377.အချစ်ဆုံးသီရိ

လမင်းကြီးရေးသားသည်။

ရာဂတဏှာကားထူးဆန်းအံ့ဩဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ယခုသူတို့နှစ်ယောက်၊ သားအမိဘဝမှလင်မယားဘဝသို့တစ်ဖြစ်လဲပြောင်းသွားသည်နှင့်ဆက်ဆံရေးနှင့်အခေါ်အဝေါ်တွေကပါ လက်ဖဝါးမှလက်ဖမိုးသို့ပြောင်းပြန်လှန်လိုက်သလိုပြောင်းလဲသွားလေပြီ။

အခုသူမကအလိုက်သင့်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သောသားဖြစ်သူအပေါ်မျက်နှာချင်းဆိုင်တက်ခွထိုင်လိုက်သည်။
တွန့်ဆုတ်တွေဝေနေမှုများသူမတွင်လုံးဝမရှိတော့ပေ။ သူမကနေသားတကျတက်ခွမိသောအခါ၊ ခါးကိုမတ်ပြီးဖင်ကြီးကိုခပ်မြင့်မြင့်ကြွလိုက်သည်။

ပြီးမှသူမ၏လက်ကိုအောက်သို့လျှိုပြီး နေဒွေး၏ခါးလည်တွင်မိုးမျှော်နေသောလီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ဖမ်းဆွဲလိုက်ရာ၊ ရှည်သောကြီးသော လီးကြီး၏အတိုင်းအဆကိုသူမလက်ကခံစားလိုက်ရသည်။ စူပါဆိုဒ်ကြီးပဲ။
ဒါပေမယ့်ဒီကောင်ကြီးကသူမစောက်ဖုတ်ထဲအကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန်ဝင်ထွက်ပြီးခဲ့ပြီလေ။ အစတုန်းကလိုသူမမကြောက်တော့။

သူမကဒစ်ကြီးကိုကိုင်၍စောက်ခေါင်းဝတွင်သေချာကပ်တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တော့၏။ အခုတော့လီးကြီးက စောက်ဖုတ်နှင့်အံကျသွားခဲ့ပြီ၊ မတရားကြီးသိပ်ကြီးနေသည်ဟုမထင်ရတော့ပေ။ ဒီလိုပါပဲလေ.. စောက်ဖုတ်နဲ့လီးဆိုတာ။

သူမကလေးငါးကြိမ်မျှဖိလိုက်ကြွလိုက်တအိအိထိုင်ချလိုက်သောအခါ လီးတ တစ်ရစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်းဖြင့်၊
နောက်ဆုံးတော့တစ်ချောင်းလုံးမြုပ်သွားခဲ့သည်။ လီးဆုံးသည်နှင့်သူမကတဖြည်းဖြည်းကြွကြွပြီးဆောင့်တော့၏။
သူမ၏နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးက မတ်မတ်ထိုင်ထားသဖြင့် ကိုယ်ပိုင်အလေးချိန်ကိုသိပ်မထိမ်းနိုင်ပဲအောက်သို့အတန်ငယ်အိကျနေသည်။
နေဒွေးကလက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ပင့်ကိုင်ထိမ်းလိုက်သည်။ လက်ကအထိအတွေ့ကအိခနဲ၊ နင့်ခနဲ..ကောင်းလိုက်တဲ့ဖဿအာရုံ..။

ဒီတစ်ခါတော့သီရိမေက အပေါ်ကနေသူဖြစ်သဖြင့် သူမကပင်အရင်ငုံ့ပြီးအနမ်းဂိမ်းကိုစလိုက်သည်။
ခါးနှင့်ဖင်ကလည်းတယုတ်ယုတ်ဖြင့်ရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားကာလီးတံကြီးကိုကပ်နှဲ့နေလေ၏။
နေဒွေးကလဲလက်ထဲကနို့ကြီးတွေကိုကောင်းကောင်းကိုင်နှဲ့ပေးနေပြန်သည်။ သူ့အမေ၏ဆောင့်နှဲ့ချက်များမှာထိလှသဖြင့် နေဒွေးမှာပါးစပ်ကြီးဟ၊ အသက်ရှူပင်မမှန်ချင်တော့ပဲအရမ်းကောင်းနေရ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်စတင်ပြီးညားခဲ့လိုးလာခဲ့သောကာလမှာလအနည်းငယ်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း၊ ယနေ့ကျမှစိတ်တူကိုယ်တူ အပေးအယူမျှမျှ၊ လိုးမိဆော်မိကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။

