၁၉၂..သူနာပြုဆရာမလေးနှင့် ကာလသားခေါင်း - အပြာစာအုပ်

၁၉၂..သူနာပြုဆရာမလေးနှင့် ကာလသားခေါင်း

 သူနာပြုဆရာမလေးနှင့် ကာလသားခေါင်း




ဇတ်လမ်းရှည် (စ/ဆုံး) 💊🌡️💉

ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း
ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျ
တယ်အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိတော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးကအိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရည်းစားသနာမရှိခဲ့ဘူးကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး
ဘာလို့လဲဆိုတော့ခင်ခင်လေးမိဘကဆင်းရဲတယ်မိဘကပညာသင်ပေးနေတဲ့အရွယ်မှာရည်းစားသနာများထားခဲ့ရင်မိဘကပြောဆိုပြီးပညာဆက်သင်ခွင့်ရမှာမဟုတ်လို့ပဲ။

"ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရွာကလူတွေနှင့်မိတ်ဆက်ပေးမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်ဆရာ"

"ဒီနေ့ ခင်များတို့ရွာကိုအသစ်ရောက်လာတဲ့
သားဖွားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမည်ကခင်ခင်
လေးတဲ့ဝန်ထမ်းအသစ်တွေချပေးတဲ့အတွက်အဆင်မပြေတာလေးတွေရှိရင်ဒီရွာကရပ်မိရပ်ဖတွေကကူညီစောင့်ရှောက်ပေးစေချင်တယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာကြီး၊ကျနော်တို့စောင့်ရှောက်ပေးပါမယ်၊အခုတော့ဆေးပေးခန်းကဆောက်နေဆဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို
ကျနော်တို့ရွာကသင့်တော်တဲ့အိမ်တစ်အိမ်မှာနေရာမှာစီစဉ်ပးပါ့မယ်"

"ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ"

"ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာ
ရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေတိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"ကဲဒီလိုဆိုကျနော်ဥက္ကဌကြီးတို့နဲ့ကျနော့်ဝန်ထမ်းကိုစိတ်ချထားခဲ့ပါမယ်"မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးပြန်သွားပြီးနောက်မှာတော့

"ဆရာမလေး ဘာမှအားမငယ်နဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"

"ဆရာမလေးကို  ဒေါ်ထားတို့အိမ်မှာနေရာချပေးပါ့မယ်။ဒေါ်ထားတို့အိမ်ကကျယ်လဲကျယ်တယ်ရေတွင်းနှင့်လည်းနီးတယ်။"

"ဟုတ်ကဲ့ဦးသင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးပါ"

"ဒေါ်ထားရေ ကျနော်ခင်များကိုတာဝန်ပေး
လိုက်ပြီ"

"အမလေးကိုရင်ရယ် ကျမကဒီလိုသမီးချောချောလေးအိမ်လာနေတာကိုပဲအရမ်းဝမ်းသာလှပါပြီ"

"လာသမီးလေး အဒေါ်တို့အိမ်ကိုလာလိုက်ခဲ့"

"မင်းမင်းအောင်ရေနင် ငါ့သမီးလေးအထုတ်တွေသယ်ခဲ့တော့"

ခင်ခင်လေး ကကိုကိုမင်းမင်းအောင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်တောသားဆိုပေမယ့်အသားကမမဲဘူး
ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့်လေးနှင့်ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့သူမျိုး၊လို့တွေးနေတုန်း

"သမီးလေး လိုအပ်တာရှိရင်မင်းမင်းကိုခိုင်း

အဲဒါ အဒေါ့်တူပဲ"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

ရွာစပ်လေးမှာ ဒေါ်ထားရဲ့အိမ်ကိုလိုက်ခဲ့တယ်
အိမ်ခြံဝင်းမှာရေတွင်းလေးနှင့်အိမ်ရှေ့မှာလမ်းဘေးမှာလယ်ကွင်းတွေသန့်ရှင်းတဲ့လေကိုရူလို့ရတာပဲဆိုပြီခင်ခင်လေးသဘောကျသွားတယ်

"လာသမီးလေးသမီးလေးနေမယ့်အခန်းပြမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

"မင်းမင်းရေ သမီးလေးနေမယ့်အခန်းရှင်းပေးစမ်းပါအုံး
ကွယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး"

မင်းမင်းတစ်ယောက်ဖင်ပေါ့စွာအခန်းကို
ရှင်းလင်းပေးလိုက်တယ်အဒေါ့်အိမ်နှင
့်မင်းမင်းတို့အိမ်ကခြံဝင်းတဝင်းထဲ။ဆရာမလေးကလဲ

အရမ်းလှတော့မင်းမင်းရင်ခုန်နေပြီ။

"ဆရာမလေးရေ ပြီးပြီဗျ"

"အာကိုမင်းမင်းကလည်းဆရာမလို့မခေါ်ပါနှင့်ရှင်

ခင်လေးလို့ပဲခေါ်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ခင်လေး"

ခင်လေး အခန်းကိုနေရာလေးချလိုက်တယ်။
အခန်းနောက်ဘက်မှာပြူတင်းပေါက်ကလေးနှင့်မို့အလင်းရောင်လေးရတယ်။ပါလာတဲ့အလှပြင်ပစ္စည်းကိုနေရာလေးချ၊အိပ်ရာလေးခင်းပြီးလှဲချလိုက်ပြီးနားလိုက်တော့အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

"ခင်လေး ခင်လေး"

"ဟင် "

"အိပ်ပျော်နေတာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ကိုမင်းမင်း"

"ခင်လေးရေချိုးဖို့ကျနော်ရေဖြည့်ထားတယ်"

"အားနာစရာကိုမင်းရယ်"

"အားမနာနှင့်ဗျ၊ရေတွင်းနားမှာရေအိုးရှိတယ်
အဲဒီမှာချိုးရမယ်"

ခင်လေးရေတွင်းနားလှမ်းကြည့်တော့ခြောက်လုံးဝင်စဉ့်အိုးလေးနှင့်သစ်သားပြားကြီးတပြားခင်းထားတဲ့နေရာလေး၊ဟင်းလင်းပြင်ကြီးမှာခင်လေးရှက်သွားတယ်အဆောင်မှာနေတုန်းကရေချိုးရင်တကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးရေချိုးခဲ့တာ

အခုတော့ဟင်းလင်းပြင်ကြီး

"အင်းလေ သူဓလေ့နှင့်သူပဲလေ"

"ခင်လေး ရေချိုးရတာအဆင်မပြေလို့လား"

"ဟုတ်တယ်ကိုမင်းမင်း"

"အင်းလေ ခင်လေးကအပျိုလေးဆိုတော့ရှက်နေမှာပဲ"

:"အဲဒီလိုမျိုးတော့မဟုတ်ဘူးကိုမင်းမင်း၊ချိုး
းနေကြနေရာမဟုတ်လို့ပါ၊ကျမတို့အနေနှင့်
ရှက်တာတွေကိုခွာချပြီးအလုပ်လုပ်ရတာမ
လား"

"အင်းဟုတ်တယ်ဗျ။မမြင်ဝံ့ဆေးဆရာတဲ့၊

ခင်လေးတို့အနေနှင့်ကကျတော်တို့မမြင်ဖူးတဲ့အရာတွေလည်းမြင်ဖူးနေမှာပဲ"

"အင်းအဲတာလည်းဟုတ်တယ်၊သိတဲ့အတိုင်း

လေ၊ခင်လေးကသားဖွားဆရာမဆိုတော့

လည်းမမြင်ဝံ့တာမရှိဘူးပေါ့"

"ဟုတ်ပါပြီ။သူများဟာတွေမြင်ဖူးပြီးကိုယ့်အလှည့်ကျရင်ကြောက်မနေနှင့်တော့"

"ဟော့တော် ကိုမင်းမင်း"

"ဟားးစတာပါဗျာ။ကျနော်ရှောင်ပေးပါ့မယ်"

မင်းမင်းနှင့်တွေ့ပြီးခင်လေးပျော်လာတယ်။
ရွာမှာတာဝန်ကျရင်ပျင်းနေမှာလို့ထင်ခဲ့ပေ
မယ့်အခုတော့မပျင်းရတော့ဘူးလေခင်လေးရေချိုးပြီးရင်ဘတ်ပေါ်သဘက်လွမ်းပြီးအိမ်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်။အခန်းထဲဝင်ပြီးသ
နပ်ခါးရေကြဲလေးလိမ်းကာအဝတ်လဲပြီး
ထွက်ခဲ့တယ်။

"သမီးရေ  စားလို့ရပြီကွဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

"မင်းမင်းနင်လဲတစ်ခါတည်းစားလိုက်လေ"

"ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး"

မင်းမင်း၊နှင့်ဒေါ်လေးတို့စားဝိုင်းကိုခင်လေးဝင်စားလိုက်တယ်။

"စားကောင်းရဲ့လား သမီး"

"ကောင်းတယ် အဒေါ်"

"ထမင်းစားပြီးတော့လာသမီးလက်ဖက်လေးစားပြီးစကားလေးပြောကြတာပေါ့ကွယ်"
"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

"ရေနွေးကြမ်းဝိုင်းလေးမှာ ခင်လေးတို့စကား

ပြောနေကြတယ်။ရှစ်နာရီခွဲအချိန်ရောက်

တော့

"သမီးလေးစကားပြောချင်သေးရင်ပြော၊

အဒေါ်တော့အိပ်ချင်ပြီ"

တောဓလေ့ကလူတွေအစောကြီးအိပ်အစော

ကြီးထရတော့ဒေါ်ထားအိပ်ရာဝင်သွားပြီ။

"ခင်လေးအိပ်ရင်အိပ်တော့လေ"

"နေ့လည်ကအိပ်ထားတော့ခင်လေးမအိပ်ချင်သေးပါဘူး"

"အင်း ကိုမင်းလဲမအိပ်ချင်သေးပါဘူး၊ခင်လေးမအိပ်ချင်သေးဘူးဆိုရင်ဆက်စကားပြောကြမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ ကိုမင်း"

သင်တန်းတုန်းကအတွေ့အကြုံတွေကိုဟာသပြောဖြစ်ကြတယ်ဒီလိုနဲ့စကားပြောရင်းရင်နီးသထက်ရင်းနီးလာကြတယ်တဖြေးဖြေးနှင့်ခလေးမွေးတာကိုပြောပြဖြစ်လာတဲ့အဆင့်ရောက်ခဲ့တယ်။ညနက်လာတော့

"အင်း ခင်လေးနှင့်စကားသာပြောနေရရင်တညလုံးပြောဖြစ်မယ်"

"ဟော့တော့  ကိုမင်းအိပ်ရေးပျက်မယ်လေ"

"ကျနော်ကရပါတယ်ဗျ၊ခင်လေးအတွက်ပဲ

စိတ်ပူတာ"

"ရှင်ဘာဖြစ်လို့ ကိုမင်း"

"ဒီလိုဗျာ မီးထွန်းပြီးစကားပြောနေရင်လမ်း
သွားလမ်းလာတွေကခင်လေးအပေါ်တမျိုး
မြင်မှာစိုးလို့ပါ"

"ဘယ်လ်ုမြင်ကြမှာလဲကိုမင်း"

"အခုမှရောက်လာတဲ့ဆရာမလေးကို မင်းမင်း

တို့ကချိုင်နေပြီလို့လေ"

"ခစ်  ခစ်  ခစ်"

"တကယ်ပါကျနော်တို့တောရွာတွေကအမြင်

မကျယ်သေးတော့ပြောကြသေးတယ်လေ"

"အင်းဒါနှင့်ရွာတွေမှာသမီးရည်းစားတွေကျစကားဘယ်လိုပြောကြလဲ"

"ညဘက်ပြောချင်ရင်အချိန်းအဆက်လုပ်ရ

တာပေါ့"

"ဘယ်သွားပြောကြလဲ"

"အဝေးကြီးမသွားဘူးလေ၊အဆင်ပြေရင်အိမ်

နီးအနားမှာပဲပြောကြတာ"

"အင်း"

"အဲဒါထက်အဆင်ပြေရင်ကောင်မလေးဆီမှာပဲပြောဖြစ်တာပေါ့"

"ခစ် ခစ်  အခန်းထဲခေါ်ပြောတာလား"

"အင်းကျနော်တို့လဲကင်းစောင့်လုပ်ဖူးတယ်"

"ဟော့တော်  ကိုမင်းမင်း"

"မနက်ဖြန်ဘာလုပ်စရာရှိလဲခင်လေး"

"အင်း  မနက်ဖြန် ရွာနီးစပ်ကရွာတွေကိုသွား

ချင်တရ်။သူတို့တွေသိအောင်လည်းပြောပြချင်တယ်"

"ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ်"

"ကျေးဇူးပါကိုမင်းမင်း"

"ဟင်းးဟင်း  အခုတော့မသွားဖူးသေးဘဲနှင့်ကျေးဇူးတင်နေတာသွားကြည့်မှကျနော့်ကိုအပြစ်မပြောနဲ့"

"ဟင်ဘာလို့ကိုမင်းမင်း"

"ကျနော်တို့ရွာတွေကိုသွားရင်လှည်းလမ်း

ကြောင်းကနေဆိုင်ကယ်မောင်းရတာလေ၊အ

ရမ်းလမ်းဆိုးတယ်"

"အယ် တကယ်လား"

"မနက်ဖြန်ကျရင်သိရပြီပေါ့"

"ဟုတ်ကိုမင်းမင်း၊စကားပြောကောင်းနေတာ

ညတော်တော်နက်ပြီ၊ကိုမင်းမင်းလဲအိပ်တော့"

"ခင်လေးရောအိပ်တော့မလား"

"အင်းအိပ်မယ်လေ မနက်ကျရင်စောစောသွားလို့ရအောင်"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"

ခင်လေးစောစောအိပ်လိုက်တယ်။ကိုမင်းမင်းရှိလို့ရွာနီးစပ်တွေကိုသွားလို့ရတယ်ဆိုပြီးတွေးကာမင်းမင်းကိုကျေးဇူးတင်မိတယ်။

်မနက်အိပ်ရာကနိုးလာတော့

"သမီးလေးနိုးလာပြီလား"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

"ဒီမှာကောက်ညင်းပေါင်းရှိတယ်။ရေနွေးလဲရှိ

တယ်၊ကော်ဖီသောက်ချင်ရင် ကော်ဖီမစ်ရှိတယ်။မင်းမင်းလာပို့သွားတာ"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

ခင်လေးမျက်နှာသစ် ပြီးကောက်ညင်းပေါင်းနှင့်ကော်ဖီသောက်လိုက်တယ်။ပြီးမှသနပ်ခါးလိမ်းကာအဝတ်အစားလဲပြီးအိမ်ရှေ့ကစောင့်တယ်။မင်းမင်းကဆိုင်ကယ်နှင့်ရောက်လာပြီး

"ခင်လေးသွားလို့ရပြီလား"

"ရပြီလေကိုမင်း"

"ဟေ့ မင်းမင်းဖြေးဖြေးမောင်းအုံး"

"ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး"

"လာခင်လေးသွားကြရအောင်"

ခင်လေးကိုယ်မင်းဆိုင်ကယ်နောက်ကထိုင်လိုက်တယ်။ရွာပြင်ရောက်လာတော့

"ခင်လေးပြုတ်ကြမယ်နှော်"

"ဟုတ်ကိုမင်း"

"အားမနာနဲ့ကျနော့်ခါးဖက်ထား"

"အမယ် ကိုမင်းနှော်"

"တကယ်ပြောတာလမ်းကြမ်းတယ်"

ခင်လေးမဝံ့မရဲဖြစ်ကာကိုမင်းခါးကိုဖက်လိုက်တယ်။လမ်းကလည်းအရမ်းဆိုးတော့ကိုမင်းခါးကိုတင်းတင်းလေးဖက်လိုက်တော့နို့တွေကကိုမင်းကျောကိုထိကပ်နေတယ်။အခုလိုမျိုး
ဆိုင်ကယ်စီးရတော့ခင်လေးစိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။ရင်လဲခုန်တယ်။
မင်းမင်းမှာမိမိကျောကိုခင်လေးရင်ဘတ်နှင့်ကပ်ပြီးဖက်ထားတော့စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်လာကာလီးကတောင်လာတယ်။သာရာတဲ့အထိအတွေ့ကဖြစ်လာတယ်။စိတ်ထဲမှာလည်းခင်းလေးကိုလိုးရရင်အရမ်းကောင်းမှာပဲလို့တွေးနေပြီးလိုးလို့ရအောင်ငြံစည်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။

"ရရဲ့လား ခင်လေး"

"အင်း ရတယ် ကိုမင်း"

မေးသူနှင့်ဖြေသူအသံတွေကမူမမှန်တော့ပေနှစ်ယောက်သားစိတ်တွေဂယောက်ကယက်နှင့်ဖြစ်နေပြီနှစ်ဦးသားလည်းရိပ်မိနေတယ်ရွာငါးရွာကိုသွားပြီးနောက်ခင်လေးတို့ပြန်လာကြတယ်။

"ခင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား"

"အင်းလူလဲညောင်းကိုက်နေပြီ'

"ခင်လေးတော့မသိဘူး၊ကျနော်တောင်ဖင်ကျိမ်းနေပြီ"

"ခစ်  ခစ်  ခစ်၊ကိုမင်းကလဲ"

"ခင်လေးကရောအတူတူပဲလေ"

ညနေအိမ်ရောက်တော့

"ကဲခင်လေးရေနားလိုက်အုံး၊ကျနော်ညနေ
မှပြန်လာတော့မယ်"

"ဟုတ်ကိုမင်း"

ခင်လေးလဲ ပင်ပန်းတာမို့နားရင်းအိပ်လိုက်တယ်။ညနေစောင်းမှနိုးကာရေချိုးလိုက်တယ်။လန်းဆန်းသွားသလိုခံစားရပေမယ့်တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာကျင်နေတယ်။

"သမီးရေ အဒေါ်မှာကိစ္စပေါ်လာလို့ဟိုဘက်ရွာသွားရမယ်၊မင်းမင်းကိုခေါ်သွားလိုက်ဦးမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်"

"တကယ်လို့အရေးကြီးကိစ္စကြောင့်ပြန်မလာနိုင်ရင်မင်းမင်းအမေခေါ်အိပ်လိုက်နှော်"

"ရပါတယ်အဒေါ်"

"အေးကွယ်မသွားမဖြစ်လို့သာသွားရမှာသမီးလေးကိုအားနာလိုက်တာ"

"သွားပါအဒေါ်ရယ်ဘာမှနောက်ဆံတင်းမနေနှင့်"

အေးကွယ်"

်ကိုမင်းမင်းနှင့်အဒေါ်ဆိုင်ကယ်စီးပြီးထွက်သွားတယ်ခင်လေးလဲထမင်းခူးခပ်စားလိုက်ပြီးညခုနှစ်နာရီလောက်ကြာတော့မင်းမင်းရောက်လာတယ်"

"ခင်လေးထမင်းစားပြီးပြီလား"

"ဟုတ်ကိုမင်း"
"နေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား"

"နာနေတာပေါ့၊ကျောတွေခါးတွေလဲအောင့်နေ

တာပဲ"

"အင်းလေ စီးနေမကျတော့ဒီလိုပဲဖြစ်မှာ"

"အင်းပေါ့ ကိုမင်းကမဖြစ်ဘူးလား

"မဖြစ်ပါဘူး"

"အင်း အဒေါ်ရှိရင် အဒေါ်ကိုခနနှိပ်ခိုင်းရင်ရမှာ"

"အာ ကိုမင်းကလည်းလူကြီးကိုအားနာစရာ"

"ကျနော့်အဒေါ်ကသဘောကောင်းပါတယ်"

"ဒါပေမယ့်"

"ဟင်းးးကျနော့်အစားနှိပ်ပေးတယ်လို့သဘောထားခိုင်းလိုက်မယ်"

"အမ် ဘယ်လိုဘယ်လို"

"ဒီလိုခင်လေး ခါတိုင်းအဒေါ်နေမကောင်းရင်ကျနော်နှိပ်ပေး

နေကြလေ"

"အခုခင်လေးနေလို့မကောင်းတော့ကျနော့်အတွက်အစားထိုးပေးနှိပ်ခိုင်းပေးတာပြောတာပါ"

"ခစ် ခစ်ရပါတယ်ကိုမင်းရယ်"

အဒေါ်မရှိတော့စကားပြောရတာပိုလွတ်လပ်တယ်။ပြောရင်းနှင့်sexကိစ္စနည်းနည်းပါတယ်။ဒီတော့စိတ်ထဲတမျိုးလေးဖြစ်ပြီးအရသာရှိတယ်။မင်းမင်းသွေးတိုးစမ်းပြီးရသလောက်
ထည့်ပြောတယ်သားဖွားဆရာမလေးဆိုတော့ဒီကိစ္စကပြောပလောက်အောင်မထူးခြားဘူးလေဒါပေမယ့်နှစ်ယောက်တည်းပြောရတော့ခင်လေးစိတ်တွေလည်းတမျိုးဖြစ်နေပြီ။စကားပြောရင်းစိတ်ပါလာတယ်။ပြောရင်းညနက်လာပြီ။

"ခင်လေး တစ်ယောက်တည်းအိပ်ရဲလား"

"နည်းနည်းတော့ကြောက်တာပေါ့"

"အကိုလာအိပ်ပေးရမလား"

"အာ ကိုမင်းကလည်း"

"ဒီလိုလုပ်ပါလား ၊ကျနော်တံခါးပိတ်လိုက်မယ်။ညဘက်ကြီးဆရာမလေးတစ်ယောက်တည်းကျနော်ရှိနေတာလူမြင်ရင်မကောင်းဘူး"

"အင်းဟုတ်တယ်ကိုမင်း"

"မင်းမင်းတံခါးထပိတ်လိုက်တယ်"

ဖယောင်းတိုင်မှိန်ပြပြအောက်မှာနှစ်ယောက်သားရင်တွေခုန်နေပြီ။
ခင်လေးပြောရင်းကျောကအောင့်လာလို့တချက်ဆန့်လိုက်တယ်။

"ကျောတွေအောင့်နေတာလားခင်လေး"

"အင်းတကိုယ်လုံးအောင့်နေတာ"

"ကျနော်နှိပ်ပေးမယ်"

"ဟင့်ရတယ်မနှိပ်နဲ့ကိုမင်း၊ဆေးသောက်ထားတယ်"

"အားနာစရာမလိုဘူး"

"ခနလေးနှိပ်ရမှာ"

မင်းမင်းမရမကပြောလိုက်ပြီးခင်လေးအနားကပ်လိုက်တယ်။ခင်လေးမှာလည်းနှိပ်လိုက်ရင်သက်သာသွားမယ်အထင်နှင့်မို့

"အင်းကိုမင်း"

"ခင်လေးမှောက်အိပ်လိုက်"

"အင်း"

"ခနလေးစောင်လေးနှင့်ခေါင်းအုံးလေးယူလိုက်မယ်"

ကိုမင်းအဒေါ့်အခန်းထဲကခေါင်းအုံးနှင့်စောင်ယူကာကြမ်းပေါ်စောင်ခင်းပြီး

"ရပြီခင်လေးမှောက်အိပ်လိုက်"

ခင်လေးခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ်။မင်းမင်းလည်းဒီအခြေအနေဆိုရင်မဆိုးဘူးဆိုပြီးခင်လေးအနားကပ်ပြီးဒူးထောက်ကာကျောပြင်ကိုစမ်းပြီးလက်မနှင့်ခါးကြောကိုဖြေးဖြေးချင်းနှိပ်လိုက်တယ်။အထိအတွေ့ကအိစက်ညက်ညောလွန်းလို့လီးကဆတ်ကနဲတောင်လာပြီ။လက်မနှင့်ခါးကြောလေးကိုခွညှပ်ကာဖြေးဖြေးချင်းအပေါ်အောက်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။

"အာ့

"နာလို့လားခင်လေး  နည်းနည်းလေးကိုမင်း"

"အင်းကျနော့်မှာဆေးရှိတယ်"

"အပူဆိုရင်မခံနိုင်ဘူးကိုမင်း"

"အအေးဆေးရှိတယ် ခင်လေး"

"အင်းကိုမင်း"

ကိုမင်းဆေးဘူးကိုလှမ်းယူပြီညှစ်ထုတ်ကာခင်လေးအင်္ကျီကိုမပြီးကျောပြင်ကိုပွတ်လိုက်တယ်ပြီးမှတဖြေးဖြေးလက်မလေးနှင့်နှိပ်ပေးလိုက်ပြီး

"ခင်လေးရတယ်မလား"

"အင်း"

ကိုမင်းလုံချည်ကိုဖြေလျော့ပြီးတင်သားနားအထိဆေးလိမ်းကာပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
ခင်လေးစိတ်တွေဝေခွဲမရဘူး၊တဖြေးဖြေးနယ်ကျွံလာတဲ့ကိုမင်းလက်တွေကခင်လေးလုံးချည်ကိုဖြေချနေပြီ။အိမ်နေရင်းအတွင်းခံကမဝတ်ထားတော့ရင်ထဲတမျိုးဖြစ်လာကာတင်သားနှစ်ဘက်အားတင်းပြီးညစ်ထားလိုက်တယ်။

ကိုမင်းလည်းတင်သားတွေကိုမထိတထိလုပ်ပြီးခင်လေးစိတ်ပါအောင်ဆွလာတယ်။တင်သားနှစ်ဘက်ကိုပါလက်နှင့်ဖိနှိပ်ပေးပြီးဘေးနှစ်ဖက်ဆွဲချတယ်အမှန်ကဖင်ကြားအထိမြင်ရအောင်လုပ်ဆောင်နေတာပါ။
ခင်လေးမှာရှေ့တိုးရကောင်းမလားနောက်ဆုတ်ရကောင်းမလားတွေးနေတုန်းမှာပင်ကိုမင်းကခင်လေးအပေါ်ကခွပြီးထိုင်လိုက်တယ်။

"အာ ကိုမင်းအဲလိုမလုပ်နဲ့လေ"

"မဟုတ်ဘူးခင်လေးအကြောကိုအားညီအောင်နှိပ်ချင်လို့ပါ"

"အင်းပါ"

ကိုမင်းတဖြေးဖြေးနှင့်တဆင့်တက်ကာကျော်အေပ်ါဆေးလိမ်းရန်အတွက်ဘရာကိုအပေါ်တွန်းတင်လိုက်တယ်။ပြီးမှကျောတပြင်လုံးဆေးလိမ်းပြီးသက်ညှာစွာနှိပ်ပေးတယ်။ဒါပေမယ့်အပေါ်တွန်းတင်တဲ့ဘရာကအောက်ကိုပြန်ကျလာတယ်။ကိုမင်းကဘရာဂျိတ်ကိုဖြုတ်လ်ုက်တယ်။

"အာ ကိုမင်း"

တဖြေးဖြေးကိုမင်းကအပေါ်ထိရောက်လာသလိုခင်လေးဖင်ကြားကိုမင်းလီးကထောက်လာတယ်။
"လီးကြီးကခင်လေးဖင်ကိုထောက်နေတာခင်လေးသိပေမယ့်မပြောရဲဘူး"
ခင်လေးစိတ်တွေထလာပြီးပိပိကအရည်စိုလာပြီလေ။

"ရပြီကိုမင်း"

"အင်းအပေါ်ကတော့ရပြီပေါင်တွေနာနေမှာပဲလေ"

"ရပါပြီကိုမင်းကလည်း"

ထိုစဉ်မှာပင်ဖယောင်းတိုင်မီးလေးငြိမ်းသွားရတယ်။

"ဟော့တော့မီးငြိမ်းသွားပြီ"

"အင်း  ခင်လေး ကိုမင်းဒီမှာပဲအိပ်တော့မယ်"

"ကိုမင်းကလည်းမဖြစ်ပါဘူးဆို"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အင်းပြောတတ်ဘူး"

"အင်းလေမပြောနဲ့တော့ခင်လေး"

ကိုမင်းခင်လေးကိုဖက်လိုက်ပြီး

'နမ်းလိုက်ကာ

"ကျနော်အရမ်းချစ်နေပြီခင်လေး"

"အို..ကိုမင်းနှော်"

ခင်လေးလဲစိတ်တွေဂယောင်ချောက်ခြားသွားပြီးကိုမင်းကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။အထိအတွေ့မှာခင်လေးတစ်ယောက် ဆင်ခြင်တုံတရားတွေပျောက်ခဲ့ပြီးခင်လေးလည်းတဏှာရေစီးနောက်လိုက်မိခဲ့ပြီလေ။
ကိုမင်းမှာခင်လေးကိုဖက်ရင်းတင်သားတွေကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ခင်လေးနို့ရှိရာကိုအောက်သို့လျှောချပြီးခင်လေးနို့ကိုဖြေးညှင်းစွာစို့လိုက်တယ်။

"ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ်"
တကိုယ်လုံးကြက်သီးနွေးတွေတဖျန်းဖျန်းထပြီးခင်လေးအရမ်းကိုစိတ်တွေထလာတယ်နို့စို့ရင်းတင်ပါးကြားလက်သွင်းပြီးအဖုတ်ထဲကိုလက်နှင့်နှိုက်ရာလက်ထဲမှာစောက်ရည်အချို့ကပ်ပါလာခဲ့တယ်။

"ခင်လေးစိတ်တွေထန်စပြုနေပြီမှန်းကိုမင်း
တွေးမိပြီးခင်လေးနို့ကိုပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့်ဖီးလ်တက်အောင်စို့လိုက်ပြီးခင်လေးကိုပက်လက်လှန်ကာအပေါ်ကနေလိုက်တယ်။ပြီးမှနို့မှတဆင့်အောက်သို့ဆင်းကာစောက်ဖုတ်နေရာလေးကိုလျှာအပြားလိုက်နမ်းလိုက်တယ်

"ရွတ်..ပလပ်"

တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားကာအဖုတ်ထဲကအရည်တွေစိမ့်ဆင်းသွားပြီးတခါမှမခံစားဖူးသောအရသာထူးကိုခံစားမိကာခင်လေးမှာအဖုတ်ထဲလျှာဝင်လာအောင်ပေါင်ကိုကားပြီးမြှောက်ပေးမိပြန်တယ်။
မင်းမင်းလဲတတ်စွမ်းသမျှကိုခင်လေးတစ်ယောက်ဖီးတက်လာစေဖို့ကြိုးစားပြီးလုပ်ပေးလိုက်ရာခင်လေးခမျှာမကြုံဖူးသေးတဲ့ကာမရေစီးမှာမျောပါသွားတော့တယ်။

ခင်လေးတစ်ယောက်စိတ်ပါလာလို့ အော်ညည်းမိသလိုကာမစိတ်ကအထွဋ်အထိပ်ရောက်လို့တကြိမ်ပြီးသွားခဲ့တယ်။
မင်းမင်းလည်းလီးကအရမ်းတောင်နေပြီလီးထိပ်မှာလည်းအရည်ကြည်တွေစိုနေပြီ။လီးကိုတချက်နှစ်ချက်ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီးခင်လေးအဖုတ်ကိုတေ့လိုက်တယ်။ခင်လေးမှာကာမစိတ်တွေဖြစ်ပြီးအလိုးခံချင်နေပြီမို့မတားမြစ်နိုင်ဖြစ်နေပြီ။လီးတေ့ပြီးဖိချလာတာကြောင့်အဖုတ်ထဲလီးကတင်းကြပ်ပြီး

"ဗျစ်  ဖြစ်  ဗျိ  ဗျိ"

"အာ့ ကိုမင်း  ဖြေးဖြေး"

အ သေပါပြီ

လီးတရစ်ချင်းတိုးဝင်လာတယ်။အဖုတ်ထဲပူကနဲဖြစ်သွားတဲ့အတွက်ခင်လေးကိုမင်းကိုပြောလိုက်တယ်။ကိုမင်းလည်းခင်လေးနို့ကိုကုန်းစို့ပြီးခနလေးလီးထည့်ထားရင်းငြိမ်ပေးလိုက်တယ်။ခင်လေးစောက်ဖုတ်ကညှစ်သလိုခံစားရပြီးခင်လေးလည်းညည်းလာတော့မှထပ်ပြီးသွင်းလိုက်တယ်။
အဖုတ်ယက်ခံရတဲ့ခံစားမူ့မျိုးမဟုတ်ဘဲလီးဝင်လာတဲ့ခံစားချက်ကတမူထူးခြားတယ်။အဖုတ်ထဲဝင်လာတဲ့လီးကအဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပွတ်ဆွဲသွားတော့ခင်လေးမှာအရမ်းကိုကာမစိတ်တက်လာစေပြီးဖီးတက်နေတော့မျက်လုံးမှိတ်ကာနွုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး
ညည်းတွားမိလိုက်တော့တယ်။ခင်လေးညည်းတွားသံကကိုမင်းကိုတဏှာစိတ်ပိုကြွလာစေပြီးလိုးချက်တွေမြန်လာတယ်။

"ဘွတ် ဖွတ်  .

"ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ်

ခင်လေးမှာငါးမိနစ်ခန့်သာအလိုးခံရပြီးနောက်ပြီးချင်လာပြန်တယ်။

"ဖွတ်  ဘွတ်ဖပ် ဖပ်

"ခင်လေးပြီးတော့မလား

 ကိုမင်း

ကိုမင်းလည်းခင်လေးပြီးတော့မယ်ဆိုတော့အရှိန်နည်းနည်းတင်လိုက်ကာထပ်လိုးလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်ကစေးပိုင်တင်းကြပ်ကာညှစ်
ထားမူ့ကြောင့်ကိုမင်းလဲပြီးချင်နေပြီ။တဖတ်တဘွတ်ဘွတ်နှင့်လိုးချက်ပြင်းပြင်းကိုအကြိမ်ငါးရာနီးပါးဆက်လိုးလိုက်ရာ

"ဘွတ်  ဖွတ်

"အာ့ပြီးပြီ

ကိုမင်းလည်းသုတ်တွေပန်းထွက်ကာပြိုင်တူပြီးသွားရတော့တယ်။မောပန်းသွားတဲ့ကိုမင်းခင်လေးအနားကပ်အိပ်ကာဖက်ပြီးအနမ်းတွေခြွေလိုက်တယ်။ခင်လေးလည်းကိုမင်းကိုဖက်ပြီးအမောဖြေနေရာကနှစ်ယောက်သားအိပ်ပျော်သွားကြပြီးမနက်လေးနာရီလောက်မှခင်လေးနိုးလာခဲ့တယ်

"ကိုမင်း"

"ဟင်"

"ထတော့လေ သွားတော့လူတွေမြင်ကုန်မယ်"
"အင်း  သွားမယ်ခင်လေး"
ကိုမင်းလဲလူးလဲထကာခင်လေးပါးကိုနမ်းပြီးသူ့မိဘအိမ်ဘက်ကိုသွားတော့တယ်။

ခင်လေးလဲညကအဖြစ်အပျက်တွေးကာ
တခုခုမှားသလိုခံစားမိလိုက်တယ်။ပြီးမှဖြစ်သွားပြီးပြီဆိုတော့ပြင်မှမရတော့တာဟုတွေးကာအိပ်ရာကထပြီးအိမ်သာကိုသွားလိုက်ပါသေးတယ်။ရွူးပေါက်ပြီးစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်တော့
စောက်ဖုတ်ကိုရေဆေးပြီးဆေးပုံးထဲမှသန္ဓေတားဆေးယူကာသောက်လိုက်ရင်းအိပ်ရာပေါ်ပြန်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

Crd

Share on Google Plus

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment