်လိုက်တော့ ... နောက်တစ်ခါ ... မီးလေး ... အရည်တွေ ထပ်ကျလာပြန်တယ် ...  အိုကေ ... ဒီအချိန်က ... အချိန်ကောင်းပဲ ... ကာမအသာထိပ်ဆုံးရောက်သွားလို့ ... မီးလေး မိန်းမောနေတုန်း ... အပေါက်ကို ... ထပ်ချဲ့ပစ်ရမယ် ... ဒီလောက်ဆိုရင် ... ရလောက်ပြီထင်တယ် ... နားကြပ်တံလေးတွေကို ... ဆွဲနှုတ် ... လက်ညှိုးကို ... ဖြေးဖြေးလေး ... တစ်ဆစ်ချင်းထည့်ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... နာတယ် ... ဖြေးဖြေး ... အစ်ကို ဟင့်"

"လက်ညှိုးက ... မဆုံးသေးဘူးလားဟင် ... နာလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်"

"ဝင်သွားပြီ ... မီးလေး ... အကုန် ဝင်သွားပြီ ... မီးလေးက တော်လိုက်တာ"

မီးလေး ... စကားတောင် ပြန်မပြောနိုင် ... မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့နေပြီး ... မွေ့ယာခင်းကို ... ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ... ဆုပ်ထားတဲ့ လက်သီးဆုပ်လေးက ... လက်ဆစ်ဖြူဖြူလေးတွေတောင်ပေါ်နေတယ် ... နည်းနည်းတော့ သနားသွားတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ဆက်လုပ်ရမှာပဲ ... မီးလေးနေရာမှာ ... သူဇာဆိုရင်ဗျာ ... ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ ... အတွေးက ... သွေးဆိုးတွေကို ... မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်ပေးနေတာ ... ခပ်ဆတ်ဆတ် မွှေပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ..."

"အား ... အား ..."

မီးလေး ဖင်က ... ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ... ယမ်းခါနေတယ် ... ရုန်းတယ်ဆိုပေမယ့် ... အပိုင်ချုပ်ပြီး ... လုပ်တော့ ... ဖင်ပဲ ယမ်းလို့ရတာပေါ့ ... ဖင်ယမ်းလေ ... ပိုခံရခက်လေပဲ ... ကိုယ်ကလဲ မွှေ ... သူကလည်း ယမ်း ... မီးလေး ဘယ်လိုခံစားရလဲမသိပါဘူးဗျာ ... ကျွန်တော့်ကောင် ... အရမ်းတင်းနေတယ် ... လက်ညှိုးကို ... ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ပြီးတော့ ဖင်လေးကို ... ဆွဲထောင်ပြီး ... စိတ်ကြိုက်ပုံစံချပြီး ... နောက်ကနေ ... အပေါက်ဝကို ... ဒ- ်ထည့်ပြီး ... ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် ... ဆောင့်လိုက်တာ ... ကြမ်းသွားတယ် ... ဝုန်းဆို ... မီးလေး ... အရှေ့ကို ... ရောက်သွားတယ် ... ဒါပေမယ့် ... မလွတ်ပါဘူးဗျ ... ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဖက်က ... ခါးကို သေချာကိုင်ထားတော့ ... ရုန်းမရဘူးလေ ... မီးလေးကတော့ ... တအီးအီး ... တအားအားနဲ့ ... ထုံးစံအတိုင်း ငြီးတွားနေတာပဲဗျာ ... သုံးလေးချက် ... ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး ... စအိုလေးကို ... ဆွဲဖြဲကြည့်လိုက်တယ် ... မီးလေး ဗိုက်အောက်ထဲ လက်လျှိုပြီးတော့ ... အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ... ညှစ်တယ် ... အစေ့ကိုလည်း ပွတ်တယ် ... စအိုထဲကိုလည်း ... လက်တစ်ချောင်း ထည့်ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... အား ... အစ်ကို ... မီး သေပြီ ... မခံနိုင်ဘူး ... ဟီး ... ဟီး ... အရမ်းနာတယ် ... အရမ်းနာတယ် ..."

မီးလေး ... တအားရုန်းတာ ... ရုန်းလည်း မရဘူးလေ ... အပိုင်ချုပ်ထားတော့ ... ရုန်းလေပိုဆိုးလေပဲ ... အဖုတ်၊ ဖင်၊ အစေ့ ... သုံးနေရာ ဆက်တိုက်ကြီး ... အလုပ်ခံရတော့ ... ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ... ဖာသည်တောင် အမေခေါ်ရမယ့် ... အကွက် ... အဖုတ်ထဲဝင်တဲ့ ... - ီးကလည်း ... ကြမ်းသလားမမေးနဲ့ ... အဝင်အထွက် ... တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ ... ဂေါ်လီတွေက ... အသားကုန် ပွတ်နေတာ ... မီးလေး ... မောလွန်းလို့ ချွေးတွေတောင် ထွက်လာတယ် ... မျက်နှာလေးကလည်း ... နီရဲတွတ်နေတာပဲဗျာ ... နားရွက်ဖျားလေးတွေတောင် ... နီတယ် ... ပါကင်ဖွင့်ပြီးစ ... ချာတိတ်ကို ... ဒီလိုကြုံးတာ ... ကျွန်တော် လွန်တယ်ဗျ ... ခက်တာက ... ကျွန်တော်ကလည်း ... ဒီလိုကြမ်းမှ ... အားရတာ ... ဒီညမှ ... ဘယ်လိုဖြစ်လဲ မသိပါဘူးဗျာ ... ကျွန်တော်လည်း အရမ်းထန်နေတယ် ... သူဇာကြောင့်ဖြစ်မယ် ထင်တယ် ... ခိုက်သွားပြီကွာ ... သူဇာရေ ... စကားလေးထိုင်ပြောတာတောင် ... ဒီလောက် သွေးကြွစေရင် ... အတူတူများ အိပ်ရလို့ကတော့ ... ဟင်း ဟင်း ... နေ့တိုင်း ... ပွဲဆက်နေမယ်ထင်တယ်ဗျ ...

လက်တစ်ချောင်း ဝင်သွားတော့ ... နောက်တစ်ချောင်း ... နှစ်ချောင်းပူးထပ်ထည့်တယ် ... အော်တာပေါ့ ... ရုန်းတာပေ့ါ ... ဒီလိုပဲ ... ထည့်လေကျယ်လေပဲ ... မထည့်ခင်ကတော့ ... ကျဉ်းတာပေါ့ ... နှစ်ချောင်းဆန့်တော့ ... သုံးချောင်း ... မီးလေး အသံက ပိုကျယ်လာတယ် ... အောကားကို လော်စပီလာနဲ့ ဖွင့်ထားသလိုပဲ ... အော်လိုက်တာဗျာ ... အလုံခန်းမို့တော်တော့တယ် ... နို့မို့ရင် ... အောက်ကကောင်တွေ ပြေးတက်လာမှာ ... သုံးချောင်းထည့်လို့ရတော့ ... စအိုဝက တော်တော်ကျယ်သွားပြီ ... အိုကေ ... ထည့်လို့ရပြီပေါ့ ...

မီးလေး အဖုတ်ထဲက ... ကျွန်တော့်ကောင်ကို ... ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည် ...

"ဟာ ... ဟင့် ..."

မီးလေးက ထန်လွန်းပါတယ် ... ထည့်တော့လည်း ... အော်တယ် ...ထုတ်တော့လည်း အော်တယ် ... အော်ပလေ့စေ ... များများအော်မှ ... အနာသက်သာမှာ ... သူအော်လေ ... ကျွန်တော်ပိုသဘောကျလေပဲ ...

အစေ့လေးကို ... နှစ်ချက်သုံးချက်ပွတ်လိုက်ပြီး ... အရည်တွေ စိုရွှဲနေတဲ့ ... ကျွန်တော့် ... ဒ- ်ကို ... မီးလေး စအိုဝထဲ ... မြှုပ်လိုက်သည် ... ဒီလောက်ချဲ့ထားတာတောင် ... ကြပ်လွန်းသည် ... သိပ်မဝင်ချင် ... ဒ- ်ဖျားက ... လည်လည်ပြီး ... ပြန်ထွက်ချင်သည် ...

"အား ... ကို ... ဖြေးဖြေးနော် ... မီးကို သနားပါအုံး ..."

"အား ... "

"အား ... "

"အား ... "

"ဟင့် ... ထပ်မထည့်နဲ့လေ ... အား ... အား ... မီးကို မရက်စက်နဲ့လေ ..."

"အား ...."

ကျွန်တော့် - ီးက ... တထစ်ချင်းသာ ဝင်ပါတယ် ... ဆောင့်သွင်းလို့လည်း မရဘူး ... တင်းကြပ်နေတဲ့ ... စအိုထဲ ... ဖြေးဖြေးချင်းဝင်နေရင်း ... စိတ်မရှည်တော့ ... တစ်ချက်  ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... အရမ်းနာတယ် ... အရမ်းနာတယ် ... ဟူး"

မီးလေး ဖင်ကို အတင်းဖြဲပြီး ... ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... စိတ်မရှည်တော့ဘူး ... အား ... ဝင်သွားပြီဗျ ... တစ်ဆုံးပဲ ... ကျွန်တော့် ဆီးခုံနဲ့ ... သူ့ဖင်နှစ်လုံး ကပ်တဲ့အထိ သွင်းပစ်လိုက်တယ် ... မီးလေးကတော့ ... တအားရုန်းတာပဲ ... ရုန်းပလေ့စေ ... ဗိုက်အောက်ထဲ ... လက်ကို လျှိုပြီး ... အဖုတ်လေးကို လိုက်စမ်းလိုက်တယ် ... တွေ့ပြီ ... မီးလေး အဖုတ် ... အစေ့ ... အစေ့  ဘယ်မှာလဲ အစေ့ ... စမ်းလို့ရတာနဲ့ ... ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဒါမှ ... မီးလေး အနာသက်သာမှာ ... အိုး ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... မီးလေးကို ... ဒါကြောင့်  သဘောကျတာ ... ဘယ်လောက်ပဲ နာအောင်လုပ်လုပ် ... ဖင်ကြီးကို ... ကော့ကော့ပစ်တာကို ... အရမ်းကြိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... ကျိုးမတတ်ညှစ်ထားပြီး ... စကောဝိုင်းလို ... ဖင်လေးကို ... ယမ်းနေတော့ ... ကျွန်တော့် ဒုတ်က အထဲမှာ ယမ်းနေတယ် ...

"အား ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး"

အဝင်အထွက်တွေက ... ဖြေးဖြေးလုပ်နေရာကနေ ... မြန်လာတယ် ... မီးလေးလည်း ... ကောင်းလာတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ဖင်ကို ... အနောက်ကို ကော့ကော့ပေးတယ် ... ရဲရဲနီနေတဲ့ ... မီးလေးနားရွက်ကို ကြည့်ပြီး ... အရမ်းစိတ်ထလာတယ်ဗျာ ... ကျွန်တော် အတင်းကို ဆောင့်တော့တာပဲ ... ဟူး ... ပြီးပြီ ... ပြီးပြီ ... ပြီးခါနီးလေ ... အတင်းဆောင့်လေပဲ ... အားကုန်ဆောင့်တော့ ... ခုတင်တောင် တုန်လာတယ် ... မတတ်နိုင်ဘူး ... ကျွန်တော့်ကောင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် ...

"အား ... ပြီးပြီ ... မီးလေးရယ် ... ပြီးပြီ ... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... ကောင်းလိုက်တာ ..."

အရှေ့နဲ့  အနောက်က ... အရသာချင်းမတူဘူးဗျ ... အဖုတ်ကို ဆယ်ခါလုပ်လို့ ပြီးတာနဲ့ ... စအိုကို ... တစ်ခါလုပ်လို့ ပြီးတာ ... အဲဒီလောက်ကို ကွာတာဗျ ... ဟူး ... မောလိုက်တာဗျာ ... အားလုံးလည်း ပြီးရော ... ကျွန်တော် ပက်လက်လန်သွားပါတယ် ... မီးလေးက ... လှုပ်တောင် မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး ...

"အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ... မီးလေး ဖင်က ... တော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ..."

"အစ်ကို ကျေနပ်ရင်ပြီးတာပါပဲ ... မီးလေးတော့ ... မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး ... အိပ်တော့မယ်နော် ... ဂွတ်နိုက်"

"ဂွတ်နိုက် ... မီးလေး"

အင်းယားမြိုင်ထဲက ... ဖြတ်ပြန်လာရင်း ... အိမ်လေးတလုံးကို ... ကြည့်ပြီး ... ဒေါ်မေသူဇာနွယ် ... ကားဆက်မမောင်းနိုင်တော့ ... လမ်းဘေးမှာ ရပ်လိုက်ပြီး ... ဒီအိမ်လေးကို တမ်းတမ်းတတ ... ကြည့်မိလိုက်သည် ...

ဒီနေ့က ... မေသူဇာနွယ် ... မောင့်ကို အဖြေပေးတဲ့နေ့ ...

ဒီအိမ်က ... မေ သိပ်ချစ်တဲ့ ... မောင်နေတဲ့ အိမ် ...

ဒီအိမ်မှာ မောင်နဲ့ မေ ... အချစ်အိမ်လေး ဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားဖူးတယ် ...

မေ သိပ်မှားတယ် ... တကယ်ဆို ... မောင် သိပ်လိုချင်တဲ့ ... မေ့ဘဝလေး ... ပေးလိုက်ရင် ... အရမ်းကောင်းမှာပဲ ... ရှက်လွန်းလို့ ... မောင် တောင်းတာ ... မေ ငြင်းခဲ့တာ ... မေ အရမ်းမှားတယ် ... မောင်ရယ် ...

တောက် ... သက်အောင်ဆိုတဲ့ လူယုတ်မာကြောင့် ... မေ့ဘဝလေး ... သွားပြီ ... မေ ... မျက်ရည်တွေ ကျလာသည် ... သတ်မယ် ... ဒင်းကို ... ငါ့ဘဝ ... ငါ့နှလုံးသားကို ... ရက်ရက်စက်စက် ဖျက်စီသွားတဲ့ ... သေ#ကောင် ... တောက် ...

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ လာဆုံတဲ့ ချစ်ဦးသူကို ... ဘာရယ်မဟုတ် ... သတိရမိသည် ... ကြာခဲ့ပြီဆိုပေမယ့် ... မောင့်ကို ချစ်ခဲ့မိတဲ့အချစ်တွေက ... နှလုံးသားထဲမှာ ပြည့်နေဆဲပါ ... မောင်ရယ် ... မေ ရက်စက်တာမဟုတ်ပါဘူး ... သိပ်ချစ်ရတဲ့မောင့်ကို ... အစိမ်းဖြတ်ဖြတ်ခဲ့တာ ... မေရက်စက်တာမဟုတ်ဘူးနော် ... ယုတ်မာလွန်းတဲ့ ကံကြမ္မာကြောင့် ... မေလေ ... မောင့်ကို မတွေ့ရဲတော့ဘူးကွယ် ... မေ ... သစ်စိမ်းချိုးချိုးတာ မဟုတ်ပါဘူး ... မေ မောင့်အသဲကို ခွဲခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးနော် ... အဖြစ်မှန်ကို ပြောပြချင်တယ် ... မောင်ရယ် ... ဒါပေမယ့် မေ ပြောမထွက်ဘူးကွယ် ... မေ ပြောမထွက်ဘူး ...

ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ ... ကျောင်းစတက်တော့ ... မေ ... အရမ်းပျော်တယ် ... ဖေဖေ့မျက်နှာကြောင့် ... အင်းယားဆောင်မှာ ... နေခွင့်ရတယ် ... သစ်ပုတ်ပင်ကြီး ... ဘွဲ့နှင်းသဘင် ... အင်းယားကန် ... အိုး ... ဒါတွေက ... တကယ်ပဲရှိတာပါလား ... မေ ပျော်တယ် ... အရမ်းပဲ ... ကျောင်းတက်ပြီး ... လေးငါးရက်နေတော့ ... အင်းယားဆောင်ကို မေ ပြန်တိုင်း ... မောင် နောက်ကနေ လိုက်လိုက်လာတယ် ... လူဆိုးလေး ... ပထမတော့ သတိမထားမိပါဘူး ... မောင်က အတင်းလာမိတ်ဆက်တယ် ...

"တို့နာမည်က ... ခန့် ... မင်းနာမည်ရော ..."

သူ့နာမည်က ခန့်တဲ့ ... တလုံးထဲ ... ခန့်တဲ့ ... မေ့နာမည်လာမေးနေတယ် ... ပြောချင်ပါဘူး ... ရှက်တယ် ... ဖြတ်ကနဲ သူ့ကို ... ကြည့်လိုက်မိတော့ ... ချောသားပဲ ... မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ... မျက်လုံးခပ်စူးစူးနဲ့ ... မေ့ရဲ့ ... မောင် ဖြစ်လာမယ့် ... ခန့်ဟာ ... လူချောလေးပါလား ... ဆံပင်က ခပ်ရှည်ရှည် ... လည်ထောက်တယ် ... အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီ ကော်လာထောင်ထောင် ... ခေါင်းလောင်းဘောင်းဘီ ... နဲ့ မောင်က ... လမ်းသရဲလား ... မဖြစ်နိုင်ဘူးနဲ့ တူတယ် ... မျက်နှာလေးက ... နည်းနည်းတော့ နုတယ် ... သူ့ကြည့်ရတာ ရည်ရည်မွန်မွန်ပါပဲ ... မေ မောင့်အကြည့်တွေကို မခံနိုင်ဘူး ... ခေါင်းငုံ့ပြီး ... ခပ်သွက်သွက် ဆက်လျှောက်လာတယ် ... မေ ရှက်တယ်လေ ...

"ဟိတ် ... တို့က ... တကယ်ခင်ချင်လို့ပါကွ"

"မေ့နောက် ... မလိုက်လာနဲ့နော် ..."

"မေ တဲ့လား ... ဟိတ် စကားလေး ပြန်ပြောပါအုံးကွ"

မေ ပြန်မပြောရဲဘူး ... အရမ်းရှက်တယ် ... ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်တယ်ကွယ် ... မေ့ ဘဝမှာ ယောက်ျားလေးတယောက် ... နောက်ကနေ စကားလိုက်ပြောတာ ... ဒါပထမဆုံးပါ ... ပြောမပြတတ်အောင် ရှက်မိတယ် ... နေရထိုင်ရခက်တယ် ... စိတ်တအားအိုက်တာပဲ ...

"ဟိတ် ... မေ့နောက်မလိုက်နဲ့တော့"

မေ ... ဆတ်ကနဲ လှည့်ပြီး ... သူ့မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး ... ပြောပစ်လိုက်တယ် ... မေ မကြိုက်တာကို ... အတင်းလာလုပ်ရင် ... အရမ်းမုန်းတယ် ...

"စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ... ကျွန်တော်က ရိုးရိုးသားသား ခင်ချင်လို့ပါ ..."

"အို တော်ပါ ... ပထမ ရိုးရိုး ... နောက် ဆန်းဆန်း ခင်ချင်တာမှတ်လား ... ဒါမျိုးတွေ ရိုးနေပြီနော့ ..."

"ဟင်"

သူ့အပြောကို ... မေ မစောင့် ... မေ ... အဆောင်ထဲကို ... ခပ်သွက်သွက် ဝင်လိုက်တယ် ... ဂိတ်ပေါက်ရောက်တော့ ... နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ် ... ရော် ... သူ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ... မေ့ကို ကြည့်နေဆဲ ... အို ... ရှက်လိုက်တာ ... မေ လှည့်ကြည့်တာ သူသိသွားပြီ ...

အခန်းထဲရောက်တော့ ... အခန်းဖော် ... မညွန့်မေက ... မေ့ကို ... စသည် ...

"ဟိတ် ... ရှမ်းမလေး ... နင့်မျက်နှာရဲနေတာပဲ ..."

"မရဲပါဘူး ..."

"ရဲပါတယ် ... အို ... ကြည့်ပါအုံး ရင်တွေလည်း ခုန်နေတယ် ..."

မေ အလန့်တကြား ... မေ့ရင်ဘတ်လေးကို လက်နဲ့ ဖိပြီး စမ်းလိုက်မိတယ် ... မညွန့်မေ ဘယ်လိုသိတာလဲဟင် ...

"ရင်တွေ ခုန်နေတယ်ပေါ့လေ ..."

"ဟုတ်ပါဘူး"

"ဟုတ်ပါတယ် ... ကိုယ်တို့ မေဂျာက ... ကင်း ... တို့ရှမ်းမလေးကို ... ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲဟင်"

ဟယ် ... မညွန့်မေ ... ဘယ်လို သိတာလဲ ... ခန့် ဆိုတဲ့ ... ဟိုတယောက်က .. တို့မေဂျာက ... ကင်းတဲ့လား ...

"ပြောပါအုံး ... မင်းသားလေးက ... ဘာတွေပြောလိုက်လဲလို့"

"သူ့နာမည်က ခန့်တဲ့ ... ခင်ချင်လို့တဲ့ ..."

"အင်း ... မေက ဘာပြောလိုကလဲဟင်"

"တို့နောက်မလိုက်လာနဲ့လို့ ... "

"ဟား ဟား ... တို့ရှမ်းမလေး ရင်တွေ တအားခုန်နေတယ်ပေါ့ ... ဒီလိုပဲလေ ... ခင်ချင်လို့ပါ ... နောက်တော့ချစ်ချင်လို့ပါ ... ဟုတ်တယ်နော် ..."

မေ့အတွေးထဲမှာ ... ခန့်ဆိုတဲ့ ... တယောက်ကို ... ဘယ်လိုမှ ဖျောက်မရဘူး ... တွေးလိုက်တာနဲ့ ... သူပေါ်လာတယ် ... အို ... ငါသူ့ကိုများ ... ချစ်မိနေပြီလား ... ဒီလိုနဲ့ ... နောက်တနေ့ ရောက်လာတယ် ... ညကလည်း ... မေ ကောင်းကောင်းအိပ်မရ ... အိမ်မက်ထဲ ... သူလာတယ် ... မေ့ကို ... ချစ်တယ်တဲ့ ...

နောက်နေ့ ... မေ ကျောင်းထဲသွားတော့ ... သူ လိုက်လာတယ် ... တကောက်ကောက်ပဲ ... မေ စာသင်ရင် ... သူ အခန်းရှေ့က ... စောင့်နေတယ် ... မေ ... ကန်တင်းသွားရင် ... သူလိုက်လာတယ် ... အရမ်းသိသာတယ် ... မေလည်း ... သူ့ကို မကြည့်ရဲဘူး ... သူငယ်ချင်းတွေက ... ဝိုင်းစတယ် ... မေ ရှက်တယ် ...

နေ့တိုင်းပဲ ... မေ့နောက်ကို တကောက်ကောက်လိုက်တယ် ... အနားမှာ သူရှိတယ် ... ကြည့်လိုက်တိုင်း ... သူ့မျက်ဝန်းနဲ့ ဆုံနေတယ် ... ခက်တယ် ... မောင်ရယ် ...

ဇွဲကောင်းတဲ့သူ့ကို ... တတိယနှစ်မှာ ... အဖြေပေးလိုက်တယ် ... မေ ... ခန့်ကို ... ချစ်တယ် ... ပျော်တာပေါ့ ... တအားပဲ ... မေတို့ ... လျှောက်သွားကြတယ် ... အင်းယားကန်ဘောင်မှာ ... စကားတွေပြောကြတယ် ... လမ်းတွေလျှောက်ကြတယ် ... ပန်းခြံထဲမှာ ... မောင် ခိုးနမ်းတယ် ... မောင်တအားဆိုးတယ် ... ပြန်တွေးတိုင်း ... မောင်ပေးတဲ့ ... အနမ်းဦးက ... မေ့ပါးပြင်ပေါ်မှာ ... စွဲနေပြီ ... ထင်းကနဲပဲ ... သတိရတယ် ... မောင်ရယ် ...

မနက်ဖြန် ... မေ တို့ ... အောင်ပန်းပြန်ရတော့မယ် ... ကျောင်းပိတ်ရက် ... ချစ်သူနဲ့ ခွဲရတော့မယ် ... မခွဲချင်ဘူး ... မောင်ရယ် ... မောင်က ... ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်တယ်တဲ့ ... တခါမှ ... မောင်နဲ့ ရုပ်ရှင်မကြည့်ဖူးဘူး ... မေ ကြောက်လို့ ... အမှောင်ကို ကြောက်တယ် ... မောင့်ကို ကြောက်တယ် ... မေ ... လိုက်လျောလိုက်တယ် ... မနက်ဖြန် ခွဲရတော့မယ် ... မောင့်ဆန္ဒကို ... နည်းနည်းလေး လိုက်လျောလိုက်တော့ ... မေ ... သိတယ် ... မောင် အရမ်းကဲတယ် ... မေ့ကို ... နမ်းတယ် ... လည်တိုင်ကိုနမ်းတယ် ... မေ့ရင်သားလေးကို ... မထိတထိ လာကိုင်တယ် ... မေ ရှက်တယ် ... မငြင်းရက်ဘူး ... မောင် စိတ်ညစ်မှာ စိုးလို့ ... မေ့ကို ... အတွေ့အကြုံသစ်တွေ ပေးတယ် ... ဘော်လီထူထူအောက်မှာ ... မေ့ရင်သားတွေက ... ပိုပြီး ... ဆူကြွလာတယ် ... ရင်ထဲမှာ ... လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ ... ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ် ... မောင် ဆိုးတယ် ... တသက်မမေ့အောင် ... မောင် ... ချစ်ပြတယ် ... နမ်းတယ် ... ချစ်ဦးသူရဲ့ ... အယုအယမှာ ... မေ့ စိတ်တွေ ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်နေတယ် ... မောင်က ... သူ့အိမ်ကို ... ခေါ်သွားတယ် ... မေ မငြင်းမိ ...

ဒီအိမ်မှာ ... မောင် တယောက်ထဲ နေတာ ... မေ မသိ ... သိခဲ့ရင်တော့ ... လိုက်ဖြစ်မယ်မထင် ... တကယ်ပါပဲရှင် ... စိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ ... ချစ်ရသူနဲ့ ... အတူရှိနေတော့ ... စိတ်တွေက ယိမ်းယိုင်နေတယ် ... မောင့်ကို ... ချစ်တယ် ... မောင်ကလည်း ... ချစ်ချင်နေတယ် ... မေကလည်း ... အချစ်ခံချင်နေပြီ ... မဖြစ်ဘူး ... မေက ... မြန်မာမိန်းကလေး ... အပျိုစင်ဆိုတာ ... တန်ဖိုးထားရမယ် ... အိမ်ထောင်မပြုမချင်း ...  ထိန်းသိမ်းထားရမှာက ... မေ့တာဝန် ... သိပ်ချစ်လို့ ... ပေးလိုက်ပြီး ... မတော်တဆ ... ဝေးကွာသွားရင် ... အို ... မေ ... မတွေးရဲဘူး ...

တထပ်တိုက်လေး ... မေ ... လျှောက်ကြည့်တယ် ... နောက်ဖေးမှာ ရေကူးကန်ရှိတယ် ... စကားတွေ လျှောက်ပြောတယ် ... ဧည့်ခန်းလေးကလည်း ... ရိုးရိုးလေး ... လှတယ် ... မောင့်အခန်းက ... မဆိုးပါဘူး ... သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ... မောင်က စည်းကမ်းရှိတယ် ... မေ ... လျှောက်ကြည့်ရင်း ... မောင် အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်တယ် ... မေ ... တအားလန့်သွားတာပဲ ... မောင် ... မေ့ကို ... နမ်းတယ် ... နည်းနည်း ကြမ်းချင်တယ် ... မောင့်မျက်လုံးတွေက ... အရောင်ပြောင်းနေတယ် ... မေ့ကို ... တအားဖက်ထားတယ် ... လျှောက်ပြီးတော့ ပွတ်သပ်နေတယ် ... မောင်ဆိုးတယ် ... မေ ... အိပ်ယာပေ

Share on Google Plus

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.