"အားးး...ဟူးး ..ကောင်းလိုက်တာသီရိရယ်။ အပေါ်ကဆောင့်ချတာတော်လိုက်တာ။ ကိုကိုအရမ်းကောင်းနေပြီ၊ အဲ့သလို..အဲ့သလို..ဟုတ်တယ်..အင်းးး"

သားအမိနှစ်ယောက်သားလိုးဆောင့်ချက်တွေကအရှိန်တက်လာပြီ။ အမေက ကော့ကော့ထိုးပေးလိုက် အပေါ်ကနေဆောင့်ဆောင့်ချလိုက် တစ်လှည့်စီလုပ်နေပြီစောက်ခေါင်းသားနှင့်လီးနှင့်ပွတ်တိုက်သည့်အရသာခံနေသကဲ့သို့၊ သားကလည်းအမေ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကိုလက်လှမ်းဆုပ်ကိုင်လျှက်၊ သူ့ဘက်သို့ပါနိုင်သလောက်ဆွဲယူကာလီးကြီးကိုကော့ကော့ပြီးဆောင့်ချချက်တွေကိုတန်ပြန်နေလေသည်။

ကြာတော့ဝုန်ဒိုင်းကြဲသလိုဖြစ်လာကာ၊ ကုတင်ကြီးကလည်းတဆတ်ဆတ်ခါရမ်းပြီး၊ သံစုံမြည်ဟည်းလာတော့၏။
သားအမိနှစ်ယောက်သားတက်ညီလက်ညီလိုးလိုက်ကြသည်မှာမိုးမွှန်နေတော့သည်။ စောက်ရေတွေ လရည်တွေကလည်း လီးနှင့်စောက်ပတ်တန်ဆာနှစ်ခုစလုံးမှာရော၊ ဖင်နှင့်ပေါင်တွေမှာပါချွဲကျိပေပွနေတော့သည်။

နောက်ဆုံးတွင်သီရိမေမှာလုံးဝဆက်ထိမ်းမထားနိုင်တော့ပဲဆတ်ဆတ်တုန်တက်လာကာ၊ ပြီးသွားရတော့၏။
သားနေဒွေးခေါ် ကိုကိုအသစ်စက်စက်လေးပေါ်သို့မှောက်ခုံကြီးပစ်ကျသွားကာ ဖက်ရက်ကြီးငြိမ်ကျသွားခဲ့ရသည်။ သူမ၏ပြီးဆုံးသောစောက်ရေများက တသွင်သွက်စီးထွက်လာပြီးစောက်ခေါင်းကလီးကိုဆွဲဆွဲညှစ်ပေးရင်းမှ စောက်ရေတွေကတဖြတ်ချင်းစီးထွက်ကျသွားသည်။

သားနေဒွေးမှာလည်းအမေနှင့်မနီးရိုးစွဲပင်။ အမေ့ဖင်ကြီးကိုအတင်းညှစ်ဆုပ်ဆွဲယူရင်းလေးငါးချက်လောက်အပြင်ကော့ထိုးဆောင့်လိုက်ရင်း သုက်ရည်များပလစ်ပလစ် ထွက်ကာသူ၏မွေးရပ်မြေ၊ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထုတ်ထည့်ရင်းက၊ သူ့အပေါ်မှောက်ရက်သားကျလာသောအမေမယားလေးသီရိအားပြန်ပြီးကြုံးဖက်ထားရင်း ငြိမ်ကျသွားသည်။

သီရိမေဘဝမှာတခါမှဒီလောက်အထိကာမအထွတ်အထိပ်ပြီး ပြည့်စုံမှုကိုမရခဲ့မကြုံခဲ့သေးဖူးပေ။
သူမကိုယ်ကငြိမ်ပြီးအမောဖြေနေရင်းစိတ်ထဲမှာတော့ ငါလင်ပြောင်းလိုက်တဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကဂျက်ပေါ့ထိသွားပြီဟု တွေးကာကျေနပ်နေမိလေသည်။
သားအရင်းမကလို့ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမရရှိသည့်အခွင့်အလမ်းကိုလက်မလွှတ်တော့ဟု သံဓိဌာန်ချလိုက်တော့သည်။

အဲဒီညကတစ်ညလုံးသူနှင့်သူမတို့လင်မယားဘဝဖြင့်သဘောတူအသွင်ပြောင်းပြီး ပေါင်ကြားလေ့ကျင့်ခန်းကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီးလုပ်ခဲ့ကြသည်မှာ
လေးကြိမ်တိတိရှိသွားခဲ့သည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲသိမ်းသွင်းဖက်ထားကြရင်းအိပ်ပျော်သွားကြသည်မှာသန်းခေါင်ပင်အတော်ကျော်သွားခဲ့ပြီ။

လင်းအားကြီးမနက်မိုးလင်းခါနီးဆဲဆဲ သီရိမေတစ်ကြိမ်နိုးလာခဲ့သေးသည်။ မျကိလုံးဖွင့်ကြည့်တော့သူမကသူ့သားရင်ခွင်ထဲမှာအဖက်ထားခံနေရတာပါလား။
သူမလူးလူးလွန့်လွန့်လေးလုပ်လိုက်တော့ နေဒွေးလဲနိုးလာသည်။ သူကသူမကိုတင်းတင်းဖက်လာရင်းက..

"သီရိနိုးနေတာကြာပြီလား.."

"အခုလေးပဲနိုးတာ"

"ဟင်..မိုးတောင်မလင်းသေးဘူး၊ အစောကြီးရှိသေးတာပဲ၊ ကိုကို့ကိုတစ်ချီလောက်ထပ်ပေးပါဦး၊ လင်းဆွဲလေးပေါ့ ... ဟဲဟဲ.."

"မငြီးငွေ့သေးဘူးလားကွာ..ညကလည်းတစ်ညလုံး.."

"မငြီးငွေ့ပါဘူး..ဒါလောက်မိန်းမချောချော၊ ချစ်စရာလေး ရထားတာချစ်ဖို့ပဲမဟုတ်လား..၊ ဘယ်သူကငြီးမှာလဲ"

ပြောရင်းနှင့်အမေမယားချောလေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲလုံးလိုက်ပြန်ကာအနမ်းရှည်ကြီးပေးလိုက်သည်တွင်
သီရိမေတစ်ယောက်အရိုးမရှိသလိုပျော့ဆင်းကျသွားရပြန်သည်။ မိနစ်ပိုင်းအတွင်းသားအမိနှစ်ဦးရဲ့အချစ်စစ်ပွဲလေးပြန်စခဲ့လေသည်။
ရှိန်းဖိန်းမိန်းမောသော၊ ချွေးသံတရွှဲရွှဲရှိသော၊ စိုစွတ်ချွဲကျိသောမိုးထဲရေထဲတွင်ဆင်းသက်ဆော့ကစားနေရသလိုဖြစ်သော၊ ပူလောင်ပြင်းပြသောကစားပွဲလေးကို သာယာပျော်ရွှင်စွာနှစ်ဦးအတူထပ်မံကစားမိကြပြန်သည်။

ကိစ္စတစ်ချီထပ်ပြီးတော့မောပန်းစွာဖြင့်ဖက်ထားမိကြပြန်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားတစ်စမျှမကပ်ပဲ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ဖက်အိပ်ခဲ့သည်မှာ၊ တစ်ညလုံးလိုလိုဖြစ်သည်။ နေဒွေးကလက်မောင်းကိုမပြီးသူ့အမေမိန်းမကိုခပ်ဖွဖွသိုင်းဖက်ထားသည်။
ညာလက်ကသူမ၏ဆံပင်ရှည်များကြားထဲထိုးဖွ၍ညင်ညင်သာသာသပ်ပေးနေသည်။ သီရိမေကလည်းသားလင်လေး၏ရင်အုပ်ထဲတွင်မျက်နှာထိုးအပ်ပြီးဖွက်ထားရင်းမှ လက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့်သူလက်မောင်းသားကြီးတွေကိုပြန်လည်ပွတ်သပ်ပေးနေလေ၏။ ကြည်နူးမှုလေးများကရင်မှာကိုယ်စီနှင့်..။

"သီရိရေ..ဒီနေ့နည်းနည်းနေမြင့်တဲ့အချိန်ကျရင် ရှော့ပင်းထွက်ကြရအောင်။ သီရိကိုကိုနဲ့လိုက်ခဲ့နော်၊ အားတယ်မဟုတ်လား.."

"အားတာပေါ့..ကိုကိုနဲ့ဆိုတစ်နေ့လုံးအားတယ်"

"ကဲ..ဒါဆိုသွား..ရေမိုးချိုးပြီအဆင်သင့်ပြင်ထားတော့။ ဆယ်နာရီလောက်ထွက်မယ်..ကိုကိုလည်းလန်းဆန်းသွားအောင်ရေဝင်ချိုးလိုက်ဦးမယ်။ ညကတော်တော်လေးများသွားတယ်ဟီးဟီး..၊ ဒီလောက်တကိုယ်လုံးလှပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ မိန်းမချောချောလေးရထားတာ၊ ဘယ်သူတင်းတိမ်နိုင်မှာလဲ..ဆွဲပြီပေါ့..ဟဲဟဲ.."

"သွားပါ..အပိုတွေ၊ ငသန်ကြီး၊ ငထန်ကြီး၊ အမေကိုတောင်မရှောင်။ တညလုံးအနားမပေး။ အခုသူများပေါင်တွေတောင်ကွနေပြီ..ဟွန်း"

သူမကပါးစပ်ကသာပြောနေတာ မျက်လုံးတွေကတောက်ပပြီး ကျေနပ်ရိပ်ကိုအထင်းသားတွေ့နေရသည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ညကသူမနတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တက်ခဲ့ရပြီး၊ အခုသူမနှလုံးသားထဲမှစွဲချစ်သွားမိသောသားလင်လေးက၊ နေ့စဥ်ရက်ဆက်နတ်ဘုံဗိမ္မာန်နန်းသို့ ဆက်လက်ခေါ်ဆောင်သွားပေးဦးမည်ကိုသိသောကြောင့်ပင်။

သီရိမေကုတင်ပေါ်ကကုန်းရုန်းထလိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်၏။ ညကချွတ်ပြီးလွှင့်ပစ်လိုက်သောညဝတ်အင်္ကျီကိုပြန်ရှာနေခြင်းဖြစ်သည်။
တွေ့ပါပြီ၊ လက်စသတ်တော့ ကုတင်ဘေးကြမ်းခင်းပေါ်မှာပုံလျက်သားလေး။ သူမကကုန်းကောက်၍ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီးသူမသားအခန်းမှထွက်လာခဲ့သည်။

သူမက အပေါ်ထပ်မှသူမတို့အော်ရီဂျင်နယ်လင်မယားအစစ်အခန်းသို့ပြန်ဝင်လာတော့ ခင်ပွန်းတပတ်နွမ်းဦးမင်းလွင်ခန့်ကမရှိတော့၊ နိုးတာကြာပြီထင်သည်။ ဘယ်သွားနေမှန်းလည်းမသိ။ နောက်မှမှန်တင်ခုံပေါ်တင်သွားသောစာတိုလေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

(ကိစ္စတစ်ခုနဲ့အပြင်သွားတယ်။ ညနေမှပြန်လာမယ်။)

ဒါနဲ့ပဲသီရိမေသူ့အကြောင်းမစဥ်းစားတော့ပဲနဲ့ ရေဝင်ချိုးအလှပြင်ဆင်ပြီးလင်တော်မောင်အသစ်လေးစောင့်နေရာအောက်ထပ်သို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။
နေဒွေးကသီရိမေကို မော်ဒန်ကျ၍ပစ္စည်းစုံသောနာမည်ကြီးရှော့ပင်းစင်တာ၊ ကုန်တိုက်အသစ်ကြီးတစ်ခုသို့ခေါ်လာခဲ့သည်။

သူမကသူ့သားနှင့်လိုက်ဖက်အောင်ခပ်ဟော့ဟော့လေးပြင်ဆင်လာခဲ့၏။ ဘောင်းဘီမှာအနက်ရောင် အရှည်ဖြစ်သော်လည်း အသက်ကြီးပိုင်းတွေဝတ်သလိုပွပွကြီးမဟုတ်။ အသားကပ် ဖစ်တ်ဖြစ်လေသည်။ တင်သား၊ပေါင်လုံးခြေသားလုံးစသည့်ခန္ဓာကိုယ်၏ အောက်ပိုင်းအလှကောက်ကြောင်းကိုထင်းနေ၊ ရှင်းနေအောင်ဖော်ပြထားသည်။

အပေါ်ပိုင်းကတော့ပိုလိုရှပ်လက်တိုအဝါလွင်လွင်လေးကိုဝတ်ထားပြီး၊ ကျောလည်အထိဝဲနေသောဆံပင်ကိုဖြန့်ချထားသည်။
ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကိုလည်းစီးထားရာ အရပ်ကမူလထက်ပိုမြင့်နေသလိုရှိသည်။ အသားဖြူဖြူကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အနေတော်။
အဆက်အပေါက်တွေကလည်းသူ့နေရာနှင့်သူလှပစွာပေါင်းစပ်ထားသောဘော်ဒီဖြစ်လေရကား မည်သူမျှသူမ၏အသက်ရင်းအမှန်ကိုခန့်မှန်းတတ်မည်မဟုတ်ပေ။

ရုတ်တရက်ကြည့်လျှင် အသက်၂၀သာသာလောက်သာထင်ရပြီး၊ အကောင်အထည်ကြီး၍ အတန်ငယ်တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်သောမျက်နှာရှိသည့်နေဒွေးနှင့်တွဲသွားလျှင် အကိုနှင့်ညီမကဲ့သို့ရှိပြီး လူကြားထဲတွင်သူမကနေဒွေးကို ကိုကိုခေါ်ပါကလည်း မည်သူမျှတအံ့တဩဖြစ်မည့်အခြေအနေမရှိ၊
တက်ကြွလန်းဆန်းသောသမီးရည်းစားချစ်သူစုံတွဲ သို့မဟုတ် ညားခါစလင်မယားဟုပင်ထင်ကြပေမည်။

နိုင်ငံခြားကဝင်လာသော တံဆိပ်မျိုးစုံ ဒီဇိုင်းဆန်းမျိုးစုံရှိသောဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်တွင် နေဒွေးကသီရိမေကိုလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုစေလျှက်၊
အဝတ်စင် အဝတ်တန်းများမှစိတ်ကြိုက်ဝတ်စုံများကိုရွေးစေသည်။ သူကိုယ်တိုင်ကတော့ထောင့်တစ်ထောင့်သို့ဝင်သွားပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံဂါဝန်ရှည်၊ပျော့ပျော့ပါးပါးလှပ်လှပ် အသားရောင်လေးတစ်ထည်ကို အမေမယားအသစ်စက်စက်လေးအားပေးရန်၊ ကိုယ်တိုင်ရွေးခဲ့လေသည်။

သူကသီရိမေကို ပိုက်ဆံတစ်ထပ်ထုတ်ပေးလိုက်ပြီးရွေးထားသောအဝတ်အစားများ၊အလှကုန်ပစ္စည်းများနှင့် အခြားအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများအတွက်ငွေချေစေသည်။ ပြီးတော့လက်တွန်းလှည်းပေါ်တွင်ပစ္စည်းအားလုံးတင်ကာ နှစ်ဦးယှဥ်တွဲလျှက်တွန်းထွက်လာကြသည်။

"ဘယ်နှစ်စုံလောက်ရလဲသီရိ.."

"ငါးစုံတောင်လေ။ အကုန်လှတယ်..၊ စပယ်ရှယ်တွေချည်းပဲ..တော်တော့နော်..၊ ပိုက်ဆံတောင်တော်တော်ကုန်သွားပြီ.."

သူမကနေဒွေးမထိမ်းနိုင်မသိမ်းနိုင်လျှောက်ဝယ်ဦးမည်စိုးသဖြင့် ကြိုဟန့်ထားရသည်။

"ရပါတယ်..ဒါလောက်ကအစွန်းထွက်လေးရှိသေးတာ။ မိန်းမကိုဝယ်ပေးတဲ့နေရာမှာတော့မနှမြောဘူး၊ ကပ်စီးမနဲဘူး။ တစ်သက်မှာအခုမှမိန်းမရဖူးတာ။ အခုမှ ပထမဆုံးစဝယ်ပေးဖူးတာလေ.."

"ဟုတ်ပါပြီတဲ့ကိုကိုရယ်..၊ ဒါပေမယ့်ဒီနေ့တော့ဒါလောက်နဲ့တော်လောက်ပါပြီ။ ဒါတောင်ကုန်အောင်ဝတ်နိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး။ နောက်အခေါက်တွေမှထပ်ကြည့်ကြတာပေါ့.."

နေဒွေးတို့လျှောက်လာကြရင်း၊ ရွှေဆိုင်တွေ၊ ရတနာဆိုင်ခန်းတွေဘက်အရောက်၊ သူကအပြင်ကနေတချက်ရှိုးကြည့်လိုက်ရင်း စိတ်ကူးတစ်ခုရလာသလိုနဲ့ သူမလက်ကိုဆွဲပြီးအထဲခေါ်သွင်းသွားလေသည်။

ပစ္စည်းများကိုခင်းကျင်းအလှပြထားသောမှန်ပုံးတွေကိုဖြတ်လျှောက်လာခဲ့ရင်း စိန်ထည်ပစ္စည်းများပြထားသောကောင်တာရှေ့တွင်ရပ်လိုက်၏။
မှန်သေတ္တာထဲမှလက်စွပ်တကွင်းကိုမြင်သောအခါ စိတ်ဝင်တစားစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။
၎င်းကားတောက်ပ၊ လှပသောစိန်လက်စွပ်တစ်ကွင်းဖြစ်သည်။ ဆိုင်ကအရောင်းမန်နေဂျာကကသူတို့နောက်သို့ကပ်လျှက်လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

သူကထိုလက်စွပ်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြပြီး၊ ပြကြည့်ပေးရန်ပြောလိုက်သဖြင့် အရောင်းမန်နေဂျာကမှန်ပုံးဖွင့်ပြီးထုတ်ပြလေသည်။
ထိုလက်စွပ်ကားအတော်ပင်လှသော လက်စွပ်တစ်ကွင်းဖြစ်ကာ ၎င်းတွင်စီချယ်ထည့်သွင်းထားသောစိန်များကတလက်လက်တဖျတ်ဖျတ်နှင့်တောက်ပနေလေသည်။ နေဒွေးက ရောင်းသူကမ်းပေးသောလက်စွပ်ကိုလှမ်းယူလိုက်လျှက်သေချာစေ့စပ်စွာ၊လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေလေသည်။

"ဒီအကွင်းကဈေးဘယ်လောက်လဲဗျ.."

နေဒွေးကလှည့်မေးလိုက်သောအခါ အရောင်းမန်နေဂျာက..၊

"အခုအကိုကြည့်နေတဲ့အကွင်းကတော်တော်လှတယ်ရှင့်..၊ စိန်ရည်ကိုလဲ့နေတာပဲ။ ရွှေဖြူနဲ့ကွပ်ထားတာပါ။
စိန်အရည်အသွေးအာမခံပါတယ်။ ဈေးကလည်းသိပ်မများပါဘူး။ ၅၄ ပဲရှိပါတယ်"

အရောင်းသမားကအရည်အသွေးနှင့်ဈေးကိုပြောပြနေစဥ်တွင်၊ သီရိမေကလက်စွပ်ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့်မျက်တောင်မခတ်မိပဲကြည့်နေမိသည်။
အဲဒီလက်စွပ်ကလဲတကယ်လှသည်။ ဒါမျိုးဝတ်ရန်သူမအိပ်မက်မက်ခဲ့သည်မှာကြာခဲ့ပြီ။ စျေးကလည်းမနည်းပါလား။ ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးတွင်သာလိပ်ပတ်လည်အောင်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံနေရသဖြင့် မဝယ်ဖြစ်ပဲအိပ်မက်အဆင့်နှင့်သာရပ်တန့်နေခဲ့ရသည်။

စိတ်ထဲမှာတော့..
(သူဘာလို့လက်စွပ်လာကြည့်တာလဲ..၊ ဘယ်သူ့ဝယ်ပေးမလို့လဲ..)

"သီရိလေး..၊ စမ်းပြီးစွပ်ကြည့်စမ်းပါဦး၊ အတော်ပဲလားလို့.."

နေဒွေးကပြောရင်းမှသူမထံသို့လက်စွပ်ကိုကမ်းပေးလိုက်သည်။ သူမကသားဖြစ်သူ၏မျက်နှာကိုစိတ်လှုပ်ရှားစွာကြည့်နေမိလေသည်။
ဒါတကယ်လား။ သူကသူမကိုဒီလက်စွပ်တကယ်ဝယ်ပေးမလို့လား..။
(အို..သူဘာလို့ငါ့အပေါ်အရမ်းဂရုစိုက်၊ အရမ်းကောင်းနေရတာလဲ..၊ မေ့သားရယ်..)

စိတ်ထဲကတွေးရင်းသူမကလက်စွပ်ကိုလှမ်းယူပြီး ဘယ်ဘက်လက်သူကြွယ်လေးတွင်စွပ်ကြည့်လိုက်သည်။ အို..ကွက်တိပါလား။
သူမလက်နှင့်အတော်ပဲဖြစ်သည်။ တိုင်းမှာထားရင်တောင်လွဲရင်လွဲဦးမည်။

"ကွက်တိပဲကိုကို.."

သူမကဝမ်းသာအားရပြောလိုက်သည်။ အရောင်းမန်နေဂျာမကပြုံးနေ၏။ သူမကအတော်လိုက်ဖက်တဲ့စုံတွဲပဲဟုသတ်မှတ်လိုက်သည်။ ရိုမန့်တစ်ဆန်ဆန်ချစ်နေလိုက်ကြတာ..။ ကိုကိုတဲ့၊ သူမကလက်စွပ်လာဝယ်သူစုံတွဲ၏အသက်ကွာဟမှုကိုသတိမထားမိပါ။
သီရိမေကအရမ်းနုနေပြီး ဘယ်သူကမျှသားအမိလို့ထင်ကြမည်မဟုတ်ပေ။

နေဒွေးက ပြန်လှည့်ပြီးဈေးအလျှော့အတင်းစကားဆိုသည်။ နောက်ဆုံးတစ်သိန်းလျှော့ပေးကာ ၅၃နှင့်စျေးတည့်ကြ၏။ သူကခရက်ဒစ်ကဒ်ထုတ်ပြီးပိုက်ဆံရှင်းပေးလိုက်လေသည်။

-----------------------------------------

အပိုင်း(၂၄) ဆက်ရန်

About Apyar

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.

အပြာစာအုပ်

377.အချစ်ဆုံးသီရိ

About Apyar

0 comments: