၁၉၃..အလိုးကြမ်းကြမ်း ပိုစွဲလန်း "" - အပြာစာအုပ်

၁၉၃..အလိုးကြမ်းကြမ်း ပိုစွဲလန်း ""

 """ အလိုးကြမ်းကြမ်း  ပိုစွဲလန်း ""



             --------------

ကျနော် ဇာတ်ကားကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့  ရေချိုးဖို့  ထွက်လာတယ်  ထွက်
လာချင်းချင်းမှာပဲ ရုတ်တရက်ဆို ကျနော်  
ဟိုဘက်အဆောင်က  ဘဲကြီးသူ့မိန်းမ
ကို အော်ပြောသံကြားလိုက်တယ်၊

" မိန်းမရေ  သွားပီနော်  ဂရုစိုက်ဦး''

''အင်း  ကိုစိုင်အောင်''

ဒီလို  ဟိုဘဲကြီး  အိတ်လွယ်ပီးထွက်
သွားတာမြင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့
တာဝန်ကျနေတဲ့  ရွာက ရေကို ကိုယ့်
အဆောင်နဲ့ကိုယ်ချိုးတာမဟုတ်ပါ။
ဒီတော့ ကျနော်  အဆောင်နဲ့မလှမ်း
မကမ်းမှာ အများသုံးရေတွင်းရှိတယ်။  
ဝန်ထမ်းတွေအတွက်သီးသန့်ထားတာ
လေ။

ဒီလိုနဲ့ရေချိုးဖို့  ကျနော်ထွက်လာတော့
တစ်ကိုယ်လုံးရေတွေစို ထမိန်အပါး
လေးဝတ်ပီး  အဝတ်လျှော်နေတဲ့ ဟို
ဘက်အိမ်က အိမ်ထောင်လို့အိမ်ပြောင်းလာခါစ ကျောင်းဆရာမ ဒေါ်စုမာ ကိုကျနော်မြင်လိုက်တယ်။

ခါတိုင်းလည်းမြင်နေကျဖြစ်ပေမယ့်  
ဇာတ်ကားကြည့်ပီးမှလာတော့
အနည်းငယ်  ထန်မိတာပေါ့..

ကျနော်လည်းအနီးကပ်မြင်ချင်တာနဲ့
ဆရာမရှေ့က  ဖြတ်သွားလိုက်တယ်။ ဆရာမဆိုတော့  အသားကဖြူဖြူ  အိမ်
ထောင်ကျခါစဆိုတော့  တင်သားရင်
သားလည်း  ကျစ်တုန်းလစ်တုန်းဗျာ..

ကျနော့်ကိုမြင်တော့  
'ကိုမျိုး  ရေချိုးလာတာလား'  လို့
မေးတယ်လေ။

'ဟုတ္ဆရာမ  ဒါနဲ့  စောနက  ဆရာမ
မစုမာယောက်ျား         အထုတ်ဆွဲပြီး
ဘယ်ြသားမလို့  ထွက်သွားဒါလည်း'  

ကျနော်ခပ်ပါးပါးလေးမေးတော့

'ဖားကန့်သွားမလို့တဲ့  အပိုဝင်ငွေရ
အောင်လို့တဲ့'

'aww  ကောင်းပါတယ်'

ဒီ့နေ့က  ရုံးပိတ်ရက်ဆိုတော့
အဆောင်မှာ  သူတို့မိသားစုနဲ့ကျနော်ပဲရှိတာ။ မစုမာယောက်က်ျားက  အိမ်
ဆောက်လက်သမား  ဝန်ထမ်းမဟုတ်
ပါဘူး။ ခုလည်းသူဖားကန့်သွားလိုက်
တယ်။ သူကေလးက  မူကြိုတက်တုန်း
လေး။

'မစုမာ  အ့ဆို ဒီညတစ်ယောက်တည်း
ပေါ့'

'ဟုတယ်  ကလေးနဲ့  ကျမနဲ့ပဲ'

'အော  ဟုသားပဲ  ကလေးလည်းရှိသေးတာ'

'ဒါနဲ့ဆရာကော  ရုံးပိတ်ရက်အိမ်မပြန်
ဘူးလား'

'မပြန်ဖြစ်တော့ဘူးဆရာမ  ပျင်းလို့လေ'

'အော'

ဒီလိုနဲ့ ဆရာမ  မစုမာရှေ့မှာ  မစုမာ
ကြည့်နေတုန်း  ကျနော်ပုဆိုးကိုချွတ်ချ
လိုက်တယ်။ လီးအနည်းငယ်မာထား
တော့  ကျနော့် အတွင်းခံက  ဖောင်းနေတာပေါ့၊

ကျနော်လည်းမရှက်သလို  မသိသလိုနဲ့
သူ့ကိုဂရုမစိုက်သလိုပဲ ရေလောင်းချိုးနေ
တာ။ ကျနော်ဖောင်းဘီကလည်း  ကြာ
လေဖောင်းလေပေါ့  ခါတိုင်းဆို ကျနော်  
ပုဆိုနဲ့ချိုးတာပါ။

ရေလောင်းပီး  ယူနီဖောင်းလျှော်နေ
တယ်။  အချိန်ပိုကြာအောင်လို့ပါ။
ဆရာမလည်း  ကျနော့်ကိုဂရုမစိုက်
သလိုကြည့်ပါတယ်။

'အယ်  ဆရာမျိုး  မနက္က ဘာဟင်းစား
လဲ'

'မစားသေးဘူး  တော်ကြာမှ မစုမာ
အဆောင်နားလာစားမလို့ အခုက
ကိုကျော်စိန်မရှိတော့ ကိုယ့်ဘာသာပဲ
ပြန်စားတော့မယ်'

'အော ဟင်းမချက်သေးဘူးလား  လာစားပါ ဘာဖြစ်ပါဘူး'

'ဒါမယ့် မကောင်းဘူးလေ'

'အော  ဘသူမှမပြောပါဘူး  ဆရာမျိုးက
လည်း'

'အင်းပါ  လာခဲ့မယ်  ခနေန'

ဒီအချိန်  မစုမာ  အဝတ်လျှော်ပီး  
ထမိန်ပြင်တော့  သူမနို့နှစ်လုံးမှာ
ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီး  ထင်ထင်ရှားရှားမြင်
လိုက်တယ်။ကျနော်ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပဲ  လီးမှာအတော်လေးတောင်လာသည်။

ဆရာမတော့ကျနော့်ဘက်မျက်နှာလွှဲပီး  
နေနေတာပေါ့။ အတော်ကြာတွင် မစုမာ  
သူမဆံပင်ကိုဖီးရင်းခေါင်းလျှော်နေ
သည်။ ထိုချိန်  ခေါင်းဖီး  က္လို့  ကျနော့်
ဖက်  ဖင်ကုန်ပီးကောက်နေချိန် သူမရဲ့
ထမိန်အလွန်ပါးပီးရေစိုနေသောကြောင့်  ဖင်သားဖြူဖွေးကိုမြင်နေရတယ်။

သူမရေလောင်းပီး  ဆပ်ပြာတိုက်နေချိန်  ကျနော်အဝတ်လျှော်ရင်း သူမကို
ခိုးကြည့်နေမိသည်။ ထိုချိန်သူမသည်  
သူမလက်ကျိုင်းကြားနက်နို့နှစ်လုံးကို
ပွတ်ဆေးနေတယ်။ ထိုနောက်  သူမ
အဖုတ်ကြားရှိထမိန်ကို ဆပ်ပြာတိုက်ပီး  ပွတ်ဆေးနေသည်။ ကျနော်လည်း  သေ
ချာကြည့်ချင်ဒါနဲ့  ထိုင်နေရာက ထပီး
အဝတ်အစားများပိုရေလောင်းနေတာ။

ထိုချိန်သူမ  ကျနော့်ဆီလာပီး  

'ဆရာမျိုးရေ   ပလပ်  ငွားပါဦး '

'ဟုဆရာမ  ယူလေ'

သူမရောက်လာချိန်   ကျနော်လည်း  
တမင်  သူမမြင်အောင်  ကျနော့်လီးကို  
မာရုံမျှ  တောင်ထားသည်။ သူမလည်း
အသေချာပင်   ကြည့်သွားခဲ့တာပဲ။

ကျနော့်ဆီက  ပလပ်ငှားပီးထွက်သွား
ချိန်တွင်  သူမဖင်မှာ  လှုပ်ရမ်း၍နေ
သည် ကျနော်မှာ  လီးတန်းလန်း နဲ့တောင်
၍ကျန်ခဲ့သည်။

ခဏတွင်  သူမပလပ်ပြန်လာပို့ပီး   

'ဆရာ  ပလပ်ပြန်လာထားပီနော်  
ကျေးဇူးနော်'

'ဟုဆရာမ'

ဆရာမ  မစုမာ  ကျနော့်ကိုသေချာကြည့်ပီး  ခပ်ပြုံးပြုံးထွက်သွားခဲ့သည်။
သူမ  ရေချိုးပီးချိန်  အဝတ်အစားလဲ၍ထွက်သွားခဲ့သည်။
သူမဝတ်ထားသောအဝတ်အစားမှာ  အင်္ကျီကျိုင်းပြတ်ဖြစ်ပီး
စကပ်မှာ ဒူးအောက်သာသာပင်ဖြစ်သည်  နောက်  သူမ၏ပင်တီမှာအညိုရောင်ဖြစ်သည်။

သူမျပန်သြားပီး  ကျနော်လည်း  ခပ်မြန်မြန်လေး  လုပ္ပီး
ထမင်းခူးကာ  သူမနေသောအဆောင်သို့  သွားလိုက်သည်။

ကျနော်ရောက်တော့

'အောဆရာမျိုး  လာလေ'

'ဟု ဆရာမ'

ကျနော်ရောက်သွားချိန်တွင် နေ့ခင်း ၁၁ခွဲနေပါပီ  

'ဆရာမျိုးက  မနက္စာ အခုမွ စားတာ..
က်မတို့က  မနက်စာစားပီးလို့နေခင်းစာပါစားချိန်ရောက်နေပီ'

'ဒါနဲ့ဆရာမ   တစ်ခါတည်းစားလိုက်
လေနော်'

'အင်း  သမီးကမနိုးသေးလို့'

'အော  သူတော့နိုးမှပဲစားစေပေါ့ အဖော်ရအောင်အချိန်လည်းတန်နေပီပဲ'

'အင်းပါ  '

ဒီအချိန်သူမ  ဟင်းတွေထမင်းတွေခူးခပ်ပြင်ဆင်နေသည်
ကျနော်က  သူမဖင်ကိုကြည့်ပီးလီးတောင်နေတဲ့အကြားထဲ
သူမက  ကျနော့်ကို

'ဆရာမျိုးရေ  ကျမကိုလက်ဆေးအင်လေးထည့်ပေးပါဥူး

'ဟုတ်ဆရာမ'

'ဒီတော့ လက်ဆေးခွက်ကိုင်ပီး  ရေထည့်မလို့  ဆရာမေရက  ဘယ်မှာလည်း'

'သောက်ရေထဲပဲခပ်ပေးပါ'

'ဟုတ်'

သောက်ရေအိုးမှာသူမကိုဖြတ်ပီးမှရောက်သည်  ကျနော်လည်းခပ်တည်တည်ကြီး    သူမဖင်ကို  ကျနော့် လီးနက်   ပွက်ကာရေသွားခပ်လိုက်သည်။
သူ့ယောက်ျာ ကိုစိန်အောင်ရှိတုန်းက  ကျနော်တို့ပုံမှန်ဆက်ဆံသလို   ခုလည်းဘာမှမဖြစ်သလို ထမင်းအတူစားကြဒါပေါ့။

ခဏတွင်  ကျနော်လီးအရမ်းတောင်လာဒါနက်
မစုမာ    ခြေထောက်ကို   ကျနော့်ခြေထောက်နဲ့  လှမ်းပွတ်လိုက်ချိန်

'ဆရာမျိုး   ဘာလုပ်နေတာလည်း'

  အသံတိုးတိုးလေးပြောလာသည်

'မဟုတ်ပါဘူး  မတော်တဆပါ'

ဒီလိုကျနော်ပြောပီး  လွတ်ချလိုက်တော့  သူမကိုယ်တိုင်ကျနော့်ခြေထောက်ကို  လာပွတ်လာသည်။
သူမခြေထောက်မှာတစ်ဖြေးဖြးနက်ကျနော့်လလီးအထိရောက်လာသည်။

'ဆရာမ  ဘာလုပ်ဒါလည်း'

'လူပျိုလီးကို  ကိုင်ကြည့်ချင်လို့'

'ထမင်းစားတုန်းလေဆရာမ'

'ထမင်းကဝနေပီ  ဆရာကောမဝသေးဘူးလား  ခဏနေဆိုသမီးနိုးတော့မှာ'

ထိုသို့ပြောပီးသူမ  ကျနော့ကို  သူမတို့အိပ်ခန်းထဲ  လက်ဆွဲခေါ်သွားသည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်ချိန်တွင်
'ရေချိုးနေချိန်  ဆရာလီးက  အရမ်းထန်နေတာ သူမမြင်တဲ့အကြောင်း
သူမကိုယ်တိုင်လည်း  ဆရာလီးကို  အသေချာကြည့်ခဲ့ကြောင်းပြောပီး
ကျနော့်အင်္ကျြီအကုန်ချွတ်ပေးကာ  ကျနော့်လီးကို  တစ်ပြွုက် ပြွုက်မည်အောင်စုပ်ပေးနေသည်။

ပြွုက်ပြွုက်   ဖွက်ဖွက်

ကျနော်လည်း  အမှန်တိုင်းဖွင့်ပြောရင်း  သူမကိုလိုးပေးလိုက်သည်။

ကျနော်မှာ ဇာတ်ကားကြည့်ပီး  ဂွင်းထုတာကလွဲ၍  မလိုးဖူး  အတွေ့အကြုံမရှိပါ၊
သူမခိုင်းတဲ့အတိုင်းလိုးပေးရသည်  သို့ပေမယ့်  သူမအဖုတ်ကိုသေချာစုပ်ပေးသည်။

သူမအဖုတ်မှာ  လိုး၍အရမ်းကောင်း
သည်။

"အားအား   အား''
သူမလည်းအော်ရင်း
ကျနော်လည်းခပ်တင်းတင်းလိုးရင်း
ပြီးသွားကြသည်။
လူပျိုလီးကို စုပ်ပေးမယ်ပြောပီး  
စုပ်ပေးနေသည်မှာ လီးကို ကျွတ်မတတ်ပဲ။
လိုးရတာလည်း အရမ်းကောင်းတယ်။

.
.
.
Crd

Share on Google Plus

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment